In this study, the nature of the preferences (tarjīḥ) of the maslak (methodology) of ʿAṭāʾ Allāh, which is one of the maslaks used in qirāʾāt education in Türkiye, has been presented in the context of Muḥammad ʿĀrif al-Ḥıfẓī's work called Mughnī l-qurrāʾ fī sharḥ mukhtār al-iqrāʾ and within the boundaries of the al-ʿashr al-ṣughrā curriculum. The qirāʾāt maslaks, which were formed in the Ottoman Anatolian territories and are unique to Anatolia, have continued to exist in qirāʾāt education until today. Although these maslaks are the taḥrīrāt school, they have survived to this day as a terminology that is almost unknown outside Anatolia, unrecognized, and not included in qirāʾāt education and training. While this is the case, although the maslak of ʿAṭāʾ Allāh, one of the maslaks in question, has been used in qirāʾāt education until today, it has been observed that there is not enough academic study on it. As a matter of fact, two studies related to the maslak of ʿAṭāʾ Allāh could be identified. One of these is doctoral thesis, and the other is master's thesis researchs. Apart from this, there is also a study published as a book chapter called "Kırâat Eğitiminin Dünü, Bugünü, Yarını ve Kırâat Eğitiminde Meslekler", which touches on maslaks in general, and research titled Kıraat İlmi Eğitim ve Öğretim Metotları, which devotes a section to maslaks. Among these mentioned scientific activities, no study has been found that reveals the nature of maslak preferences, except for Ahmed er-Rüşdî ve Mürşidü’t-Talebe Adlı Eserinin Kıraat İlmindeki Yeri. However, work in question has been discussed mostly with a view to Murshidu'ṭ-ṭalaba, who is considered the main source in the teaching of al-ʿashr al-kubrā of ʿAṭāʾ Allāh's maslak, and the analysis of the wajhs and preferences contained in this work. Therefore, in this study, where we attempt to fill the current gap, we have explained; that the wajhs mentioned in Mughnī l-qurrāʾ, considered a fundamental source in teaching al-ʿashr al-ṣughrā of the maslak of ʿAṭāʾ Allāh, have been addressed, and the nature of these preferences, along with examples related to uṣūl and farsh al-ḥurūf, has been presented. In this context, the main purpose of the study is to explain the background of the preferences regarding the maslak of ʿAṭāʾ Allāh in the context of Muḥammad ʿĀrif al-Ḥıfẓī's work called Mughnī l-qurrāʾ fī sharḥ mukhtār al-iqrāʾ. Moreover, the nature of the preferences related to the mentioned maslak has been attempted to be clarified under the light of the works al-Taysīr fī l-qirāʾāt al-sabʿ and Ḥirz al-amānī wa wajh al-tahānī fī l-qirāʾāt al-sab, which are the basic sources of the al-ʿashr al-ṣughrā syllabus. In addition to these works, by making use of the basic works of the qirāʾāt literature, the place of the preferences of the ʿAṭāʾ Allāh maslak in the relevant works and the reasons for these preferences are explained. Thus, it has been determined that all of the marwī (narrated) wajhs are preferred in the maslak of ʿAṭāʾ Allāh in all of the examples given specifically for Mughnī l-qurrāʾ; but it has been seen that the wajhs, which are stated to be opposed to al-Shāṭıbī's own isnād/transmission, are mentioned as muʾakhkhar wajhs, except for the last example. However, in the last example included in the study, it was observed that the muḫāṭab wajh was preferred as the muḳaddam over the ġāib wajh, even though there is ṭarīq opposition. Nevertheless, in the relevant examples, it has been determined that the wajhs performed by the maslaks of Ītilāf, Mutqin, and Ṣūfī are generally compatible with each other and that they differ from the maslak of ʿAṭāʾ Allāh in these wajhs.
Bu çalışmada Türkiye’de ḳırâât tedrisatında istifade edilen mesleklerden biri olan ʿAṭâʾullâh mesleğine ait tercihlerin mahiyeti, Muḥammed ʿÂrif el-Ḥıfẓî’nin Muġni’l-ḳurrâʾ fî şerḥi Muḫtâri’l-iḳrâʾ adlı eseri özelinde ve el-ʿaşru’s-suğrâ programının sınırları içerisinde ortaya konulmuştur. Osmanlı coğrafyasında teşekkül eden ve Anadolu’ya özgü olan ḳırâât meslekleri, ḳırâât tedrisatında günümüze kadar varlığını sürdüregelmiştir. Bu meslekler, taḥrîrât ekolü mesabesinde olmasına rağmen Anadolu toprakları dışında neredeyse bilinmeyen, tanınmayan ve kendisine ḳırâât eğitim-öğretiminde yer verilmeyen bir terminoloji olarak günümüze kadar gelmiştir. Mamafih, söz konusu mesleklerden biri olan ʿAṭâʾullâh mesleğinden ḳırâât tedrisatında günümüze değin yararlanılmasına rağmen bununla ilgili yeteri düzeyde akademik çalışmanın yapılmadığı müşahede edilmiştir. Nitekim ʿAṭâʾullâh mesleğiyle alakalı iki çalışma tespit edilebilmiştir. Bunlardan biri doktora diğeri ise yüksek lisans tez araştırmalarıdır. Bunun dışında mesleklere genel olarak temas edilen ve “Kırâat Eğitiminin Dünü, Bugünü, Yarını ve Kırâat Eğitiminde Meslekler” adıyla kitap bölümü olarak basılan bir çalışma ve mesleklere bir bölüm ayrılan Kıraat İlmi Eğitim ve Öğretim Metotları adlı araştırmalar da mevcuttur. Bahsedilen bu ilmi faaliyetlerden Ahmed er-Rüşdî ve Mürşidü’t-Talebe Adlı Eserinin Kıraat İlmindeki Yeri adlı eser dışında, meslek tercihlerinin mahiyetinin ortaya konduğu bir çalışmaya rastlanmamıştır. Ancak söz konusu çalışma, ekseriyetle Ataullah mesleğinin el-ʿaşru’l-kubrâ öğretiminde temel kaynak olarak kabul edilen Murşidu’ṭ-Ṭalebe’ye, bu eserin münderecatındaki vecîh ve tercihlerin tahliline yönelik olarak ele alınmıştır. Dolayısıyla açıklamaya çalıştığımız mevcut boşluğu doldurması beklenen bu çalışmada ise aşere/el-ʿaşru’s-suğrâ öğretiminde ʿAṭâʾullâh mesleği için temel kaynak olarak kabul edilen Muġni’l-ḳurrâʾda geçen vecîhler ele alınmış ve bunlara ait tercihlerin mahiyeti, uṣûl ve ferşu’l-ḥurûfla alakalı örnekler eşliğinde ortaya konulmuştur. Bu bağlamda çalışmanın temel amacı, ʿAṭâʾullâh mesleğiyle ilgili tercihlerin arka planının Muḥammed ʿÂrif el-Ḥıfẓî’nin Muġni’l-ḳurrâʾ fî şerḥi Muḫtâri’l-iḳrâʾ adlı eseri özelinde izah edilmesidir. Nitekim mezkûr mesleğe ait tercihlerin keyfiyeti, el-ʿaşru’ṣ-ṣuġrâ müfredatının temel kaynakları olan et-Teysîr fi’l-ḳırââti’s-sebʿ ile Ḥirzu’l-emânî ve vechu’t-tehânî fi’l-ḳırââti’s-sebʿ adlı eserler ışığı altında açıklığa kavuşturulmaya çalışılmıştır. Bu eserlere ek olarak ḳırâât alan yazınının temel eserlerinden de istifade yoluna gidilerek ʿAṭâʾullâh mesleğine ait tercihlerin ilgili eserlerdeki yeri ve bu tercihlerin sebepleri izah edilmiştir. Bu bağlamda Muġni’l-Ḳurrâʾ özelinde verilen örneklerin hepsinde mervî vecîhlerin tamamının ʿAṭâʾullâh mesleğinde tercih edildiği tespit edilmiş; fakat bunlardan -son örnek hariç olmak üzere- Şâṭıbî’nin kendi usulüne muhalefet ettiği ifade edilen vecîhlerin ise son örnek dışında muaḫḫar vecîh olarak zikredildiği görülmüştür. Ne var ki çalışmada yer verilen son örnekte ise ṭarîḳ muhalefeti söz konusu olmasına rağmen muḫâṭab vechinin ġāib vechine muḳaddem olarak tercih edildiği müşahede edilmiştir. Bununla birlikte ilgili örneklerde Îtilâf, Mutḳin ve Ṣûfî meslekleri tarafından icra edilen vecîhlerin genellikle birbirine mutabık olduğu ve onların bu vecîhlerde ʿAṭâʾullâh mesleğinden ayrıştıkları belirlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Recitation of the Qur'an and Qiraat |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | June 14, 2024 |
Publication Date | June 15, 2024 |
Submission Date | January 17, 2024 |
Acceptance Date | May 9, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 |
Cumhuriyet İlahiyat Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.