Instead of a Muslim individual who lives just for himself and considers only himself; Quran is a book that is concerned with the problems of the humanity with an empathetic understanding that recommends the establishment of communication with the "other" in line with the “Acquaintanceship Awareness” within the framework of indulgence, tolerance and reconciliation; and that supports the positive interpretation and revival of socio-cultural differences which have universal values. In today’s world where the socio-cultural differences are deeply felt, there is a need for the positive communication between "the other and I" a need for the acquisition and development of empathy skills for interaction. Religious education, and especially the institution of the family, has a special place in this process. The imitation and empathy skills are in the forefront in the acquisition and development of emphatic skills in the family, while the methods such as "Teaching-Learning Approach Based on Collaboration, Role-Playing (Drama), Educational Games, Travel Observations, Case Studies, and Cluster Studies" can be beneficial in supporting the emotional education and developing the values such as loving, altruism, tolerance, cooperation and conciliation in the individual during the religious education.
Kur’an-ı
Kerim sadece kendisi için yaşayan ve kendisini düşünen bir Müslüman birey
yerine, empatik bir anlayışla insanlığın problemleriyle ilgilenen, hoşgörü,
tolerans ve uzlaşı çerçevesinde “Tearuf Bilinci”nden hareketle “öteki” ile
iletişim kurulmasını tavsiye eden, evrensel değerleri olan ve sosyo-kültürel
farklılıkların olumlu bir şekilde anlamlandırılıp yaşatılmasına destek veren
bir kitaptır. Sosyo-kültürel farklılığın derinden hissedildiği günümüz
dünyasında “ben ve öteki” arasında olumlu bir iletişim ve etkileşim için
empatik becerinin bireye kazandırılması ve geliştirilmesi gerekmektedir. Bu
süreçte aile kurumu başta olmak üzere din eğitiminin özel bir yeri vardır.
Ailede empatik becerinin kazanılması ve geliştirilmesi sürecinde çocuktaki
taklit ve özdeşim özelliği ön plandayken din eğitiminde ise duygu eğitimini
destekleyen ve bireyde sevme, diğerkâmlık, hoşgörü, işbirliği, uzlaşı gibi
değerleri geliştirmede “İşbirliğine Dayalı Öğrenme-Öğretme Yaklaşımı,
Rol Oynama (Drama), Eğitsel Oyun, Gezi Gözlem, Örnek Olay İncelemesi, Küme Çalışması” Yöntemlerinden
faydalanılabilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 15, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 3 Issue: 6 |
Dergiabant is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).