The Comparison of Turkey and England Examples from the Problems Concurred in The Plans

Year 2019, Issue: 60, 100 - 112, 29.04.2019

Esra Ural , Ruşen Keleş , Yeşim Aliefendioğlu

Abstract

Rapid
population growth and urbanization have brought with the problems of zoning. In
order to create a roadmap to solve the problems arising from zoning
applications in Turkey, the examples of England and Turkey have been examined.
Problems that have been encountered with implementation tools of development
schemes have been evaluated under different legal arrangements such as the
Urban Development Law, the 1982 Constitution, and the Town and Country Planning
Laws. It has been found in this paper that there are less zonning problems in
UK since the planning is done in a very detailed and long process, while the
planning in Turkey is done in shorter terms. It has been seen that there is
public involvement in all the phases of planning, rent is avoided by taxation,
and the plan changes are quite difficult. By examining the disputes in high
court decisions, the deficiencies in the implementation have been identified
and solutions have been sought. As a consequence of the research and
evaluations  made, it has been concluded
that taxation from the increase in value generated from zoning process, raising
the level of consciousness about planning and ensuring participation at every
stage, reduction of plan renovations as much as possible and establishment of
legislative union can solve the existing problems.

Keywords

Development Plans, Planning Process, England, Turkey

Planlamada Karşılaşılan Sorunlar Açısından Türkiye ve İngiltere Örneğinin Karşılaştırılması

Abstract

Hızlı
nüfus artışı ve kentleşme, imar sorunlarını da beraberinde getirmiştir.
Türkiye’de imar uygulamalarından kaynaklanan sorunların çözümünde bir yol haritası
oluşturabilmek amacıyla İngiltere ve Türkiye örnekleri incelenmiştir. İmar
planlarının uygulama araçları ile karşılaşılan sorunlar, İmar Kanunu, 1982
Anayasa’sı, Şehir ve Ülke Planlaması Kanunları gibi farklı yasal düzenlemeler
kapsamında, değerlendirilmiştir. Planlamanın İngiltere’de çok ayrıntılı ve uzun
bir süreçte yapılması nedeniyle sorunların daha az görüldüğü, Türkiye’de ise
planların daha kısa vadeli olduğu saptanmıştır. İngiltere’de halk katılımının
planlamanın tüm aşamalarında sağlandığı, vergilendirme ile rantın önüne
geçilmiş olduğu ve plan değişikliklerinin oldukça zor gerçekleştirilebildiği
görülmüştür. Yüksek mahkeme kararlarına konu uyuşmazlıklar incelenerek
uygulamadaki eksiklikler tespit edilmiş ve çözüm yolları aranmıştır. Yapılan
araştırma ve değerlendirmeler sonucu Türkiye’de imar uygulamalarından doğan
değer artışının vergilendirilmesi, halkın planlama konusunda bilinç seviyesinin
yükseltilerek katılımının her aşamasında sağlanması, plan tadilatlarının mümkün
olduğunca azaltılması ve mevzuat birliğinin oluşturulması neticesinde mevcut
sorunların çözümlenebileceği sonucuna varılmıştır.

Keywords

İmar, İmar planları, Kentleşme

References

• Abacıoğlu, M. (2016). İmar kanunu mevzuatı ve uygulaması. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Ahlfeldt, G., Hofman, N., & Wendland, N. (2012). An assessment of the effects of conservation areas on value. London: English Heritage.
• Altaban, Ö. (1990). 1980’li yıllarda İngiliz planlama deneyimleri. ODTÜ Mimarlık Fakültesi Dergisi, 10(1-2), 177.
• Altıntaş, Y. (2007). İmar planlarında yetki kuralları ve danıştay kararları örneğinde planlamada karşılaşılan yetki sorunları ile çözüm yolları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Bölümü, Ankara.
• Cullingworth, B., Nadin,V., Hart ,T., Davoudi, S., Pendlebury, J., Vigar,G., Webb, D., & Townshend, T. (2015). Town and country planning in the UK. London: Routledge.
• Booth, P. (2002). From property rights to public control; the quest for public interest in the control of urban development. Town Planning Review, 73(2), 153 - 170.
• Buitelaar, E. (2007). The cost of land use decisions. UK: Blackwell Publishing.
• Çağlar, Z. A. (2016). Karşılaştırmalı hukukta imar hukukuna hakim olan temel ilkeler. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 7, 321-350. Çelik, K. (2015). Kıyı alanlarının planlanmasında kıyı kenar çizgisinin önemi. Küresel Mühendislik Çalışmaları Dergisi, 1, 1-6.
• Denyer, G. B., & Ubhi, N. (1999). Development and planning law (3rd Edition).London: Estates Gazette.
• Keleş, R. (1989). Kıyıların korunması ve toplum yararı. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 44(1), 39 - 62.
• Keleş, R. (2014). 100 soruda Türkiye’de kentleşme, konut ve gecekondu. Ankara: Cem Yayınevi.
• Keleş, R., & Mengi, A. (2014). İmar hukukuna giriş. Ankara: İmge Kitabevi
• Keleş, R. (2016). Kentleşme politikası. Ankara: İmge Kitabevi.
• Land Compensation Act. (1961). Erişim adresi: https://www.legislation.gov.uk/id/ukpga/Eliz2/9-10/33, Erişim tarihi: 01.06.2017.
• Ökmen, M., & Yurtsever, H. (2010). Kentsel planlama sürecinde kamusal rantın vergilendirilmesi. Maliye Bakanlığı Maliye Dergisi, 158, 58 – 74.
• Planning Portal UK. (2017). Erişim adresi: https://www.planningportal.co.uk/, Erişim tarihi: 09.05.2017.
• Saygılı, A. (2007). Çevre hukuku açısından çevresel etki değerlendirmesi. Ankara: İmaj Yayınevi.
• Town and Country Planing Act-TCPA (1990). Erişim adresi: https://www.legislation.gov.uk/id/ukpga/1990/8, Erişim tarihi: 25.05.2017.
• Williams, F. B. (1922). The law of city planning and zoning. New York: Press of J. J. Little and Ives Company.
• Yalçın, G., & Ercoşkun, Y. Ö. (2014). Türkiye’de 2/b arazileri ve kentleşme. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 3, 31 - 54.
• Yıldız, C. (2014). Büyükşehirlerde imar uygulamalarında hesap verebilirlik. Yayımlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Anabilim Dalı, Kamu Yönetimi Bilim Dalı, Ankara.