Biçimlendirici Değerlendirmeye Dayalı Editörlük Çalışmasının İlkokul Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Başarılarına Etkisi

Year 2024, Issue: 52, 17 - 29, 30.03.2024

Ülkü Eda Kara , Ömer Faruk Tavşanlı

https://doi.org/10.5152/AUJKKEF.2023.22166

Abstract

Bu çalışmanın amacı biçimlendirici değerlendirmeye dayalı editörlük çalışmasının ilkokul üçüncü sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım başarılarına etkisini araştırmaktır. Çalışmada verilerin toplanması, analiz edilmesi ve yorumlanmasında nicel araştırma yöntemlerinden öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Çalışma İstanbul ilinde bir devlet okuluna devam eden 32 ilkokul üçüncü sınıf öğrencisiyle yürütülmüştür. Çalışmada deney gurubu öğrencilerine 12 hafta boyunca biçimlendirici değerlendirmeye dayalı editörlük çalışması uygulanmıştır. Kontrol grubunda ise Türkçe dersi öğretim programına bağlı olarak yazma etkinliklerine devam
edilmiştir. Bu araştırmanın verilerini öğrencilerden alınan yazılı anlatım ürünleri oluşturmaktadır. Elde edilen yazılı anlatım ürünlerinin puanlamasında 6+1 Analitik Yazma Değerlendirme Ölçeği kullanılmış ve verilerin analizinde t- testinden yararlanılmıştır. Araştırmanın sonucuna göre biçimlendirici değerlendirmeye dayalı editörlük çalışmasının ilkokul öğrencilerinin yazılı anlatım başarı düzeylerini anlamlı düzeyde etkilediği tespit edilmiştir. Çalışmanın sonuçlarından hareketle ilkokul öğrencilerinin yazılı metin oluştururken konu seçimine, yazım kurallarına uymaya, noktalama işaretlerini doğru kullanmaya, harf ve kelimeleri doğru yazmaya daha çok özen gösterdikleri görülmüştür.

Keywords

Akran öğrenme tekniği, biçimlendirici değerlendirme, işbirlikli öğrenme, teknoloji destekli öğretim, yazma başarısı

References

• Acar, İ. H., Yıldız, S. ve Karan, Ş. (2013). Learner teachers: professıonal development of elementary school teachers through peer collaboratıon, V. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi’nde sunulan bildiri.
• Ağca, H. (2003). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Yayıncılık.
• Akbaba, R. S. ve Türel, Y. K. (2016). Yazma becerisinde dönüt ve dönüt aracı olarak kullanılan bilgisayara ilişkin bir derleme çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 5(4), 2023-2040.
• Akdağ, M. (2019). İlkokul dördüncü sınıf türkçe dersinin yazma öğretimi açısından değerlendirilmesi (Doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Aksu, Ö. (2015). 4+1 Planlı yazma ve değerlendirme modeli’ nin ortaokul sekizinci sınıf öğrencilerinin performans görevlerini hazırlamalarına etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
• Aktay, E. G. ve Gültekin, M. (2015). Akran işbirliği ve ilk okuma yazma öğretimi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (1), 291-309.
• Akyol, H. (2006). Programa uygun Türkçe öğretim yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Aram, D. (2005). Continuity in children’s literacy achievements: alongitudinal perspective from kindergarten to school, First Language, 25, 259-289.
• Arıcı, A. ve Ungan, S. (2008). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazılı anlatım çalışmalarının bazı yönlerden değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20, 317–328.
• Arıcı, A. ve Ungan, S. (2012). Yazılı anlatım el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Bakıcı, Ş. E. (2019). 6. Sınıf öğrencilerinin paragraf yazma becerilerine yönelik etkili dönüt verebilme: bir eylem araştırması (Yüksek lisans tezi), Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Bayat, S. (2012). Stake’in uygunluk/olasılık modeline göre ilkokuma yazma programının değerlendirilmesi (Doktora tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Bolu.
• Berry, R. (2008). Assessment for learning, Hong Kong Universty Press.
• Beyreli, L., Çetindağ, Z., ve Celepoğlu, A. (2011). Yazılı ve sözlü anlatım. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2018). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık, 15.Baskı.
• Calp, M. (2013). Serbest ve yaratıcı yazma tekniğine göre oluşturulan kompozisyonların yazılı anlatımın niteliği ve puanlama tekniği açısından karşılaştırılması, Turkish Studies- International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8 (9), 879-898.
• Can, Ü. K. (2009). Müzik öğretmenliği gitar öğrencileri için geliştirilen akran öğretimi programının etkililiğinin sınanması (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Can, A. (2019). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi (8.baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Carless, D. (2007). Learning-oriented assessment: conceptual bases and practical implications. Innovations in Education and Teaching International, 44 (1).
• Clark, I. (2010). Formative assessment: there is nothing so practical as good theory. Australian Journal of Education, 54 (3), 341-352.
• Creswell, J. W. (2002). Educational research: planning, conducting, and evaluating quantitative. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
• Creswell, J. W. ve Clark, V. L. P. (2018). Designing and conducting mixed methods research. Thousands Oaks, California: Sage publications.
• Coşkun, E. (2009). Türkçe öğretiminde metin bilgisi. İçinde Kırkkılıç, A. Ve Akyol, H. (Ed.), İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları, 2.Baskı.
• Çakmak, T. (2017). İlköğretim 7. Sınıf fen ve teknoloji dersi “vücudumuzdaki sistemler” ünitesinin biçimlendirici değerlendirme yöntemi ile işlenmesinin öğrencilerin kavramsal anlama düzeylerine olan etkisi (Yüksek lisans tezi). Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Çalışkan, M. (2015). Etkili dönüt verme yolları. Turkish Studies, 10 (11), 417-430.
• Çiftçi, A. (2011). The effect of a training program on writing achievement and peer- feedback (Doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• De Smedt, F. ve Van Keer, H. (2018). An analytic description of an instructional writing program combining explicit writing instruction and peer–assited writing. Journal Of Writing Research, 10 (2), 225-277.
• Dorn, L. J. ve Soffos, C. (2001). Scaffolding young writers. America: Stenhouse Publishers.
• Duijnhouwer , H., Prins , F. J. ve Stokking , K. M. (2012). Being positive in terms of feedback and using it on reflection: writing directing, process, and performance from effects, Learning and Teaching, 22, 171-184.
• Ebersköld, E. (2018). A study of how students in grade 5 and in grade 6 perceive formative assessment (Yüksek lisans tezi). Södertörn University Department of Learning and Culture, Stockholm.
• Erdoğan, Ö. (2012). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatım becerisine ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Foster, P. ve Ohta, A. S. (2005). Negotiation for meaning and peer assistance in second language classrooms. Applied Linguistics, 26 (3), 402-430.
• Gold, M. (2014). Exploring metacognitive development in the context of peer assisted writing using on-line and off-line methods (Doctoral Dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations & Theses Global. (UMI No: 1780250304).
• Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3 (12), 178-195.
• Göçer, A. (2013). Türkçe öğretmeni adaylarına göre yazma becerisinin ediniminde ve gelişiminde etkili olan unsurlar. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (24), 1-14.
• Göçer, A. (2014). Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık
• Görgen, İ. (2003). Mikro öğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
• Graham, S. ve Sandmel, K. (2011). The process writing approach: a meta- analysis. The Journal of Educational Research, 104 (6), 396- 407.
• Graham, S., Tavşanlı, Ö. F., ve Kaldırım, A. (2022). Improving writing skills of students in turkey: A meta-analysis of writing interventions. Educational Psychology Review, 34, 889–934. https://doi.org/10.1007/s10648-021-09639-0
• Graves, D. H. (1983). Writing teachers and children at work. Heinemann Educational Books, 4 Front St., Exeter, NH 03833.
• Güneş, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeleri ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6 (11), 1-21.
• Harlen, W. (2007). Assessment of learning. Britihs Library.
• Hassan, G. (2020). An ınvestigation of formative feedback and its ımpact on student writing (Master's thesis). Malmö Universty Department of Culture Languages And Medıa.
• Hattie, J. ve Timperley, H. (2007). The power of feedback, Review Of Educational Research. 77 (1), 81– 112.
• Herron, S. R. (2012). Enacting and experiencing formative assessment from a sociocultural perspective: a case study in a year 4 classroom (Master's thesis). The Open University.
• Hill, T. (2017). Manufacturing strategy: the strategic management of the manufacturing function, Macmillan İnternational Higher Education.
• Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (2002). Cooperative learning and social interdependence theory. Theory and Research on Small Groups, 4, 9-35.
• Kaldırım, A. (2014). 6+1 Analitik yazma ve değerlendirme modelinin ortaokul 6.sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kütahya.
• Kansızoğlu, H. B. ve Cömert, Ö. B. (2017). The effect of the process approach on students' writing success: a meta-analysis. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 46 (2), 541-586.
• Kara, Ü. E. ve Tavşanlı, Ö. F. (2020). Gözden Geçirme ve Dönüte Dayalı Editörlük Çalışmasının İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Yazım Kuralları ve Noktalama İşaretlerini Kullanma Başarıları Üzerine Etkisi, Fatih Sultan Mehmet Vakıf Üniversitesi Eğitim araştırmaları Kongresi’nde sunulan sözlü bildiri, 243-246.
• Karatay, H. (2013). Yazı yazımı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Kaya, B., Ateş, S., Yıldırım, K. Ve Rasinski, T. (2019). Geri bildirimin ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin akıcı yazma becerilerine etkisi. Eğitim ve Bilim, 45 (201), 189-205.
• Koca, G. S. (2019). Peer teachıng and ıts ımplıcatıons on mıddle school efl learners’ wrıtıng motıvatıon (Yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Denizli.
• Koray, Ö. ve Kahraman, E. (2019). Pre-service preschool teachers' opinions about the formative assessment. Turkish Online Journal of Educational Technology - TOJET, 18 (1), 77-87.
• Kurudayıoğlu, M., & Karadağ, Ö. (2010). İlköğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarının konu seçimleri açısından incelenmesi. Mustafa Kemal University Journal of Social Sciences Institute, 7(13), 192-207.
• Kuşdemir, Y. ve Gülcegül, S. (2018). İlkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin yazma öz yeterlik inançları: yazabilirim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11 (59), 779-785.
• Lee, Y. J. (2020). The long-term effect of automated writing evaluation feedback on writing development. English Teaching, 75 (1), 67-92.
• Macaulay, B. A. ve Gonzales, V. G. (1996). Enhancing the collaborative- cooperative learning experience: a gudie for faculty development. Workshop Presented At The AAHE National Conference On Higher Education, 145-168.
• Marshall, B. ve Jane Drummond, M. (2006). How teachers engage with assessment for learning: lessons from the classroom. Research Papers in Education, 21 (2), 133-149.
• Miller, M. D., Linn, R. L., ve Gronlund, N. E. (2012). Measurement and assessment in teaching (11th ed.). Upper Saddle, NJ: Pearson.
• Millis, B. J. (2002). Enhancing learning-and more-through cooperative learning. İdea Paper (ERIC), 38.
• Munje, P. N., Nanima, R. D. ve Clarence, S. (2018). The role of questioning in writing tutorials: a critical approach to student-centered learning in peer tutorials in higher education. Mentoring & Tutoring: Partnership in Learning, 26, 336-353.
• Nelson, M. M. ve Scdhunn, D. C. (2009). The nature of feedback: how dıfferent types of feedback affect wrıtıng performance. Instructional Science, 37, 375-401. OECD. (2010). PISA 2009 framework: Key competencies in reading, mathematics and science. OECD.
• OECD (2016). PISA 2015 Assessment and analytical framework: Science, reading, mathematic and financial literacy. OECD.
• Oredsson, M. ve Rafael, R. (2019). Forms of formative assessment on writing: students’ perceptions (Master’s thesis). Malmö Universty Faculty of Education and Society.
• Ozan, C. (2017). Biçimlendirici değerlendirmenin öğrencilerin akademik başarı, tutum ve öz düzenleme becerilerine etkisi (Doktora tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Özbay, M. (2007). Türkçe özel öğretim yöntemleri II. Ankara: Öncü Kitap.
• Özkara, Y. (2007). 6+1 Analitik yazma ve değerlendirme modelinin 5. Sınıf öğrencilerinin hikâye edici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Özşavlı, M. (2017). Akran geri bildiriminin türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerisine etkisi (Yüksek lisans tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay.
• Ping, W. (2013). Micro-teaching: a powerful tool to embedding the English teacher certification testing in the development of English teaching methodologies. International Journal of English Language and Literature Studies, 2 (3), 163-175.
• Prichard, J. S., Bizo, L. A. ve Stratford, R. J. (2006). The educational impact of team- skills training: preparing students to work in groups. British Journal of Educational Psychology, 76 (1), 119-140.
• Richter, S. (2009). Microteaching. http://facdevblog.niu.edu/microteaching sayfasından erişilmiştir.
• Sadler, D. R. (1989). Formative assessment and the design of instructional strategies. Instructional Science, 18, 119-144.
• Sarı, H. (2019). The ımpact of the use of formatıve assessment on efl students’ wrıtıng anxıety: an actıon research study (Yüksek lisans tezi). Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin.
• Sarıkaya, B. (2019). Yazma Kazanımlarının Yaratıcı Yazmaya Uygunluğu (2015 ve 2018 Türkçe Dersi Öğretim Programları Örnekleri). Türkiye Eğitim Dergisi, 5 (1), 42-55.
• Seban, D. (2021). Gözden geçirme ve dönütün 2. Ve 3. Sınıf öğrencilerinin öykü yazma başarılarına etkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 22 (1), 276-298.
• Seban, D. ve Tavşanlı, Ö. F. (2015). Children’s sense of being a writer: identity construction in second grade writers workshop. International Electronic Journal of Elementary Education, 7 (2), 217- 234.
• Sever, E. (2004). Süreç Temelli Yazma Modellerinin İlkokul Dördüncü Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Ve Yaratıcı Yazma Becerilerine Etkisi (Yüksek lisans tezi). Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Zonguldak.
• Süğümlü, Ü. (2016). Yazma becerisinde öğrenci özerkliğinin yazmaya yönelik tutum ve motivasyonla ilişkisi: bir eylem araştırması (Doktora tezi). Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya. .
• Şahin, E. (2016). Mikro öğretim yönteminin öğrencilerin Türkçe konuşma beceri ve kaygılarına etkisi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 30, 263-275.
• Şengül, M. (2014). Türkçe öğretmenlerinin yazma öğrenme alanına ilişkin öğretim ve ölçme değerlendirme yeterlikleri. International Journal Of Language Academy, 2 (4), 348-374.
• Tabak, G. ve Göçer, A. (2013). 6-8. Sınıflar Türkçe dersi öğretim programının ürün ve süreç odaklı yazma yaklaşımları çerçevesinde değerlendirilmesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 14 (2), 147-169.
• Tavşanlı, Ö. F. ve Kaldırım, A. (2018). İlkokul 2. Sınıf öğrencilerinin süreç temelli yazma uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 6 (3), 859-876.
• Tavşanlı, Ö. F. (2019). Süreç temelli yazma modüler programının ilkokul 2.sınıf etkisi öğrencilerinin yazmaya ilişkin tutum, yazılı anlatım becerisi ve yazar kimliği üzerine etkisi (Doktora tezi). Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Tavşanlı, Ö. F. ve Kara, Ü. E. (2021). The effect of a peer and self- assessment- based editorial study o students’ ability to follow spelling rules and use punctuation marks correctly. Participatory Educational Research, 8 (3), 268-284.
• Tavşanlı, Ö. F., Bilgin, A., Yıldırım, K., Rasinski, T., ve Tschantz, B. (2021). The effect of a PBWMIP on writing success and attitude toward writing. Reading & writing quarterly, 37(5), 425-443. https://doi.org/10.1080/10573569.2020.1846006
• Tavşanlı, Ö. F. ve Kara, Ü. E. (2022). The effect of review and feedback-based editorial study on fourth- grade elementary school students;writing achievements. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi (HAYEF)’ nde yayında.
• Temur, T. (2009). Yazı ve yazma becerisi. (İçinde) Pilten, G., Şahin, A. & Demir, E. İlk okuma ve yazma öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Tompkins, G. E. (2007). Literacy for the 21st century: teaching reading and writing. İnprekindergarten Through Grade, 4. New Jersey: Pearson.
• Tompkins, G. E., ve Collom, S. (2004). Sharing The Pen: Interactive Writing With Young Children. New Jersey: Pearson.
• Uysal, K. N. (2018). A comparatıve study of turkısh and ınternatıonal adult efl students’ perceptıons of formatıve assessment (Yüksek lisans tezi). Bahçeşehir Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Ülper, H. (2011). Öğrencilerin hazırladıkları taslak metinler hakkında geri bildirim alma tercihleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (22), 280-300.
• Ünver, V. ve Akbayrak, N. (2013). Hemşirelik eğitiminde akran eğitim modeli. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Elektronik Dergisi, 6 (4), 214-217.
• Yıldız, C. (2016). Mikro öğretimin görsel sanatlar öğretmen adaylarının öz yeterlik düzeylerine etkisi (Yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
• Yıldız, M., Yıldırım, K., ve Ateş, S. (2009). Sınıf öğretmenlerinin sınıf tahtasına yazdıkları yazıların Okunaklılık bakımından öğrencilere model olmadaki uygunluğu. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6 (2),75-88.
• Yıldız, N. (2016). Dönüt verme ve düzeltme türlerinin altıncı sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (2), 312-327.