Bu araştırmanın amacı;
Web 2.0 araçları kullanılarak yapılacak ölçme ve değerlendirmenin
öğrencilerin sınav kaygıları ve akademik başarıları üzerine etkisini
incelemektir. Araştırmada karma yöntem kullanılmıştır. Ağırlıklı olarak nicel
veriler üzerinde çalışılmış, nitel veriler ise nicel verileri desteklemek
için kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu 2018-2019 öğretim yılında
öğrenimlerine 8. sınıfta devam eden 69 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama
aracı olarak Aydın ve Bulgan
tarafından Türkçe’ye uyarlanan 3 boyut, 30 maddeden oluşan “Çocuklarda
Sınav Kaygısı Ölçeği”, 16 maddeden oluşan İngilizce dersine yönelik akademik
başarı testi ve görüşme formu kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS
programıyla analiz edilmiş, elde edilen analiz sonuçlarına göre de kullanılan
uygulamanın sınav kaygılarında anlamlı farklılık oluşturmadığı ancak akademik
başarılarında anlamlı fark oluşturduğu sonucuna varılmıştır. Görüşme
formlarından elde edilen veriler incelendiğinde; klasik sınava göre
kaygılarının daha az olduğu, bu durumun akademik başarılarını olumlu
etkilediği ve anında dönüt alabiliyor olmanın öğrencileri hoşnut ettiği
sonuçlarına varılmıştır. Araştırmanın farklı bir dijital ölçme ve
değerlendirme aracı ile tekrarlanması önerilmektedir.
Akpınar, E., Aktamış, H., & Ergin, Ö. (2005). Fen bilgisi dersinde eğitim teknolojisi kullanılmasına ilişkin öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology- TOJET, 4(1), 12.
Aydın, U., & Bulgan, G. (2017). Çocuklarda sınav kaygısı ölçeğinin Türkçe uyarlaması. İlköğretim Online, 16(2), 860-899, 2017. doi: 10.17051/ilkonline.2017.304742
Bars, M., Şimsek, Ö., & Zengin, Y. (2017). Matematik öğretiminin ölçme ve değerlendirme sürecinde bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(13), 189-207.
Bars, M., Şimşek, Ö., & Zengin, Y. (2017, Mayıs). Matematik öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanmaya yönelik görüşlerinin incelenmesi. International Teacher Education and Accreditation Congress (ITEAC), Yıldız Technical University, İstanbul
Benjamin, M. (1991). A comparison of training programs intended for different types of test-anxious students: Further support for an information-processing model. Journal of Educational Psychology, 83(1), 134.
Bull, J., & McKenna, C. (2003). A blueprint for computer-assisted assessment. Routledge.
Cassady, J. C., & Johnson, R. E. (2002). Cognitive test anxiety and academic performance. Contemporary Educational Psychology, 27, 270-295.
Cassady, J. C. (2004). The influence of cognitive test anxiety across the learning–testing cycle. Learning and instruction, 14(6), 569-592.
Conole, G., & Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in higher education. A report commissioned by the Higher Education Academy.
Culler, R. E., & Holahan, C. J. (1980). Test anxiety and academic performance: the effects of study-related behaviours. Journal ofEducational Psychology, 72, 16-20.
Davies, J., & Merchant, G. (2008). Web 2.0 for schools: Learning and social participation. Peter Lang Publishing: New York.
Desouza, E., & Fleming, M. (2003). A comparison of in-class and online quizzes on student exam performance. Journal of Computing in Higher Education, 14(2), 121-134.
Ersoy, M., & Çoklar, A. N. (2013). Teknopedagojik eğitimde değerlendirme. I. Kabakçı Yurdakul (Ed.), Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (241- 267), Ankara: Anı Yayıncılık.
Gelbal, S., & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gillard, C. (2010). Dumb‛ phones, smartlessons. Harvard Education Letter, 26(4). Retrieved 21 September, 2011, from http://www.hepg.org/hel/article/474
Gronlund, N. E. (1995). How to write and use instructional objectives. Simon & Schuster Books for Young Readers.
Gülbahar, Y., & Büyüköztürk, Ş. (2008). Değerlendirme tercihleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 148-161.
Hong, E., & Karstensson, L. (2002). Antecedents of state test anxiety.Contemporary Educational Psychology, 27, 348-367.
Horn, J. L., & Dollinger, S. J. (1989). Effects of test anxiety, tests, and sleep on children's performance. Journal of School Psychology, 27(4), 373-382.
Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: web 2.0 araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
Horzum, M. B. (2010).Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(1), 603-634
Kaya, Z., & Tan, Ş. (2014). New trends of measurement and assessment in distance education. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(1), 206-217
Kırmacı, Ö., & Şahin İzmirli, Ö. (2015). Web tabanlı ölçme ve değerlendirme ortam tasarımı: Bir görsel senaryo örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(1), 16-32.
Korucu, A.T., & Sezer, C., (2016). Web 2.0 Teknolojilerini kullanma sıklığının ders başarısı üzerindeki etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 379-394.
Lu, J., Lai, M., & Law, N. (2010). Knowledge building in society 2.0: Challenges and opportunities. In M. S. Khine & I. M. Saleh (Eds) New science of learning: Computers, cognition and collaboration in Education (pp. 553-567). Newyork, Springer.
Maden, S. (2016). Kahoot! Öğrenme platformunun akademik İngilizce derslerinde kelime öğretiminde kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Uluslararası Çağdaş Eğitim Araştırmaları Kongresi, 351-363
McLoughlin, C. & Lee, M. J. (2007) Social software and participatory learning: Pedagogical choices with technology affordances in the Web 2.0 era. In: ICT: Providing Choices for Learners and Learning. Proceedings Ascilite Singapore 2007 (pp. 664-675).
Morris, D. (2008). Economies of scale and scope in e‐learning. Studies in Higher Education, 33(3), 331-343.
O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design patternsand business modelsforthenextgeneration of software, communications & strategies, No. 1, p. 17, First Quarter 2007.
Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=1008839
Prensky, M. (2009). H. sapiens digital: From digital immigrants and digital natives to digital wisdom. Innovate: journal of online education, 5(3), 1-12.
Siau, K., Sheng, H., & Nah, F. F. (2006). Use of classroom response system to enhance classroominteractivity. IEEE Transactions on Education, 49(3), 398–403.
Siegle, D. (2015). Technology: Learning can be fun and games. Gifted Child Today, 38(3), 192-197.
Spielberger, C. D., & Vagg, P. R. (Eds.). (1995). Test anxiety: Theory, assessment, and treatment. Taylor & Francis.
Şimşek, U., Şimşek, Ü., & Doymuş, K. (2006).İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması III: İşbirlikçi öğrenme yönteminin eğitim ortamındaki faydaları. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 414-430.
Şimşek, Ö., & Yazar, T. (2017). Öğretmenlerin eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7(1), 23-54.
Uğur Erdoğmuş, F., & Çağıltay, K. (2009). Türkiye’de eğitim teknolojileri alanında yapılan master ve doktora tezlerinde genel eğilimler. Akademik Bilişim’09-XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 11-13 Şubat 2009 Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
McCabe, M. (2006). Live assessment by questioning in an interactive classroom. İçinde D. A. Banks (Ed.),Audience response system in higher education: Applications and cases (s.276-288). Hershey, PA: Information Science.
Nett, U. E., Goetz, T., & Hall, N. C. (2011). Coping with boredom in school: An experience sampling perspective. Contemporary Educational Psychology, 36, 49-59.
Owens, I. N. A. (1996). Self- esteem and anxiety in secondary school achievement. Journal of Social Behavior & Personality, 11(3), 521-521.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6(4), 39-62.
Wang, A. I., & Lieberoth, A. (2016). The effect of points and audio on concentration, engagement, enjoyment, learning, motivation, and classroom dynamics usingKahoot! In European Conference on Games Based Learning (p. 738).Academic Conferences International Limited.
Wren, D. G., & Benson, J. (2004). Measuring test anxiety in children: Scale development and internal construct validation. Anxiety, Stress & Coping, 17(3), 227-240.
Yaylacı, H. S., & Yaylacı, F. (1999). Eğitim teknolojisi dersinde öğretim materyallerinin geliştirilmesi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 209-219
Zengin, Y., Bars, M., & Şimsek, Ö., (2017). Matematik öğretiminin biçimlendirici değerlendirme sürecinde kahoot! ve plickers uygulamalarının incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 602-626.
Year 2019,
Volume: 5 Issue: 2, 15 - 37, 30.07.2019
Akpınar, E., Aktamış, H., & Ergin, Ö. (2005). Fen bilgisi dersinde eğitim teknolojisi kullanılmasına ilişkin öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology- TOJET, 4(1), 12.
Aydın, U., & Bulgan, G. (2017). Çocuklarda sınav kaygısı ölçeğinin Türkçe uyarlaması. İlköğretim Online, 16(2), 860-899, 2017. doi: 10.17051/ilkonline.2017.304742
Bars, M., Şimsek, Ö., & Zengin, Y. (2017). Matematik öğretiminin ölçme ve değerlendirme sürecinde bilgi ve iletişim teknolojilerinin kullanımı. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 7(13), 189-207.
Bars, M., Şimşek, Ö., & Zengin, Y. (2017, Mayıs). Matematik öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede bilgi ve iletişim teknolojilerini kullanmaya yönelik görüşlerinin incelenmesi. International Teacher Education and Accreditation Congress (ITEAC), Yıldız Technical University, İstanbul
Benjamin, M. (1991). A comparison of training programs intended for different types of test-anxious students: Further support for an information-processing model. Journal of Educational Psychology, 83(1), 134.
Bull, J., & McKenna, C. (2003). A blueprint for computer-assisted assessment. Routledge.
Cassady, J. C., & Johnson, R. E. (2002). Cognitive test anxiety and academic performance. Contemporary Educational Psychology, 27, 270-295.
Cassady, J. C. (2004). The influence of cognitive test anxiety across the learning–testing cycle. Learning and instruction, 14(6), 569-592.
Conole, G., & Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in higher education. A report commissioned by the Higher Education Academy.
Culler, R. E., & Holahan, C. J. (1980). Test anxiety and academic performance: the effects of study-related behaviours. Journal ofEducational Psychology, 72, 16-20.
Davies, J., & Merchant, G. (2008). Web 2.0 for schools: Learning and social participation. Peter Lang Publishing: New York.
Desouza, E., & Fleming, M. (2003). A comparison of in-class and online quizzes on student exam performance. Journal of Computing in Higher Education, 14(2), 121-134.
Ersoy, M., & Çoklar, A. N. (2013). Teknopedagojik eğitimde değerlendirme. I. Kabakçı Yurdakul (Ed.), Teknopedagojik eğitime dayalı öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı içinde (241- 267), Ankara: Anı Yayıncılık.
Gelbal, S., & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerin ölçme ve değerlendirme yöntemleri hakkındaki yeterlik algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 135-145.
Gillard, C. (2010). Dumb‛ phones, smartlessons. Harvard Education Letter, 26(4). Retrieved 21 September, 2011, from http://www.hepg.org/hel/article/474
Gronlund, N. E. (1995). How to write and use instructional objectives. Simon & Schuster Books for Young Readers.
Gülbahar, Y., & Büyüköztürk, Ş. (2008). Değerlendirme tercihleri ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 148-161.
Hong, E., & Karstensson, L. (2002). Antecedents of state test anxiety.Contemporary Educational Psychology, 27, 348-367.
Horn, J. L., & Dollinger, S. J. (1989). Effects of test anxiety, tests, and sleep on children's performance. Journal of School Psychology, 27(4), 373-382.
Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: web 2.0 araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
Horzum, M. B. (2010).Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi. 7(1), 603-634
Kaya, Z., & Tan, Ş. (2014). New trends of measurement and assessment in distance education. Turkish Online Journal of Distance Education, 15(1), 206-217
Kırmacı, Ö., & Şahin İzmirli, Ö. (2015). Web tabanlı ölçme ve değerlendirme ortam tasarımı: Bir görsel senaryo örneği. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 11(1), 16-32.
Korucu, A.T., & Sezer, C., (2016). Web 2.0 Teknolojilerini kullanma sıklığının ders başarısı üzerindeki etkisine yönelik öğretmen görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(2), 379-394.
Lu, J., Lai, M., & Law, N. (2010). Knowledge building in society 2.0: Challenges and opportunities. In M. S. Khine & I. M. Saleh (Eds) New science of learning: Computers, cognition and collaboration in Education (pp. 553-567). Newyork, Springer.
Maden, S. (2016). Kahoot! Öğrenme platformunun akademik İngilizce derslerinde kelime öğretiminde kullanımına ilişkin öğrenci görüşleri. Uluslararası Çağdaş Eğitim Araştırmaları Kongresi, 351-363
McLoughlin, C. & Lee, M. J. (2007) Social software and participatory learning: Pedagogical choices with technology affordances in the Web 2.0 era. In: ICT: Providing Choices for Learners and Learning. Proceedings Ascilite Singapore 2007 (pp. 664-675).
Morris, D. (2008). Economies of scale and scope in e‐learning. Studies in Higher Education, 33(3), 331-343.
O'Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design patternsand business modelsforthenextgeneration of software, communications & strategies, No. 1, p. 17, First Quarter 2007.
Available at SSRN: https://ssrn.com/abstract=1008839
Prensky, M. (2009). H. sapiens digital: From digital immigrants and digital natives to digital wisdom. Innovate: journal of online education, 5(3), 1-12.
Siau, K., Sheng, H., & Nah, F. F. (2006). Use of classroom response system to enhance classroominteractivity. IEEE Transactions on Education, 49(3), 398–403.
Siegle, D. (2015). Technology: Learning can be fun and games. Gifted Child Today, 38(3), 192-197.
Spielberger, C. D., & Vagg, P. R. (Eds.). (1995). Test anxiety: Theory, assessment, and treatment. Taylor & Francis.
Şimşek, U., Şimşek, Ü., & Doymuş, K. (2006).İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması III: İşbirlikçi öğrenme yönteminin eğitim ortamındaki faydaları. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13, 414-430.
Şimşek, Ö., & Yazar, T. (2017). Öğretmenlerin eğitim teknolojisi standartlarına yönelik özyeterliklerinin incelenmesi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 7(1), 23-54.
Uğur Erdoğmuş, F., & Çağıltay, K. (2009). Türkiye’de eğitim teknolojileri alanında yapılan master ve doktora tezlerinde genel eğilimler. Akademik Bilişim’09-XI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri 11-13 Şubat 2009 Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
McCabe, M. (2006). Live assessment by questioning in an interactive classroom. İçinde D. A. Banks (Ed.),Audience response system in higher education: Applications and cases (s.276-288). Hershey, PA: Information Science.
Nett, U. E., Goetz, T., & Hall, N. C. (2011). Coping with boredom in school: An experience sampling perspective. Contemporary Educational Psychology, 36, 49-59.
Owens, I. N. A. (1996). Self- esteem and anxiety in secondary school achievement. Journal of Social Behavior & Personality, 11(3), 521-521.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6(4), 39-62.
Wang, A. I., & Lieberoth, A. (2016). The effect of points and audio on concentration, engagement, enjoyment, learning, motivation, and classroom dynamics usingKahoot! In European Conference on Games Based Learning (p. 738).Academic Conferences International Limited.
Wren, D. G., & Benson, J. (2004). Measuring test anxiety in children: Scale development and internal construct validation. Anxiety, Stress & Coping, 17(3), 227-240.
Yaylacı, H. S., & Yaylacı, F. (1999). Eğitim teknolojisi dersinde öğretim materyallerinin geliştirilmesi. AKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 209-219
Zengin, Y., Bars, M., & Şimsek, Ö., (2017). Matematik öğretiminin biçimlendirici değerlendirme sürecinde kahoot! ve plickers uygulamalarının incelenmesi. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 602-626.
Korkmaz, Ö., Vergili, M., Çakır, R., Uğur Erdoğmuş, F. (2019). Plickers Web 2.0 Ölçme ve Değerlendirme Uygulamasının Öğrencilerin Sınav Kaygıları ve Başarıları Üzerine Etkisi. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(2), 15-37.