Peygamberler (s.a.v.), iyi ve kötü günlerinde, Cenab-ı Hakk'tan kavimlerine hidayet, düşmanlarına karşı zafer ve diğer amaçlar için dua etmeleri ve bizlere nasıl dua edileceğini öğretmeleri için dua etmeleri gerekiyordu. Onlar için dua, bizim için her durumda ondan faydalanmamız için bir fırsattı... Onlar, Yüce Rabbimiz'le nasıl baş ettiler ve O'nun huzurunda nasıl dua edip teslim oldular. Dua, duanın türüne ve ihtiyacına göre değişen pek çok farklı biçimde ortaya çıkmıştır.
Bu araştırmada, duanın bazı usullerini ve onlardan dilsel ve yorumsal olarak neler öğrenilebileceğini ele aldım. İlerlemenin bir anlamı vardır, gecikmenin faydası vardır, tanım ondan hüküm çıkarır, belirsizlik ondan fayda çıkarır vb.
Bütün bunların amacı, edebiyat camiasının uzun süredir gözden kaçırdığı bir sonucu, yani bu nesir türünün edebiyat alanına dahil edilmesi gerektiğini, zengin bir edebiyat türü olduğunu kabul etmekten kaçış olmadığını kanıtlamaktır.
İster edebi olsun, ister iyi biçimlendirilmiş ve kesin ifadeden, ister öncelik ve gecikme retoriğinden, ister tanım ve belirsizlikten, ister genellik ve belirsizlikten ve onu rahatsız eden diğer retorik yöntemlerden olsun, gözden kaçırılmaması gereken ilginç tarzlar.
Prophets (pbuh), in their good and bad days, had to pray to God Almighty for guidance for their people, victory over their enemies, and other purposes, and to teach us how to pray. Prayer for them was an opportunity for us to benefit from it in every situation... How they dealt with our Almighty Lord and how they prayed and surrendered to Him. Prayer has emerged in many different forms, varying according to the type and need of prayer.
In this research, I discussed some of the methods of prayer and what can be learned from them linguistically and interpretively. Progress has meaning, delay has utility, definition derives judgment from it, uncertainty derives utility from it, and so on.
The purpose of all this is to prove a conclusion that the literary community has long overlooked, namely that this prose genre should be included in the field of literature, and that there is no escape from accepting that it is a rich literary genre.
Interesting styles that should not be overlooked, whether literary, from well-formed and precise expression, from the rhetoric of priority and delay, from definition and ambiguity, from generality and ambiguity, and other rhetorical methods that disturb it.
عندما بُعث الانبياء أيدهم الله بالمعجزات و ألهمهم سلاح الدعاء لإعانتهم على تأدية رسالتهم، وقد احتاجوا عليهم السلام أن يدعوا الله عز وجل في سرائهم وضرائهم، كي يطلبوا الهداية لأقوامهم، والنصر على أعدائهم، وغيرها من المقاصد، وحتى يعلّمونا كيف ندعو الله تعالى في جميع أحوالنا، فكان دعاؤهم عليهم السلام فرصة لنا كي نستفيد منهم ونتعلم كيف نتعامل مع رب العزة، وكيف وقفوا بين يديه متضرعين خاضعين له.
وقد جاء الدعاء في صيغ كثيرة ومتعددة اختلفت حسب نوع الدعاء والحاجة إليه، وفي هذا البحث تناولت بعض أساليب دعائهم عليهم السلام، وما يُستفاد منها لغويا وتفسيريا، فالتقديم له معنى، والتأخير له فائدة، والتعريف تُستنبط منه أحكام، والتنكير يستخرج منه فوائد، وهكذا..
أما المُبتغى من كل ذلك، فهو إثبات نتيجة لطالما تغافل عنها جمهور الأدباء، وهي أن هذا النوع من النثر لا بد من إدخاله ضمن مجال الأدب، ولا مفر من الاعتراف أنه شكل أدبي ثري بما فيه من أساليب شائقة، وجب عدم إغفالها، سواء كانت أدبية، من حسن سبك ودقة عبارة، أو بلاغية من تقديم وتأخير، أو تعريف وتنكير، أو عموم وإبهام، وغيرها من الأساليب البلاغية التي تعتريه.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Sociolinguistics |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Early Pub Date | June 10, 2024 |
Publication Date | June 14, 2024 |
Submission Date | May 30, 2024 |
Acceptance Date | June 10, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 5 Issue: 2 |