Üniversite Öğrencilerinin Film İzleme Alışkanlıklarının Covid-19 Pandemisi Sürecinde Değişiminin Belirlenmesi
Abstract
Covid-19 ile mücadele kapsamında salgının tesirini ve yayılma hızını azaltabilmek adına uygulanan karantinalar, dünyanın her yerinde evde geçirilen zamanı artırmıştır. Bu durumda izleme alışkanlıklarımız tamamen değiştirmiştir. Covid-19 pandemisi sürecinde içerik üretemeyen televizyon kanalları seyirciye kendisinden bekleneni verememektedir. Seyircinin içinde bulunduğu ortamdan kaçış, zaman kontrolünün kendisine bırakılması, içerik seçiminde özgür olması gibi imkanlardan dolayı izleme alışkanlıkları üzerinde bir dönüşüm söz konusudur. Bu dönüşümün başlıca sebepleri olan yeni iletişim teknolojileriyle birlikte bireylerin filmlere çok daha kolay erişebilmesi, film izlemenin neredeyse maliyetsiz bir hale gelmesi, zaman ve mekan sınırlamalarının yok olması film izleme alışkanlıklarımızı, sinema salonlarının dışına kaydırarak seyirciye hem ekonomik anlamda hem de filmlere erişme de imkan tanımaktadır. Üniversitelerin pandemi sürecinde online eğitime devam etmesiyle özellikle gençlerin nezdinde artış olduğu düşünülmektedir. Dolayısıyla film izleme deneyimi Covid-19 pandemisi sonrasında daha farklı bir dönüşüm içine giren sinema seyircisi artık dijital sinema seyircisine ve bireysel olarak deneyimlediği bir pratiğe dönüşmüştür. Evlere kapandığımız bu dönemde bireyselleşen bu deneyim domestik alanlarda oldukça ön plana çıkmaktadır. Bu noktadan hareketle çalışma, pandemi döneminde üniversite öğrencilerinin film izleme alışkanlıklarındaki değişimi ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Çalışma, bir vakıf üniversitesinde okuyan tüm öğrencilere dijital ortamda oluşturulan anket ile gerçekleştirilmiş ve elde edilen sonuçlar analiz edilmiştir.
Supporting Institution
İstanbul Ticaret Üniversitesi
References
- Abanoz, E. (2013). “Bilgi Toplumda Yöndeşmenin Haber Üretimi Süreci Üzerindeki Etkisi: Haber Ajansı Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
- Aktaş, C. (2014). QR Kodlar ve İletişim Teknolojisinin Hibritleşmesi. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
- Aydın, Ş. O. (2019). Yeni İzleme Biçimleri ve Netflix İçerikleri: Ritzer’in Mcdonaldlaşma Tezi Ekseninde Bir Değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 63, s: 1167-1172.
- Çağıl F. ve Kara M. F. (2019). Dijital Dönüşüm Bağlamında Türkiye’de Dizi Sektörü ve Geleceği. Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi, Sayı:1, s: 8-18.
- Kantar Media, Mediacom Medya Analizi ve Tüketici Davranışları Raporu, Nisan 2020.
- Kantar Media, Mediacom Medya Analizi ve Tüketici Davranışları Raporu, Mayıs 2020.
- Künüçen, H. ve Olguntürk, K. (2016). “Yeni Film Dili: Amatör Video”, Şentürk, R. (ed.), Dijital Sinema Kuramdan Tekniğe,İstanbul: İnsan Yayınları.
- Manovich, L. (2001). The Language of New Media, Massachusetts: The MIT Press.
- Oğuzhan, Ö. (2015). “Ya Sinema Seyirci Kalırsa”, Bayrakdar D. (ed.), 11. Türk Film Araştırmalarında Yeni Yönelimler,İstanbul: Bağlam Yayıncılık, s: 210-223.
- Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, Vol: 2, No: 2, s: 32-38.
- Özdemir, Y. A., Şahin Tekin, S. T., ve Esin, A. (2019). Çözümlü Örneklerle Örnekleme Yöntemlerine Giriş. Ankara: Seçkin Kitapevi.
- Özden H., Turanlı M., Başar Ö. D., Kalkan S. B. ve Erişlik K. (2020), Koronavirüs Pandemisi Raporu, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstatistik Bölümü.
- Randolph, M. (2020). Bu İş Asla Tutmaz Netflix. Çev. M. Yılmaz, İstanbul: Konu Fikir Sanat Edebiyat Yapım ve Dağıtım.
- Sunal, G. (2016). Sanal Gerçeklik ve Dijital Sinemanın Olanakları. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, s: 294-309.
- Şentürk R. (2017). Türkiye’de Film Endüstrisi (2011-2015), İstanbul: İstanbul Ticaret Odası (İTO)/İstanbul Düşünce Akademisi.
- Şentürk R., Sivas A., Sunal G. ve Yılmaz R. H. (2014). Türk Sinemasının Durum Analizi (2005-2010). İstanbul: İstanbul Ticaret Odası.
- Şentürk, R. (2016). Sinemanın Dramı, Rıdvan Şentürk (ed.), Dijital Sinema Kuramdan Tekniğe, İstanbul: İnsan Yayınları.
- URL-1 https://journo.com.tr/netflix-buraya-nasil-geldi, (Erişim Tarihi: 10.09.2020)
- URL-2 https://www.ted.com/talks/reed_hastings_how_netflix_changed_entertainment_and_where_it_s_headed
Determining the Change of Movie Watching Habits of University Students During the Covid-19 Pandemic Process
Abstract
References
- Abanoz, E. (2013). “Bilgi Toplumda Yöndeşmenin Haber Üretimi Süreci Üzerindeki Etkisi: Haber Ajansı Çalışanları Üzerine Bir Araştırma”. İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
- Aktaş, C. (2014). QR Kodlar ve İletişim Teknolojisinin Hibritleşmesi. İstanbul: Kalkedon Yayınları.
- Aydın, Ş. O. (2019). Yeni İzleme Biçimleri ve Netflix İçerikleri: Ritzer’in Mcdonaldlaşma Tezi Ekseninde Bir Değerlendirme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 12, Sayı: 63, s: 1167-1172.
- Çağıl F. ve Kara M. F. (2019). Dijital Dönüşüm Bağlamında Türkiye’de Dizi Sektörü ve Geleceği. Artuklu Sanat ve Beşeri Bilimler Dergisi, Sayı:1, s: 8-18.
- Kantar Media, Mediacom Medya Analizi ve Tüketici Davranışları Raporu, Nisan 2020.
- Kantar Media, Mediacom Medya Analizi ve Tüketici Davranışları Raporu, Mayıs 2020.
- Künüçen, H. ve Olguntürk, K. (2016). “Yeni Film Dili: Amatör Video”, Şentürk, R. (ed.), Dijital Sinema Kuramdan Tekniğe,İstanbul: İnsan Yayınları.
- Manovich, L. (2001). The Language of New Media, Massachusetts: The MIT Press.
- Oğuzhan, Ö. (2015). “Ya Sinema Seyirci Kalırsa”, Bayrakdar D. (ed.), 11. Türk Film Araştırmalarında Yeni Yönelimler,İstanbul: Bağlam Yayıncılık, s: 210-223.
- Ormanlı, O. (2012). Dijitalleşme ve Türk Sineması, The Turkish Online Journal of Design, Art and Communication, Vol: 2, No: 2, s: 32-38.
- Özdemir, Y. A., Şahin Tekin, S. T., ve Esin, A. (2019). Çözümlü Örneklerle Örnekleme Yöntemlerine Giriş. Ankara: Seçkin Kitapevi.
- Özden H., Turanlı M., Başar Ö. D., Kalkan S. B. ve Erişlik K. (2020), Koronavirüs Pandemisi Raporu, İstanbul Ticaret Üniversitesi, İstatistik Bölümü.
- Randolph, M. (2020). Bu İş Asla Tutmaz Netflix. Çev. M. Yılmaz, İstanbul: Konu Fikir Sanat Edebiyat Yapım ve Dağıtım.
- Sunal, G. (2016). Sanal Gerçeklik ve Dijital Sinemanın Olanakları. İnönü Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, Cilt:1, Sayı:2, s: 294-309.
- Şentürk R. (2017). Türkiye’de Film Endüstrisi (2011-2015), İstanbul: İstanbul Ticaret Odası (İTO)/İstanbul Düşünce Akademisi.
- Şentürk R., Sivas A., Sunal G. ve Yılmaz R. H. (2014). Türk Sinemasının Durum Analizi (2005-2010). İstanbul: İstanbul Ticaret Odası.
- Şentürk, R. (2016). Sinemanın Dramı, Rıdvan Şentürk (ed.), Dijital Sinema Kuramdan Tekniğe, İstanbul: İnsan Yayınları.
- URL-1 https://journo.com.tr/netflix-buraya-nasil-geldi, (Erişim Tarihi: 10.09.2020)
- URL-2 https://www.ted.com/talks/reed_hastings_how_netflix_changed_entertainment_and_where_it_s_headed
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Communication and Media Studies |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Publication Date | December 30, 2020 |
| Submission Date | December 18, 2020 |
| Published in Issue | Year 2020 Issue: 52 |
