Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Argümantasyon Temelli Fen Derslerinin İncelenmesi: Eylem Araştırması

Year 2017, Volume: 16 Issue: 1, 0 - 0, 29.12.2016

Emrah Hiğde , Hilal Aktamış

https://doi.org/10.17051/io.2017.79802

Cited By: 10

Abstract

Bu çalışmanın amacı fen bilgisi öğretmen adaylarının argümantasyon temelli fen derslerine yönelik görüşlerinin ve fen bilgisi derslerinde kullandıkları argümantasyon süreçlerinin belirlenmesidir. Çalışmaya, amaçlı örnekleme yöntemlerinden tipik durum örnekleme yöntemiyle iki devlet ortaokulunda staj yapan öğretmen adayları arasından 9 öğretmen adayı katılmıştır. Çalışmanın başlangıcında öğretmen adaylarına argümantasyonu fen bilgisi derslerinde nasıl kullanacaklarına yönelik hizmet öncesi eğitim programı verilmiştir. Bu fen eğitimi dersini başarılı şekilde tamamlayan staj okullarındaki fen bilgisi derslerini gerçekleştiren katılımcılarla yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır. Görüşme verilerin analizi sonucuna göre, katılımcılar argümantasyonu avantajlı gördüklerini, aldıkları fen eğitimi dersini yeterli ve geliştirilebilir olduğunu, sınıf içi uygulamalardan zevk aldıkları ve yeniden planlayarak geliştireceklerini ve farklı argümantasyon etkinliklerine yer verdiklerini ifade etmektedirler. Simon, Erduran ve Osborne (2006) tarafından geliştirilen “Argümantasyon süreçlerinin kodlanması” isimli gözlem formu kullanılarak katılımcıların öğrencilere argümantasyon süreçlerine katmak için nasıl teşvik ettikleri incelenmiştir. Gözlem verilerinin analizi sonucuna göre, katılımcıların derslerinde “Anlatma ve dinleme”, “Pozisyon alma”, “Kanıtla gerekçelendirme”, “Argümanları yapılandırma”, “Argümanları değerlendirme” süreçleriyle ilgili davranışları sergiledikleri ancak “Karşıt argüman oluşturma/tartışma” ve “Argüman sürecini yansıtma” süreçlerine ilişkin herhangi bir davranış sergilemedikleri belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler: Argümantasyon, Fen Bilgisi Öğretmen Adayları, Argümantasyon Süreci, Fen Eğitimi, Eylem Araştırması

References

• Aikenhead, G. S. (2005). Science-based occupations and the science curriculum: Concepts of evidence. Science Education, 89, 242-275.
• Bell, P., ve Linn, M. C. (2000). Scientific arguments as learning artifacts: Designing for learning from the Web with KIE. International Journal of Science Education, 22 (8), 797-817.
• Berland, L. K., ve Reiser, B. J. (2009). Making sense of argumentation and explanation. Science Education, 93 (1), 26-55.
• Beyer, C., ve Davis, E. A. (2008). Supporting preservice elementary teachers' critique and adaptation of science curriculum materials using two types of educative supports. Paper to be presented at the annual meeting of the National Association for Research in Science Teaching, Baltimore.
• Dawson, V., ve Venville, G. J. (2009). High-school students‘ informal reasoning and argumentation about biotechnology: An indicator of scientific literacy? International Journal of Science Education, 31 (11), 1421-1445.
• Duschl, R. (2007). Quality argumentation and epistemic criteria. In S. Erduran ve M. Jimenez-Aleixandre (Eds.), Argumentation in science education: Perspectives from classroom-based research (pp. 159–175). Dordrecht: Springer Academic.
• Duschl, R. ve Osborne, J. (2002). Argumentation and discourse processes in science education. Studies in Science Education, 38, 39–72.
• Driver, R., Newton, P. ve Osborne, J. (2000). Establishing The Norms of Scientific Argumentation in Classrooms. Science Education, 84 (3), 287-312.
• Jiménez-Aleixandre, M. P., ve Erduran, S. (2008). Argumentation in science education: An overview. In S. Erduran ve M. P. Jiménez-Aleixandre (Editörler), Argumentation in science education: Perspectives from classroom-based research (pp.3-27). Dordrecht, The Netherlands: Springer.
• Kuhn, D. (1993). Science as argument: Implications for teaching and learning scientific thinking. Science Education, 77, 319–337.
• Kuhn, D., ve Udell, W. (2003). The Development of Argument Skills. Child Development, 74 (5), 1245-1260.
• Knight, A. M., ve McNeill, K. L. (2011, March). Teachers’ pedagogical content knowledge and beliefs about scientific argumentation and their relationship with classroom practice. Paper presented at the annual meeting of the National Association for Research in Science Teaching (NARST), Orlando, FL.
• Köseoğlu, F. ve Atasoy, B. (2003). Yapılandırmacı Öğrenme Ortamı İçin Bir Fen Ders Kitabı Nasıl Olmalı, Ankara: Asil Yayıncılık.
• Lawson, A. (2003). The nature and development of hypothetico-predictive argumentation with implications for science teaching. International Journal of Science Education, 25 (11), 1387 – 1408.
• Lemke, J. L. (1990). Talking science: Language, learning and values. Norwood, NJ: Ablex.
• McNeill, K. L. (2011). Elementary students' views of explanation, argumentation and evidence and abilities to construct arguments over the school year. Journal of Research in Science Teaching, 48 (7), 793-823.
• McNeill, K. L., ve Knight, A. M. (2011, March). Teachers’ pedagogical content knowledge about scientific argumentation: The impact of professional development on teaching k-12 science. Paper presented at the annual meeting of the National Association for Research in Science Teaching (NARST), Orlando, FL.
• McNeill, K. L., ve Krajcik, J. (2008). Scientific explanations: Characterizing and evaluating the effects of teachers’ instructional practices on student learning. Journal of Research in Science Teaching, 45 (1), 53–78.
• McNeill, K. L. ve Krajcik, J. (2012). Supporting grade 5-8 students in constructing explanations in science: The claim, evidence and reasoning framework for talk and writing. New York, NY: Pearson Allyn ve Bacon.
• McNeill, K. L. ve Martin, D. M. (2011). Claims, evidence and reasoning: Demystifying data during a unit on simple machines. Science and Children. 48 (8), 52-56.
• McKneill, K. L. ve Pimentel, D. S. (2010). Scientific discourse in three urban classrooms: the role of the teacher in engaging high school students in argumentation. Science Education, 203-229.
• Milli Eğitim Bakanlığı [MEB]. (2013) Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programı (3.- 8. sınıflar). Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları, Ankara, 2013.
• National Research Council [NRC]. (2007). Taking science to school: Learning and teaching science in grades K 8. Washington, DC: National Academies Press.
• National Research Council [NRC] (2012). A framework for K-12 science education-practices, crosscutting concepts, and core ideas. The National Academies Press, Washington, D.C.
• Newton, P., Driver, R. ve Osborne, J. (1999). The place of argumentation in the pedagogy of school science. International Journal of Science Education, 21 (5), 553–576.
• Norris, S. P. ve Phillips, L. M. (2003). How literacy in its fundamental sense is central to scientific literacy. Science Education, 87 (2), 224-240.
• Osborne, J. (2002). Science without literacy: a ship without a sail? Cambridge Journal of Education, 32 (2), 203-217.
• Osborne, J., Erduran, S. ve Simon, S. (2004). Enhancing the quality of argumentation in school science. Journal of Research in Science Teaching, 41 (10), 994 – 1020.
• Simon, S., Davies, P. ve Trevethan, J. (2012). Advancing teacher knowledge of effective argumentation pedagogy. Educar em Revista, 44, 59-74.
• Simon, S., Erduran, S. ve Osborne, J. (2006). Learning to teach argumentation: Research and development in the science classroom. International Journal of Science Education, 28, 235-260.
• Simon, S. ve Maloney, J. (2006). Learning to teach 'ideas and evidence' in science: a study of school mentors and trainee teachers. School Science Review, 87 (321) 75-82
• Stapleton, P. ve Wu, Y. (2014). Assessing the quality of arguments in students' persuasive writing: A case study analyzing the relationship between surface structure and substance. Journal of English for Academic Purposes, 17, 12-23
• Trend, R. (2009). Commentary: fostering students‘ argumentation skills in Geoscience Education. Journal of Geoscience Education, 4 (57), 224-232.
• Wells, G. (1999). Dialogic inquiry: Towards a sociocultural practice and theory of education. New York: Cambridge University Press.
• Whyte, W. F., Greenwood, D.J. ve Lazes, P. (1991) Participatory Action Research: through practice to science in social research. In W.F., Whyte (Ed.) Participatory Action Research. Newbury Park: Sage Publications.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırır, H. E. ve Nakiboğlu, C. (2014). Kimya öğretmen ve öğretmen adaylarının derslerinde kullandıkları argümantasyon süreçlerinin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (2), 124-154.
• Zohar, A., ve Nemet, F. (2002). Fostering students' knowledge and argumentation skills through dilemmas in human genetics. Journal of Research in Science Teaching, 39 (1), 35-62.