PISA 2012 Türkiye Örnekleminde Okul Özelliklerinin Matematik Okuryazarlığına Etkisi
Year 2017,
Volume: 16 Issue: 3, 1092 - 1100, 21.04.2017
Yıldız Yıldırım
,
Melek Gülşah Şahin
Elif Sezer
Abstract
Bu araştırmanın amacı okul iklimi (öğretmenin odağı ve morali, okul iklimini etkileyen öğrenciyle ve öğretmenle ilişkili faktörler) ve kaynaklarının (okulun eğitimsel kaynaklarının kalitesi, fiziksel altyapının kalitesi) Türkiye’deki 15 yaş grubu öğrencilerin PISA 2012 matematik okuryazarlığına etkisini incelemektir ve araştırma ilişkisel bir araştırmadır. Araştırmanın çalışma grubunu PISA 2012’ye Türkiye’den katılan 170 okul ve 4848 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma, PISA 2012 Türkiye uygulaması kapsamında 15 yaş grubundaki öğrencilere uygulanan matematik okuryazarlığı testi ve okul yöneticilerine uygulanan okul anketinden elde edilen veriler üzerinden yürütülmüştür. Veri analizinde robust maximum likelihood parametre kestirim yöntemine dayalı yol analizi ve LISREL 8.8 programı kullanılmıştır. Kurulan modelde en yüksek yol katsayının okul iklimiyle ilişkili öğretmen faktörleri indeksi ve okul iklimiyle ilişkili öğrenci faktörleri indeksi arasında olduğu; en düşük katsayının ise öğretmenin odağı indeksi ve okul iklimini etkileyen öğretmen faktörleri indeksi arasında olduğu gözlenmiştir ve tüm yol katsayıları pozitif ve anlamlı bulunmuştur. Ayrıca bu yol katsayılarının orta ve yüksek etki büyüklüğüne sahip olduğu görülmüştür. Modele ilişkin uyum indeksleri mükemmel uyuma işaret etmektedir. Bu bağlamda modele dayalı olarak okul iklimi ve okul kaynakları indekslerinin matematik okuryazarlığında etkili olduğu sonucuna varılmıştır.
References
- Akyüz, G., & Pala, N. M. (2010). PISA 2003 sonuçlarına göre öğrenci ve sınıf özelliklerinin matematik okuryazarlığına ve problem çözme becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 9(2).
- Alacaci, C. & Erbas, A. K. (2010). Unpacking the inequality among Turkish schools: Findings from PISA 2006. International Journal of Educational Development, 30(2), 182-192.
- Anıl, D., Özer Özkan, Y., & Demir, E. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai rapor. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Ankara.
- Areepattamannil, S. (2014). Are learning strategies linked to academic performance among adolescents in two states in India? A tobit regression analysis. The Journal of general psychology, 141(4), 408-424.
- EARGED. (2010). PISA 2009 ulusal ön raporu. Ankara.
- Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th edt.). New York: McGram-Hill Companies.
- Huang, H., & Sebastian, J. (2015). The role of schools in bridging within-school achievement gaps based on socioeconomic status: a cross-national comparative study. Compare: A Journal of Comparative and International Education, 45(4), 501-525.
- İş Güzel, Ç. (2014). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı’nda (PISA 2003) türk öğrencilerin öğrenci ve okula ı̇lişkin etkenlerin ve etkileşimlerinin matematik okur yazarlığına etkisi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 15, 11-30.
- Kelloway, E. K. (1998). Using LISREL for structural equation modeling: A researcher's guide. Sage.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2. baskı). New York.
- Kurul-Tural, N. (2002). Öğrenci başarısında etkili okul değişkenleri ve eğitimde verimlilik. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 39-54.
- Liu, H., Van Damme, J., Gielen, S., & Van Den Noortgate, W. (2015). School processes mediate school compositional effects: model specification and estimation. British Educational Research Journal, 41(3), 423-447.
- Marks, G. N., Cresswell, J., & Ainley, J. (2006). Explaining socioeconomic inequalities in student achievement: The role of home and school factors. Educational research and Evaluation, 12(02), 105-128.
- MEB. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai̇ rapor. Ankara.
- Miller ,S. R. (2000). Falling off track: How teacher-student relationships predict early high school failure rates. ERIC Documents Reproduction Service, No: ED 441,907.
- OECD. (2002). PISA 2000 technical report. Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2005). PISA 2003 technical report. Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2013). PISA 2012 results: What makes schools successful? Resources, policies and practices (Volume IV). Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2014). PISA 2012 technical report. Paris: OECD Publishing.
- Özer Özkan, Y. (2016). Examining the Effective Variables on Classification of School's Success through PISA 2012 Turkey Data. International Online Journal of Educational Sciences, 8(2).
- Özmusul, M. (2013). PISA 2009 Verilerine Göre Türkiye De Liselerin Okul Politika Ve Uygulamaları Ile Bunların Öğrenme Çıktıları Üzerine Etkileri.
- Özmusul, M., & Başkan, G. A. (2013). School Policies and Practices at Upper Secondary Schools in Turkey According to PISA 2009 Data. Online Submission, 3(4), 186-199.
- Özkan, M. (2015). PISA 2012 Türkiye verilerine göre okul değişkenlerinin öğrenci̇ başarısını yordama gücü. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 477-489.
- Polidano, C., Hanel, B., & Buddelmeyer, H. (2013). Explaining the socio-economic status school completion gap. Education Economics, 21(3), 230-247.
- Rivkin, S. G., Hanushek, E. A., & Kain, J. F. (2005). Teachers, schools, and academic achievement. Econometrica, 73(2), 417-458.
- Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları. 3 (6). 49-74.
- Sahin, A. E. (2004). A qualitative assessment of the quality of Turkish elementary schools. ERIC Database.
- Yıldırım, K. (2012). PISA 2006 verilerine göre Türkiye’de eğitimin kalitesini belirleyen temel faktörler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 229-255.
- Yılmaz, E. T. (2006). Uluslararası öğrenci başarı değerlendirme programı (PISA)’nda Türkiye’deki öğrencilerin matematik başarılarını etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
- Fındık, L. Y., & Kavak, Y. (2013). Türkiye’deki sosyo-ekonomik açıdan dezavantajlı öğrencilerin PISA 2009 başarılarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2(2), 249-273.
- Wößmann, L. (2003). Schooling resources, educational institutions and student performance: the international evidence. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 65(2), 117-170.
Year 2017,
Volume: 16 Issue: 3, 1092 - 1100, 21.04.2017
Yıldız Yıldırım
,
Melek Gülşah Şahin
Elif Sezer
References
- Akyüz, G., & Pala, N. M. (2010). PISA 2003 sonuçlarına göre öğrenci ve sınıf özelliklerinin matematik okuryazarlığına ve problem çözme becerilerine etkisi. İlköğretim Online, 9(2).
- Alacaci, C. & Erbas, A. K. (2010). Unpacking the inequality among Turkish schools: Findings from PISA 2006. International Journal of Educational Development, 30(2), 182-192.
- Anıl, D., Özer Özkan, Y., & Demir, E. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai rapor. T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Ölçme, Değerlendirme ve Sınav Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Ankara.
- Areepattamannil, S. (2014). Are learning strategies linked to academic performance among adolescents in two states in India? A tobit regression analysis. The Journal of general psychology, 141(4), 408-424.
- EARGED. (2010). PISA 2009 ulusal ön raporu. Ankara.
- Fraenkel, J. R., Wallen, N. E. & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th edt.). New York: McGram-Hill Companies.
- Huang, H., & Sebastian, J. (2015). The role of schools in bridging within-school achievement gaps based on socioeconomic status: a cross-national comparative study. Compare: A Journal of Comparative and International Education, 45(4), 501-525.
- İş Güzel, Ç. (2014). Uluslararası öğrenci değerlendirme programı’nda (PISA 2003) türk öğrencilerin öğrenci ve okula ı̇lişkin etkenlerin ve etkileşimlerinin matematik okur yazarlığına etkisi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 15, 11-30.
- Kelloway, E. K. (1998). Using LISREL for structural equation modeling: A researcher's guide. Sage.
- Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling (2. baskı). New York.
- Kurul-Tural, N. (2002). Öğrenci başarısında etkili okul değişkenleri ve eğitimde verimlilik. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 35(1-2), 39-54.
- Liu, H., Van Damme, J., Gielen, S., & Van Den Noortgate, W. (2015). School processes mediate school compositional effects: model specification and estimation. British Educational Research Journal, 41(3), 423-447.
- Marks, G. N., Cresswell, J., & Ainley, J. (2006). Explaining socioeconomic inequalities in student achievement: The role of home and school factors. Educational research and Evaluation, 12(02), 105-128.
- MEB. (2015). PISA 2012 araştırması ulusal nihai̇ rapor. Ankara.
- Miller ,S. R. (2000). Falling off track: How teacher-student relationships predict early high school failure rates. ERIC Documents Reproduction Service, No: ED 441,907.
- OECD. (2002). PISA 2000 technical report. Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2005). PISA 2003 technical report. Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2013). PISA 2012 results: What makes schools successful? Resources, policies and practices (Volume IV). Paris: OECD Publishing.
- OECD. (2014). PISA 2012 technical report. Paris: OECD Publishing.
- Özer Özkan, Y. (2016). Examining the Effective Variables on Classification of School's Success through PISA 2012 Turkey Data. International Online Journal of Educational Sciences, 8(2).
- Özmusul, M. (2013). PISA 2009 Verilerine Göre Türkiye De Liselerin Okul Politika Ve Uygulamaları Ile Bunların Öğrenme Çıktıları Üzerine Etkileri.
- Özmusul, M., & Başkan, G. A. (2013). School Policies and Practices at Upper Secondary Schools in Turkey According to PISA 2009 Data. Online Submission, 3(4), 186-199.
- Özkan, M. (2015). PISA 2012 Türkiye verilerine göre okul değişkenlerinin öğrenci̇ başarısını yordama gücü. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(5), 477-489.
- Polidano, C., Hanel, B., & Buddelmeyer, H. (2013). Explaining the socio-economic status school completion gap. Education Economics, 21(3), 230-247.
- Rivkin, S. G., Hanushek, E. A., & Kain, J. F. (2005). Teachers, schools, and academic achievement. Econometrica, 73(2), 417-458.
- Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları. 3 (6). 49-74.
- Sahin, A. E. (2004). A qualitative assessment of the quality of Turkish elementary schools. ERIC Database.
- Yıldırım, K. (2012). PISA 2006 verilerine göre Türkiye’de eğitimin kalitesini belirleyen temel faktörler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(2), 229-255.
- Yılmaz, E. T. (2006). Uluslararası öğrenci başarı değerlendirme programı (PISA)’nda Türkiye’deki öğrencilerin matematik başarılarını etkileyen faktörler. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi. Ankara.
- Fındık, L. Y., & Kavak, Y. (2013). Türkiye’deki sosyo-ekonomik açıdan dezavantajlı öğrencilerin PISA 2009 başarılarının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 2(2), 249-273.
- Wößmann, L. (2003). Schooling resources, educational institutions and student performance: the international evidence. Oxford Bulletin of Economics and Statistics, 65(2), 117-170.