Bu makalenin amacı, Bediüzzaman Said Nursî’nin hadislerin yorum metoduyla
ilgili görüşlerini ortaya koymaktır. Bediüzzaman, 5000 sayfalık Risâle-i Nur
Külliyatı’nın muhtelif yerlerinde farklı vesilelerle hadislerin yorumuyla ilgili
orijinal görüşler serdetmiştir. Ona göre önemli olan, hadisin sened bakımında
sahih olması değil, doğru yorumlanmasıdır. Mevzu hadisler bile doğru yorumlandıkları
zaman İslâm inançları bakımından bir problem teşkil etmezler.
Hadislerin doğru yorumlanması için de onların yanlış anlaşılmasına yol açan
hatalara düşmemek gerekir. Bu hususta onun, on iki ayrı prensip geliştirdiğini
görmekteyiz. Bunlar makalede örnekleriyle birlikte ele alınmıştır.
Diğer taraftan Bediüzzaman, itikadî konularla ilgili önemli bir meseleye açıklık
getirmiştir. Günümüzde bazı akademisyenler İslâm’da kesin olan itikat esaslarının
ancak kesin delille sabit olacağından yola çıkarak, neredeyse mütevatir
seviyesinde olmayan bütün hadisleri reddetme konumuna gelmişlerdir. Bediüzzazan
ise İslâmî meselelerin tabaka tabaka olduğunu beyan ederek, bazıları
için kesin delil gerekirken, bazıları için zann-ı gâlib ifade eden bir delilin yeterli
olduğunu, hatta bazıları için ise hadisi reddetmemenin kâfi geleceğini belirtmiştir.
Anahtar
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religious Studies |
Journal Section | Refereed Articles |
Authors | |
Publication Date | November 1, 2017 |
Submission Date | September 1, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |
Katre Uluslararası İnsan Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf-Gayri Ticari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/katre
E-mail: katre@iikv.org