112 Acil Sağlık Hizmetlerinde Görev Yapan Sağlık Personelinin Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanıma Düzeylerinin Saptanması

Year 2022, Volume: 13 Issue: 45, 44 - 53, 07.04.2022

Gamze Ekrem Çebi , Esra Kaynar Eda Benek Çetin Toraman

https://doi.org/10.17944/mkutfd.974419

Abstract

Amaç: Bu araştırmanın amacı; 112 Acil Sağlık Hizmetlerinde çalışan personellerin karşılaştıkları vakalarda çocuk istismarı ve ihmalinin belirti ve risklerini tanıma düzeylerinin saptanmasıdır.
Yöntem: Bu araştırma kesitsel türde bir araştırmadır. Bu çalışma için üniversitemizden gerekli etik kurul izni alınmıştır. 112 Acil sağlık hizmetlerinde çalışan sağlık personelleri araştırmanın evrenini oluşturmaktadır. Amaçlı örneklem bağlamında yapılan çalışmada, hastane öncesi 112 Acil sağlık hizmetlerinde görev yapan, ulaşılabilen ve çalışmaya katılmaya onay veren gönüllü sağlık personelleri, araştırmanın örneklemini oluşturmuştur (n=208). Araştırmada sosyodemografik veri formu ve “Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanması”na yönelik geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Elde edilen veriler; Mann Whitney U Test ve Kruskal Wallis Test ile analiz edilmiştir.
Bulgular: Araştırmaya 141 kadın, 67 erkek olmak üzere toplamda 208 acil sağlık hizmetleri personeli katılmıştır. Katılımcıların 129’ u evli, geri kalan 79’ u ise bekardır. Bu katılımcıların 64’ ü çocuk istismarı ve ihmali ile ilgili eğitim almışken, 144 katılımcı eğitim almamıştır. Çocuk İhmalinin Belirti ve Risklerini Tanılama Ölçek/Alt Ölçeklerinin güvenilirlik değerlerinin literatüre göre güvenilir seviyede olduğu belirlenmiştir.
Sonuç: Elde edilen verilere göre çocuk istismar ve ihmalinin belirti ve riskleri konusunda hastane öncesi acil sağlık hizmeti sunan personelin farkındalığı yüksek olarak görülmüştür. Aynı zamanda sağlık memurlarının; doktorlar, acil tıp teknisyenleri ve paramediklere göre çocuktaki davranışsal belirtileri daha az fark edebildikleri belirlenmiştir. Tüm personelin belli aralıklarla güncel eğitimlere tabi tutulması ve bu eğitimlerin zorunlu olması neticesinde, personellerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda farkındalık düzeyi artacağı düşünülmektedir.

Keywords

Çocuk İstismarı, Çocuk İhlali, Hastaneden Önce Acil Bakım

Determining the Level of Recognition of the Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect by the Health Personnel Working in 112 Emergency Health Services

Abstract

Objective: The purpose of this research; It is the determination of the level of recognition of the symptoms and risks of child abuse and neglect in cases encountered by the personnel working in the 112 Emergency Health Services.
Methods: This research is a cross-sectional type of research. Ethics committee approval was obtained from our university for this study. The health personnel working in 112 emergency health services constitute the universe of the research. In the study conducted in the context of purposeful sampling, volunteer health personnel working in the pre-hospital 112 Emergency Health Services, who could be reached and who gave consent to participate in the study, constituted the sample of the study (n=208). A sociodemographic data form and a scale developed for “Identification of the Symptoms and Risks of Child Abuse and Neglect” were used in the study. The data obtained; Analyzed with Mann Whitney U Test and Kruskal Wallis Test.
Results: A total of 208 emergency health services personnel, 141 women and 67 men, participated in the study. 129 of the participants are married and the remaining 79 are single. While 64 of these participants received training on child abuse and neglect, 144 participants did not. It has been determined that the reliability values of the Scale/Subscales for Diagnosing the Symptoms and Risks of Child Neglect are at a reliable level according to the literature.
Conclusion: According to the data obtained, it was seen that the awareness of the personnel providing pre-hospital emergency health services about the symptoms and risks of child abuse and neglect was high. At the same time, health officials; It has been determined that doctors, emergency medical technicians and paramedics are less able to notice behavioral symptoms in children. It is thought that as a result of the fact that all personnel are subject to up-to-date trainings at regular intervals and these trainings are compulsory, the level of awareness of the personnel about child abuse and neglect will increase.

Keywords

Pre-hospital emergency health services, Child Abuse, Child Neglect

References

• Dünya Sağlık Örgütü [İnternet]. 2002. Available from: https://www.who.int/news-room/fact-sheets/detail/child-maltreatment
• Oral K, Engin P, Büyükyazıcı Z. Türkiye’de çocuk istismarı ve aile içi şiddet araştırması. TC Başbakanlık Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu; 2010.
• Kara B, Biçer Ü, Gökalp AS. Çocuk İstismarı. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi 2004; 47: 140-15.
• Zeanah CH, Humphreys KL. Child Abuse and Neglect. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry. 2018; 57(9): 637-644. https://doi.org/10.1016/j.jaac.2018.06.007
• Gölge ZB, Hamzaoğlu N, Türk B. Sağlık Çalışanlarının Çocuk İstismarı ve İhmali Konusundaki Farkındalık Düzeylerinin Ölçülmesi. Adli Tıp Dergisi 2012; 26(2): 86 - 96.
• Dilsiz H, Mağden D. Öğretmenlerin Çocuk İstismar ve İhmali Konusunda Bilgi ve Risk Tanıma Düzeylerinin Tespit Edilmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi 2015; 1(2).
• Kocaer Ü. Hekim ve hemşirelerin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeyleri [Yüksek Lisans Tezi]. Marmara Üniversitesi; 2006.
• Şan İ, Bekgöz B, Özkan EU. 112’de Görev Yapan Sağlık Personellerinin Çocuk İhmal ve İstismarına Yönelik Farkındalık Düzeyleri. Ankara örneği 2019; (13): 90-106.
• Önal SÇ, Celbiş O, Özdemir B, Özdemir MY. Çocuk İstismarı. Türk Nöroşirürji Dergisi 2013; 23(2): 124-127.
• Köse S. Kaya M. Üniversite öğrencilerinin çocuk istismar ve ihmaline yönelik farkındalıkları [Master of Arts Thesis]. Biruni Üniversitesi; 2019.
• Şanyüz Ö. Çocuk istismarına hekimlerin yaklaşımı [Tıpta Uzmanlık Tezi]. İstanbul Üniversitesi; 2009.
• Al-Moosa A, Al-Shaiji J, Al-Fadhli A, Al-Bayed K, M-Abid S. Pediatricians’ Knowledge Attitudes and Experience Regarding Child Maltreatment in Kuwait. Child Abuse & Neglect. 2003; 27 (10): 1161-1178. https://doi.org/10.1016/j.chiabu.2003.09.009
• Bahadır V. Kocaeli üniversitesi tıp fakültesi uzmanlık öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmali hakkında bilgi, tutum ve farkındalık düzeylerinin değerlendirilmesi ile eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi [Tıpta Uzmanlık Tezi]. Kocaeli Üniversitesi; 2018. 267-275 p.
• Dereobalı N, Karadağ SÇ, Sönmez S. Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin çocuk istismarı ihmali şiddet ve eğitimcilerin rolü konusundaki görüşleri. Ege Eğitim Dergisi 2013; 14(1) : 50-66.
• Kabakoğlu H. Aile sağlığı merkezinde görev yapan hemşire ve ebelerin çocuk istismarı ve ihmali hakkındaki bilgi düzeylerinin değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi], Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi; 2018.
• Türker G. Aile hekimleri, hemşire ve ebelerin çocuk istismarı ve ihmali konusunda farkındalık düzeyleri [Yüksek Lisans Tezi]. Burdur örneği: Selçuk Üniversitesi; 2017.