Value of Responsibility and the Attainments Connection in 2018 Social Studies Curriculum of Turkey

Year 2020, Volume: 7 Issue: 2, 77 - 104, 29.11.2020

Eyüp Artvinli , Leyla Dönmez

Abstract

In this study, the attainments of the 2018 Social Studies curriculum were examined according to the responsibility value, which is one of the root values of the same program. In the study, the concept of responsibility is considered in the dimensions of individual responsibility and social responsibility, while the attainments are categorized as ecological consciousness, political consciousness, national consciousness and self-consciousness. The study is a qualitative study, and the method of document analysis was adopted in obtaining the data. The data source of the research was the 2018 Social Studies curriculum approved by the Board of Education and training. Data is analyzed by content analysis method. According to the results obtained from the study, 98 of the total 131 attainments are associated with the liability value. By examining the distribution of achievements by class level, it was found that they were associated with the value of responsibility at the sixth grade and at least at the seventh-grade level. In the study of the distribution of achievements according to learning areas, it was found that they are most involved in production, distribution and consumption, and at least in the field of Science, Technology and society. Compared to the integration of modern society with technology, this reflects that technology is being used in the wrong lane. There is a situation that is not directed towards production, but rather towards consumption. In order to avoid this situation, Project-based, technology training can be supported.

Keywords

Social studies curriculum, values, acquisition, responsibility

References

• Afacan, Ö. ve Demirci Güler, M. P. (2011). Sürdürülebilir çevre eğitimi kapsamında tutum ölçeği geliştirme çalışması. In 2nd International Conference on New Trends in Education and Their Implications, 27-29 Nisan, Antalya, 904-913.
• Akbaş, O. (2004). Türk Milli Eğitim Sistemi’nin duyuşsal amaçlarının ilköğretim 2. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
• Anderson, D. R. (2000). Character education: Who is responsible? Journal of Instructional Psychology, 27(3), 139-142.
• Anderson, L., & Krathwohl, D. E. (2001). A Taxonomy for learning, teaching and assessing: A Revision of Bloom’s taxonomy of educational objectives [Abridge Edition]. New York: Addison Wesley Longman, Inc.
• Arı, A. and Gökler, Z. S. (2012), İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi Kazanımları ve SBS Sorularının Yeni Bloom Taksonomisine Göre Değerlendirilmesi, X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Niğde.
• Babadoğan, C. (2003). Sorumlu davranış geliştirme stratejileri bağlamında öğrenen sınıf. Milli Eğitim Dergisi, 157, 121-136.
• Bacanlı, H. (2005). Duyuşsal davranış eğitimi (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• Baş, M. (2017). 2009 ve 2015 ilkokul matematik dersi öğretim programları ile 2017 ilkokul matematik dersi öğretim programı karşılaştırması. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 1219-1258.
• Bekdemir, Mehmet ve Selim, Yavuz (2008), Revize edilmiş Bloom taksonomisi ve cebir öğrenme alanı örneğinde uygulaması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi,10(2), s. 185-196.
• Benli Özdemir, E. ve Arık, S. (2017). 2005 yılı fen ve teknoloji dersi ve 2013 yılı fen bilimleri dersi öğretim programlarının öğretmen değerlendirmesi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1), 31-44.
• Bınarbaşı, F. (2006). Üniversite öğrencilerinin okuma ve kütüphane kullanma alışkanlıklarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Burak, Durmuş (2017), 4. Sınıf Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Bloom ve Revize Edilmiş Bloom Taksonomilerine Göre Değerlendirilmesi, Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11(21), 44-58.
• Burke, N., Crum, S., Genzler, M., Shaub, D., & Sheets, J. (2001). Building character education in our schools to enhance the learning environment. Master Thesis, Saint Xavier University, Chicago. 03.09.2020 tarihinde https://eric.ed.gov/?id=ED453144 adresinden erişilmiştir.
• Coşgun, M. (2012). Gençlerin Kimlik Gelişimi ve Sosyalleşme Sürecine Televizyon Dizilerinin Etkisi (Sakarya İli Kocaali İlçesi Örneği). Akademik Bakış Dergisi Sayı: 28, 1-21.
• Cüceloğlu, D. (2003). İçimizdeki biz (56. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Cüceloğlu, D. (2016). Anlamlı ve coşkulu bir yaşam için savaşçı (48. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Çelik, F. (2010). 5. sınıf sosyal bilgiler programında sorumluluk, estetik ve doğal çevreye duyarlılık değerlerinin kazandırılmasına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Çelikkaya, T. ve Kürümlüoğlu, M. (2017). Veliler, öğrenciler ve sosyal bilgiler öğretmenlerinin programdaki değerlere ilişkin değer hiyerarşileri, gerekçeleri ve önerileri. Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(8), 243-264.
• Çırak, Y. (2014). Öğrenmenin doğası ve temel kavramları. In A. Kaya (Ed.) Eğitim psikolojisi (8. Baskı). (ss. 233-264). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Çoban, O. ve Akşit, İ. (2018). 2005 ve 2017 Sosyal bilgiler öğretim programlarının öğrenme alanı, kazanım, kavram, değer ve beceri boyutları açısından karşılaştırılması. Tarih Kültür ve Sanat Araştırmaları Dergisi, 7(1), 479-505.
• Çoştu, Y. (2009). Toplumsallaşma Kavramı Üzerine Sosyolojik Bir Değerlendirme. Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, IX sayı: 3. 117-140.
• Çubukçu, Z. ve Gültekin, M. (2006). İlköğretimde öğrencilere kazandırılması gereken sosyal beceriler. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(37), 55-174.
• Dilmaç, B. (2007). Bir grup fen lisesi öğrencisine verilen insani değerler eğitiminin insani değerler ölçeği ile sınanması. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Doğan, U. (2015). Öğrenci bireysel sorumluluk ölçeği-10’un Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(1), 163-170.
• Doğan, Yakup ve Burak, Durmuş (2018), 4. Sınıf Fen Bilimleri Dersi Kazanımlarının Revize Edilmiş Bloom Taksonomisine Göre İncelenmesi, Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 12(23), s. 34-56. doi: 10.29329/mjer.2018.138.3
• Edginton, W. D. (1981). Teaching character education: The values in John R. Tunnis sport books for children and adolescents. Unpublished Master Thesis, Texas Christane University, Texas.
• Eraslan, L. (2011). Bireysel sosyal sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 24(7), 81-92.
• Ergül, H. F. & Kurtulmuş, M. (2014). Sosyal Sorumluluk Anlayışının Geliştirilmesinde Topluma Hizmet Uygulamaları Dersine İlişkin Öğretim Elemanlarının Görüşleri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(49), 221-232.
• Eroğlu, Duygu ve Sarar Kuzu, Tülay (2014), Türkçe Ders Kitaplarındaki Dilbilgisi Kazanımlarının ve Sorularının Yenilenmiş Bloom Taksonomisine Göre Değerlendirilmesi, Başkent University Journal of Education, 1(1), s. 72-80.
• Ertürk, M. (2017). Sorumluluk kavramı üzerinden görsel iletişim tasarımında etik ve eğitimi. Art-e Sanat Dergisi, 10(20), 30-742.
• Gezer, M., Şahin, İ. F., Öner, S., Meral, E. (2014), 8. Sınıf Türkiye Cumhuriyeti İnkılâp Tarihi ve Atatürkçülük Dersi Öğretim Programı Kazanımlarının Revize Edilmiş Bloom Taksonomisine Göre Değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(1), 433-455.
• Glasser, W. (2005). Kişisel özgürlüğün psikolojisi: Seçim teorisi (M. İzmirli, Çev.). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
• Golzar, A. F. (2006). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerine yönelik sorumluluk ölçeğinin geliştirilmesi ve sorumluluk düzeylerinin cinsiyet denetim odağı ve akademik başarıya göre incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Gough, H., Mcclosky, H., & Meehl, P. (1952). A personality scale for social responsibility. Journal of Abnormal & Social Psychology, 47(1), 73-80.
• Gömleksiz, M. N. ve Cüro, E. (2011). Sosyal bilgiler dersi öğretim programında yer alan değerlere ilişkin öğrenci tutumlarının değerlendirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(1), 95-134.
• Gözüyılmaz, H. & Özmen, A. (2013). EFQM Modeli Kapsamında Kurumsal Sosyal Sorumluluk Uygulamaları ile Kurumsal İmaj Arasındaki İlişkinin Araştırılması. Social Business @ Anadolu International Conference, 30-31 May, 151-167. http://sbau.anadolu.edu.tr/sbau-2013/bildiriler/SBCONF-2013-M-03.pdf
• Gündüz, M. (2014). İlköğretim 3. sınıf hayat bilgisi dersinde “sorumluluk” değerinin proje tabanlı öğrenme yaklaşımı ile öğretiminin akademik başarı ve tutuma etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Hamilton, S. F. ve Fenzel, L. M. (1988). The impact of volunteer experience on adolescent social development: Evidence of program effects. Journal of Adolescent Research, 3(1), 65-80.
• Hayta Önal, Ş. (2005). Bir sorumluluk eğitimi programının lise dokuzuncu sınıf öğrencilerinin sorumluluk düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
• Herdem, K. (2016). Yedinci sınıf fen bilimleri dersi konularıyla bütünleştirilmiş değerler eğitimi etkinliklerinin öğrencilerin değer gelişimine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Adıyaman Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adıyaman.
• Hotamışlı, M. & Çağ, A. & Menteşe, A. & Yörük, E. (2010). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Bilinci: Afyon Kocatepe Üniversitesinde Karşılaştırmalı Bir Araştırma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 9(34), 280-299.
• Kablan, Zeynel, Baran, Tuğba ve Hazer, Ömer (2013), İlköğretim Matematik 6-8 Öğretim Programında Hedeflenen Davranışların Bilişsel Süreçler Açısından İncelenmesi, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD ), 14(1), 347-366.
• Kan, Ç. (2010). Sosyal bilgiler dersi ve değerler eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 187(3), 138-145.
• Kapıkıran, N. A. (2008). Başarı sorumluluğunun ve başarı kaygısının psikopatolojik belirtilerle ilişkisinin belirlenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(1), 140-149.
• Kaplan, S. E. ve Sulak, S. A. (2017). Ortaokul öğrencilerinin toplumsal değerlere yönelik bakış açılarının farklı değişkenlere göre incelenmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (3), 839-858.
• Kepenekçi, Y. K. (2003). İlköğretimde insan hakları ve sorumluluk eğitimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9 (2), 280-299.
• Kısa, D. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin altı yaş çocuklarının sorumluluk eğitiminde başvurdukları disiplin yöntemlerine ilişkin görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Koç, O. (2010). Toplumsal Sorunlarla Mücadelede Bir Kaldıraç Olarak Sosyal İnovasyon ve Sosyal Girişimcilik Açısından Önemi. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 5(2), 205-212.
• Kohlberg L. ve Selman, R. (1972). Preparing school personnel relative to values: A look at moral education in the school. Washington, DC: Eric Clearinghouse on Teacher Education.
• Kuşçuoğlu, G., Aladağ, S. ve Kuzgun, M. P. (2017). Hayat bilgisi dersinde estetik değerinin kazandırılmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 195-211.
• Lee, R. M., & Esterhuizen, L. (2000). Computer software and qualitative analysis: trends, issues and resources. International journal of social research methodology, 3(3), 231-243.
• Maslow, A. H., (1970). Motivation and personality (2nd Ed.). New York: Harper and Row.
• Memduhoğlu, H. B. (2008). Örgütsel Sosyalleşme Ve Türk Eğitim Sisteminde Örgütsel Sosyalleşme Süreci. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2),137-153.
• Metin, H. (2006). Halkla İlişkilerde Sosyal Sorumluluk. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook (2nd Ed.). California: Sage.
• Millî Eğitim Bakanlığı (MEB), (2018). Sosyal Bilgiler dersi öğretim programı (ilkokullar ve ortaokullar 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar) öğretim programı. Ankara.
• Mutlu, N. (2006). Üniversite öğrencilerinin sağlık davranışlarıyla ilgili sorumluluk algıları. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Öner S., Meral Gezer, M. (2013), Fen Bilimleri Dersi Kazanımlarının Revize Edilmiş Bloom Taksonomisine Göre Analizi. 4th International Conference on New Horizons in Education (İNTE), 25-27 Haziran 2013, Roma, İtalya.
• Özbesler, C. ve Duyan, V. (2009). Okul ortamlarında sosyal hizmet. Eğitim ve Bilim, 34(154), 17–25.
• Özdemir, Soner M., Altıok, Serhat ve Baki, Nurcan (2015), Bloom’un Yenilenmiş Taksonomisine Göre Sosyal Bilgiler Öğretim Programı Kazanımlarının İncelenmesi, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 363-375.
• Özen, Y. (2010). Kişisel Sorumluluk Bağlamında Öznel ve Psikolojik İyi Oluş (Sosyal Psikolojik Bir Değerlendirme). T.C. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 2(4), 46-58.
• Özen, Y. (2011). Sorumluluk Bağlamında İş Ahlâkı ve Sosyal Sorumluluk: Sosyal Psikolojik Bir Yaklaşım. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(4), 173-189.
• Özen, Y. (2015). Sorumluluk eğitimi (1. Baskı). Ankara: Vize Yayıncılık.
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative Research & Evaluation Methods. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
• Pink, T. (2009). Power and moral responsibility. Philosophical Explorations, 2(12), 127-149.
• Robson, K. (2014). Basics Of Social Research. Toronto: Pearson Canada.
• Romi, S., Lewis, R., & Katz, Y. J. (2009). Student responsibility and classroom discipline in Australia, China, and Israel. A Journal of Comparative and International Education, 39(4), 439-453.
• Ryan, K., & Bohlin, K. E. (1999). Building Character in Schools: Practical Ways to Bring Moral Instruction to Life (1st Ed.). San Francisco: Jossey-Bass.
• Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55(1), 68-78
• Sağlam, E. (2014). İlkokul 4. sınıf sosyal bilgiler programında belirlenen değerlerin kazanım düzeyleri. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale.
• Sağlam, E. ve Genç, S. Z. (2015). İlkokul 4. sınıf sosyal bilgiler programında belirlenen değerlerin kazanım düzeyleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(4), 1708-1728.
• Sapsağlam, Ö. (2017). Okul öncesi dönem çocuklarının değer algılarının çizdikleri resimler ve sözlü anlatımlarına göre incelenmesi: Sorumluluk değeri örneği. Eğitim ve Bilim, 42(189), 287-303.
• Saran, M., Coşkun, G., İnal Zorel, F. ve Aksoy, Z. (2011). Üniversitelerde sosyal sorumluluk bilincinin geliştirilmesi: Ege Üniversitesi topluma hizmet uygulamaları dersi üzerine bir araştırma. Yaşar Üniversitesi E-Dergisi, 22(6), 3732-3747.
• Schessler, E. J. (2011). Adolescent perceptions on the meaning and development of personal responsibility: A phenomenological study. Unpublished Doctoral Dissertation, Azusa Pacific University, California.
• Sezer, A. ve Çoban, O. (2016). Ortaokul öğrencilerinin sorumluluk değeri algıları. Uşak Üniversitesi Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 22-39.
• Sezer, T. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Sezer, T. (2008). İlköğretim 6. sınıf sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin öğretimine ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Such, E., & Walker, R. (2004). Being responsible and responsible beings: Children's understanding of responsibility. Children & Society, 18(3), 231-242.
• Şahan, E. (2011). İlköğretim 5. ve 8. sınıf ders programlarındaki sorumluluk eğitimine dönük kazanımların gerçekleşme düzeyleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırşehir.
• Şimşekli, Y. (2004). Çevre bilincinin geliştirilmesine yönelik çevre eğitimi etkinliklerine ilköğretim okullarının duyarlılığı. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 83-92.
• Tay, B. ve Yıldırım, K. (2009). Sosyal bilgiler dersinde kazandırılması amaçlanan değerlere ilişkin veli görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 9(3), 1499-1542.
• Tepecik, B. (2008). Sosyal bilgiler dersinde sorumluluk değerinin kazandırılmasına ilişkin öğretmen görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Tillman, D. (2014). 8-14 yaş grubu öğrencileri için yaşayan değerler eğitimi etkinlikleri (1. Baskı) (V. Aktepe, Çev.). Konya: Eğitim Yayınevi. Toker, H. & Tat, M. (2013). Sosyal Sorumluluk: Kamu ve Vakıf Üniversiteleri Öğrencilerinin Sosyal Sorumluluğa İlişkin Bilgi Düzeyleri ve Algılarının Ölçülmesi. Selçuk İletişim Dergisi, 8(1), 34-56. Tonga, D. ve Uslu, S. (2015). Sosyal bilgiler dersinde kazanım-değer ilişkisi. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 91-110.
• Torlak, Ö. (2003). Pazarlama Ahlakı, Sosyal Sorumluluklar Ekseninde Pazarlama Kararları ve Tüketici Davranışlarının Analizi, Beta Yayınevi, 2. baskı, İstanbul.
• Trainer, T. (2005). Social responsibility: The most important, and neglected, problem of all? International Journal of Social Economics, 32(8), 682-703
• Wachter, C. A. (2010). Understanding and responding to concerns related to giftedness: A study of CACREP-accredited programs. Journal for Education of the Gifted, 33, 390–393.
• Yangın, S. (2004). 2004 öğretim programı çerçevesinde ilköğretimde fen ve teknoloji dersinin öğretimine ilişkin öğretmen ve öğrenci görüşleri. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yanık, S. ve Türker, İ. (2012). Sürdürülebilirlik ve sosyal sorumluluk raporlamasındaki gelişmeler (Tümleşik raporlama). Siyasal: Journal of Political Sciences, 47, 291-308.
• Yavuzer, H. (1996). Çocuk eğitimi el kitabı (2. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 10. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, A.; Gazel, A. A. (2017). 4. ve 7. Sınıf Sosyal Bilgiler Derslerinde Sorulan Öğretmen Sorularının Bloom Taksonomisinin Bilişsel Alanına Göre İncelenmesi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, (2), 173-186.
• Yontar, A. (2013). Sosyal bilgiler programında kazandırılması hedeflenen sorumluluk değeri ve empati becerisi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yontar, A. ve Yurtal, F. (2009). Sorumluluk kazandırmada öğretmenler tarafından kullanılan yaptırımların incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 34(153), 144-156.
• Zengin, E. (2014). Yöntem olarak yaratıcı drama kullanımının ilkokul 4. sınıf sosyal bilgiler öğretim programındaki değerlere etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
• Zorluoğlu, Seraceddin, L., ġahintürk, Ayşe ve Bağrıyanık, Kübra, E. (2017), 2013 Yılı Fen Bilimleri Öğretim Programı Kazanımlarının Yenilenmiş Bloom Taksonomisine Göre Analizi ve Değerlendirilmesi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), s. 1-15.