Bu araştırma, Konya Ovasında şeker pancarının verim ve kalitesi bakımından en uygun temel gübrenin belirlenmesi amacıyla 1998 ve 1999 yıllarında olmak üzere iki yıl süreyle dört farklı lokasyonda yürütülmüştür. Tesadüf bloklarında faktörlü deneme düzenine göre düzenlenen tarla denemelerinde temel gübre olarak 1. yıl DAP (G1); 12:30:12 (G2); 15:15:15 (G3); 20:20:0 (G4); 10:25:0.12.0 (G5); %15 P2O5, %20 K2O, %4 Zn, %8, %40 (% B); Zn, %8; 10:25:0.1.0 (G9); %15 P2O5, %20 K2O, %4 Zn, %8, %40 (% B); TSP (G7); sıvı amonyum polifosfat (G6) (%9 N, %52 P2O5); sıvı çinko ve bor katkılı amonyum polifosfat (G9) (%9 N, %19 P2O5, %4 Zn, %4 B) ve 1. yıl ise birinci yılda kullanılan gübrelerin iki alt adı ekledi kullanılmıştır. Bu gübreler dekara 10 kg P2O5 sağlayacak miktarda ekim öncesinde uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre 1998 yılında 10:25:0.12.0 kompoze (G5) gübresinin uygulanması diğer gübrelere göre %8.2 ile %15.2 (ortalama %11.6) arasında değişen oranlarda artışla kök verimi elde edilmiştir. Gübreler 1999 yılı ortalama kök verimlerine göre çoktan aza doğru sıralanmıştır. Gübreler 1999 yılı ortalama kök verimlerine göre çoktan aza doğru sıralanmıştır: G6 > G5 > G2 > G4 > G3 > G1 şeklinde sıralanmıştır. Bu gübreler kök veriminde %3.7–%9.4 (ortalama %6.7) arasında değişen oranlarda artış sağlamıştır. 1999 yılı ortalama kök veriminde, diğer gübreler ile karşılaştırıldığında farklılık istatistikî olarak önemli bulunmamıştır. Her iki yılda şeker oranı bakımından gübreler arasındaki farklar istatistikî olarak önemli bulunmamıştır.
Trials were established to determine a basic fertiliser composition for optimum quality and yield of sugar beet in four locations of Konya Plain during two consecutive years in 1998 and 1999. Field experiments were designed according to the factorial design of randomised complete blocks. In the first year, DAP (G1); 12:30:12 (G2); 15:15:15 (G3); 20:20:0 (G4); 10:25:0.12.0 (G5) (%10 N, %25 P2O5, %20 K2O, %4 Zn, %8 B, %40 B); TSP (G7); liquid ammonium polyphosphate (G6) (%9 N, %26 P2O5); liquid zinc and boron added ammonium polyphosphate (G9) (%9 N, %19 P2O5, %4 Zn, %4 B) and in the second year six out of the fertilisers used in the first year were used as the basic fertilisers. All fertiliser were applied onto the soil before sowing to supply 100 kg ha⁻¹ P₂O₅. In 1998, G5 resulted in higher root yield increase between 8.2%–15.2% (mean 11.6%) compared to other fertiliser compositions followed by G2, G7, G6, G9, G4, G8, G3, and G1 in decreasing order. However, G6 was the best composition in 1999 which has resulted in root yield increases between 3.7%–9.4% (mean 6.7%) followed by, in decreasing order, G5, G2, G4, G3, and G1. Fertiliser compositions were not found to affect sugar content in any year.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Plant Nutrition and Soil Fertility |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | June 15, 2001 |
Submission Date | January 1, 2001 |
Published in Issue | Year 2001 Volume: 15 Issue: 26 |
Selcuk Agricultural and Food Sciences is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).