Examination of the relation between attitudes towards peace and world problems

Year 2014, , 25 - 39, 31.07.2014

Ozlem Bektas Oztaskin

https://doi.org/10.19128/turje.181085

Cited By: 2

Abstract

In this study it is aimed to determine that if there is a meaningful difference between “attitudes towards peace” and “current World problems” of Social studies teacher candidates. There has been 148 women (51,6%) and 158 men (48,4%), totally 306 social studies teacher candidates from Social Science Teaching Department, Education Faculty, Erzincan University. Correlational research method is used in the study. Datas are examined by the use of SPSS 20.0 statistical programme, Mann-Whitney U test and Spearman Brown rank correlation coefficient. As a data collection tool, “the scale of attitudes towards peace” developed by Eryılmaz (2008) and “the scale of attitudes towards current world problems” developed by Kılıcoğlu, Karakuş and Öztürk (2012) are used. At the end of the analysis, a positively meaningful relation has been found between the attitudes towards peace and current World problems of social studies teacher candidates. However there is no meaningful relation between the attitudes towards peace and current World problems of Social studies teacher candidates in terms of gender.

Keywords

Social Studies, teacher candidates, peace education, current World problems

Barışa yönelik tutumlar ve günümüz dünya sorunlarına yönelik tutumlar arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının “barışa yönelik tutumları” ve “günümüz dünya sorunlarına yönelik tutumları” arasında anlamlı bir ilişkinin olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Araştırmada Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Sosyal Bilgiler Öğretmenliği bölümünden 148 kadın (% 51,6) ve 158 erkek (% 48,4) toplam 306 Sosyal Bilgiler öğretmen adayı yeralmıştır. Çalışmada korelasyonel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Veriler SPSS 20.0 istatistik programı kullanılarak, Mann-Whitney U testi ve Spearman Brown Sıra Farkları korelasyon katsayısı kullanılarak çözümlenmiştir. Veri toplama aracı olarak Eryılmaz (2008) tarafından geliştirilen “Barışa Yönelik Tutumlar Ölçeği” ve Kılıçoğlu, Karakuş ve Öztürk (2012) tarafından geliştirilen “Günümüz Dünya Sorunlarına Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının “barışa yönelik tutumları” ile “günümüz dünya sorunlarına yönelik tutumları” arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Cinsiyet açısından ise Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının “barışa yönelik tutumları” ile “günümüz dünya sorunlarına yönelik tutumları” arasında anlamlı bir ilişki tespit edilememiştir.

Keywords

Sosyal Bilgiler, öğretmen adayları, Barış eğitimi, günümüz dünya sorunları

References

• Aktaş, Ö. ve Safran, M. (2013a). Evrensel bir değer olarak barış ve barış eğitiminin tarihçesi. TSA, 17(2), 131- 150.
• Aktaş, Ö. ve Safran, M. (2013b). Ortaöğretim öğrencilerinin savaş ve barış kavramı ile ilgili düşüncelerinin çeşitli değişkenler açısından değerlendirilmesi. International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(8), 1587-1619.
• Akudolu, L.R. (2012). Assessing Peace Education Component of the Universal Basic Education in Nigeria Through Social Studies Curriculum Faculty http://lilianrita.com/lr3/publications.asp adresinden alınmıştır. of Education.
• 16 Eylül 2012 tarihinde
• Bajaj, M. and Chiu, B. (2009). Education for sustainable development as peace education. Peace & Change, 34(4), 441-455.
• Bayram, D. ve Aslan, C. (2008, September). An Analysis on Thema of “Peace” in Primary Turkish Curricula. WCCI 13.Word Conference in Education on Creating a Global Culture of Peace: Strategies, for Curriculum Development and Implementation, Antalya, Turkey.
• Bhagabati, N. (2012). Peace Education for Sustainable Development, Role of Higher Education. 16 Eylül 2012 tarihinde Sustainable%20Deve lopment.pdf adresinden alınmıştır.
• Bjerstedt, A. (1993). Peace education in schools around the world at the beginning of the 1990s. In A. Bjerstedt (Ed.), Peace Education: Global Perspectives (pp. 146-169). Stockholm: Almqevist & Wiksell International.
• Bjerstedt, A. (2003). Developing preparedness for peace: Objectives, methods, difficulties and possibilities in peace-related education. Peace education reports. (Report No. R-18). Department of Educational and Psychological Research, School of Education, Lund University, Malmö, Sweden.
• Bretherton, D., Weston, J. and Zbar, V. (2012). Peace Education Curriculum Development in Post-Conflict Contexts: Sierra Leone. 18 Eylül 2012 tarihinde http://www.aiec.idp.com/pdf/bretherton_weston_p.pdf adresinden alınmıştır.
• Brock-Utne, B. (2012). Peace Education in An Era of Globalization. 16 Eylül 2012 tarihinde http://www.africavenir.org/uploads/media/BrockUtnePeaceEduGlobalisation_05.pdf alınmıştır. adresinden
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem
• Cann, C.N. (2012). Harvesting social change: A peace education program in three acts. Journal of Peace Education, 9(3), 211-223..
• Chubbuck, S.M. and Zembylas, M. (2011): Toward a critical pedagog for non violence in urban school contexts. Journal of Peace Education, 8(3), 259 275.
• Clarke-Habibi, S. (2005). Transforming world views: The case of education for peace in Bosnia and Herzegovina. Journal of Transformative Education, 3(1), 33-56.
• Cook, S.A. (2008). Give peace a chance: The diminution of peace in global education in The United States, United Kingdom and Canada. Canadian Journal of Education, 31(4), 889-914.
• Danesh, H.B. (2006): Towards an integrative theory of peace education. Journal of Peace Education. 3(1), 55-78.
• Davies, L. (2010). Eğitim, Barış ve Anlaşmazlık. K. Çayır (Der.), Eğitim, Çatışma ve Toplumsal Barış: Türkiye’den ve Dünyadan Örnekler (pp. 9-22). Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Demir, S. (2011). Türkiye’de barış eğitimine bakış: Tanımlar, zorluklar, öneriler: Nitel inceleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(4), 1727-1745.
• Deveci, H., Yılmaz, F. ve Karadağ, R. (2008). Öğretmen adaylarının barış eğitimi algıları. Eurasian Journal of Educational Research, 30, 63-80.
• Eryılmaz, A. (2008, April 30-May 3). Investigaton of Peace Attitudes with Respect to Gender. World Conference of International Association of Child and Adolsecent Psychiarty and Allied Disciplines (IACAPAP) Conference, İstanbul, Turkey.
• Eryılmaz, A. (2009). Barışa yönelik tutumların özsaygı ve cinsiyet değişkenleriyle incelenmesi. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(21): 23-31.
• Ezeoba, K.O. (2012). Strategies for integrating peace education into social studies curriculum for junior secondary (Basic 7-9) schools in Nigeria. African Research Review, 6(3), 218-231.
• Falade, D.A., Adeyemi, B.A. and Olowo, O.O. (2011). Participatory means of teaching Peace Education concepts in the Universal Basic Education Social Studies Curriculum. JEP/eJournal of Education Policy, Projects/Participatory%20Means%20of%20Teaching%20Peace%20Education%20Concepts.pdf adresinden alınmıştır. 2012 tarihinde
• http://nau.edu/uploadedFiles/Academic/COE/About/
• Fry, T.S. (2000). Multicultural perceptions held by preservice social studies teachers. The Journal of Critical Inquiry into Curriculum and Instruction, 2(2), 1-22.
• Galtung, J. (1996). Peace by peaceful means: Peace and conflict, development and civilization. London: Sage.
• Grewal, B.S. (2003). Johan Galtung: Positive and Negative Peace. 16 Eylül 2012 tarihinde http://upeaceap.org/hando_ upfiles/FCPC_RM_06_1.pdf adresinden alınmıştır.
• Groff, L. and Smoker, P. (1996). Creating global-local cultures of peace. In UNESCO (Ed.), From a Culture of Violence to a Culture of Peace (pp. 103-127). Paris: UNESCO.
• Gündoğdu, R. ve Izgar, H. (2010). Yaratıcı drama temelli çatışma çözme programının ergenlerin çatışma çözme becerisine etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 81-100.
• Hakvoort, I. and Oppenheimer, L. (1993). Children and adolescents’ conceptions of peace, war, and strategies to attain peace: A Dutch case study. Journal of Peace Research, 30, 5-77.
• Harber, C. and Sakade, N. (2009). Schooling for violence and peace: How does peace education differ from ‘normal’ schooling? Journal of Peace Education, 6(2), 71-187.
• Harris, I. and Synott, J. (2002). Peace education for a new century. Social Alternatives,21(1), 3-6.
• Harris, I.M. (2004). Peace education theory. Journal of Peace Education, 1(1), 5-20.
• Harris, I. and Howlett, C. F. (2011). Educating for peace and justice in America’s nuclear age. Catalyst: A Social Justice Forum, 1(1), 1-51.
• Jekayinfa, A.A. (2012). Types, Causes and Effects of Gender-Based Violence: Challenges for Social Studies Education in Nigeria. 16 Eylül 2012 tarihinde http://www.unilorin.edu.ng/publications/jekayi adresinden alınmıştır.
• John, J.E. (2011). Comment: Peace-local and global. Journal of Peace Education, 8(1), 7-77.
• Kamaraj, I. ve Kerem, E.A. (2004). Erken çocukluk dönemi barış değerine evrensel bir bakış I. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 93-104.
• Keskin, S.C. ve Keskin, Y. (2009). Cumhuriyet dönemi ilkokul (ilköğretim 1. kademe) Sosyal Bilgiler ve onun kapsamına giren ders programlarında bir değer olarak “barış”ın yeri. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(17), 69-92.
• Kester, K. (2007). Peace education: Experience and storytelling as living education. Peace and Conflict Review, 2(2), 1-14.
• Kester, K. (2010). Education for peace: Content, form, and structure: mobilizing youth for civic engagement. Peace & Conflict Review, 4(2), 1-10.
• Kılıçoğlu, G., Karakuş, U. ve Öztürk, T. (2012). Günümüz dünya sorunlarına yönelik tutum ölçeği geçerlik ve güvenirlik çalışması. Turkish Studies, International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 7(4), 2209-2224.
• Koçoğlu, E. (2012). Cumhuriyetten günümüze insan hakları ve demokrasi kavramları açısından Sosyal Bilgiler Dersi Eğitim Programının incelenmesi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7), 1-20.
• Moore, J.R. (2008). The role of ethnicity in social studies education: Identity and conflict in a global age. Social Studies Research and Practice, 3(1), 42-54.
• Nair, G. (2005). Peace education and conflict resolution in school. Health Administrator, 1, 38-42.
• Nakamura, K. (2012). International Education for the Integrated Studies Course Designated for Prospective Eylül Teachers in u.ac.jp/~koji/pdf/Integrated%20Seminar%20for%20 alınmıştır. 16 2012
• Student%20Teachers009-029.pdf http://www.kilc.konan- adresinden
• Odejobi, C.O. and Adesina, A.D.O. (2012). Peace Education and School Curriculum. JEP/ejournal of Education Policy. 16 Eylül 2012 tarihinde http://www4.nau.edu/cee/jep/Journals.aspx?id=309 adresinden alınmıştır.
• Page, J.S. (1985). Peace Education and the Teaching of History. The History Teacher, 37, 42-56. 16 Eylül 2012 tarihinde http://Eprints.Qut.Edu.Au/4724/1/4724_1.Pdf adresinden alınmıştır.
• Rapoport, A. (2009). A forgotten concept: Global citizenship education and state social studies standards. The Journal of Social Studies Research, 33(1), 75-93.
• Sarı, S. (2005). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerine Çatışma Çözümü Becerilerinin Kazandırılmasında Akademik Çelişki, Değer Çizgisi ve Güdümlü Tartışma Yöntemlerinin Etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Sertel, J.M. ve Kurt, G. (2004). Winpeace Barış eğitimi, barış bireyde başlar. İstanbul: Ekspres Basım.
• Tapan, Ç. (2006). Barış eğitimi programının öğrencilerin çatışma çözme becerileri üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Thompson, L.A. (2004). Identity and the forthcoming Alberta social studies curriculum: A postcolonial reading. Canadian Social Studies, 38(3), 1-11.
• Thoresen, A.V. (2005). Theorizing Peace Education, A Theoretical Survey of The Practice of Peace Education, Thesis Leading to A Master’s Deegree in Peace and Conflict Transformation, University of Tromsİ.
• Türnüklü, A. Şahin, İ. ve Öztürk, N. (2002). İlköğretim okullarında, öğrenci, öğretmen, okul yöneticisi ve velilerin çatışma çözüm stratejileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 32, 574-597.
• Udayakumar, S.P. (2009). Peace education in India: A Proposal peace prints. South Asian Journal of Peace Building, 2(1), 1-6.
• UNESCO (2001). Learning the Way of Peace: A Teachers’ Guide to Peace Education United Nations Educational, Scientific http://unesdoc.unesco.org/images/0012/001252/125228eo.pdf adresinden alınmıştır. Cultural and Organization. 16 Eylül 2012 tarihinde
• Uzbaş, A. (2009). Okul psikolojik danışmanlarının okulda saldırganlık ve şiddete yönelik görüşlerinin değerlendirilmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(18), 90-110.
• Yazıcı, Ö. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin günümüz dünya sorunlarına yönelik tutumları. Turkish Studies, International Periodical for The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(6), 807-823.
• Yusuf, H.O. (2011). The integration of peace education in reading comprehension lessons in primary schools. Journal of Language Teaching and Research, 2(4), 823-831.
• Yusuf, A., Agbonna, S.A. and Onifade, O.B. (2012). Adequacy of Social Studies Curriculum for the Security Component http://www.musero.org.ng/publications/ADEQUACY-OF-ADEQUACY-OF-SOCIAL-STUDIES- CURRICULUM-FOR-THE-SECURITY-COMPONENT-OF-NIGERIAS-SEVEN-POINT- AGENDA.pdf adresinden alınmıştır. Seven-Point Agenda. 16 Eylül 2012 tarihinde