Development of the environmental ethics’ attitude scale: The study of validity and reliability

Year 2015, , 29 - 40, 07.05.2015

Sibel Gürbüzoğlu Yalmancı

https://doi.org/10.19128/turje.36728

Abstract

The purpose of this study is to develop a environmental ethics’ attitude scale which is valid and reliable about to determine students’ attitudes towards environmental ethics. The working group of the research has been comprised of 406 Science and Anatolia high school students living in Kars province in the academic year of 2013-2014. These students were determined by the convenience sampling method.. An exploratory and confirmatory factor analysis was performed on the data. As a result of these analysis, the findings revealed that the scale show the four factor structure. Considering the matter content of the factors have been tried to be named. Cronbach Alpha coefficient for the first factor was found .98, for the second factor was found .72, for the third factor was found .82 and for the fourth factor was found .80. Cronbach Alpha internal consistency coefficient for the whole scale was found to be .87.

Keywords

Environmental ethics, environmental education, attitude, exploratory factor analysis, confirmatory factor analysis

Çevreye yönelik etik tutum ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik güvenirlik çalışması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, öğrencilerin çevreye yönelik etik tutumlarını belirlemeye yardımcı olacak geçerli ve güvenilir bir çevre etiği tutum ölçeği geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu, 2013-2014 öğretim yılında Kars İl’i merkezinde bulunan toplam 406 Fen ve Anadolu Lisesi öğrencileri oluşturmuştur. Bu öğrenciler uygun örnekleme yöntemi (convenience sampling) ile belirlenmiştir. Veriler üzerinde açımlayıcı faktör analizi ile doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Bu analizler sonucu, elde edilen bulgular ölçeğin dört faktörlü bir yapı gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Faktörlere madde içerikleri dikkate alınarak isim verilmeye çalışılmıştır. Birinci faktörün Cronbach Alpha katsayısı .98, ikinci faktörün .72, üçüncü faktörün .82, dördüncü faktörün .80 olarak bulunmuştur. Ölçeğin tamamına ilişkin Cronbach Alpha iç tutarlılık katsayısı .87 olarak tespit edilmiştir

Keywords

Çevre etiği, çevre eğitimi, tutum, açımlayıcı faktör analizi, doğrulayıcı faktör analizi

References

• Arıcak O.T. & Ilgaz G. (2007). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi ile biyoloji dersi tutum ölçeğinin yapı geçerliliğinin incelenmesi. Eurasian Journal of Educational Research, 28, 1-8.
• Benson, J. (2000). Environmental ethics: An introduction with readings. London: Routhledge.
• Benton R., & Benton C. (2006). Why teach environmental ethics? Because we already do. Clare Palmer (Edt.).
• Teaching environmental ethics (p. 77-92). Netherlands: Koninklijke Brill NV. Berktay, F. (1996). Ekofeminizm ya da yüreğin iyimserliği. Kadın Araştırmaları Dergisi, 4, 73-76.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (14. Baskı). Ankara: Pagem Yayıncılık.
• Callicott J. B., & Frodeman R. (2009). Encyclopedia of environmental ethics and philosophy. USA: Macmillan Reference.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve lisrel uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Des Jardins J.R. (2006). Çevre etiği. Çevre felsefesine giriş. Ruşen Keleş (Çev.). Ankara: İmge Kitabevi.
• Dunlap, R. E., & Van Liere, K. D. (1978). The new environmental paradigm. Journal of Environmental Education, 9, 10-19.
• Dunlap, R.E., Van Liere, K. D., Mertig, A. G., & Emmet Jones, R. (2000). Measuring endorsement of the new ecological paradigm: A revised nep scale. Journal of Social Issues, 56(3), 425-442.
• Ergün, T., & Çobanoğlu, N. (2012). Sürdürülebilir kalkınma ve çevre etiği. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler
• Enstitüsü Dergisi, 3(1), 97-123. Ertan, B. (2004). 2000’li yıllarda çevre etiği yaklaşımları ve Türkiye. Yönetim Bilimleri Dergisi, 2(1), 93-108.
• Erten, S. (2007). Ekosentrik, antroposentrik ve çevreye yönelik antipatik tutum ölçeğinin Türkçeye uyarlama çalışması. Eğitim Araştırmaları, 28, 67-74.
• Erten, S. (2008). Insights to ecocentric, anthropocentric and antipathetic attitudes towards environment in diverse cultures. Eurasian Journal Of Educational Research, 8(33), 141-156.
• Erten S., & Aydoğdu C. (2011). Türkiyeli ve Azerbaycanlı öğrencilerde ekosentrik, antroposentrik ve çevreye karşı antipatik tutum anlayışları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 158-169.
• Gagnon Thompson, S. C., & Barton, M. A. (1994). Ecocentric and anthropocentric attitudes toward the environment. Journal of Environmental Psychology, 14 (2), 149-157.
• Horwitz, W. (2001). Environmental dilemmas: The resolutions of student activists. Ethıcs & Behavıor, 10(3), 281– 30
• Inglis, J. (2008). Using human-environment theory to investigate human valuing in protected area management.
• Ph.D Thesis. Victoria University. Australia. Kayaer, M. (2013). Çevre ve etik yaklaşımlar. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 62-76.
• Kayış, A. (2005). Güvenirlik analizi. Şeref Kalaycı (Ed.), SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri (s. 404-409). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
• Kortenkamp K. V., & Moore C. F. (2009). Children’s moral evaluations of ecological damage: the effect of biocentric and anthropocentric intentions.Journal of Applied Social Psychology, 39(8), 1785–1806.
• Leech, N.L., Barrett, K.C., & Morgan, G.A. (2005). SPSS for intermediate statistics: Use and interpretation
• (Second Edition). New Jersey, London: Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, Mahwah. Mahmutoğlu, A. (2009). Kırsal alanda çevre sorunlarına etik yaklaşım: kırsal çevre etiği. Doktora Tezi. Ankara
• Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Meyers, R. B. (2002). A Heuristic for environmental values and ethics, and a psychometric instrument to measure adult environmental ethics and willingness to protect the environment. Ph.D Thesis. Graduate School of
• The Ohio State University, USA. McMillan, J. H. (2000). Educational research. Fundamentals for the consumers (Third Edition). New York: Addison Wesley.
• Naess, A. (1973). The shallow and the deep- range ecology movements. Inquiry, 16, 95-100.
• Önkal, G., & Yağanak, E. (2005). Felsefe ansiklopedisi. Ahmet Cevizci (Ed.). Çevre etiği. http://www.academia.edu/3001013/cevre_etigi_maddesi adresinden ulaşılmıştır.
• Özdemir, O. (2012). The environmentalism of university students: their ethical attitudes toward the environment.
• Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43, 373-385. Rolstone, H. (2003). Environmental ethics. Nicholas Bunnin and E. P. Tsui-James, (Edt.). The blackwell companion to philosophy (second edition) (pp. 517-530). Oxford: Blackwell Publishing.
• Scarce R. (1990). Eeco-warriors: understanding radical environmental movement. Chicago: The Noble Press Inc.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Muller, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models:
• Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures. Methods of Psychological Research-Online, 8, 23-74. Retrieved from: www.cob.unt.edu/slides/paswan/busi6280/Y-Muller_Erfurt_2003.pdf .
• Stern, P., & Dietz T. 1994. The value basis of environmental concern. Journal of Social Issues 50 (3), 65-84.
• Şakacı, B. K. (2013). Değer Kavramı Ekseninde Derin Ekoloji Yaklaşımının Çözümlenmesi. Mülkiye Dergisi, 37(1), 9-30.
• Tamkoç, G. (1996). Ekofeminizmin amaçları. Kadın Araştırmaları Dergisi, 4,77-84.
• Tavşancıl, E. (2005). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. (İkinci Baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
• Tezbaşaran, A. A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme kılavuzu (İkinci baskı). Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları. EKLER