YENİ TÜRK EDEBİYATI ARAŞTIRMALARI
MODERN TURKISH LITERATURE RESEARCHES

Yazım ve Kaynak Gösterme Kılavuzu

Yazım ve Kaynak Gösterme Kılavuzu

Yazım Kuralları

1. Başlık: Yazının içeriğini yansıtır nitelikte olmalı, BÜYÜK HARFLERLE ve koyu karakterlerle 11 punto ile yazılmalıdır. (Hizalama: soldan – girinti yok – aralık: önce 0 nk- sonra 6 nk – satır aralığı: tek)

2. Yazar ad(lar)ı ve adres(ler)i: Başlıktan sonra sola dayalı, soyadın tamamı büyük harfle olmak üzere unvan olmadan (11 punto) yazılmalıdır. (Hizalama: soldan – aralık: önce ve sonra 6 nk – satır aralığı: tek) Yazarın unvanı, kurumu (okulu, fakültesi, bölümü), e-posta adresi ve ORCID numarası dipnot (*) olarak (9 punto) gösterilmelidir.

3. Öz: 10 punto ile yazının başında, konuyu kısa ve öz bir biçimde ifade eden en az 150, en fazla 200 kelimelik bir özet bulunmalı; özetin bir satır altına, 3-5 kelimeden oluşan “Anahtar Kelimeler” yazılmalıdır. Türkçe başlık, öz ve anahtar kelimelerin altına İngilizce başlık, öz (Abstract) ve anahtar kelimeler (Keywords) eklenmelidir. (Hizalama: iki yana yaslı – soldan 1 cm girinti, sağdan 0,5 cm girinti – aralık: önce ve sonra 6 nk – satır aralığı: tek – 10 punto)

4. Başlık: Ana başlıkların tamamı büyük harfle, koyu, ara başlıkların ilk harfleri büyük harfle; alt başlıklar küçük harfle yazılmalı, sonuna iki nokta (:) konularak karşısından devam edilmelidir. Hiçbir başlıkta otomatik başlıklandırma, otomatik numaralandırma veya benzeri işaretleme kullanılmamalıdır! Başlıklar numaralandırılmak isteniyorsa bu, el ile yapılmalıdır.
Ana, ara ve alt başlıklar aşağıdaki gibi olmalıdır. Hiçbir başlıkta otomatik başlıklandırma, otomatik numaralandırma veya benzeri işaretleme kullanılmamalıdır! Başlıklar numaralandırılmak isteniyorsa bu, el ile yapılmalıdır.

ANA BAŞLIK
Ara Başlık
Alt başlık:


5. Ana metin:

a. Makaleler standart A4 boyutuyla), kenar boşlukları üst-alt-sağ ve soldan 2,5cm olacak şekilde, Microsoft Word 2010 veya üstü programlarla yazılmış (ve mutlaka .docx formatında kaydedilmiş) olmalıdır (Yazarın kullandığı bilgisayarın durumuna göre .dsgn, .pages, formatlarında da hazırlanabilir). Metnin gerektirdiği durumlarda, fontlar ayrıca bir dosya hâlinde verilmek kaydıyla, transkripsiyon harfleri kullanılabilir (Hizalama: iki yana yaslı – girinti yok – ilk satır soldan 1 cm – aralık önce 6 nk - sonra 6 nk – satır aralığı: tek – baskerville 12 punto).

Metne otomatik sayfa numarası ve herhangi bir alt-üst bilgi eklenmemelidir! Metin gövdesinde hiçbir otomatik işlem komutu (dizin girdisi öğesi, otomatik içindekiler, otomatik başlıklandırma, otomatik numaralandırma, otomatik biçimlendirme, otomatik kaynak gösterme veya makro gibi) bırakılmamalıdır!

b. Gönderilen makalenin uzunluğu; özet, anahtar kelimeler, extended summary, metin ve kaynakça dâhil 8000 (sekiz bin) kelimeyi geçmemelidir.

c. “Giriş”, “Sonuç” gibi başlıklar kullanıp kullanmama, yazarın tercihine ve konunun gereğine bağlıdır. Sistematik bir düzen sağlamak maksadıyla ana, ara ve alt başlıklar kullanılabilir.

ç. Çizelge, tablo, fotoğraf vb. malzeme, bilimsel kurallara uygun olarak hazırlanmalı; kolay anlaşılır, yalın ve yeterli açıklamayı haiz olmalıdır. Tablo içindeki yazılar 9 punto karakter ile yazılmalı ve düzenlemeye elverişli olmalıdır. Tabloların adlandırılması ve numaralandırılmasında, Word’ün veya kullanılan diğer programların otomatik işlem komutları kullanılmamalıdır!



Kaynak Gösterme (Atıf):

Dergimiz MLA (Modern Language Association) atıf sisteminin 9. sürümünü esas almaktadır. Alıntılamalar ve kaynak gösterimleri aşağıda örnekleriyle verilmiştir. Örneği bulunmayan kaynak gösterimleri için MLA atıf sisteminin 9. sürümü https://style.mla.org sitesinden alınmalıdır.

1. Metin içi alıntılar “tırnak içinde” yazılmalı; italik karakter kullanılmamalıdır. Üç satırı geçen alıntılar, tırnak içine alınmadan, soldan 1 cm daha içeriden, yazıdan bir punto küçük olarak verilmelidir (blok alıntı). Sadece zorunlu açıklamalarda dipnot kullanılmalı, diğer atıflar metin içinde gösterilmelidir.

2. Yazarın adı veya soyadı alıntıdan önce zikredilmediyse, alıntının ardından parantez içinde yazılmalıdır (Soyad XX). Zikredildiyse yalnızca sayfa numarasıyla yetinilmelidir. Alıntıyı takip eden cümlenin noktalama işareti, parantez içi verilen bilgilerden sonra kullanılmalıdır.

Örnek: (Korkmaz 318)

Yazar eserini Soyadı Kanunu’ndan önce vermişse yazar adı yazılmalıdır:

Örnek: (Namık Kemal 213)

Aynı konuda birden fazla kaynağa atıf yapılacaksa, aralara noktalı virgül (;) konulmalıdır.

Örnek: (Atay 199; Gariper 23)

İki yazarlı yayınlarda yazarların soyadları aşağıdaki şekilde yazılmalıdır:

(Barkan ve Ayverdi 78)

Üç ve daha fazla yazarlı yayınlarda, metin içinde sadece ilk yazarın soyadı ve “ve diğerleri/vd.” yazılmalıdır:

(Gökay ve diğerleri 18)

(Gökay vd. 18)

Metin içinde, gönderme yapılan yazarın adı veriliyorsa kaynağın sadece sayfa numarası yazılmalıdır:

İbrahim Şahin (131), bu konuda…

Aynı yazara ait iki veya daha fazla esere gönderme yapılırsa yazar soyadından sonra yayının ilk birkaç kelimesi yazılarak ayırt edilmelidir:

(Tüzer, Fikret Ürgüp 99).

(Tüzer, Şiire Damıtılmış Hayat 199).

Aynı soyadı taşıyan yazarlara ait yayınlarda soyadından önce yazar adı kısaltılarak yazılmalıdır:

(O. Atay 685).

(S. Atay 76).

3. Dipnot açıklamalarında atıf yapılacaksa orada da aynı usul takip edilmelidir.

Örnek: Bu konuda geniş bilgi için Levend 189-207; Dilçin 296; Kut 18.

4. İkincil kaynaklardan yapılan alıntılarda, asıl kaynak da belirtilmelidir:

Örnek: Süleyman Nazif (40, Bilgegil 27’den).


G. Kaynakça (Bibliyografya) Düzenleme

1. Metnin sonunda, yazarların soyadına göre sıralanmalıdır. Soyadı Kanunu’ndan önceki eserlerde yazarın adı esas alınmalıdır.

2. Bir yazarın birden fazla eserine yer verilecekse yayım tarihi eski olandan yeni olana doğru sıralanmalıdır.

3. Makaleler, bildiriler ve ansiklopedi maddeleri için: Yazar soyadı, adı, kaynağın yayın tarihi -yazar adıyla tarih arasına virgül konulmaksızın- (parantez içinde), makale / bildiri / madde başlığı (“tırnak içinde”); süreli yayın / bildiri kitabı / ansiklopedi adı (italik), belliyse cilt (c), sayı (no), sayfa(lar) (ss.). Yayımlanmış bildirilerde de bildiri kitabının basım tarihi (yıl) ile birlikte sempozyum / kongre vb. toplantının düzenleniş tarihi de bulunmalıdır.

4. El yazması eserler için eserin yazarı belliyse önce yazar adı, parantez içinde “yazma” kısaltması olarak (yz.) ibaresi, sonra sırasıy-la eserin adı (italik), bulunduğu kütüphane, koleksiyon ve numarası ve -gerekiyorsa- sayfa numaraları yazılmalıdır.


Kitap kaynakçası:

Tek yazarlı:
Aktaş, Şerif. Roman Sanatı ve Roman İncelemesine Giriş. Akçağ Yayınları, 1998.

İki yazarlı:
Enginün, İnci ve Zeynep Kerman. Günlüklerin Işığında Tanpınar’la Başbaşa. Dergâh Yayınları, 2007.

Üç ve daha fazla yazarlı:

Kaplan, Mehmet vd. Yeni Türk Edebiyatı Antolojisi 1. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları, 1974.

Eseri çeviren, yayıma hazırlayan ya da esere editörlük yapanların ismine yazar ve eser bilgisinden sonra yer verilmelidir. Bu sıfatlar kullanılırken kısaltmaya (Ed. Haz. Çev. gibi) başvurulmamalıdır:

Ahmet Mithat Efendi. Müşahedat. Hazırlayan Necat Birinci, Türk Dil Kurumu Yayınları, 2000.

Eugenio, Borgna. Melankoli. Çeviren Meryem Mine Çilingiroğlu, Yapı Kredi Yayınları, 2014.


Makale kaynakçası:

Tek yazarlı:

Önertoy, Olcay. “Küçük Hikâye Yazarı Olarak Ömer Seyfettin.” Türkoloji Dergisi, c. 4, s. 1, 1971, ss. 137-145.

İki yazarlı:

Korkmaz, Ramazan ve Yeliz Akar. “Tanzimat Şiirinde Kültürel İkilem.” Yeni Türk Edebiyatı Araştırmaları, s. 25, 2021, ss. 197-230.


Bildiri kaynakçası:

Atay, Selçuk. “Muharrir mi Naşir mi? Recaizâde Mahmut Ekrem’in Nefrîn Şiiri Üzerine Bir İnceleme.”, III. Türk-Rus Dünyası Akademik Araştırmalar Kongresi, 7-8 Kasım 2020, Editör Osman Köse, Asos Yayınları, 2020, ss. 79-96.


El yazması eser:

Âlî b. Mustafa, Nasîhatü’s-Selâtîn, Millet Kütüphanesi, Ali Emirî Efendi, Şer’iyye, No. 611, vr. 5b.

Elektronik ortamdaki metin:

Bekiroğlu, Nazan. “Osmanlıda Kadın S¸airler.” EdebiyatTurk. Milliyet t.y. Web. 5 Kasım 2009.

Sözlük maddesi:

"Hospitality." Tanım 1a. Webster’s Third New World Dictionary. 1993.

Ansiklopedi maddesi:

Akün, Ömer Faruk. “Divan Edebiyatı.” İslâm Ansiklopedisi, 9. cilt, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, 1994, ss. 389-427.