Factors Which Have an Effect on Performance Development Processes of Professional Cellists

Year 2019, Volume: 16 Issue: 1, 464 - 485, 25.12.2019

Burcu Avcı Akbel

Abstract

The aim of this study is to examine performance development processes of professional cellists in Turkish Music, to identify musical behaviors and knowledge required by the profession, and to contribute to professional music education. In this research, phenomenological methodology was utilized. The study group was selected through a combination of snowball sampling (chain sampling) and maximum variation sampling methods, which are purposeful sampling strategies (n:15). The research data were obtained by semi structured interview method. The interview questions were prepared by the researcher and they consist of 6 open-ended questions. The data were subject to content analysis via the computer software NVivo 12.
The study revealed that all the participants carried out their studies on Western Music by means of methods and studies on Turkish Music by listening, imitating, performing, practicing taksims and transposition. Moreover, the participants reported that they are motivated by a number of factors, such as their love for cello, quality of the instrument, accompanying, etc. to play their instrument. The cellists whom the participants most commonly listen to are Tanbûri Cemil Bey, Mesut Cemil Bey, İsmail Akdeniz and Ozer Arkun.

Keywords

Violoncello, cello, professional, cello education

Profesyonel Viyolonsel İcracılarının Performans Gelişim Süreçlerini Etkileyen Unsurlar

Abstract

Bu araştırma ile Türk Müziği alanında çalışan profesyonel viyolonsel sanatçılarının performans gelişim süreçlerinin incelenmesi, mesleğin gerektirdiği müzikal davranışların ve birikimlerin tespit edilmesi ve profesyonel müzik eğitimine katkı sağlanması amaçlanmaktadır. Bu araştırma nitel araştırma yöntemlerinden biri olan olgubilim (fenomenoloji) deseni üzerine kurgulanmıştır. Çalışma grubu, amaçlı örnekleme çeşitlerinden kartopu örnekleme (zincir örnekleme) ve maximum çeşitlilik örnekleme tekniklerinin her ikisinin birlikte kullanılmasıyla belirlenmiştir (n:15). Verilerin toplanmasında yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Bu araştırmada veriler, NVivo12 nitel veri analizi programı yardımıyla içerik analizi tekniği kullanılarak analiz edilmiştir.
Araştırmanın sonucunda tüm katılımcıların Batı Müziği çalışmalarını metotlar yardımıyla, Türk Müziği çalışmalarını ise dinleme, taklit etme, icra etme, taksim ve transpoze çalışmaları yapma gibi yollarla sürdürdükleri ortaya çıkmıştır. Ayrıca katılımcılar, viyolonsele duyulan sevgi, enstrüman kalitesi, birlikte çalma gibi unsurların kendilerini enstrüman çalışmaya motive ettiğini belirtmişlerdir. Katılımcıların en çok dinledikleri viyolonsel sanatçıları arasında ise Tanbûri Cemil Bey, Mesut Cemil Bey, İsmail Akdeniz ve Özer Arkun yer almaktadır.

Keywords

Viyolonsel, çello, profesyonel, viyolonsel eğitimi

References

• Avcı, B. (2013). Eğitim durumlarına göre Ankara'daki kurumsal Türk Sanat Müziği korolarında çalışan sanatçıların mesleki ve kültürel açıdan kendilerini geliştirme durumları. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(1), 1-24.
• Avcı Akbel, B. (2017). Stakeholder opinions on suitability of cello etudes created from taksims of Tanburi Cemil Bey in education. Journal of Education and Practice, 8(18), 102-117.
• Baker, C., Wuest, J. & Stern, P.N. (1992). Method slurring: the grounded theory/ phenomenology example. Journal of Advanced Nursing, 17, 1355-1360.
• Bennett, D., Beeching, A., Perkins, R., Carruthers, G., & Weller, J. (2012). Music, musicians and careers. In Life in the real world: How to make music graduates employable (pp. 3- 10). Common Ground Publishing.
• Björkström M.N., Athlin E.A, Johansson, I.S. (2008). Nurses’ development of professional self – from being a nursing student in a baccalaureate programme to an experienced nurse, Journal of Clinical Nursing, 1380-1391.
• Bozkır, B. (2009). Profesyonel müzisyenlerde müzik algısı farklılıkları; bir FMRI çalışması, (Yayımlanmamış doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Brown, J. E. (2009). Reflective practice: a tool for measuring the development of generic skills in the training of professional musicians.International Journal of Music Education, 27(4), 372-382.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
• Calissendorff, M., & Hannesson, H. F. (2017). Educating orchestral musicians. British Journal of Music Education, 34(2), 217-223.
• Clark, T., Lisboa, T., & Williamon, A. (2014). An investigation into musicians’ thoughts and perceptions during performance. Research Studies in Music Education, 36(1), 19-37.
• Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. New York: Sage.
• Dineen, M. (2009). The 'cellist's predicament, or ımagination, ethics, and musical performance. International Review of the Aesthetics and Sociology of Music, 40(2), 283- 297. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/20696543
• Ekber, K. (2014). Romberg'den Klengel'e 19. yüzyıl Alman viyolonsel okulunda besteci viyolonselciler ve 20. yüzyıl viyolonselcilerine etkileri, (Yüksek lisans sanat çalışması raporu). Hacettepe Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Ankara.
• Fuller, S. (2018). Women musicians and professionalism in the late-nineteenth and early- twentieth centuries. Rosemary Golding (Ed.). In The Music Profession in Britain, 1780- 1920 (pp. 149-169). London: Routledge.
• Gaser, C., & Schlaug, G. (2003). Gray matter differences between musicians and onmusicians. Annals of the New York Academy of Sciences, 999(1), 514-517.
• Gidergi Alptekin, A. (2012). Müzik performans anksiyetesi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(1), 137-148.
• Göksu, A. (2015). Geleneksel Türk çalgı müziği üst düzey icracılarının performans gelişim süreçleri üzerine bir araştırma. Rast Musicology Journal, 3(2), 1020-1030.
• Hallam, S. (2001). The development of metacognition in musicians: Implications for education. British Journal of Music Education, 18(1), 27-39.
• İlgar, K. (2017). Mesud Cemil’in Rast makamındaki viyolonsel taksiminin analizi, İdil Dergisi, 6(30), 757-807. DOI: 10.7816/idil-06-30-12
• İşkodralı, M. E. (2012). Viyolonselin, solo çalgı olarak ön plana çıkmasına öncülük eden besteci çellistlerin biyografileri ve bu doğrultudaki çalışmalarının incelenmesi. (Sanatta Yeterlik Tezi). Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
• Juniu, S., Tedrick, T., & Boyd, R. (1996). Leisure or work?: amateur and professional musicians' perception of rehearsal and performance. Journal of Leisure Research, 28(1), 44-56.
• Juuti, S., & Littleton, K. (2012). Tracing the transition from study to a contemporary creative working life: The trajectories of professional musicians. Vocations and Learning, 5(1), 5-21.
• Kafadar, A. (2009). Piyanistler örneğinde müzisyenlere özgü performans anksiyetesi, (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Kaya, F. (2013). Kemençe sazında usta icracılığa yönelik dağar önerileri.NWSA-Fine Arts, 8(3), 352-365.
• Kebapçılar, F. P. (2009). Müzisyen beyni: Profesyonel kadın müzisyenlerle müzik eğitimi almamış kadınların müziği algılayışındaki farklar: Bir FMRI çalışması, (Yayımlanmamış doktora Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
• Kemp, J. A. (1966). Professional musicians in ancient Greece. Greece & Rome, 13(2), 213- 222.
• Kılınçer, Ö., & Uygun, M. A. (2017, August). The examination of strategies of amateur and professional musicians’ use while practicing and learning music in the instruments. In International Congress Of Eurasian Social Sciences (ICOESS) Özel Sayısı.
• Kınlı, H. D. & Yükselsin, İ. Y. (2015). Kültürel aracılığın ritüelleri: Bergamalı profesyonel roman müzisyenlerin geçiş ritüellerindeki aracılık rolleri. Journal of International Social Research, 8(39).
• Malkoç, İ. B. (2018). Sokak müzisyenlerinin müzik yapma amaçları ve mekân seçimleri arasındaki ilişki: İstanbul, Kadıköy örneği. Online Journal of Music Sciences. 3(1). 06- 31. Doi:http://dx.doi.org/10.31811/ojomus.437165
• Mikutta, C. A., Maissen, G., Altorfer, A., Strik, W., & König, T. (2014). Professional musicians listen differently to music. Neuroscience, 268, 102-111.
• Nelson, K. P., & Hourigan, R. M. (2016). A comparative case study of learning strategies and recommendations of five professional musicians with dyslexia. Update: Applications of Research in Music Education, 35(1), 54-65.
• Özek, E. (2013). Tanburi Cemil Bey icrasının analizi ve kuramsal değerler ile karşılaştırılması. Akademik Bakış Dergisi, 34, 1-19.
• Özkeleş, S. (2016). Profesyonel müzisyen eğitimi bağlamında eğitimciler için doğaçlamaya yönelik uygulama ve öneriler. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16 (İpekyolu Özel Sayısı), 2393-2409.
• Öztürk, Y. Ö., & Beşiroğlu, Ş. Ş. (2009). Viyolonselin Türk makam müziğine girişi ve Tanburi Cemil Bey. İtüdergisi/b, 6(1), 31-40.
• Papageorgi, I., Creech, A., & Welch, G. (2013). Perceived performance anxiety in advanced musicians specializing in different musical genres.
• Psychology of Music, 41(1), 18-41. Patton, M. Q. (2001). Qualitative research and evaluation methods (2nd Edition). Thousandoaks, CA: Sage Publications.
• Patton, M. Q. (2005). Qualitative research. New York: John Wiley & Sons, Ltd.
• Pole, W. (1883). Professional musicians and musical amateurs. The Musical Times, 1904-1995, 24(486), 432-433.
• Say, A., (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Schink, T., Kreutz, G., Busch, V., Pigeot, I., & Ahrens, W. (2014). Incidence and relative risk of hearing disorders in professional musicians. Occup Environ Med, oemed-2014. Shansky, C. (2010). Adult motivations in community orchestra participation: A pilot case study of the Bergen Philharmonic Orchestra (New Jersey). Research and Issues in Music Education, 8(1), n1.
• Sonsel, Ö. B. (2017). Bireysel çalgı viyola dersinin öğretim elemanları görüşleri açısından incelenmesi. Fine Arts, 12(2), 125-134.
• Speck, C., & Chapman, L. (2005). Boccherini as cellist and his music for cello. Early Music, 33(2), 191-210. Retrieved from http://www.jstor.org/stable/3519448
• Stewart, L. (2008). Do musicians have different brains?. Clinical medicine, 8(3), 304-308. Taşçeşme, H. (2018). Türk Müziğinde virtüözite: klasik kemençe çalgısında Tanbûrî Cemil Bey ve Derya Türkan örneği. Sahne ve Müzik Eğitim-Araştırma Dergisi, (7), 15-28. TDK (2018). http://www.tdk.gov.tr/, (19.12.2018).
• Teague, A., & Smith, G. D. (2015). Portfolio careers and work-life balance among musicians: An initial study into implications for higher music education. British Journal of Music Education, 32(2), 177-193.
• Virkkula, E. (2016). Communities of practice in the conservatory: learning with a professional musician. British Journal of Music Education, 33(1), 27-42.
• Watson, A. (2010). Musicians as instrumental music teachers: issues from an Australian perspective. International Journal of Music Education, 28(2), 193-203.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Young, M. M. (2013). University-level group piano instruction and professional musicians. Music Education Research, 15(1), 59-73.
• Ziegler, A., Straber, S., Pfeiffer, W., & Wormald, C. M. (2014). The nuremberg music- ecological approach: Why are some musicians internationally successful and others not? Turkish Journal of Giftedness and Education, 4(1), 2-9.