This study was conducted
to determine dry plant weight and quality traits of chicory (Cichorium intybus L.) genotypes collected from eight provinces and 29
locations in Turkey. Field experiment was conducted in Yozgat conditions for
two years (2015-2016 and 2016-2017) and the observations were performed in the
second year. Dry plant weight, crude protein ratio and protein yield (g plant-1),
ADF, NDF, K, P, Ca, Mg contents and K/(Ca+Mg) and Ca/P ratio were determined in
chicory genotypes as yearly total or average. Total dry plant weight and average
crude protein content ranged between 167.80-564.60 g plant-1 and 11.85-16.60%, respectively. The highest
potassium content was determined as 2.442%, while it was lowest as 2.022%. The
phosphorus, calcium and magnesium content ranged between 0.367-0.413%,
0.963-1.232% and 0.250-0.407%, respectively. As a result, significant
differences were observed among the chicory genotypes for all the traits. Such
a variation even in the restricted area is point out the high variation in
Turkey. These differences encouraged to new studies on chicory in Turkey and
were also promising for improving new varieties.
Bu çalışma, Türkiye genelinde sekiz il ve 29 farklı
lokasyondan toplanan yabani hindiba (Cichorium intybus L.) genotiplerinin bitki başına kuru
ot verimi ve kalite özelliklerini belirlenmek amacıyla yürütülmüştür. Tarla
çalışması Yozgat koşullarında ve iki yıl (2015-2016 ve 2016-2017) süreyle
yürütülmüş, gözlemler ikinci yılda alınmıştır. Çalışmada, yıllık ortalama veya
toplam değer olarak, verim (g/bitki) protein oranı (%) ve verimi (g/bitki),
ADF, NDF, K, P, Ca, Mg içeriği (%) ile K / (Ca+Mg) ve Ca/P oranları belirlenmiştir.
Toplam kuru bitki ağırlığı ve ham protein içeriği, sırasıyla 167.80-564.60
g/bitki ve % 11.85-16.60 arasında değişmiştir. Genotipler arasında potasyum
içeriği en yüksek % 2.442 ve en düşük % 2.022 olarak tespit edilmiştir. Fosfor,
kalsiyum ve magnezyum içeriği ise sırasıyla % 0.367-0.413, % 0.963-1.232 ve %
0.250-0.407 arasında değişmiştir. Sonuç olarak incelen tüm özellikler
bakımından genotipler arasında önemli farklılıklar olduğu belirlenmiştir.
Kısıtlı bir coğrafyadan toplanılan genotiplerde belirlenen bu düzeydeki
farklılık Türkiye genelinde çok daha yüksek bir çeşitliliğin olacağına işaret
etmektedir. Bu çeşitlilik Türkiye’de hindiba konusunda yeni çalışmaları teşvik
etmektedir ve yem bitkisi amaçlı yeni hindiba çeşitlerin geliştirilmesi adına
ümit vericidir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Horticultural Production |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 28, 2019 |
Acceptance Date | May 9, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 29 Issue: 2 |