EĞİTİMİN POLİTEKNİKLEŞTİRİLMESİ: FELSEFESİ VE UYGULAMALAR

Yıl 2021, Sayı: 38, 223 - 244, 31.08.2021

Okay Demir , Arif Akça

https://doi.org/10.14520/adyusbd.857919

Öz

Her zaman okullar ve toplumlar üzerinde etkili olan felsefe, özünde, bir arayış olup gelişim, değişim ve dönüşüm süreçleri için vazgeçilmezdir. Felsefenin bir alt dalı olan eğitim felsefesi ise eğitsel amaçlar söz konusu olduğunda devreye girmektedir. Dünyanın birçok yerinde eğitsel sorunlara çözüm aramak için, eğitim felsefesinin farklı türlerinden yararlanıldığı görülmektedir. Bu araştırmanın konusu da, bu eğitsel sorunlara, diyalektik materyalizmin penceresinden çözüm arayan politeknik eğitim ve uygulamalarıdır. Araştırmada tarihsel araştırma yöntemi kullanılmış ve veriler, doküman incelemesi yöntemiyle analiz edilmiştir. Bu araştırmada politeknik eğitim, öncelikle, kavramsal olarak ele alınmıştır. Sonrasında politeknik eğitim, içerdiği eğitim felsefesi açısından incelenmiş ve son olarak da uygulamaya yön veren düşünürlerin görüşleri ışığında, Sovyet Rusya özelinde, eğitim uygulamalarına yer verilmiştir. Politeknik eğitim anlayışına açıklık getirmek amacıyla yazılmış bu çalışmada, her ne kadar ülkemizde tamamıyla uygulanması mümkün görünmese de eğitim uygulamalarında, politeknik eğitimin felsefesinden ilham alınarak birtakım düzenlemelerin yapılabileceği umulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Felsefesi, Politeknik Eğitim, İş Okulu

POLYTECHNICIZATION OF EDUCATION: PHILOSOPHY AND PRACTICES

Öz

Philosophy, which has always affected schools and societies, is essentially a search and indispensable element of development, change, and transformation processes. Education philosophy, a sub-branch of philosophy, steps in when there are educational purposes in a process. It is seen that different approaches in the philosophy of education are used to find solutions to educational problems in many parts of the world. The topic of this research is polytechnic education and practices which seek solutions to the educational problems through the frame of dialectical materialism. The historical research method is used in this research and the obtained data are analyzed with the document analysis method. Firstly, polytechnic education is conceptually analyzed in the scope of the research. Polytechnic education is then analyzed in terms of the education philosophy it involves; finally, education practices in Soviet Russia are analyzed under the light of the thinkers that shaped the practices. It is known that although the aim is to clarify polytechnic education philosophy, it doesn’t seem possible to completely apply the method in Turkish education.

Anahtar Kelimeler

Education philosophy, polytechnic education, work school.

Kaynakça

• Akpınar, B. (2011). Eğitim programları ve öğretim. Ankara: Data Yayıncılık.
• Akyüz, Y. (2001). Başlangıçtan Günümüze Türk Eğitim Tarihi. (8. Baskı) İstanbul: Alfa Yayınları.
• Aslan, B. Ve Topcu, İ. (2010). Politeknik eğitimin ortaya çıkışı ve uygulamaları. E-İnternational Journal of Educational Research, 1(2), 17-34.
• Aytaç, K. (1971). Politeknik eğitim reformları (teori ve uygulamalar). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Baltacıoğlu, I.H. (1938). Toplu Tedris. İstanbul: Sebat Basımevi.
• Blonski, P.P. (1990). İş okulu eğitim sorunlarının çözüm yöntemi olarak Marksizm. (1. Baskı). (Çev. T.Yılmaz), İstanbul: Sorun Yayınları.
• Bolat, Y. (2017). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitimin mevcut durumu ve farklı ülkelerle karşılaştırılması. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Demirel, Ö. (2004). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Demirtaş, H. (2002). Eğitim üzerine. E.Toprakçı (Ed.) Eğitimde alternatif paradigmalar (321-365). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• İnal, K. (2010). Politeknik eğitimin tarihi ve temelleri. https://elestiripedagoji.blogspot.com / 2010 / 11 / politeknik –egitimin –tarihi -ve-temelleri.html adresinden 02/12/2020 tarihinde alınmıştır.
• Krupskaya, N.K. (1994). Eğitim Üzerine. (4. Baskı)(Çev. H.Akyol). İstanbul: Yorum Yayınları.
• Makarenko, A.S. (2008). Makarenko eğitbilimsel görüşleri, yaşamöyküsü, anı ve notları. (Çev. Ş.Ünsaldı). İstanbul: Sorun Yayınları
• Ornstein, A.C.&Hunkins, F.P. (2014). Eğitim programı temeller, ilkeler ve sorunlar. A. Arı (Çev. Ed.) Programın felsefi temelleri (43-84) (Çev. S.Demiral). Konya: Eğitim Yayınevi.
• Sönmez, V. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. (2014). Eğitim felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şahin, İ. ve Fındık, T. (2008). Türkiye’de mesleki ve teknik eğitim: Mevcut durum, sorunlar ve çözüm önerileri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12 (3), 65-86.
• Tekin, U., Sözen, D., Murat, M., Odabaşı, B., Şimşek, E. ve Özen, D. (2014). Eğitimde program geliştirme. Konya: Çizgi Yayınları.
• Tuncel, İ. (2014). Eğitimde program geliştirme. (3. Baskı). H. Şeker (Ed.). Program geliştirmenin kuramsal temelleri (19-70). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tyler, R.W. (2014). Eğitim programlarının ve öğretimin temel ilkeleri. (Çev. M.Emir Rüzgar ve B.Aslan). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Üstüner, M. (2002). Eğitim üzerine. E.Toprakçı (Ed.) Eğitimin felsefi temelleri (91-118). Ankara: Ütopya Yayınevi.
• Yörük, S., Dikici, A. ve Uysal, A. (2002). Bilgi toplumu ve Türkiye’de mesleki eğitim. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (2), 299-312.