Bu araştırmanın amacı, öğretmen
adaylarının öğrenme öğretme anlayışları ve fen öğretimine yönelik öz-yeterlik
inançları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu
2013-2014 akademik yılı bahar döneminde Batı Karadeniz Bölgesi’nde yer alan bir
üniversitenin eğitim fakültesi sınıf ve fen bilgisi öğretmenliği anabilim
dalları üçüncü ve dördüncü sınıflarında öğrenim gören toplam 423 (326 kız, 97
erkek) öğretmen adayı oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak öğretmen
adaylarının fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarını ölçmek amacıyla
Riggs ve Enochs (1990) tarafından geliştirilen ve Hazır Bıkmaz (2002)
tarafından Türkçe uyarlaması yapılan fen öğretiminde öz-yeterlik inancı ölçeği
kullanılmıştır. Öğretmen adaylarının öğrenme öğretme anlayışlarını belirlemek
amacıyla Chan ve Elliott *(2004)
tarafından geliştirilen ve Aypay (2011) tarafından Türk kültürüne uyarlanan
öğrenme öğretme anlayışı ölçeği kullanılmıştır. Bu araştırmanın modelini
ilişkisel tarama modeli oluşturmaktadır. Elde edilen bulgulara göre öğretmen
adaylarının geleneksel öğrenme öğretme anlayışı puanlarının cinsiyete göre,
yapılandırmacı öğrenme öğretme anlayışı ve fen öğretimine yönelik öz-yeterlik
inancı puanlarının anabilim dallarına göre anlamlı farklılık gösterdiği
sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca geleneksel öğrenme öğretme anlayışı ile kişisel
fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inancı arasında negatif ve anlamlı,
yapılandırmacı öğrenme öğretme anlayışı puanları ile kişisel fen öğretimine
yönelik öz-yeterlik inancı puanları arasında pozitif ve anlamlı ilişki
bulunmuştur.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 4 Temmuz 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 |