ÖĞRETMENLERİN YAPILANDIRMACI YAKLAŞIMA İLİŞKİN ÖZ YETERLİK ALGILARI İLE TUTUMLARI

Yıl 2018, , 2050 - 2070, 28.12.2018

Menekşe Eskici , Raşit Özen

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-437148

Cited By: 2

Öz

Bu araştırmanın amacı;
ilköğretim öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz
yeterlik algılarını ve tutumlarını belirlemek ve ilköğretim öğretmenlerinin
yapılandırmacı yaklaşıma ilişkin öz yeterlik algıları ile tutumları arasındaki
ilişkiyi ortaya koymaktır. Ayrıca araştırma ile ilköğretim öğretmenlerinin,
görev yaptıkları yerleşim birimi ile yapılandırmacı yaklaşıma yönelik öz
yeterlik algıları ve tutumları arasındaki ilişki belirlenmeye çalışılmıştır.
Tarama modelindeki bu araştırma 2011-2012 eğitim-öğretim yılında Kırklareli’de
görev yapan 609 gönüllü ilköğretim öğretmeni ile gerçekleştirilmiştir. Verilerin
analizi sırasında Aritmetik Ortalama, Standart Sapma, MANOVA, Tukey Testi,
Korelasyon kullanılmıştır. İlköğretim öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı
uygulamaya yönelik öz yeterlik algılarının, görev birimine göre anlamlı düzeyde
değiştiği tespit edilmiştir. İlköğretim öğretmenlerinin yapılandırmacı
yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumlarının, görev yapılan birime, göre anlamlı
düzeyde değişmediği, tespit edilmiştir. Ayrıca ilköğretim öğretmenlerin
yapılandırmacı yaklaşıma yönelik öz yeterlik algıları ile tutumları arasında
orta düzeyde, pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacı Yaklaşım, Öz Yeterlik Algısı, Tutum

Kaynakça

• Akınoğlu, O. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve coğrafya öğretimi. Marmara Coğrafya Dergisi, 10, 73-94.
• Akpınar, B. (2010). Yapılandırmacı yaklaşımda öğretmenin, öğrencinin ve velinin rolü. Eğitim Bir Sen Dergisi, 6 (16). 15-20.
• Aksu, H. H. (2011). Öğretmenlerin demografik özellikleri ve yeni ilköğretim matematik programı. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12 (1), 41-55.
• Aktaş, M. C. ve Aktaş, D. Y. (2012). Öğretmenlerin yeni ortaöğretim matematik öğretim programında önerilen ölçme araçlarına karşı tutumlarının incelenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 13(3), 261-282.
• Anıl, D. ve Acar, M. (2008). Sınıf öğretmenlerinin ölçme değerlendirme sürecinde karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüşleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (11), 44- 66.
• Arslan, D. A. (2004). Bir Ankara Köyü (Kavaközü’nün) Sosyolojik İncelemesi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(2), 53-70.
• Aydın, H. (2007). Felsefi temelleri ışığında yapılandırmacılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Balım, A. G., Kesercioğlu, T., İnel, D. ve Evrekli, E. (2009). Fen öğretim adaylarının yapılandırmacı yaklaşıma yönelik görüşlerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. On Dokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 55-74.
• Baltacı, R. (2013). Öğretmenlerin yaplandırmacılığın uygulanabilirliğine ilişkin görüşleri: Kent ve köy karşılaştırması (Ankara örneği). XII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri (23-25 Mayıs, Kuşadası) http://www.usos2013.org/ 30.05.2013.
• Bilir, P. (2008). Yeni beden eğitimi öğretim programı ve köy enstitülerinde beden eğitimi derslerinin yapılandırmacı öğretim yaklaşımı açısından değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 6 (3), 145-150.
• Boden, M. A. (2010). Against constructivism. Constructivist Foundation, 6 (1), 84-89.
• Chen, W., Burry-Stock, J. A. & Rovegno, I. (2000). Self-evaluation of expertise in teaching elementary physical education from constr uctivist perspectives. Journal of Personnel Evaluation in Education, 14 (1), 25-45.
• Coşkun, M. K. (2012). Din kültürü ve ahlak bilgisi öğretmenlerinin yapılandırmacı yöntem yeterliliklerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4), 266-276.
• Çayak, M. (2014). İlkokul öğretmenlerinin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik tutumları ile özyeterlikleri arasındaki ilişki. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 88–110.
• Çerçi, A. ve Semerçi, Ç. (2004). Yapılandırmacı bilişsel çıraklık modelinin yapı tekniği ve uygulamaları dersinde psikomotor öğrenmeye etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2 (2), 207–220.
• Çınar, O., Teyfur, E. ve Teyfur, M. (2006). İlköğretim okulu öğretmen ve yöneticilerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımı ve program hakkındaki görüşleri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (11), 47-64.
• Çolak, E., & Yabaş, D. (2017). Öğretmen Adaylarının Ders Planlarının Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz Yeterlilik İnanç Düzeyleri Açısından İncelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 86-103
• Damlapınar, G. (2008). İlköğretim 1. Kademe Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımına İlişkin Görüşlerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Konya: Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Demir, S, Önen, F. ve Şahin, F. (2012). Fen bilgisi öğretmen adaylarının yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlilik inanç düzeylerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. X. ulusal fen bilimleri ve matematik eğitimi kongresi. Nİğde, Türkiyehttp ://kongre.nigde.edu.tr/ xufbmek/dosyalar /tam_metin/ pdf/2323-29_05_2012-16_43_44.pdf 31.01.2013tarihinde ulaşıldı.
• Demirtaş, H., Cömert, M. ve Özer, N. (2011).Öğretmen adaylarının öz-yeterlik algıları ile öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları. Eğitim ve Bilim, 36 (159), 96-111.
• Duffy, T., & Cunningham D. (1996). Constructivism: implications for the design and delivery of instruction. In Jonassen, D. H. (Ed. ), Handbook of Research for Educational Communications and Technology, New York: Simon and Schuster , 170 -198.
• Ergün, S. G. ve Ayday, C. (2006). Ortaöğretim coğrafya derslerinde yapılandırmacı program yaklaşımı ve CBS etkinliklerine bir örnek. Ege Coğrafya Dergisi, 15, 73-86.Evrekli, E., İnel, D., Balım, A. G. ve Kesercioğlu, T. (2009). Fen öğretmen adaylarına yönelik yapılandırmacı yaklaşım tutum ölçeği: geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 6 (2), 134-152.
• Evrekli, E., Ören, F. Ş. ve İnel, D. (2010). Öğretmen Adaylarının Yapılandırmacı Yaklaşımı Uygulamaya Yönelik Öz Yeterliliklerinin Cinsiyet, Bölüm ve Sınıf Düzeyi Değişkenleri Açısından İncelenmesi. International Conference on New Trends in Education and Their Implications sunulan bildiri (11-13 November, Antalya). http://www.iconte.org/FileUpload/ks59689/File/32.pdf 18.03.2011
• Gömleksiz, M. N. (2005). Yeni ilköğretim programının uygulamadaki etkililiğinin değerlendirilmesi. Kuramdan ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 5 (2), 339–384.Gözütok, D., Akgün, Ö. E. ve Karacaoğlu, Ö. C. (2005). İlköğretim programlarının öğretmen yeterlilikleri açısından değerlendirilmesi. Eğitimde Yansımalar VIII Yeni İlköğretim Programının Değerlendirme Sempozyumu Bildiriler Kitabı. Ankara: Sim Maatbası.
• Guskey, T. R. (1988). Teacher efficacy, self-concept, and attitudes toward the implementation of instructional innovation. Teaching and Teachers Education, 4 (1), 63-68.
• Gürdal, A. (2007). Görsel sanatlar dersinde yapılandırmacı yaklaşıma dayalı öğretim uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Haverback, H. R. & Parault, S. J. (2008). Pre-service reading teacher effîcacy and tutoring: a review. Educational Psychology Review, 20, 237-255.
• Hoy, A. W. & Spero, R. B. (2005). Changes in teacher efficacy during the early years of teaching: a comparison of four measures. Teaching and Teacher Education, 21, 343-356.
• Huang, H. M. (2002). Toward constructivism for adult learners in online learning environments. Britislh Jourrnal of Educational Technology, 33 (1), 27-37.
• Huang, H. M., Rauch, U. & Liaw, S. S. (2010). Investigating learners’ attitudes toward virtual reality learning environments: Based on a constructivist approach. Computers & Education, 55, 1171–1182.
• Hussain, S., Ali, R. Khan, M.S., Ramzan M. & Qadeer M. Z. (2011). Attitude of secondary school teachers towards teaching profession. International Journal of Academic Research, 3 (1), 985-990.
• Johnson, M. G. (2004). Constructivist remediation: Correction in context. International Journal of Special Education, 19 (1), 72 – 88.
• Karadağ, E., Deniz, S., Korkmaz, T. ve Deniz, G. (2008). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı: Sınıf öğretmenleri görüşleri kapsamında bir araştırma. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21 (2), 383-402.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Karaşahin, A. ve Kahyaoğlu, H. (2012). İlköğretim birinci kademe fen ve teknoloji dersine giren 4. Ve 5. Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğrenme modeli konusundaki yeterliliklerinin incelenmesi. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. http://kongre.nigde.edu.tr /xufbmek/dosyalar/ tam_metin /tam_metin. htm 24.12.2012.
• Kasapoğlu, K. ve Duban, N. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik öz yeterlik inançlarını yordayan bir faktör olarak yapılandırmacı yaklaşıma yönelik tutumları (Afyonkarahisar İli örneği). Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8 (2), 85-96.
• Kızılabdullah, Y. (2008). Yapılandırmacılık yaklaşımının ilköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin amaçlarının gerçekleşmesine etkisi. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 2, 197-215.
• Korkmaz, İ. (2006). Yeni ilköğretim birinci sınıf programının öğretmenler tarafından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16, 419-433.
• Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
• Kuş, B. (2005). Öğretmenlerin bilgisayar öz-yeterlik inançları ve bilgisayar destekli öğretime yönelik tutumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara: Hacettepe Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Kutluca, T. & Ekici, G. (2010). Öğretmen adaylarının bilgisayar destekli eğitime ilişkin tutum ve öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 177-188.
• Liang, L.L. & Gabel, D. L. (2005). Effectiveness of a constructivist approach to science instruction for prospective elementary teachers. International Journal of Science Education, 27 (10), 1143-1162.
• Mahmood, N. (2007). Elementary school science teachers' belief about science and science teaching in constructivist landscape. Bulletin of Education & Research, 29 (2), 59-72.
• Matthews, M. R. (1992). Old wine in new bottles: A problem with constructivist epistemology. University of Illinois Department of Educational Policy Studies web sitesindeki http://www.ed.uiuc.edu/EPS/PES-Yearbook/92_docs/ Matthews.htm adresinden 12.01.2012 tarihinde erişilmiştir.
• Matthews, W. J. (2003). Constructivism in the classroom: Epistemology, history, and empirical evidence. Teacher Education Quarterly, 30 (3), 51 - 64.
• Montague, M. (2003). Teaching division to students with learning disabilities: A constructivist approach. Exceptionality, 11 (3), 165-175
• Morgil, İ., Seçgen, N. ve Yücel, A. S. (2004). Kimya öğretmen adaylarının öz yeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. BAÜ Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6 (1), 62-72.
• Murphy, E. (1997). Constructivism: From philosophy to practice. http://www.cdli.ca/~elmurphy/emurphy/cle.html adresinden 12.01.2012 tarihinde erilmiştir.
• Ocak, G. (2010). Yapılandırmacı öğrenme uygulamalarına yönelik öğretmen tutumları. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (3), 835-857.
• Özbay, A. F. (2009). Yapılandırmacılık kuramına dayalı olarak İngilizce dersinin işlenişine ilişkin öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar: Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özdemir, S. M. (2005). İlköğretim okullarındaki öğretmenlerin Yeni İlköğretim Programına (I-V. Sınıflar) İlişkin Görüşleri. XIV Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler Kitabı. Denizli: Anı Yayıncılık.
• Pietra, C. J. D., Cruz, S., Bidner, S. & Devaney, T. A. (2010). Preservice elementary classroom teachers’ attitudes toward music in the school curriculum and teaching music. Research & Issues In Music Education, 8 (1), 1-15.
• Posner, G. J. (1995). Analyzing The Curriculum. New York: McGraw, Inc.
• Rimm-Kaufman, S. E. & Sawyer, L. B. E. (2004). Primary grade teachers’ self-efficacy beliefs, atti-tudes toward teaching, and discipline and teaching priorities in relation to the responsive classroom approach. Elementary School Journal, 104 (4), 321–341.
• Saban, A. (2005). Öğrenme öğretme süreci yeni teori ve yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Schmidt, S. J. (2010). Self-organisation and learning culture, constructivist foundation, 5 (3), 121-129.
• Schwarz, N. & Bohner, G. (2001). The construction of attitudes. In A. Tesser & N.Schwarz (Ed.), Blackwell handbook of social psychology: Intraindividual pro-cesses (pp. 436–457). Malden, MA: Blackwell Publishers.
• Sönmez, V. (2005). Program geliştirmede öğretmen el kitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şimşek, A. (2004). Öğrenme Biçimi, Y Kuzgun ve D Deryakulu (ed.), Eğitimde Bireysel Farklılıklar.(ss 95-137) içinde, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Şirin, E.F. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu araştırma görevlilerinin iş tatmini ve öğretim üyeliğine ilişkin tutum ilişkisinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 5(1), 85-104.
• Temizkan, M. (2008). Türkçe öğretmeni adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları üzerine bir araştırma. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6 (3), 461-486.
• Tertemiz, N. (2000). Cumhuriyet Döneminde İlköğretim. A. Tazebay (ed.), İlköğretim Programları ve Gelişmeler. (ss 27-124) içinde, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Tolan, B. (2005). Sosyoloji, Ankara: Gazi Kitapevi
• Ünder, H. (2008). Philosophy of education as an academic discipline in Turkey: The past and the present. Stud Philos Educ, 27, 405–431.
• Vermette, P. & Foote, C. (2001). Constructivist philos ophy and cooperative learning practice: Toward integration and reconciliation in secondary classrooms. American Secondary Education, 30 (1), 26-37.
• Von Glasersfeld, E. (1991). An exposition of constructivism: Why some like it radical. Journal for Research in Mathematic Education Monograph, 4, 19-29.
• Yager, R. (1991). The constructivist learning model, towards real reform in science education. The Science Teacher, 58 (6). 52–57.
• Yapıcı, M. ve Leblebiciler, N. H. (2007). Öğretmenlerin yeni ilköğretim programına ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 6 (3), 480–490.
• Yürekli, B. Ü. 2008. Sınıf Öğretmen Adaylarının Matematiğe Yönelik Öz-yeterlik Algıları ve Tutumları Arasındaki İlişki, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Denizli.