OKUL ÖNCESİ EĞİTİM ÖĞRETMENLERİNİN KAYNAŞTIRMA EĞİTİMİNDE ÖZ-YETERLİK ALGILARI VE HİZMETİÇİ EĞİTİM GEREKSİNİMLERİ: BİR KARMA YÖNTEM ÇALIŞMASI

Yıl 2018, , 2270 - 2297, 28.12.2018

Nesrin Sönmez , Serpil Alptekin , Bayram Bıçak

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-444422

Cited By: 4

Öz

Karma yöntemle
desenlenmiş bu çalışmada okul öncesi eğitim öğretmenlerinin (OÖEÖ), kaynaştırma eğitiminde öz-yeterlik algıları
ile kaynaştırma eğitimi öz-yeterlikleri ve hizmetiçi eğitim gereksinimlerine
yönelik görüşlerini belirlemek amaçlanmıştır. Bu
araştırmada veriler yakınsayan paralel desen (NİC+NİT)  kullanılarak toplanmıştır. Çalışmanın nicel boyutu
katılımcılarını, Antalya’da
görevli 478 OÖEÖ; nitel boyutu katılımcılarını amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilmiş
17 OÖEÖ
oluşturmuştur. Araştırmanın nicel verileri “Katılımcı Bilgi
Formu” ve “Özel Gereksinimli Çocukların Kaynaştırılmasına
Yönelik Öğretmen Yeterliği (ÖGÇKÖY)” ölçeği ile toplanmıştır. Nitel veriler
için ise “Katılımcı Bilgi Formu” ve
“Okul Öncesi Kaynaştırma Eğitimi Odak Grup Görüşmesi Formu” kullanılmıştır. Araştırmanın nicel olarak toplanan
verileri istatistiksel olarak, nitel olarak toplanan veriler betimsel analiz
yoluyla analiz edilmiştir. İstatistiksel analiz için SPSS, nitel yöntemle
toplanan verilerin analizi için Nvivo nitel veri analiz yazılımı kullanılmıştır. Çalışma sonunda öğretmenler, ÖGÇKÖY ölçeğinin “özel gereksinimli
çocuklara yönelik bilgi” boyutunda en yüksek düzeyde (X̄=3,997) yeterli bulurken, “özel gereksinimli çocuklara öğretim
sunma konusu güven” boyutunda en düşük düzeyde (X̄=3,175) kendilerini yeterli bulmuşlardır. OÖEÖ’nin kaynaştırma eğitiminde
yeterliklerine ilişkin odak grup görüşmesi verilerine bakıldığında, bilgi,
planlama, uygulama ve öz nitelikler olmak üzere yeterlik alanlarının 4 tema
altında toplandığı ve öğretmenlerin kaynaştırma eğitiminde kendilerini yetersiz
olarak değerlendirdikleri bulunmuştur. Hizmetiçi eğitim gereksinimlerine ilişkin olarak görüşlerinin, engel türleri ve özellikleri, program hazırlama, etkinlik planlama, sınıf
yönetimi, sosyal kabulü sağlama, engelli çocuğa beceri kazandırma, 2013
Programı eki ve aile ile iletişim olmak üzere 8 alt temadan oluştuğu
görülmüştür. Araştırma sonuçları diğer araştırmaların sonuçları ile birlikte
tartışılmış ve önerilerde bulunulmuştur.  

Anahtar Kelimeler

Öz-yeterlik, okul öncesi eğitimi öğretmenliği, kaynaştırma, hizmetiçi eğitim gereksinimi

Kaynakça

• Acarlar, F. (2013) Kaynaştırma modeli ve özel gereksinimli çocukların özellikleri. B. Sucuoğlu ve H. Bakkaloğu (Ed.), Okul Öncesinde Kaynaştırma (Sf:21-72) içinde, Ankara: Kök Yayıncılık.
• Akalın, S., Demir, Ş., Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., & İşcen, F. (2014). The needs of inclusive preschool teachers about inclusive practices. Eurasian Journal of Educational Research, 14, 39-60. doi:10.14689/ejer.2014.54.3
• Akçamete, G., Kış, A. ve Gürgür, H. (2009). Özel gereksinimli öğrenciler için kaynaştırma modeli geliştirme projesi. Ankara Üniversitesi bilimsel araştırma projesi kesin raporu. 17.03.2018 tarihinde www.acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/5288/5935.doc adresinden alınmıştır.
• Altun T. ve Gülben A. (2009). Okulöncesinde özel gereksinim duyan çocukların eğitimindeki uygulamalar ve karşılaşılan sorunların öğretmen görüşleri açısından değerlendirilmesi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 28, 253-272. 30.04.2018 tarihinde http://files.gantepsosbilepo.webnode.com.tr/200000004-ae279b01b0/OKUL%C3%96NCES%C4%B0NDE%20%C3%96ZEL%20GEREKS%C4%B0N%C4%B0M%20DUYAN.pdf adresinden alınmıştır.
• Atay, M. (1995). Özürlü çocukların normal yaşıtları ile birlikte eğitim aldıkları kaynaştırma programlarına karşı öğretmen tutumları üzerine bir inceleme. Yayınlanmış Doktora Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
• Bağ C. ve Çeviker A. (2017). Okul öncesi öğretmenlerinin öğretmen yeterlikleri ve hizmetiçi eğitim ihtiyaçları Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17 (1), 289-312. 18.06.2018 tarihinde http://sbedergi.ibu.edu.tr/index.php/sbedergi/article/view/1045/1402 adresinden alınmıştır.
• Balaban M., Yılmaz Ö. ve Yıldızbaş F. (2009, Mayıs). Okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi uygulamalarına ilişkin öğretmen görüşlerinin incelenmesi. 1. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresinde sunulmuş sözlü bildiri, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• Battal, İ. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ve branş öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterliliklerinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
• Battal, D., Aksüt, M., ve Yaldız, F. (2005, Eylül). Eğitim fakültesi sınıf öğretmeni adaylarının kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterlilikleri (Uşak İli Örneği), 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulmuş sözlü bildiri Pamukkale Üniversitesi, Denizli.
• Batu E. S. (1998). Özel gereksinimli öğrencilerin kaynaştırıldığı bir kız meslek lisesinde öğretmenlerin kaynaştırmaya ilişkin görüş ve önerileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• ------------- (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, (4), 35-45. 02.03.2018 tarihinde http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/39/47/414.pdf adresinden alınmıştır.
• ------------- (2010). Factors for the success of early childhood inclusion and related studies. International Journal of Early Childhood Special Education, 2(1), 57-71. 02.03.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/intjecse/article/viewFile/5000016586/5000016416 adresinden alınmıştır.
• Batu, E. S., Odluyurt, S., Alagözöğlu, E., Çattık, M., & Şahin, S. (2017). Determining the opinions of preschool teachers. Ankara University Faculty of Educational Sciences Journal of Special Education, 18(3), 401- 420. doi: 10.21565/ozelegitimdergisi.123456
• Bozarslan, B., ve Batu, E. S. (2014). Özel anaokullarında çalışan eğitimcilerin okul öncesi dönemde kaynaştırma ile ilgili görüş ve önerileri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(2), 86-108. 28.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/aibuefd/article/view/5000091529 adresinden alınmıştır.
• Bray-Clark N. ve Bates R. (2003). Self-efficacy beliefs and teacher effectiveness: Implications for professional development. The Professional Educator, 26(1), 13-22. 30.04.2018 tarihinde https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ842387.pdf adresinden alınmıştır.
• Brophy, J. E. & McCaslin, M. (1992). Teachers’ reports of how they perceive and cope with problem students. Elementary School Journal, 93, 3–67. 03.04.2018 tarihinde https://www.jstor.org/stable/pdf/1002045.pdf?refreqid=excelsior%3A13640598c00d767080b0bc411776c1b6 adresinden alınmıştır.
• Brownell, M. T. & Pajares, F. (1999). Teacher efficacy and perceived success in mainstreaming students with learning and behavior problems. Teacher Education and Special Education, 2(3), 154-64. 30.04.2018 tarihinde http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/088840649902200303 adresinden alınmıştır.
• Bruns, A. D., & Mogharberran, C. C. (2009). The gap between beliefs and practices: Early childhood Practitioners’ perceptions about inclusion. Journal of Research in Childhood Education, 21(3), 229-241. doi: 10.1080/02568540709594591
• Buell M. J., Hallam R. & Gamel-McCormick M. (1999). A survey of general and special education teachers’ perceptions and inservice needs concerning inclusion. International Journal of Disability, Development and Education, 46 (2), 143-156. http://dx.doi.org/10.1080/103491299100597
• Camadan F. (2012). Sınıf öğretmenleri ve sınıf öğretmeni adaylarının Kaynaştırma eğitimine ve BEP hazırlamaya ilişkin öz-yeterliklerinin belirlenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 128-138. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/esosder/article/view/5000068469/5000063531 adresinden alınmıştır.
• Cerit Y. (2010). Teacher efficacy scale: The study of validity and reliability and preservice classroom teachers’ self efficacy beliefs. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 6 (1), 68-85. 28.04.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/eku/issue/5443/73918 adresinden alınmıştır.
• Crane-Mitchel, L., & Hedge, A. V. (2007). Belief and practices of in-service preschool teachers in inclusive settings: Implications for personnel preparation. Journal of Early Childhood Teacher Education, 28, 353-366.https://doi.org/10.1080/10901020701686617
• Creswell, J.W., & Clark, V. L. (2014). Desining and conducting mixed methods research (2.nd Ed.) (Çev. Y. Dede ve S.B. Demir). Ankara: Anı. Çokluk, Ö., Yılmaz, K. ve Oğuz, E. (2011). Nitel bir görüşme yöntemi: Odak grup görüşmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(1), 95-107. 02.03.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/304155 adresinden alınmıştır.
• Dawson, H. & Scott L.R. (2013) Teaching students with disabilities efficacy scale: Development and validation Inclusion 1(3), 181–196. doı: 10.1352/2326-6988-1.3.181. https://doi.org/10.1352/2326-6988-1.3.181
• Diken, İ. (2006). Preservice teachers’ efficacy and opinions toward inclusion of students with mental retardation. Eurasian Journal of Educational Research, 23, 72-81. 28.04.2018 tarihinde http://www.ejer.com.tr/0DOWNLOAD/pdfler/eng/1565736367.pdf adresinden alınmıştır.
• Dikici Sığırtmaç, A., Hoş, G. V. ve Abbak, B. S. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitiminde yaşanan sorunlara yönelik kullandıkları çözüm yolları ve önerileri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(4), 205-223. 28.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/aeukefd/article/view/5000086918/5000080847 adresinden alınmıştır.
• Doğan, B. ve Tatık, R. Ş. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 27, 521-539. doi:http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2418
• Dolapçı S. ve Yıldız Demirtaş V. (2016). Öğretmen adaylarının öz-yeterlilik algıları ve kaynaştırma eğitimine bakış açıları. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 7 (13), 141 – 160. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/baebd/issue/31813/349090 adresinden alınmıştır.
• Eldeniz Çetin, M. ve Çamlıbel Çakmak, Ö. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırmaya yönelik ihtiyaçlarının belirlenmesi. The Journal of Academic Social Sciences Studies, 43, 259-274. doi: 10.9761/JASSS3260
• Frankel, E. B., Gold, S., & Ajodhia-Andrews, A. (2010). International preschool inclusion: Bridging the gap between vision and practices. Young Exceptional Children, 13(5), 2-16. doi: 10.1177/1096250610379983
• Friedman I.A. & Kass E. (2002). Teacher self-efficacy: A classroom-organization conceptualization. Teaching and Teacher Education. 18, 675–686. doi:10.1016/S0742-051X(02)00027-6
• Gök, G. (2009). Okul Öncesi Eğitimi Öğretmenlerinin Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Görüşleri ve Önerileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri.
• Gök, G. ve Erbaş, D. (2011). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ilişkin görüşleri ve önerileri. International Journal of Early Childhood Special Education, 3(1), 66-87. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/intjecse/article/viewFile/5000016575/5000016395 adresinden alınmıştır.
• Gömleksiz M.N. ve Serhatlıoğlu B. (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin öz-yeterlik inançlarına ilişkin görüşleri. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(7), 201-221. doi: 10.7827/TurkishStudies.5336
• Jenkins A. & Ornelles C.(2009). Determining professional development needs of general educators in teaching students with disabilities in Hawai‘i. Professional Development in Education, 35(4), 635-654 doi: 10.1080/13674580802568930.
• Johnson B. & Christensen L. (2014). Educational research (4th Ed.) (Çev. Ed. Demir S.B.) içinde Nicel, nitel ve karma araştırma. (Türkdoğan, A.). Ankara: Eğiten Kitap.
• Kargın T. (2004). Kaynaştırma: Tanımı, gelişimi ve ilkeleri. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 5(2), 1-13. 30.04.2018 tarihinde http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/39/52/482.pdf adresinden alınmıştır.
• Kırcaali-İftar, G. (2004). Baş makale: Özel eğitimde fokus grup araştırmaları. Ankara Üniversitesi Özel Eğitim Dergisi, 5(1), 1-7. 17.03.2018 tarihinde http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/39/51/472.pdf adresinden alınmıştır.
• Koçyiğit S. (2015). Ana sınıflarında kaynaştırma eğitimi uygulamalarına ilişkin öğretmen-rehber öğretmen ve ebeveyn görüşleri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(1), 391-415. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/teke/article/view/5000124094 adresinden alınmıştır.
• Küçük Doğaroğlu T. ve Bapoğlu Dümenci S. S. (2015). Sınıflarında kaynaştırma öğrencisi bulunan okul öncesi öğretmenlerin kaynaştırma eğitimi ve erken müdahale hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1, No Suppl2. 20.05.2018 tarihinde http://dergipark.gov.tr/download/article-file/88882 adresinden alınmıştır.
• Kwon K.A., Hong S.Y., & Jeon H.J. (2017). Classroom readiness for successful inclusion: Teacher factors and preschool children’s experience with and attitudes toward peers with disabilities. Journal of Research in Childhood Education, 31(3), 360–378. https://doi.org/10.1080/02568543.2017.1309480
• Loreman T., Sharma U. & Forlin C. (2013). Do pre-service teachers feel ready to teach in inclusive classrooms? A four country study of teaching self-efficacy. Australian Journal of Teacher Education Volume 38,(1). http://dx.doi.org/10.14221/ajte.2013v38n1.10
• McGregor, G., Halverson, A., Fisher, I.P., Bhaermen, B. ve Salisbury, C. (1998). Professional development for all personnel in inclusive schools. Consortium on Inclusive Schooling Practices Issue Brief, 3(3). 26.01.2018 tarihinde http://www.asri.edu/CSFP/brochure/prodevib.htm adresinden alınmıştır.
• Majoko T. (2018). Zimbabwean general education preschool teacher needs in inclusion. SAGE Open, 1–16. doi: 10.1177/2158244018777568.
• MEB (1997). 573 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname. 16.07.2018 tarihinde http://mevzuat.meb.gov.tr/html/1041.html adresinden alınmıştır.
• ------ (2013). Okul Öncesi Eğitim Programı. 09.01.2018 tarihinde https://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf adresinden alınmıştır.
• ------ (2018) Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 07.07.2018 tarihinde http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf adresinden alınmıştır.
• Meijer, C. J. W., & Foster, S. F. (1988). The effect of teacher self efficacy on referral chance. The Journal of Special Education, 22, 378–385. https://doi.org/10.1177/002246698802200309
• Odom, S. L. (2000). Preschool inclusion: What we know and where we go from here. Topics in Early Childhood Special Education, 20, 20-27. 30.04.2018 tarihinde http://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/027112140002000104 adresinden alınmıştır.
• Özaydın L. ve Çolak, A. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin kaynaştırma eğitimine ve “okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi hizmet içi eğitim programı” na ilişkin görüşleri. Kalem Uluslararası Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1),189-226.
• Özbaba, N. (2000). Okul öncesi eğitimcilerin ve ailelerin özel eğitime muhtaç çocuklar ile normal çocukların entegrasyonuna (kaynaştırılmasına) karşı tutumlar. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Özokçu, O. (2018). Türk öğretmen adaylarının kaynaştırma eğitimine yönelik tutumları ile öz yeterlilik inançları arasındaki ilişki. International Online Journal of Educational Sciences, 10 (3), 305-325. doi: https://doi.org/10.15345/iojes.2018.03.020
• Sarı, H. Çeliköz N. ve Seçer Z. (2009). An analysis of pre-school teachers’ and student teachers’ attitudes to inclusion and their self-efficacy. International Journal of Special Education, 24(3), 29-44. 30.04.2018 tarihinde https://files.eric.ed.gov/fulltext/EJ877918.pdf adresinden alınmıştır.
• Savolainen H., Engelbrecht P., Nel M. & Malinen O.P. (2012). Understanding teachers’ attitudes and self-efficacy in inclusive education: Implications for preservice and in-service teacher education. European Journal of Special Needs Education, 27(1), 51-68. doi: https://doi.org/10.1080/08856257.2011.613603
• Sazak Pınar E. (2014). Identification of inclusive education classroom teachers’ views and needs regarding in-service training on special education in Turkey. Educational Research and Reviews, 9(20), 1097-1108. doi:10.5897/ERR2014.1856
• Seferoğlu, S. S. (2004) Öğretmen yeterlikleri ve mesleki gelişim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, 58, 40-45. 13.09.2017 tarihinde http://yunus.hacettepe.edu.tr/~sadi/yayin/Seferoglu_Ogretmen_Yeterlikleri_BAAE_2004-58.pdf adresinden alınmıştır.
• Soodak, L., ve Podell, D. (1993). Teacher efficacy and student problem as factors in special education referral. Journal of Special Education, 27, 66–81. https://doi.org/10.1177/002246699302700105
• Sönmez N. ve Bıçak B. (2017). Özel gereksinimli çocukların kaynaştırılmasına yönelik öğretmen yeterliği ölçeğinin Türkçe uyarlaması. International Online Journal of Educational Sciences, 9 (1), 156- 173. doi: http://dx.doi.org/10.15345/iojes.2017.01.010
• Sucuoğlu B., Bakkaloğlu H., İşcen Karasu F., Demir Ş., Akalın S. (2013). Inclusive preschool teachers: Their attitudes and knowledge about inclusion. International Journal of Early Childhood Special Education (INT-JECSE),5(2), 107-128. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/intjecse/article/view/5000016557/5000016363 adresinden alınmıştır.
• Sucuoğlu, B., Bakkaloğlu, H., İşcen Karasu, F. Demir, Ş., & Akalın, S. (2014). Okul öncesi ögretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin bilgi düzeyleri [Knowledge of preschool teachers of inclusion]. Educational Sciences: Theory & Practice, 14(4), 1–20. doi:10.12738/estp.2014.4.2078
• Sucuoğlu B., Bakkaloğlu H., Demir Ş., Akalın S. ve İşcen Karasu F. (2015). The effects of the preschool inclusion program on teacher outcomes in Turkey. Journal of Early Childhood Teacher Education, 36(4),324-341. https://doi.org/10.1080/10901027.2015.1105328
• Temel F., Ersoy, Ö., Tezel Şahin F., Avcı N. ve Turla A. (1999). Anaokulu öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. 4. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresinde sunulmuş sözlü bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Toy S. N. ve Duru S. (2016). Sınıf öğretmenlerinin öğretmen öz yeterlikleri ile kaynaştırma eğitimine ilişkin yeterlik inançlarının karşılaştırılması. Ege Eğitim Dergisi, (17)1, 146-173. 30.04.2018 tarihinde http://dergipark.ulakbim.gov.tr/egeefd/article/view/5000161457/5000169626 adresinden alınmıştır.
• Uşun, S. ve Cömert, D. (2003). Okul öncesi öğretmenlerinin hizmet içi eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23,(2), 125-138. 23.02.2018 tarihinde http://gefad.gazi.edu.tr/article/view/5000078845/5000073062 adresinden alınmıştır.
• Varlıer, G. (2004). Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Varlıer, G. ve Vuran, S. (2006). Okul öncesi eğitimi öğretmenlerinin kaynaştırmaya ilişkin görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri. Educational Sciences: Theory ve Practice, 6, 553-585. 22.11.2017 tarihinde http://oldsite.estp.com.tr/pdf/tr/30449da12c90abb66bb609325a56bb96antam.pdf adresinden alınmıştır.
• Voss J.A. & Bufkin L.J. (2011) Teaching all children: Preparing early childhood preservice teachers in inclusive settings. Journal of Early Childhood Teacher Education, 32(4), 338-354. doi: 10.1080/10901027.2011.622240
• Yavuz, C. (2005). Okul öncesi eğitimde kaynaştırma eğitimi uygulamalarının değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Yavuz, M. (2017). Kaynaştırma uygulamalarında çalışan öğretmenlerin kaynaştırma yeterlilik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 11, 401-415. 30.05.2018 tarihinde http://www.inesjournal.com/Makaleler/561314595_25-id-1445.pdf adresinden alınmıştır.
• Wertheim, C., & Leyser, Y. (2002). Efficacy beliefs, background variables and differentiated instruction of Israli prospective teachers. The Journal of Educational Research, 96, (1), 54-63.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
• Yılmaz M., Köseoğlu P., Gerçek C. ve Soran H. (2004). Öğretmen öz-yeterlik inancı. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. 58.
• Walls, S. D. (2007). Early childhood preservice training and perceived teacher efficacy beliefs concerning the inclusion of young children with disabilities. Unpublished doctoral dissertation, Auburn University, Auburn.