OTİZMLİ ÖĞRENCİLERE BİR EĞİTSEL OYUNLA “İÇ ORGANLARINI TANIYABİLME” KONUSUNUN ÖĞRETİMİ

Yıl 2018, , 1887 - 1902, 28.12.2018

Kübra Aslan , Orhan Karamustafaoğlu Murat Kurt

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2018.18.41844-456957

Cited By: 2

Öz

Bu
çalışmada, Otistik Çocuklar İçin Uygulama Merkezi II. Kademe eğitim programında
yer alan “İç Organlarını Tanıyabilme” konusunun öğretimine yönelik eğitsel bir
oyun tasarlanmıştır. Tasarlanan oyunla otizmli öğrencilerin derste aktif olması
ve soyut kavramların bulunduğu “iç organlarını tanıyabilme” konusunu eğlenerek
öğrenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada olgubilim araştırma yöntemi kullanılmıştır. Bu
çalışmada amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme kullanılmıştır.
Tasarlan oyunun uygulanabilirliği ile ilgili Otistik Çocuklar Eğitim
Merkezi’nde görev yapan üç özel eğitim öğretmeni ile görüşülmüş ve oyun, yaşları
12 ve 14 olan otizm tanısı konulmuş iki erkek öğrenciye uygulanmıştır.
Çalışmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış mülakatlar ve informal
gözlemler kullanılmıştır. Çalışmanın bulgularına dayanarak tasarlanan oyunun
“iç organlarını tanıyabilme” konusunun öğretiminde uygulanabilir bir eğitsel oyun olduğu sonucuna varılmış, tasarlanan
oyuna ilişkin bazı önerilerde bulunulmuştur.

 

Anahtar Kelimeler

Eğitsel oyun, Otizmli öğrenciler, İç organlar

Kaynakça

• KAYNAKÇAAlıcı, D. (2016). Fen ve Teknoloji dersinde eğitsel oyunların öğrencilerin akademik başarısına ve bilginin kalıcılığına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş.Altun, M. (2017). Fiziksel etkinlik kartları ile zekâ oyunlarının ilkokul öğrencilerinin dikkat ve görsel algı düzeylerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Amerikan Psikiyatri Birliği. (2013). DSM-V-R tanı ölçütleri başvuru kitabı. (Çev. Ertuğrul Köroğlu). Ankara:HYB Yayınları.Ayan, S., Memiş, U.A., Eynur, B.R. ve Kabakçı, A. (2012). Özel eğitime ihtiyaç duyan çocuklarda oyuncak ve oyunun önemi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 2(4), 80-89.Aytekin, H. (2001). Okulöncesi eğitim programları içinde oyunun çocuğun gelişimine olan etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.Baker, M. J. (2000). Incorporating the thematic ritualistic behaviors of children with autism into games: Increasing social play interactions with siblings. Journal of Positive Behavior Interventions, 2, 66–84.Battocchi, A., Ben-Sasson, A., Esposito, G., Gal, E., Pianesi, F., Tomasini, D. (2009). Collaborative puzzle game: A tabletop interface for fostering collaborative skills in children with autism spectrum disorders. In Proceedings of the ACM International Conference on Interactive Tabletops and Surfaces.Bayırtepe, E., & Tüzün, H. (2007). Oyun tabanlı öğrenme ortamlarının öğrencilerin bilgisayar dersindeki başarıları ve öz yeterlik algıları üzerine etkisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 41-54.Bernardini, S., Porayska-Pomsta, K., & Smith, T. J. (2014). ECHOES: An intelligent serious game for fostering social communication in children with autism. Information Sciences, 264, 41–60.Büyüköztürk, Ş., Kılıç, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2016). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.Canbay, İ. (2012). Matematikte eğitsel oyunların 7. Sınıf öğrencilerinin öz düzenleyici öğrenme stratejileri, motivasyonel inançları ve akademik başarılarına etkisinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.Carter, C. M. (2001). Using choice with game play to increase language skills and interactive behaviors in children with autism. Journal of Positive Behavior Interventions, 3, 131–151.Çepni, S. (2009). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş (4. Baskı). Trabzon.Çoban, B. ve Nacar, E. (2006). Okul öncesinde eğitimsel oyunlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Demir, S. (2014). Etkili ve farklılaştırılmış öğretim için stratejiler. Ş.Yücesoy (Ed.), Özel Gereksinimli Öğrenciler İçin Öğretim Stratejileri. Ankara: Nobel YayıncılıkGedik, M. (2012). Ortaokul ikinci sınıf öğrencilerinin temel dil becerilerinin geliştirilmesinde eğitsel oyunların başarı ve kalıcılığa etkileri. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.Gürpınar, C. (2017). Fen Bilimleri öğretiminde eğitsel oyun destekli öğretim uygulamalarının öğrenme ürünlerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırıkkale.Güven, G. (2017). Oyun Kuramları. A. Aydın (Ed.), Özel Eğitimde Oyun ve Müzik (1.Baskı). Ankara: Pegem Akademi YayınlarıKaplan, G., & Çifci Tekinarslan, İ. (2013). Zihinsel yetersizliği olan ve olmayan öğrencilerin astronomi kavramlarındaki bilgi düzeylerinin karşılaştırılması. İlköğretim Online, 12(2), 614-627.Karaer, G. (2017). Fen bilgisi öğretiminde kullanılan özel öğretim yöntemleri. Ö. Toper Korkmaz & M. Sönmez Kartal (Ed.), Özel eğitimde fen bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi (1.Baskı). Ankara: Pegem Akademi YayınlarıKaramustafaoğlu, O., & Yurtyapan, E. (2016). The Teaching of "Absorption of Light" Subject in Seventh Grade Science Course with Educational Games: Color Game Case, Route Educational and Social Science Journal, 3(4), 81-94.Kaya, Ü.Ü. (2007). İlköğretim I. Kademede İngilizce derslerinde oyun tekniğinin erişiye etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.MEB (2013). Özel Eğitim Uygulama Merkezi I. ve II. Kademe Eğitim Programı (Otistik Çocuklar İçin). Özel Eğitim ve Rehberlik Hizmetleri Genel Müdürlüğü: Ankara.MEB (2017). Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı İlköğretim Kurumları fen bilimleri dersi öğretim programı. 05.05.2018 tarihinde https://ttkb.meb.gov.tr/ adresinden alınmıştır.Okçu, B., Yazıcı, F. ve Sözbilir, M. (2016). Ortaokul düzeyindeki görme engelli öğrencilerin okuldaki öğrenim sürecine dair görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 51-83.Patton, J. R., & Bailey, J. W. (2013). Science. strategies for teaching learners with special needs (Eds., Polloway, E. A. Patton, J. R., Serna, L., & Bailey, J. W.). (10th ed.). Boston: Pearson.Sazak Pınar, E., & Merdan, F. (2016). Grafik düzenleyicilerin otizmli öğrencilere fen bilgisi kavramlarının öğretimindeki etkililiği. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 111-131.Thorp, D. M., Stahmer, A. C., & Schreibman, L. (1995). Effects of sociodramatic play training on children with autism. Journal of Autism & Developmental Disorders, 25, 265–282Töret, G. (2016). Otizm spektrum bozukluğu (osb): özellikler, İ. H. Diken & H. Bakkaloğlu (Ed.), Zihin yetersizliği ve otizm spektrum bozukluğu (1.Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.Ülke Kürkçüoğlu, B. (2016). Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklara oyun becerilerinin öğretimi, E. Tekin İftar (Ed.), Otizm spektrum bozukluğu olan çocuklar ve eğitimleri (4.Baskı). Ankara: Vize Yayıncılık.Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.