Öz
Viyolonsel eğitimiyle ilgili
araştırmaların içerik olarak nasıl bir eğilim gösterdiğini belirlemek; bu
araştırma sonuçlarının viyolonsel eğitimi alanına katkısını ve sunulan
önerilerin sahada uygulanabilirliğini değerlendirmek, bu araştırmanın temel
amacıdır. Bu doğrultuda çalışmaya viyolonsel eğitimiyle ilgili Türkiye’de
eğitim fakültelerinde yapılan tezler ile eğitim fakültesi dergilerinde
yayımlanan makaleler dahil edilmiştir. Bu çerçevede araştırma bir durum
çalışmasıdır. Araştırma, iki aşamada ve iki nitel veri toplama tekniği ile
yürütülmüştür. İlk olarak viyolonsel eğitimiyle ilgili tezler ve makaleler bir
döküm niteliğinde derlenmiş ve incelenmiştir. 52 araştırma, kategorisel olarak
analiz edilmiştir. Daha sonra viyolonsel eğitimiyle ilgili araştırmaların sonuç
ve önerileri, alana katkısı ve uygulanabilirliği açısından 10 viyolonsel
eğitimcisinin görüşüne sunulmuştur. Görüşme verileri, tematik olarak çözümlenmiştir.
Sonuç olarak viyolonsel eğitimiyle ilgili araştırmaların belirli konular
etrafında yoğunlaştığı; araştırmaların genellikle alanda bilinen durumları ve
uygulanan yöntem-teknikleri doğrulama düzeyinde kaldığı; yeni önerilerin bir
kısmının ise Türkiye’de viyolonsel eğitimi bağlamında uygulanabilir olmadığı
ortaya çıkmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda yeni araştırmalarda tekrara
düşülmesinin önüne geçilebileceği; çalışmalarda yeni yöntem, teknik ve
yaklaşımların uygulamasını içeren deneysel araştırmalara ağırlık
verilebileceği; viyolonsel eğitimiyle ilgili yapılacak çalışmaların temel müzik
eğitimi ile özengen müzik eğitimini de hedeflemesinin alana yenilik
getirebileceğine ilişkin öneriler getirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aktaş-Cansız, M. (2016). Nitel veri toplama araçları. M. Metin (Ed.), Kuramdan uygulamaya eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (339-343). Ankara: Pegem Akademi.
- Demirbatır, R. E. (2001). Yaylı çalgılar yüksek lisans, doktora ve sanatta yeterlik tez bibliyografyası. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 143-150.
- Saraç, A. G. (1996). Türkiye’de eğitim fakülteleri müzik eğitimi bölümlerinde çalgı eğitiminin bir boyutu olarak viyolonsel öğretim programlarında belirlenen devinişsel hedefler ve hedef davranışların gerçekleşme dereceleri Yayımlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
- Say, A. (2005). Müzik ansiklopedisi. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
- Sertöz, A. (2003). Dünya viyolonsel ekollerinin tarihsel gelişimi ve Türkiye’deki viyolonsel eğitimine yansımaları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Tavşancıl, E. ve Aslan, E. (2001). Sözel, yazılı ve diğer materyaller için içerik analizi ve uygulama örnekleri. İstanbul: Epsilon Yayıncılık.
- Uçan, A. (2005). Müzik eğitimi: Temel kavramlar-ilkeler-yaklaşımlar ve Türkiye’deki durum. Ankara: Evrensel Müzikevi.
- Yıldırım-Orhan, Ş. (2011). Türkiye’de viyolonsel alanında yapılmış yüksek lisans, doktora ve sanatta yeterlilik tezleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (2), 701-716.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (6. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Mart 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 20 Eylül 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 1 |