Öz
Bu çalışmanın amacı; ilkokullara devam eden öğrencilere verilen ev ödevlerine ilişkin okul müdürü, sınıf öğretmeni ve veli görüşlerini karşılaştırmalı olarak betimlemeyi amaçlamaktadır. Araştırma verileri 2016-2017 öğretim yılında Uşak ilinde devlet ilkokullarında görev yapan 10 okul müdürü, 10 öğretmen ve 10 öğrenci velisinden yarı yapılandırılmış görüşme formları ile veriler toplanmıştır. Veriler betimsel olarak analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; öğretmenler, ev ödevleri konusunda okul yöneticilerden etkilendiklerini göstermektedir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin beklentileri ile öğrenci velilerinin ev ödevlerinden beklentileri farklılık göstermektedir. Okul yöneticileri ve öğretmenlerin çoğu öğrenmelerin pekiştirilmesi, akademik başarının artırılması ve okul başarısının artırılması için ev ödevlerinin gerekli olduğunu düşünmektedir. Buna karşın öğrenci velilerinin çoğu ise ödevlerin öğrencileri geliştirmediğini, akademik başarıyı artırmadığını düşünmektedir. Okul yöneticileri, öğretmenler ve velilerin görüşlerine göre, ilkokullarda en çok Türkçe ve matematik dersinde test türü ödevlerin ağırlıklı olarak verildiği konusunda ortak görüş bildirmişlerdir. Öğretmenler, ödev yapan öğrencilerin defterine “imza atma, aferin yazma, öğrencilerin hoşuna giden çıkartmalar yapıştırma, sınıf panosuna resmini yapıştırma, sınıf ortamında tahtaya kaldırıp alkışlatma, haftanın yıldızını seçme, anma ve kutlama törenlerinde şiir okutma gibi sosyal ödüller ile kalem, silgi, kitap, defter gibi maddi ödüller verirken veliler ise bilgisayarda ve dışarıda oyun oynamasına izin verme, sevdiği yiyecek ve içeceği alma vb. ödüller vermektedirler. Bu durum hem öğretmenlerin hem de velilerin ödül aracını işe koşarak öğrencileri kontrol altına alma eğiliminde olduklarını göstermektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, B. (2018), Bilişsel çelişki kuramı ve güncel siyaset 14.06.2018 tarihinde http://www.baltasgrubu.com/Makaleler/bilissel-celiski-ve-guncel-siyaset.html adresinden alınmıştır.
- Aygün, B. (2017) Motivasyonun gücü 18.04.2017 tarihinde
- http://www.altis.gen.tr/makale.aspx?Makale=motivasyonun-gucu&MakaleId=25.adresinden alınmıştır.
- Başar, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin pedagojik alan bilgilerinin incelenmesi The Journal Of Academic Social Science Studies. 6 (6), 181-198,
- Balkaş, E. (2018). Ödev arttıkça başarı azalıyor. 20.02.2018 tarihinde http://www.kamudanhaber.net/guncel/odev-arttikca-basari-azaliyor-h387041.html adresinden alınmıştır.
- Babadoğan, C. (1990). Ev ödevlerinin eğitim programları içindeki yeri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 23 (2), 745-766.
- Bilen, M. (1999 ). Plandan uygulamaya öğretim. Ankara, Anı Yayıncılık.
- Bolat, Ö. (2016). Beni ödülle cezalandırma. İstanbul. Doğan Kitap. 38. Baskı.
- Cooper, H. Robinson, J. C.,&Patall, E. A. (2006).Does homework improve academic achievement? A synthesis of research, 1987-2003. Review of Educational Research, 76, 1-62.
- Dewar, G. (2011-2013). Homework for young children: Is it justified? 21.09.2018 tarihindehttp://www.parentingscience.com/homework-for-young-children.html adresinden alınmıştır.
- Demirel, M. (1989) İlkokul beşinci sınıf dil öğretiminde ev ödevi olarak verilen alıştırmaların öğrenci erişişine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Ankara.
- Erdoğan, E .B . Ödev arttıkça başarı azalıyor. 22.12.2018 tarihinde http://www.kamudanhaber.net/güncel/ödev-arttıkça-basarı-azalıyor-h387041.html. adresinden alınmıştır.
- Ektem, I. S ve Yıldız,S.B. (2017). “İngilizce ev ödevlerine yönelik öğretmen görüşleri” Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (26/3) 78-91.
- Eğitim-Sen (2006). Çalışma yaşamında ve eğitimde cinsiyet eşitliğinin sağlanmasına yönelik görüş raporu 05.04.2016 tarihinde www.egitimsen.org.tr/down/101106_kadinsekrapor. adresinden alınmıştır.
- Güven, S.(1996). Toplumbiliminde araştırma yöntemi. Bursa: Ezgi Kitapevi.
- Kapıkıran, Ş.Kıran, H. (1999). Ev ödevinin öğrencinin akademik başarıya etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5 (54-60).
- Kocacık, F ve Gökkaya, B.V. (2005). Türkiye’de çalışan kadınlar ve sorunları Çukurova Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 6 (1) 195-219.
- Milli Eğitim Bakanlığı (2014), (MEB) Okulöncesi ve ilköğretim kurumları yönetmeliği.
- ---- (2007). 2590 Sayılı Tebliğler Dergisi.
- -----(2015). PİSA 2015 raporu.
- Sayılan, F. (2004). Sorgulamak ve değiştirmek için 1. kadın kurultayı. Ankara: Eğitim-Sen.
- Oğuzkan, F(1985), Orta dereceli okullarda öğretim. Ankara: Emel Matbaacılık.
- Okan, K (1989). Ev ödevleri hazırlama teknikleri. Ankara. Gül Yayınevi.
- Olkun, S. Toluk, Z. (2003) İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara. Anı Yayıncılık.
- Punch, K.F. (2005). Introductiontosocialresearch. (Bayrak, D. Arslan.H.B. Akyüz, Z, Çev.) Ankara. Siyasa Kitabevi. Sosyal Araştırmalara Giriş. (2011).
- Piaget'nin Bilişsel Gelişim Teorisi. 16.04.2017 tarihinde http://www.turkpdr.com/makale/psikoloji-ve- psikolojik-danismanlik-kuramlari/piagetnin-bilissel-gelisim-teorisi-446.adresinden alınmıştır.
- Varış, F. (1988). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları No: 157.
- Yıldırım, A ve Şimşek, H (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (5.Baskı). Ankara. Seçkin Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 6 Mart 2020 |
| Gönderilme Tarihi | 21 Eylül 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 20 Sayı: 1 |