ÖĞRETMENLERİN SANAL SINIF YÖNETİMİ YETERLİĞİ ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2021, Cilt: 21 Sayı: 2, 574 - 591, 15.06.2021

Ertuğ Can , Yüksel Gündüz

https://doi.org/10.17240/aibuefd.2021.21.62826-869543

Öz

Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin sanal sınıf yönetimi yeterliğini ölçebilecek bir ölçek geliştirmektir. Genel tarama modelinde yürütülen ölçekleme temelli bu araştırma, öğretmenlerin sanal sınıf yönetimi yeterliği ölçeğinin yapı geçerliğini ve iç tutarlılığını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmanın evrenini, 2020-2021 eğitim öğretim yılında Kırklareli ili merkez ve ilçelerinde görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi, açımlayıcı faktör için 329 öğretmenden, doğrulayıcı faktör için 322 öğretmenden oluşmaktadır. Taslak ölçek 5’li likert tipinde ve 25 maddeden oluşmuştur. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin 3 faktör ve 24 maddeden oluştuğu tespit edilmiştir. Madde içerikleri incelendikten sonra birinci alt ölçeğe “öğrencilerle ilişkiler”, ikinci alt ölçeğe “sanal sınıf içi etkinlikler” ve üçüncü alt ölçeğe “sanal sınıf yönetimi” adı verilmiştir. Test sonucunda "t" değerleri istatistiksel açıdan ,001 düzeyinde anlamlı olduğu için tüm maddelerin ayırdedici oldukları anlaşılmıştır. Ölçeğin güvenirliği, Cronbach Alfa (α) Katsayısı, Spearman-Brown Katsayısı ve Guttman Katsayısı ile yapılan güvenirlik analizleri sonucunda belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi sonucuna göre, bütün maddeler ilgili faktörler altında anlamlıdır. Bu sonuçlar, Öğretmenlerin Sanal Sınıf Yönetimi Yeterliği Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğunu göstermektedir. Ölçek, öğretmenlerin sanal sınıf yönetimi yeterlik düzeylerini belirlemek için ulusal ve uluslararası düzeyde bütün öğretim kademelerinde kullanılabilir. Öğretmenlerin sanal sınıf yönetimi yeterlikleri, nitel araştırma yöntemleri kullanılarak daha derinlemesine araştırılabilir.

Anahtar Kelimeler

Sanal sınıf, sınıf yönetimi, sanal sınıf yönetimi, yeterlik ölçeği

Teşekkür

Teşekkür eder iyi çalışmalar dileriz.

THE SCALE OF TEACHERS’ VIRTUAL CLASSROOM MANAGEMENT COMPETENCE: VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Öz

The aim of this research is to develop a scale that can measure teachers' virtual classroom management competence. This scale based research that was conducted with general survey model aims to determine the construct validity and internal consistency of the scale of teachers' virtual classroom management competence. The population of the research consists of teachers working in the central and other districts of Kırklareli province in the 2020-2021 academic year. The sample of the study consists of 329 teachers for the explanatory factor and 322 teachers for the confirmatory factor. The draft scale is 5-point likert type scale and consists of 25 items. According to the result of the explanatory factor analysis, it was determined that the scale consists of 3 factors and 24 items. After the item contents were examined, the first sub-dimension was named as "relationships with students", the second sub-dimension was named as "virtual classroom activities" and the third sub-dimension was named as "virtual classroom management". As the "t" values were statistically meaningful at the .001 level, it was understood that all items were discriminant. The reliability of the scale was determined as a result of the reliability analysis performed with the Cronbach Alpha (α) Coefficient, Spearman-Brown Coefficient and Guttman Coefficient. According to the result of confirmatory factor analysis, all items are meaningful in terms of the related factors. These results show that the scale of Teachers' Virtual Classroom Management Competence is a valid and reliable scale. The scale can be used to determine the level of teachers’ virtual classroom management competencies at all teaching levels at national and international level. Teachers’ virtual classroom management competencies can be investigated more in depth by using qualitative research methods.

Anahtar Kelimeler

Virtual classroom, classroom management, virtual classroom management, competence scale

Kaynakça

• Akçay, S. (2014). Eş zamanlı sanal sınıf ortamının grafik tasarım dersinde kullanımına yönelik bir uygulama ve öğrenci algıları (Gazi Üniversitesi örneği) [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Akkuş, İ. & Acar, S. (2017). Eş zamanlı öğrenme ortamlarında karşılaşılan teknik sorunların öğretici ve öğrenen üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştırma. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 363-376.
• Arias-Masa, J., Alonso-Diaz, L., Cubo-Delgado, S., Gutiérrez-Esteban, P., & Yuste-Tosina, R. (2014). Assessment of the use of synchronous virtual classrooms in higher education. The New Educational Review, 38(4), 223-237.
• Armağan, H. (2018). Web tabanlı sanal sınıf uygulamaları için e-stüdyo modeli ve optimizasyonu [Yayımlanmamış doktora tezi]. Süleyman Demirel Üniversitesi.
• Asadı, N., Khodabandeh, F., & Yekta, R. (2019). Comparing and contrasting the interactional performance of teachers and students in traditional and virtual classrooms of advanced writing course in distance education university. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 20(4), 135-148.
• Aslan, H. & Alpaslan, S. (2020). Sınıf öğretmenlerinin istenmeyen öğrenci davranışlarına karşı kullandıkları baş etme yöntemleri ile öz yeterlilikleri arasındaki ilişki. Journal of Human Sciences, 17(4), 1177-1203. https://doi.org/10.14687/jhs.v17i4.6089
• Asim, S., Ponners, P. J., Bartlett, C., Parker, M. A., & Star, R. (2020). Differentiating instruction: For middle school students in virtual learning environments. The Delta Kappa Gamma Bulletin: International Journal for Professional Educators, 86(3), 19-30.
• Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma, yöntem, teknik ve ilkeler. Pegem Yayıncılık.
• Başar, H. (2011). Sınıf yönetimi. Anı Yayıncılık.
• Beluce, A. C., & Oliveira, K. L. D. (2016). Scale of strategies and motivation for learning in virtual environments. Revista Brasileira de Educação, 21(66), 593-611.
• Berge, Z. L. (1995). Facilitating computer conferencing: Recommendations from the field. Educational Technology 15(1), 22-30.
• Berge, Z. L., & Collins, M. P. (2000). Perceptions of e‐moderators about their roles and functions in moderating electronic mailing lists. Distance Education, 21(1), 81-100, https://doi.org/10.1080/0158791000210106.
• Bettinger, E. P., Fox, L., Loeb, S., & Taylor, E. S. (2017). Virtual classrooms: How online college courses affect student success. American Economic Review, 107(9), 2855-2875.
• Bryman, A., & Cramer, D. (2001). Quantitative data analysis with SPSS release 10 for windows: A guide for social scientists. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203471548
• Bulutlu, Ö. (2018). Uzaktan eğitim programlarında üniversite öğrencilerinin eş zamanlı sanal sınıf ortamlarını kullanım niyetlerinin incelenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Hacettepe Üniversitesi.
• Burns, M. (2011). Distance education for teacher training: Modes, models, and methods. Education Development Center, Inc.
• Bülbül, T. (2020). Sanal sınıfların yönetimi. Rumeli Köprüsü, Covid-19 Özel Sayı, 18-25.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni SPSS uygulamaları ve yorum. Pegem Akademi Yayıncılık.
• Byrne, B. M. (1998). Multivariate applications book series. Structural equation modeling with LISREL, PRELIS, and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and programming. Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Can, E. (2020). Sanal sınıf yönetimi: İlkeler, uygulamalar ve öneriler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 251-295.
• Can, E. & Arslan, B. (2018). Öğretmenlerin sınıf yönetimi yeterliklerine ilişkin öğrenci görüşleri. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 10(18), 195-2019.
• Can, E. & Baksi, O. (2014). Öğrencilerin sınıf içi tutum ve davranışlarının öğretmenlerin sınıf yönetimi başarısına etkisi. Asya Öğretim Dergisi, 2(Özel Sayı), 86-101.
• Ceylan, M. (2020). Sanal sınıfların yönetimi. D. Kürüm Yapıcıoğlu (Ed.), Pandemi döneminde eğitim içinde (ss. 295-352). Anı yayıncılık.
• Comrey, A. L., & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. Lawrence Erlbaum.
• Çakıroğlu, Ü. (2014). Evaluating students’ perspectives about virtual classrooms with regard to seven principles of good practice. South African Journal of Education, 34(2), 1-19.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Pegem Akademi.
• Dikmenli, Y. & Ünaldı Eser, Ü. (2013). Harmanlanmış öğrenme ve sanal sınıfa dönük öğrenci görüşleri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 326-347.
• Dikmenli, Y. (2013). Sanal sınıf uygulaması ve harmanlanmış öğrenme ortamlarının coğrafya dersi başarısı ile derse yönelik tutuma etkisi ve öğrenci görüşleri [Yayımlanmamış doktora tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Dumont, G., & Raggo, P. (2018). Faculty perspectives about distance teaching in the virtual classroom. Journal of Nonprofit Education and Leadership, 8(1), 41-61.
• Eggert, D., & Beutner, M. (2019). Developing the MultiDimensional Communication Channel Model (MDCC model)-A communication model for virtual classrooms. Proceedings of the Multidisciplinary Academic Conference, 2019, 48-71.
• Erol, K. (2016). Web tabanlı gerçek zamanlı eklentisiz sanal sınıf uygulaması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkkale.
• Fan, J., & Zhi, L. (2020, August 18-20). Design and implementation of virtual immersive classroom in big data environment. The 15th International Conference on Computer Science & Education (ICCSE 2020), Delft, the Netherlands.
• Franklin, H., & Harrington, I. (2019). A review into effective classroom management and strategies for student engagement: Teacher and student roles in today’s classrooms. Journal of Education and Training Studies, 7(12), 1-12.
• Ferri, F., Grifoni, P., & Guzzo, T. (2020). Online learning and emergency remote teaching: Opportunities and challenges in emergency situations. Societies, 10(4), 86. https://doi.org/10.3390/soc10040086
• Fidalgo, P., Thormann, J., Kulyk, O., & Lencastre, J. A. (2020). Students’ perceptions on distance education: A multinational study. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 17(18), 1-18. https://doi.org/10.1186/s41239-020-00194-2
• Garrison, D. R., Anderson, T., & Archer, W. (2000). Critical inquiry in a text-based environment: Computer conferencing in higher education. The Internet and Higher Education, 2(2-3), 87-105.
• Gedera, D. S. P. (2014). Students’ experiences of learning in a virtual classroom. International Journal of Education and Development Using Information and Communication Technology (IJEDICT), 10(4), 93-101.
• Goodyear, P., Salmon, G., Spector, J., Steeples, C., & Tickner, S. (2001). Competences for online teaching: A special report. Educational Technology Research and Development, 49(1), 65-72.
• Gorsuch, R. (1983). Factor analysis (2nd ed.). Lawrence Erlbaum Associates.
• Guasch, T., Alvarez, I., & Espasa, A. (2010). University teacher competencies in a virtual teaching/learning environment: Analysis of a teacher training experience. Teaching and Teacher Education, 26(2), 199-206.
• Gündüz, Y. & Can, E. (2013). Öğrenci görüşlerine göre ilköğretim ve ortaöğretim öğretmenlerinin sınıf yönetimi ilkelerine uyma düzeyleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 19(3), 419-446.
• Huber, S. G., & Helm, C. (2020). COVID-19 and schooling: Evaluation, assessment and accountability in times of crises-reacting quickly to explore key issues for policy, practice and research with the school barometer. Educational Assessment, Evaluation and Accountability, 32, 237–270. https://doi.org/10.1007/s11092-020-09322-y
• Kalelioğlu, F., Atan, A. & Çetin, Ç. (2016). Sanal sınıf ortamında eğitmen ve öğrenen deneyimleri. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(2), 555-568.
• Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kaya, S. (2011). Sanal sınıf yönetiminde görev alacak öğretim elemanlarının eğitim gereksinimlerinin belirlenmesi [Yayımlanmamış doktora tezi]. Anadolu Üniversitesi.
• Kaya, S. & Ağaoğlu, E. (2013). Opinions of instructors related to the physical layout dimension of virtual classroom management. Literacy Information and Computer Education Journal (LICEJ), Special Issue, 2(1), 1342-1350.
• Kline, R. B. (2005). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford Press.
• Köknar, C. (2015). Sanal sınıfta öğrenci davranışlarının sosyal öğrenme teorisi dahil edilmiş inanç-istek-amaç modeli ile modellenmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Orta Doğu Teknik Üniversitesi.
• Kurti, E. (2016). Classroom management. European Journal of Multidisciplinary Studies, 1(1), 201-210.
• Küpeli, Y. (2019). Lisansüstü öğrenim gören öğrencilerin sanal sınıfım uygulamasına ilişkin teknoloji kabul düzeyleri [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gazi Üniversitesi.
• Liu, Z. Y., Lomovtseva, N., & Korobeynikova, E. (2020). Online learning platforms: Reconstructing modern higher education. International Journal of Emerging Technologies in Learning (iJET), 15(13), 4-21.
• Martin, J. (2019). Building relationships and increasing engagement in the virtual classroom: Practical tools for the online instructor. Journal of Educators Online, 16(1), 1-8.
• Mc Aleavy, T., Gorgen, K., & Gaible, E. (2020). What does the research sugges is best practice in pedagogy for remote teaching? Education Development Trust. https://edtechhub.org/wp-content/uploads/2020/05/remote-teaching.pdf
• McGarr, O. (2020). The use of virtual simulations in teacher education to develop pre-service teachers’ behaviour and classroom management skills: Implications for reflective practice. Journal of Education for Teaching, 46(1), 159-169.
• Menemencioğlu, O. (2011). Kümeleme metoduyla sanal sınıf uygulamalarındaki performans artışının değerlendirilmesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Karabük Üniversitesi.
• Milliken, K. (2019). The implementation of online classroom management professional development for beginning teachers [Doctoral Thesis, Abilene Christian University, Texas, US] (Publication No. 177). Digital Commons @ ACU, Electronic Theses and Dissertations.
• Mills, J. (1996, October 23-25). Virtual classroom management and communicative writing pedagogy [Paper presentation]. European Writing Conferences, Barcelona, Spain.
• Mishra, L., Gupta, T., & Shreee, A. (2020). Online teaching-learning in higher education during lockdown period of COVID-19 pandemic. International Journal of Educational Research Open, 1, 100012. https://doi.org/10.1016/j.ijedro.2020.100012
• Morris, L. V., Xu, H., & Finnegan, C. L. (2005). Roles of faculty in teaching asynchronous undergraduate courses. Journal of Asynchronous Learning Networks 9(1), 65-82. http://dx.doi.org/10.24059/olj.v9i1.1803
• Murphy, E., & Rodríguez-Manzanares, M. A. (2008). Contradictions between the virtual and physical high school classroom: A third-generation activity theory perspective. British Journal of Educational Technology, 39(6), 1061-1072. https://doi.org/10.1111/j.1467-8535.2007.00776.x
• Müller, L-M., & Goldenberg, G. (2020). Education in times of crisis: The potential implications of school closures for teachers and students. A review of research evidence on school closures and international approaches to education during the COVID-19 pandemic. Chartered College of Teaching. https://my.chartered.college/wp-content/uploads/2020/05/CCTReport070520_FINAL.pdf
• Nunnally, J. C. (1979). Psychometric theory. McGraw Hill.
• Özdamar, K. (2002). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi: Çok değişkenli analizler. Kaan Kitabevi.
• Pokhrel, S., & Chhetri, R. (2021). A literature review on impact of COVID-19 Pandemic on teaching and learning. Higher Education for the Future 8(1), 133–141. http://dx.doi.org/10.1177/2347631120983481
• Rufai, M. M., Alebiosu, S. O., & Adeakin, O. A. S. (2015). Conceptual model for virtual classroom management. International Journal of Computer Science, Engineering and Information Technology (IJCSEIT), 5(1), 27-32.
• Stern, B. S. (2004). A comparison of online and face-to-face instruction in an undergraduate foundations of American education course. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 4(2), 196-213.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlik. Seçkin Yayıncılık.
• Türel, Y. K. (2002). Sanal sınıf eğitim merkezi yazılım projesi [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Fırat Üniversitesi.
• Weltzer-Ward, L. (2011). Content analysis coding schemes for online asynchronous discussion. Campus-Wide Information Systems, 28(1), 56-74. https://www.learntechlib.org/p/53802/
• Willmann, R., Zebedin, G., & Miksche, D. (2020, April 27-30). Technical setup of an inverted virtual classroom [Paper presentation]. 2020 IEEE Global Engineering Education Conference (EDUCON), Porto, Portugal.
• Yaşlıca, E. (2020). Sanal sınıf ortamında etkileşimli öğretim materyalinin başarıya ve tutuma etkisi. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(1), 39-56.
• Yıldız, A. (2014). Opensimulator ile 3B sanal kampüs, sanal sınıf tasarımı ve uygulanması [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Karadeniz Teknik Üniversitesi.
• Yılmazsoy, B., Özdinç, F. & Kahraman, M. (2018). Sanal sınıf ortamında sınıf yönetimine yönelik öğrenci görüşleri: Afyon Kocatepe Üniversitesi örneği. Trakya Eğitim Dergisi, 8(3), 513-525.