Orta Asya’dan Türkiye Cumhuriyeti’ne kadar olan süreçte Türk toplumlarının konut tasarımları yaşadıkları coğrafyaya, ekonomik ve siyasi sebeplere, modernleşmeye, artan nüfusa bağlı olarak değişim ve gelişim göstermiştir. Batılılaşma dönemiyle geleneksel Türk Evi modelinden uzaklaşılmış ve apartman, site gibi toplu konutlara geçiş yapılmıştır. Sanayileşme politikalarıyla yeni iş alanlarının ortaya çıkması, köyden şehirlere göçleri arttırmış ve bu sebeple şehirlerde konut ihtiyacını karşılamak için toplu konutlar çözüm olarak ortaya konmuştur. Büyükşehirlerde imara açılan alanların hızlı şehirleşme faaliyetlerinden dolayı her geçen yıl tükenmesi, konut üretiminde kısıtlamalara ve maliyet artışlarına sebep olmakta, toplu konutlardaki alan yetersizliği, çocuk gelişimi açısından önemli olan çocuk odasını da olumsuz etkilemektedir. Oysa ki, mobilyaların farklı amaçlar ile kullanılabilmesi, taşınabilir, hafif olması, çocuğun mobilyalar ile etkileşim içinde olması, mekân tasarımının bir bütün olarak ele alınması çocuk gelişimi açısından önemli bir konudur.
Bu çalışmada literatür taraması ve anket çalışması gerçekleştirilmiş ve bunun yanı sıra deneysel alan olarak belirlenmiş Kocaeli ilinde bulunan örnek bir toplu konut projesi üzerinden örneklenmiştir. 3-7 yaş grubu çocuklar çalışmada denek grubu olarak seçilmiştir. Çalışmanın sonucunda yapılan araştırmalar ve anket sonuçları doğrultusunda, toplu konutlardaki çocuk odasının kısıtlı alanlarını daha verimli bir şekilde kullanabilmek, çocuğun gelişimine destek sağlayabilmek açısından işlevsellik bağlamında önerilere yer verilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 7 Ağustos 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 7 Sayı: 7 |