Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ATFETME KURAMI VE INSTAGRAM FENOMENLERİ: PAZARLAMAYA ETKİLERİ ÜZERİNE İÇERİK ANALİZİ

Yıl 2021, Cilt: 16 Sayı: 2, 129 - 136, 31.12.2021
https://doi.org/10.54860/beyder.1017219

Öz

Son yıllarda sayıları hızla artan sosyal medya fenomenliği ve bu fenomenler ile yapılan iş birlikleri, sosyal medya pazarlamasının önemini artırmıştır. Kısa sürede hızla yaygınlaşan bu pazarlama türü bazı firmalara satışlarda artış ve rekabet üstünlüğü sağlarken, bazı firmalarda büyük sorunlara neden olmaktadır. Söz konusu durumlar bu çalışmada atfetme kuramı çerçevesinde nitel içerik analizi yoluyla açıklanmıştır. Buna göre firmaların sosyal medya üzerinden ürün pazarlarken öncelikle iyi bir firma personası oluşturmaları gerektiği, bu personayı kullanarak iyi ve çift yönlü iletişime fırsat verecek bir personası olan fenomenler ile iş birliği kurulduğunda amaçlarına ulaştığı ve rekabet üstünlüğü sağladığı görülmektedir.

Kaynakça

  • Alikılıç, İ., & Özkan, B. (2018). Bir sosyal medya pazarlama trendi, hatırlı pazarlama ve etkileyiciler: Instagram fenomenleri üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 43-5.
  • Aslan, A. &. (2016). İnstagram fenomenleri ve reklam ilişkisi: İnstagram fenomenlerinin gözünden bir değerlendirme. İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
  • Bemmels, B. (1991). Attribution theory and discipliner arbitration. Industrial and Labor Relations Review, 44(3), 549.
  • Burnkrant, R. E. (1975). Attribution theory in marketing research: Problems and prospects. Advances in Consumer Research, 2, 466-467.
  • De Veirman, M., Cauberghe, V., & Hudders, L. (2017). Marketing through Instagram influencers: the impact of number of followers and product divergence on brand attitude. International Journal of Advertising, 36(5), 798-828.
  • Gökdağ, R. (2011). Sosyal psikoloji-I. (Ed: Sezen Ünlü). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset.
  • Güney, S. (2009). Sosyal Psikoloji. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • H, C., Aşan, Ö., & Aydın, E. M. (2006). Örgütsel davranış. İstanbul: Arıkan Basın Yayın.
  • Heider, F. (1958). The psychology of interpersonal relations. New York: John Wiley.
  • Hogg, M. A., & Vaughan, G. M. (2007). Sosyal psikoloji (Çevirenler: İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Hovardaoğlu, S. (1995). Kişilerarası ilişkiler ve davranış bozuklukları. Kriz Dergisi, 3(1), 10.
  • Jin, S. V. (2019). Instafamous and social media influencer marketing. Marketing Intelligence & Planning.
  • Jones, E. E., & Davis, K. E. (1965). From acts to dispositions: attribution process in person perception. L. B. (Ed.) içinde, Advances in experimental social psychology (Cilt 2, s. 220-266). New York: New York Academic Press.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2012). Günümüzde insan ve insanlar: Sosyal psikolojiye giriş (13 b.). İstanbul: Evrim Yayınları.
  • Kelley, H. H. (1967). Attribution theory in social psychology. D. L. (Ed.) içinde, Nebraksa symposium on motivation (s. 192-238). Lincoln: University ofNebreska Press.
  • Kızgın, Y., & Dalgın, T. (2012). Atfetme teorisi: Öğrencilerin başarı ve başarısızlıklarını değerlendirmedeki atfetme farklılıkları. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 8(5), 61-63.
  • Sezgin, A. A. (2016). Türkiye'de Instagram Fenomenleri: Sosyal Paylaşım Ağlarında İnşa Edilen Yaşamların Kültürel Analizi. Journal of International Social Research, 9(43).
  • Sjovall, A. M., & Talk, A. C. (2004). From actions to impressions: Cognitive attribution theory and the formation of corporate reputation. Corporate Reputation Review, 7(3), 276-279.
  • Swanson, S. R., & Davis, J. C. (2003). The relationship of differential loci with perceived quality and behavioral intentions. Journal of Services Marketing, 17(2), 213.
  • Taylor, S. E., Peplau, L. A., & Sears, D. O. (2007). Sosyal psikoloji (Çeviren: Ali Dönmez). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Tutkun, Ö. F., & Koç, M. (2008). Mesleklere atfedilen kalıp yargılar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(1), 259-262. van Driel, L., & Dumitrica, D. (2020). Selling brands while staying “Authentic”: The professionalization of Instagram influencers. Convergence, 1354856520902136.
  • Weiner, B. (1986). An attribution theory of motivation and emotion. New York: Springer- Verlag. Yağcı, M. İ., & Çabuk, S. (2014). Pazarlama teorileri. İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri AŞ.

ATTRIBUTION THEORY AND INSTAGRAM INFLUENCERS: CONTENT ANALYSIS FOR ITS EFFECT ON MARKETING

Yıl 2021, Cilt: 16 Sayı: 2, 129 - 136, 31.12.2021
https://doi.org/10.54860/beyder.1017219

Öz

Social media marketing has become very popular with the social media influencers, which is increasingly become a craziness, and the collaborations with them. Gaining wide attention in a highly short time, this marketing style is making some of the companies gain increase in their sales and competitive advantage while some of the companies get damage from it. These situations are explained via attribution theory by qualitative content analysis method in this paper. According to this, the companies should create a good company persona while marketing their products over social media, and they reach their aims and ensure competitive advantage when they use this persona and make a collaboration with the influencers who have a good persona to enable a two-way relationship.

Kaynakça

  • Alikılıç, İ., & Özkan, B. (2018). Bir sosyal medya pazarlama trendi, hatırlı pazarlama ve etkileyiciler: Instagram fenomenleri üzerine bir araştırma. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 43-5.
  • Aslan, A. &. (2016). İnstagram fenomenleri ve reklam ilişkisi: İnstagram fenomenlerinin gözünden bir değerlendirme. İstanbul: Maltepe Üniversitesi.
  • Bemmels, B. (1991). Attribution theory and discipliner arbitration. Industrial and Labor Relations Review, 44(3), 549.
  • Burnkrant, R. E. (1975). Attribution theory in marketing research: Problems and prospects. Advances in Consumer Research, 2, 466-467.
  • De Veirman, M., Cauberghe, V., & Hudders, L. (2017). Marketing through Instagram influencers: the impact of number of followers and product divergence on brand attitude. International Journal of Advertising, 36(5), 798-828.
  • Gökdağ, R. (2011). Sosyal psikoloji-I. (Ed: Sezen Ünlü). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset.
  • Güney, S. (2009). Sosyal Psikoloji. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • H, C., Aşan, Ö., & Aydın, E. M. (2006). Örgütsel davranış. İstanbul: Arıkan Basın Yayın.
  • Heider, F. (1958). The psychology of interpersonal relations. New York: John Wiley.
  • Hogg, M. A., & Vaughan, G. M. (2007). Sosyal psikoloji (Çevirenler: İbrahim Yıldız ve Aydın Gelmez). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Hovardaoğlu, S. (1995). Kişilerarası ilişkiler ve davranış bozuklukları. Kriz Dergisi, 3(1), 10.
  • Jin, S. V. (2019). Instafamous and social media influencer marketing. Marketing Intelligence & Planning.
  • Jones, E. E., & Davis, K. E. (1965). From acts to dispositions: attribution process in person perception. L. B. (Ed.) içinde, Advances in experimental social psychology (Cilt 2, s. 220-266). New York: New York Academic Press.
  • Kağıtçıbaşı, Ç. (2012). Günümüzde insan ve insanlar: Sosyal psikolojiye giriş (13 b.). İstanbul: Evrim Yayınları.
  • Kelley, H. H. (1967). Attribution theory in social psychology. D. L. (Ed.) içinde, Nebraksa symposium on motivation (s. 192-238). Lincoln: University ofNebreska Press.
  • Kızgın, Y., & Dalgın, T. (2012). Atfetme teorisi: Öğrencilerin başarı ve başarısızlıklarını değerlendirmedeki atfetme farklılıkları. ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 8(5), 61-63.
  • Sezgin, A. A. (2016). Türkiye'de Instagram Fenomenleri: Sosyal Paylaşım Ağlarında İnşa Edilen Yaşamların Kültürel Analizi. Journal of International Social Research, 9(43).
  • Sjovall, A. M., & Talk, A. C. (2004). From actions to impressions: Cognitive attribution theory and the formation of corporate reputation. Corporate Reputation Review, 7(3), 276-279.
  • Swanson, S. R., & Davis, J. C. (2003). The relationship of differential loci with perceived quality and behavioral intentions. Journal of Services Marketing, 17(2), 213.
  • Taylor, S. E., Peplau, L. A., & Sears, D. O. (2007). Sosyal psikoloji (Çeviren: Ali Dönmez). Ankara: İmge Kitabevi Yayınları.
  • Tutkun, Ö. F., & Koç, M. (2008). Mesleklere atfedilen kalıp yargılar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 41(1), 259-262. van Driel, L., & Dumitrica, D. (2020). Selling brands while staying “Authentic”: The professionalization of Instagram influencers. Convergence, 1354856520902136.
  • Weiner, B. (1986). An attribution theory of motivation and emotion. New York: Springer- Verlag. Yağcı, M. İ., & Çabuk, S. (2014). Pazarlama teorileri. İstanbul: Kapital Medya Hizmetleri AŞ.
Toplam 22 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Rıfgı Buğra Bağcı 0000-0001-7273-1046

Erken Görünüm Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 16 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bağcı, R. B. (2021). ATFETME KURAMI VE INSTAGRAM FENOMENLERİ: PAZARLAMAYA ETKİLERİ ÜZERİNE İÇERİK ANALİZİ. Bilgi Ekonomisi Ve Yönetimi Dergisi, 16(2), 129-136. https://doi.org/10.54860/beyder.1017219