Avluların Esnek Kullanım Potansiyelleri Üzerine Bibliyometrik Bir Araştırma

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 6, 1118 - 1130, 15.11.2024

Ceyda Fesci , Hilal Aycı

https://doi.org/10.34248/bsengineering.1514114

Öz

Endüstri 4.0 ile ön plana çıkan bilişim teknolojilerinin neden olduğu değişimlere kentsel mekanların uyum sağlayarak sürdürülebilir hale gelmeleri önem kazanmıştır. Kentlerde yarı kamusal mekanlar olarak karşımıza çıkan avlular şehir dokusunda önemli açıklıkları oluşturmaktadır. Avluların gündelik yaşamda veya acil durumlarda birden çok amaca hizmet edebilecek şekilde esnek tasarlanması kentsel yaşamın kalitesinin ve bu mekanların canlılığının artmasına katkıda bulunacak böylece sürdürülebilir mekanlar haline gelecektir. Bu hipotezle yola çıkan araştırmanın amacı avluların esnek kullanım potansiyellerini soruşturmaktır. Çalışmada Web of Science (WoS) veri tabanında yapılan taramada elde edilen verilerin bibliyometrik analizi yapılmıştır. Bulgularda literatürdeki eğilimler ve eksiklikler analiz edilmiştir. Bu bağlamda avluların kentsel ölçekten çok yapı ölçeğinde ele alındığı, esneklik kavramının daha çok iklim değişikliğine uyarlanabilirlik olarak kullanıldığı ve yapay zekanın daha çok yöntem aşamasında kullanıldığı görülmüştür. Çalışmaların büyük bir kısmında kentsel ve gündelik yaşam, acil kullanımlar göz ardı edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Avlu, Kamusal mekan, Yapay zeka, Esneklik

A Bibliometric Study on The Flexible Use Potentials of Courtyards

Öz

It has become important for urban spaces to adapt to the changes caused by information technologies that have come to the fore with Industry 4.0 and to become sustainable. Courtyards, which appear as semi-public spaces in cities, constitute important openings in the urban fabric—designing courtyards flexibly so that they can serve multiple purposes in daily life or emergencies will contribute to the increase in the quality of urban life and the liveliness of these spaces, thus becoming sustainable. The aim of the research, which sets out with this hypothesis, is to investigate the flexible use potential of courtyards. In the study, bibliometric analysis of the data obtained from the Web of Science (WoS) database was performed. The trends and gaps in the literature were analyzed in the findings. In this context, it was seen that courtyards were addressed at the building scale rather than the urban scale, the concept of flexibility was used more as adaptability to climate change, and artificial intelligence was used more in the method stage. In most of the studies, urban and daily life, emergency uses were ignored.

Anahtar Kelimeler

Courtyard, Public space, Artificial intelligence, Flexibility

Kaynakça

• Abass F, Ismail LH, Solla M. 2016. A review of courtyard house: history evolution forms, and functions. ARPN J Eng Appl Sci, 11(4): 2557-2563.
• Ahmed M. 2022. Application of artificial intelligence in urban design and spatial transformation. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, pp: 28-31.
• Aksoylu MÜ. 2023. Projelerle yapay zeka be bilgisayarlı görü. In: Atlı G, editör. Kodlab, 2. baskı, İstanbul, Türkiye, pp: 2-10.
• Almhafdy A, Ibrahim N, Ahmad SS, Yahya J. 2013. Courtyard Design Variants and Microclimate Performance. Proc Soc Behav Sci, 101: 170-180.
• Alpak EM, Düzenli T. 2018. Kentsel tasarımda esneklik ve adaptasyon: kentsel meydan senaryoları üretimi. International J Soc Hum Sci Res (JSHSR), 5(16): 16-22.
• Altıparmakoğlu G, Gürani FY. 2016. Avlu mekânının eğitim yapıları üzerinden analizi: Adana örneği. In: İç ve Dış Arasındaki Çeper Temalı Ulusal Mekân Tasarımı Sempozyumu, 28-29 Mayıs, Nevşehir, Türkiye, ss: 15.
• Aria M, Cuccurullo C. 2017. Bibliometrix: An R-tool for comprehensive science mapping analysis. J Informetr, 11(4): 959-975.
• Aydın Ö. 2000. Anadolu mimarlığında avlu (Neolitik dönemden Tunç çağı sonuna). Yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara, Türkiye, pp: 10.
• Bayramoğlu E, Akıncı YC. 2018. Kentsel açık alanlarda dönüşümlü etkinlik yaratıcılığı. J Int Soc Res, 11(59): 448-454.
• Calautit JK, Hughes BR, Ghani, SA. 2013. A numerical investigation into the feasibility of integrating green building technologies into row houses in the Middle East. Archit Sci Rev, 56(4): 279-296.
• Çolakoğlu T. 2023. Konutlarda yapısal sınır bileşenlerinin esnek mekân oluşumu üzerine etkisi: Gaziantep örneği. Yüksek Lisans Tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep, Türkiye, pp: 51.
• Demirel BNG, Pilehvarian NK. 2018. Osmanlı sultan camilerinde ‘avlu’. Yakın Mim Derg, 1(2): 11-33.
• Diz-Mellado E, Rubino S, Fernández-García S, Gómez-Mármol M, Rivera-Gómez C, Galán-Marín C. 2021. Applied machine learning algorithms for courtyards thermal patterns accurate prediction. Math, 9(10): 1142.
• Doostvandi M, Akbari M, Ketabollahi K. 2022. The flexibility of urban spaces during the Covid-19 pandemic. J Place Space Res, 1401(23): 25-44.
• Durmuş E, Asımgil B. 2021. Esnek mekan anlayışı ile mekanın konfora dönüşümünde pandemi hatırlatması. Dicle Üniv Fen Bilim Derg, 10(2): 263-272.
• Efeoğlu HE, Çalışkan O. 2019. Şehircilikte gelecekçi düşünce: güncel kentsel tasarım pratiğine eleştirel bakış. In: 27. Kentsel Tasarım ve Uygulamalar Sempozyumu, 18-22 Mayıs, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, pp: 323-339.
• Erdoğan E, 1996. Anadolu avlularının özellik ve düzenleme ülkeleri üzerinde karşılaştırmalı bir araştırma, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara, Türkiye, pp: 4-35.
• Fields D, Uffer S. 2016. The financialisation of rental housing: A comparative analysis of New York City and Berlin. Urban Stud, 53(7): 1486-1502.
• Gaucher ŞE. 2018. Kentsel ölçekli tasarımlarda esnek çözümler için parametrik metotların kullanımı. Yüksek Lisans Tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul, Türkiye, pp: 1-116.
• Gazel B. 2022. Kentsel açık ve yeşil alanların yaşanabilirlik kavramı bağlamında değerlendirilmesi: Konya kent merkezi örneği. Yüksek Lisans Tezi, Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya, Türkiye, pp: 1-126.
• Gebel Ş, Koç D, Aycı H. 2023. Spor komplekslerinin deprem sonrası kullanımı ve potansiyelleri: Kahramanmaraş ve Gaziantep örnekleri. J Archit Sci Appl, 8(Special Issue): 198-221.
• Gül A, Küçük V. 2001. Kentsel açık-yeşil alanlar ve Isparta kenti örneğinde irdelenmesi. Turk J For, 2(1): 27-48.
• İslamoğlu Ö, Usta G. 2017. Analyzing the Turkish House with respect to flexibility strategies. Online J Art Des, 5(4): 22-43.
• İslamoğlu Ö, Usta G. 2018. Mimari tasarımda esneklik yaklaşımlarına kuramsal bir bakış. Turk Online J Des Art Commun, 8(4): 673-683.
• Keister, D. 2005. Courtyards: intimate outdoor spaces. Gibbs Smith, 1. baskı, Hong Kong, China, pp: 1-101.
• Kleiner G. 1968. Reproduction of the North Agora. URL-1: https://www.fhw.gr/choros/miletus/en/boria_agora.php?mp=map6a%22 (erişim tarihi: 9 Ağustos 2024).
• Marcus CC, Francis C. 1997. People places: design guidlines for urban open space. John Wiley & Sons, New York, USA, pp: 1-295.
• Meir IA, Pearlmutter D, Etzion Y. 1995. On the microclimatic behavior of two semi-enclosed attached courtyards in a hot dry region. Build Environ, 30(4): 563-572.
• Miori V, Russo D, Concordia C. 2012. Meeting people’s needs in a fully interoperable domotic environment. Sens, 12(6): 6802-6824.
• Montazeri H, Toparlar Y, Blocken B, Hensen JLM. 2017. Simulating the cooling effects of water spray systems in urban landscapes: A computational fluid dynamics study in Rotterdam, The Netherlands. Landsc Urban Plan, 159: 85-100.
• Özdede S, Kalonya DH, Aygün A. 2021. Pandemi sonrası dönemde kişi başına düşen kentsel yeşil alan ihtiyacını yeniden düşünmek. İdealkent, 12(özel sayı): 362-388.
• Qian X, Fu Y, Xiang T, Jiang YG, Xue X. 2019. Leader-based multi-scale attention deep architecture for person re-identification. IEEE Trans Pattern Anal Mach Intell, 42(2): 371-385.
• Sanei M, Khodadad S, Khodadad M. 2018. Flexible urban public spaces and their designing principles. J Eng Urban, 8(4): 39-43.
• Schoenauer N, Seeman S. 1962. The genesİs of the vernacular court house. In The Court-Garden House, McGill-Queen’s University Press, Quebec, Canada, pp: 5–46.
• Sepe M. 2021. Covid-19 pandemic and public spaces: improving quality and flexibility for healthier places. Urban Des Int, 26(2): 159.
• Shan H. 2016. Research on the application of traditional courtyard space in modern architecture. Yüksek Lisans Tezi, Tsinghua Üniversitesi, Beijing, China, pp: 1-64.
• Sheller M, Urry J. 2000. The city and the car. Int J Urban Reg Res, 24(4): 737-757.
• Sınmaz S. 2015. Gelişen iletişim teknolojilerinin kentsel yaşam ve kamusal mekânlar üzerindeki yansımaları. Tasarım+ Kuram, 11(20): 63-75.
• Sınmaz S. 2018. Türkiye'de kentsel planlama ve dönüşüm sürecinde eksik bir halka: yarı kamusal mekânlar. Mim, (402): 32-38.
• Yokoyama N, Clegg A, Truong J, Undersander E, Yang TY, Arnaud, S, Rai A. 2023. Adaptive skill coordination for robotic mobile manipulation. IEEE Robot Autom Lett, 9(1): 779-786.
• Yoldaş E. 2010. Kentsel avluların değişen anlam ve biçimleriyle incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye, pp: 1-192.
• Zengin ÇH, Özcan NS ve Erdin HE. 2017. Afet ve acil durumlarda halkın toplanma alanlarının kullanılabilirliğini belirleyen kriterler. In: 4. Uluslararası Deprem Mühendisliği ve Sismoloji Konferansı, 11-13 Ekim, Eskişehir, Türkiye, pp: 1-8.