Assessment of Non-Dominant Brain Regions in Science And Mathematics Education

Yıl 2017, Cilt: 6 Sayı: 3, 1105 - 1117, 30.10.2017

Şirin İlkörücü , Çiğdem Arslan

https://doi.org/10.14686/buefad.335157

Cited By: 2

Öz

The present study was aimed to determine
the brain dominance which are not used predominantly of prospective science and
mathematics teachers’. The study was designed as asurvey model. Data was
obtained from questionnaire from the final yearvoluntary pre-service science
teachers. The study was carried out with 70 prospective Science and 63 prospective
Mathematics teachers. The brain dominance scale was used to determine the brain
dominance of the prospective teachers in the study. As a result of the research,
it has been determined that the prospective teachers who are studying in the
field of science and mathematics are related to the non-dominant brain regions
A and D quadrants, which are related with the frontal lobe of the brain. The most used brain region was C. It is also a remarkable finding of this
study that the predominant and non-dominant brain regions of prospective
science and mathematics teachers are similar.

Anahtar Kelimeler

Brain dominance, mathematics education, science education, teacher education, whole brain theory

Fen ve Matematik Eğitiminde Baskın Kullanılmayan Beyin Bölgelerinin Değerlendirilmesi

Öz

Bu çalışmada fen ve matematik eğitiminde öğretmen adaylarının
bütünsel beyin yaklaşımına göre baskın kullanılmayan beyin bölgelerinin tespit
edilmesi hedeflenmiştir. Araştırma tarama modelindedir. Araştırmanın çalışma
grubunu 70 Fen Bilgisi ve 63 Matematik öğretmen adayı oluşturmaktadır.
Araştırmada adayların bütünsel beyin yaklaşımını belirlemek için beyin
baskınlık ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda fen ve matematik alanında
eğitim gören öğretmen adaylarının baskın olmayan beyin bölgelerinin A ve D
çeyrekleri yani beynin ön lobuyla ilişkili olduğu tespit edilmiştir. En çok
kullanılan beyin çeyreği ise C olmuştur. Ayrıca fen bilgisi ve matematik
öğretmen adaylarının baskın olan ve olmayan beyin bölgelerinin benzer olması bu
çalışmanın dikkat çekici bir bulgusudur.

Anahtar Kelimeler

Beyin baskınlığı, bütünsel beyin yaklaşımı, fen eğitimi, matematik eğitimi, öğretmen eğitimi

Kaynakça

• Anderson, O. R. (2009). Neurocognitive theory and constructivism in science education: A review of neurobiological, cognitive and cultural perspectives. Brunei International Journal of Mathematics and Science Education, 1, 1-32.
• Akgül, G. (2010). İlköğretim Türkçe (6,7,8 sınıflar) 2006 öğretim programında yer alan okuma, düzenleme, konuşma, yazma öğrenme alanlarındaki kazanımların bütünsel beyin modeline göre analiz edilmesi ve sınıflandırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Mustafa Kemal Üniversitesi, Hatay.
• Avcı-Erduran D. ve Yağbasan, R. (2008). Beyin yarı kürelerinin baskın olarak kullanılmasına yönelik öğretim stratejileri. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(2), 1-17. Bağçeci, B., Kanadlı, S. ve Ünişen, A. (2009). Farklı beyin yarım küreleri baskın öğrencilerin İngilizce akademik başarılarındaki farklılıkların incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(3), 22-34.
• Battro, A. M., Calero, C. I., Goldin, A. P., Holper, L., Pezzatti, L., Shalóm, D. E. ve Sigman, M. (2013). The cognitive neuroscience of the teacher–student interaction. Mind, Brain, and Education. 7(3), 177-181.
• D'Amato, R. C., ve Wang, Y. Y. (2015). Using a Brain‐Based Approach to Collaborative Teaching and Learning with Asians. New Directions for Teaching and Learning. (143), 41-60.
• Degen, R. (2014). Brain-Based Learning: The neurological findings about the human brain that every teacher should know to be effective. Amity Global Business Review. 9, 15-23.
• Duman,B. (2009). Neden beyin temelli öğrenme. Ankara: Pegem.
• Hermann, N. (2003). İş yaşamında bütünsel beyin. (Çev. Mehmet Öner) İstanbul: Hayat.
• Keleş, E. ve Çepni, S.(2006). Beyin ve öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi. 3(2), 66-82.
• Korkmaz, Ö. ve Mahiroğlu, A. (2007). Beyin, bellek ve öğrenme. Kastamonu Eğitim Dergisi. 15(1),93-104.
• Kolb, B., Gibb, R. ve Robinson, T.E. (2003). Brain plasticity and behaviour. Current Directions in Psychological Science 12(1), 1-5. Do:10.1111/14678721.01210.
• Liu C. ve Chiang W. (2014). Theory, method and practice of neuroscıentific findings in science education. International Journal of Science and Mathematics Education. 12, 629-646.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (Çev. S. Turan). Ankara: Nobel. [Orijinal baskı 2009].
• Onan, B. (2010). Beynin bilişsel işlevleri üzerine yapılan araştırmalar ve ana dili eğitimine yansımaları. Türklük Bilimi Araştırmaları. 27,521-561.
• Özden, Y. (2014). Öğrenme ve öğretme. Ankara:Pegem.
• Özgen, K., Tataroğlu, B., ve Alkan, H. (2011). An examination of brain dominance and learning styles of pre-service mathematics teachers. Procedia-Social and Behavioral Sciences. 15, 743-750.
• Patton M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Çev. M. Bütün ve S.B. Demir). Ankara: Pegem Akademi.
• Slavin, R., E. (2013). Eğitim Psikolojisi. (Çev. Galip Yüksel). Ankara:Nobel.
• Smith, E. ve Kosslyn, S. M. (2014). Bilişsel Psikoloji. (Çev. Muzaffer Şahin) Ankara: Nobel.
• Tokcan, H. (2007). Sosyal bilgiler öğretiminde bütünsel beyin yaklaşımının akademik başarı üzerine etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(3), 51-64.