Fen Bilimleri Öğretmen Adaylarının “Özel Öğretim Yöntemleri” Dersindeki Yaşam Temelli Öğretim Uygulamaları

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 2, 666 - 681, 18.09.2015

Nail İlhan , Yakup Doğan , Özge Çiçek

https://doi.org/10.14686/buefad.v4i2.5000143534

Cited By: 11

Öz

Bu çalışmada, fen bilimleri öğretmen adaylarının “Özel Öğretim Yöntemleri-I” dersinde
Yaşam Temelli Öğretim (YTÖ) uygulamalarını gerçekleştirme durumlarının incelenmesi amaçlanmıştır.
Çalışma eylem araştırması yöntemine göre gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini bir devlet
üniversitesinde fen bilgisi öğretmenliği “Özel Öğretim Yöntemleri-I” dersini alan 12 öğretmen adayı
oluşturmaktadır. Araştırmada mülakat, gözlem, doküman incelemesi yöntemiyle veriler toplanmış ve
veri çeşitlemesi sağlanmaya çalışılmıştır. Nitel veriler betimsel olarak analiz edilmiştir. Veriler, öğretmen
adaylarının yaşam temelli öğretimi gerçekleştirme durumları, bağlamların sunulması/verilmesi,
kavramların sunulması, etkinliklerin yapılması ve öğretim yöntemleri kategorilerinde incelenmiştir.
Mülakatlardan elde edilen bulgulara göre; öğretmen adayları YTÖ gerçekleştirdikten sonra, öğrencileri
derse nasıl motive edecekleri konusunda kendilerine daha çok güvendiklerini, nasıl öğretim
yapacaklarına yönelik kaygılarının azaldığını, derslerde etkinliklere daha fazla yer vermeyi düşündüklerini
belirtmişlerdir. Bununla birlikte, öğretmen adaylarının YTÖ sürecinde bağlam ve kavramları ilişkilendirme
kısımlarında ve günlük hayatla ilişkili sorular hazırlamada zorlandıkları ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yaşam temelli öğretim, fen bilimleri öğretmen adayları, özel öğretim yöntemleri, eylem araştırması

Kaynakça

• Bennett, J. & Lubben. F. (2006). Context-based Chemistry: The Salters Approach. International Journal of Science Education, 28, 999-1015.
• Bennett, J., Lubben, F. & Hogarth S. (2007). Bringing Science to Life: A Synthesis of the Research Evidence on the Effects of Context-Based and STS Approaches to Science Teaching. Science Education, 91(3), 347–370.
• Çiğdemoğlu, C. (2012). Effectiveness of Context-Based Approach Through 5E Learning Cycle Model on Students’ Understanding of Chemical Reactions and Energy Concepts, and Their Motivation to Learn Chemistry. Unpublished Doctoral Dissertation, Middle East Technical University, Ankara, Turkey.
• De Jong, O. (2008). Context-based Chemical Education: How to Improve it? Chemical Education International, 8(1), 1-7. http://old.iupac.org/publications/cei/vol8/0801xDeJong.pdf adresinden 7.1.2015 tarihinde erişilmiştir.
• Demircioğlu, H., Demircioğlu, G. ve Çalık, M. (2009). Investigating Effectiveness of Storylines Embedded Within Context Based Approach: A Case for the Periodic Table. Chemistry Education Research and Practice, 10, 241–249.
• Demircioğlu, H., Dinç, M. ve Çalık, M. (2013). The Effect of Storylines Embedded Within Context-Based Learning Approach on Grade 6 Students’ Understanding of ‘Physical and Chemical Change’ Concepts. Journal of Baltic Science Education, 12 (5), 682-691.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2006). How to Design and Evaluate Research in Education, (6th Ed.). New York: McGraw-Hill.
• Gilbert, J. K. (2006). On The Nature of ‘Context’ in Chemical Education. International Journal of Science Education, 28(9), 957–976.
• Hinchey, P. A. (2008). Action Research Primer. New York, NY: Peter Lang.
• Ingram, S. J. (2003). The Effects of Contextual Learning Instruction on Science Achievement Male and Female Tenth Grade Students. Unpublished Doctoral Dissertation, University of South Alabama, Alabama, USA.
• İlhan, N. (2010). Kimyasal Denge Konusunun Öğrenilmesinde Yaşam Temelli (Context Based) Öğretim Yaklaşiminin Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Universitesi, Erzurum, Turkey.
• İlhan, N., Yılmaz, S. S., Dede, H., Sözbilir, M. & Yıldırım, A. (2015). Kimyada Yaşam (Bağlam) Temelli Öğretim Uygulamalari. İçinde Ayas, A. & Sözbilir, M. (Ed). Kimya öğretimi: Öğretmen eğitimcileri, öğretmenler ve öğretmen adayları için iyi uygulama örnekleri (ss. 213-246). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Kutu, H. ve Sözbilir, M. (2011). Yaşam Temelli ARCS Öğretim Modeliyle 9. Sınıf Kimya Dersi “Hayatımızda Kimya” Ünitesinin Öğretimi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(1), 29-62.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2007). Milli Eğitim Bakanlığı Eğitim Öğretim Komisyonu 9. Sınıf Fizik Dersi Öğretim Programı. http://ttkb.meb.gov.tr/ogretmen/modules.php?name=Downloads&d_op=viewdownload&cid=75 . (Accessed on March 28, 2008).
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2012a). İlköğretim Fen ve Teknoloji 8 Ders Kitabı (5. Baskı). Ankara: Devlet Kitapları.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2012b). İlköğretim Fen ve Teknoloji 7 Ders Kitabı (1. Baskı). Ankara: Devlet Kitapları.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2012c). İlköğretim Fen Ve Teknoloji 6 Ders Kitabı (2. Baskı). Ankara: Devlet Kitapları.
• Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2013). İlköğretim Kurumları Fen Bilimleri Dersi (3, 4, 5, 6, 7 ve 8.sınıflar) Öğretim Programı. Ankara.
• Mills, G. E. (2010). Action Research: A Guide for Teacher Research (43rd ed.). Boston, MA: PrenticeHall.
• Nentwig, P., Demuth, R., Parchmann, I., Gräsel, C., & Ralle, B. (2007).Chemie im Kontext: Situating Learning in Relevant Contexts While Systematically Developing Basic Chemical Concepts. Journal of Chemical Education, 84 (9), 1439-1444.
• Overton, T. (2007). Context and Problem-based Learning. New Directions in the Teaching of Physical Science, 3(10), 7–12.
• Parchmann. I., Gräsel. C., Baer, A., Nentwıg, P., Demuth, R., Ralle, B. & The CHIK Project Group. (2006). “ChemieimKontext”: A Symbiotic Implementation of A Context-Based Teaching and Learning Approach”. International Journal of Science Education, 28, 1041–1062.
• Pilot A. & Bulte A. M. W., (2006). The Use of “contexts” As a Challenge for the Chemistry Curriculum: Its Successes and the Need for Further Development and Understanding, International Journal of Science Education, 28, 1087-1112.
• Schwartz, A. T. (2006). Contextualized Chemistry Education: The American Experience. International Journal of Science Education, 28 (9), p. 977–998.
• Sönmez, V. ve Alacapınar, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Tekbıyık, A. (2010). Bağlam Temelli Yaklaşımla Ortaöğretim 9. Sınıf Enerji Ünitesine Yönelik 5E Modeline Uygun Ders Materyallerinin Geliştirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
• The American Chemical Society (ACS). (1998). Chemcom: Chemistry in the Community, (Third edition). Kendall/Hunt Publishing, USA.
• University of York Science Education Group [UYSEG] (2000). Salters Advanced Chemistry: Chemical Storylines, Chemical Ideas, Activities and Assessment and Teachers’ Guide. York/ Oxford: UYSEG/ Heinemann Educational.
• Ültay, N. ve Çalık, M. (2011). Asitler ve Bazlar Konusu ile Ilgili Örnekler Üzerinden 5E Modelini ve React Stratejisini Ayırt Etmek. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 5 (2), 199-220.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştirma Yöntemleri (8. Baskı). Ankara: Seçkin.
• Yıldırım, A., İlhan, N., Şekerci, A.R. ve Sözbilir, M. (2014). Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Eğitim Araştirmalarini Takip Etme, Anlama ve Uygulamalarda Kullanma Düzeyleri: Erzurum ve Erzincan örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(1), 81-100.
• Yüksek Öğretim Kurulu (YÖK). (2007). T.C. Yüksek Öğretim Kurulu Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans (http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/E%C4%9E%C4%B0T%C4%B0M+FAK%C3%9CLT ES%C4%B0%20%C3%96%C4%9ERETMEN+YET%C4%B0%C5%9ET%C4%B0RME+L%C4%B0SANS+PR OGRAMLARI.pdf/054dfc9e-a753-42e6-a8ad-674180d6e382 Erişim Tarihi: 22.04.2014). YOK