Evaluation on Biosecurity Practices of Dairy Farms in Bursa Province -I

Yıl 2022, , 317 - 336, 01.12.2022

Şehri Yılmaz Mehmet Koyuncu

https://doi.org/10.20479/bursauludagziraat.1073094

Öz

The purpose of biosecurity is to create a barrier against disease-causing agents and other threats by
minimizing the transport of biological organisms and external threats to livestock holdings. This research was carried out to reveal the current biosecurity practices of dairy cattle farms in Bursa. In the study, the farms and districts with 20 heads and above in Bursa province, which is registered in the Türkvet and herd book-program database were determined. The farms in five districts (Mustafakemalpaşa, Yenişehir, Karacabey, Nilüfer, Osmangazi) that are suitable for this purpose are grouped according to their animal number. The farms taken into consideration were divided into three layers as those with 20-50, 51-100, and >101 head cattle. The farms were determined and the farms within the population size were chosen and visited randomly by stratified sampling method. In the survey, questions were asked to reveal information about breeders, herd management practices, animal purchase and quarantine, competence in biosecurity, equipment, hygiene and health protection practices. In this context, although there is no difference in terms of districts in terms of quarantine application for buying animals, application of biosecurity rules and disinfection of equipment after use, the difference is significant in
terms of farm size (P<0.05). In terms of keeping regular health records, the differences between districts and farm size are important (P<0.05). According to the χ2 analysis, there was no difference between the districts in terms of the reasons for not using biosecurity practices in the size of the farms. It was determined that some of the breeders understood the meaning of the concept of biosecurity, but they acted reluctantly by putting forward different reasons at the point of application.

Anahtar Kelimeler

Bursa province, biosecurity practices, dairy farms, survey

Bursa İli Süt Sığırcılığı İşletmelerinin Biyogüvenlik Uygulamaları Açısından Değerlendirilmesi -I

Öz

Biyogüvenliğin amacı, biyolojik organizmaların ve dış tehditlerin hayvancılık işletmelerine taşınmasını en
aza indirerek hastalığa neden olan etkenlere ve diğer tehditlere karşı bir engel oluşturmaktır. Süt sığırcılığı
işletmelerindeki temel hedef biyogüvenlik kriterleri çerçevesinde insana, hayvana, toprağa ve çevreye önem verirken, üretimde kaliteye erişim noktasında işletmelerin doğru yönlendirilmeleri ve yönetilmeleridir. Bu araştırma Bursa ilindeki süt sığırcılığı işletmelerinin mevcut biyogüvenlik uygulamalarının durumunu ortaya koymak amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada Türk- vet ve e- ıslah sistemi veri tabanına kayıtlı Bursa ilindeki 20 baş ve üzeri sığır varlığına sahip olan işletmeler belirlenmiştir. Bu amaca uygun olan beş ilçedeki (Mustafakemalpaşa, Yenişehir, Karacabey, Nilüfer, Osmangazi) işletmeler hayvan varlıklarına göre gruplandırılmıştır. Değerlendirmeye alınan işletmeler 20-50 baş, 51-100 baş ve 101 baş üzeri sığır varlığına sahip olanlar şeklinde üç sınıfa ayrılmıştır. Tabakalı örnekleme yöntemine göre örnek büyüklüğü belirlenmiş ve tabaka içerisindeki işletmeler tesadüfi olarak seçilip ziyaret edilmiştir. Ankette temel olarak yetiştiricilere ait bilgiler, sürü yönetim uygulamaları, hayvan satın alma ve karantina, biyogüvenlik konusundaki yeterlilik, ekipman hijyeni ve sağlık koruma uygulamalarını ortaya koyacak sorular yöneltilmiştir. Bu bağlamda hayvan alımı için karantina uygulaması, biyogüvenlik kurallarının uygulanması ve kullanım sonrası ekipmanların dezenfeksiyonu açısından ilçeler açısından farklılık bulunmamakla birlikte, işletme büyüklüğü açısından farklılık anlamlıdır (P<0.05). Düzenli sağlık kayıtlarının tutulması açısından ilçeler ve işletme büyüklükleri arasındaki farklılıklar önemlidir (P<0.05). χ2 analizine göre işletmelerde biyogüvenlik uygulamalarının kullanılmama nedenleri ve çiftliklerin büyüklükleri açısından ilçeler arasında fark bulunmamıştır. Yetiştiricilerin bir kısmının biyogüvenlik kavramın anlamını kavradıkları ancak uygulama noktasında farklı gerekçeler ortaya koyarak gönülsüz davrandıkları belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Bursa ili, biyogüvenlik uygulamaları, süt sığırcığı işletmeleri, anket

Kaynakça

• Anonim, 2008. Biosecurity and Biological Risk Management for Livestock Enterprises, University of Florida. (Erişim tarihi: 12.10.2018).
• Anonim, 2018.http://traglor.cu.edu.tr/objects/objectFile/tcfdm9mU-2232013-48.pdf (Erişim tarihi: 20.12.2018).
• Barr, D. J. 2008. Analyzing ‘visual world’ eye-tracking data using multilevel logistic regression. Journal of memory and language, 59(4), 457-474.
• Barrington, S., Choinière, D., Trigui, M., and Knight, W. 2002. Effect of carbon source on compost nitrogen and carbon losses. Bioresource Technology, 83(3), 189-194.
• Bish, A. and Michie, S. 2010. Demographic and attitudinal determinants of protective behaviours during a pandemic: a review. British Journal of Health Psychology, 15(4), 797-824.
• Brennan, M. L. and Christley, R. M. 2013. Cattle producers’ perceptions of biosecurity. BMC Veterinary Research, 9:71.
• Buckner, C. D., Bremer, V.R., Klopfenstein, T.J., Erickson, G. E. Vander Pol, K.S., Karges, K. K. and Gibson, M.L. 2011. Evaluation of a prefermentation-fractionated by-product corn grain dry milling ethanol process in growing and finishing cattle diets. The Professional Animal Scientist, 27(4), 295-301.
• Callan, R. J. and Garry, F. B. 2002. Biosecurity and bovine respiratory disease. The Veterinary Clinics of North America. Food Animal Practice, 18(1), 57-77.
• Defra, 2002. Department for Environment, Food and, Rural Affairs.
• Ellis-Iversen, J., Cook, A.J.C., Watson, E., Nielen, M., Larkin, L., Wooldridge, M. and Enticott, G. 2008. The spaces of biosecurity: prescribing and negotiating solutions to bovine tuberculosis. Environment and Planning, 40: 1568–1582.
• Gordon, H.G., Oxman, A.D., Kunz, R., Vist, G.E., Falck-Yetter, Y. and Schünemann, H.J. 2008. What is “quality of evidence” and why is it important to clinicians? US National Library of Medicine National Institutes of Health. BMJ. Vol: 336.
• Heffernon, C., Nielsen, L., Thomson, K. and Gunn, G. 2008. An exploration of the drivers to bio-security collective action among a sample of UK cattle and sheep farmers. Preventive Veterinary Medicine, 87(3-4): 358-372.
• Hersom, M., Irsik, M. and Thrift, T. 2017. Biosecurity and Biological Risk Management for Livestock Enterprises. UF/IFAS Biosecurity and Biological Risk Management for Livestock Enterprises Handbook.
• Hoe, F. G. H. and Ruegg, P. L. 2006. Opinions and practices of Wisconsin dairy producers about biosecurity and animal well-being. Journal of Dairy Science, 89(6), 2297-2308.
• Koyuncu, M., Altınçekiç Ş.Ö. 2007. Çiftlik Hayvanlarında Refah. Bursa Uludag Üniv. Ziraat Fak. Derg., 21:2, 57-64.
• Köseman A. 2008."AB Müzakere Süreci ve Hayvan Refahı", Türktarım Dergisi, (ss.62-64).
• Köseman, A. and Şeker, İ. 2016. Malatya İlinde Sığırcılık İşletmelerinin Mevcut Durumu: II. Hayvan Sağlığı ve Ahır Hijyeni Perspektifinde Biyogüvenlik Uygulamaları. Kocatepe Veterinary Journal, 9(1): 61-69.
• Maunsell F. and Donovan G.A. 2008. Biosecurity and risk management for dairy replacements. Veterinary Clinics of North America: Food Animal Practice, 24(1):155-90. doi: 10.1016/j.cvfa.2007.10.007.
• Minitab Inc., 2014. (MINITAB release 17: statistical software for Windows) (Minitab Inc., USA).
• More, K. 2007. Scientific aspects of polymer electrolyte fuel cell durability and degradation, Chemical Reviews, 107 (10), 3904-3951.
• Negron, M., Raizman, E.A., Pogranichniy, R., Hilton, W.M. and Levy, M. 2011. Survey on management practices related to the prevention and control of bovine viral diarrhea virus on dairy farms in Indiana, United States. Prev.Vet.Med. 99,130–135.
• Oğuz, B., Özdal, N. ve Değer. S. 2016.Stomoxys (Diptera, Muscidae) sinekleri ve taşıdığı bazı önemli paraziter hastalıklar. Kocatepe Veterinary Journal, 9(2):97-104.
• Schemann, K., Taylor, M.R., Toribio, J.A. and Dhand, N.K. 2011. Horse owners’ biosecurity practices following the first equine influenza outbreak in Australia. Preventive veterinary medicine, 102(4), 304-314.
• Sibley, R. 2010. Biosecurity in the dairy herd. In Pract. 32, 274–280. doi:10.1136/inp.c3913.
• Smith, D. R. and Grotelueschen, D.M. 2004. Biosecurity and biocontainment of bovine viral diarrhea virus. Veterinary Clinics: Food Animal Practice, 20(1), 131-149.
• Sümbüloğlu, K., Sümbüloğlu, V. 2002. Biyoistatistik, Hatipoğlu Yayınları, Ankara.
• Talafha, A. Q., Lafi, S. Q., and Ababneh, M. M. 2008. The effect of estrus synchronization treatment on somatic cell count of transitional-anestrus Local-Damascus crossbreed goats’ milk. Tropical Animal Health and Production, 40(3), 185-192.
• Villarroel, A., Dargatz, D.A., Lane, V.M., McCluskey, B.J. and Salman, M.D. 2007. Suggested outline of potential critical control points for biosecurity and biocontainment on large dairy farms. Journal of the American Veterinary Medical Association 230: 808–819.
• Wallace, R.L. 2003. Practical and sensible dairy farm biosecurity. Proceedings of the 6th Western Dairy Management Conference _March 12- 14 2003_Reno NV- 202.
• Wells, S.J., Dee, S. and Godden, S. 2002. Biosecurity for gastrointestinal diseases of adult dairy cattle. The Veterinary Clinics of North America. Food Animal Practice, 18(1), 35-55.
• Yener, H., Atalar, B. and Mundan, D. 2013. Şanlıurfa ilindeki sığırcılık işletmelerinin biyogüvenlik ve hayvan refahı açısından değerlendirilmesi. Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 2(2) 87-93.