Osmanlı Devleti’nin Avrupa’daki en önemli rakibi XVI. ve XVII. yüzyıllarda Habsburg İmparatorluğu iken XVIII. yüzyılda Rus faktörü kendini göstermiş, yüzyılın son çeyreğinde ise Çarlık Rusyası, Osmanlı’nın mücadele ettiği en büyük düşman hüviyetini almıştı. Osmanlı Devleti, hem Avusturya hem Rusya hudutlarında ve önemli
nehir boylarındaki (Tuna, Turla, Özi gibi) kaleleri, savaş öncesi tahkim ederek hazırlık yapmak durumundaydı. Tuna Nehri’nin iki yakasında yer alan ve nehirde geçiş
denetimini sağlayan Niğbolu ve Kulle kaleleri de XVIII. yüzyılın son çeyreğinde tamir ve tahkimden geçmiştir. Niğbolu Kalesi, Osma Nehri vasıtasıyla Bulgaristan içlerine kadar; Kulle Kalesi ise Alauta Nehri vasıtasıyla Eflak içlerine kadar nüfuz etmekte idiler. Bu yüzden 1774 Küçük Kaynarca Antlaşması sonrasında Niğbolu Kalesi ve özellikle Kulle Kalesi’nde tamirat ve tahkimata büyük önem verilmiştir. Söz konusu kaleler yaklaşık olarak XIX. yüzyılın son çeyreğine kadar fiilen Osmanlı idaresinde
kalmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 18 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 27 |