Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Öğretim Elemanlarının Sınıf Yönetimi Becerileri ve Öğretmen Adaylarının Motivasyonu

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 4, 35 - 51, 28.12.2021
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.958442

Öz

Bu çalışma ile eğitim fakültelerinde öğrenim gören öğretmen adaylarının motivasyonu ile öğretim elemanlarının sınıf yönetim becerileri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi amaçlanmış ve öğretim elemanlarının sınıf yönetim biçimleri ile yetişkin motivasyonu arasında bir ilişkinin olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Çalışmada örneklem olarak MCBÜ Eğitim Fakültesinde 2020 – 2021 eğitim öğretim yılında öğrenim gören 1877 öğretmen adayının 538’ine ulaşılmıştır. Veriler “Sınıf Yönetimi” ve “Yetişkin Motivasyonu” ölçekleri kullanılarak online olarak toplanmıştır. Verilerin SPSS 23 programıyla analizinde betimsel istatistiklere, cinsiyete ve bölüme göre anlamlı fark olup olmadığına ve öğretim elemanlarının sınıf yönetim biçimleriyle öğretmen adaylarının motivasyonu arasındaki ilişkiye bakılmıştır. Öğretmen adaylarının cinsiyetine göre öğretim elemanlarının sınıf yönetim biçimlerinde ve yetişkin motivasyonunda anlamlı bir fark olmadığı görülmüştür. Öğretim elemanlarının sınıf yönetim becerileri noktasında ise fen bilgisi öğretmenliği ile diğer bölümler arasında anlamlı fark görülmüştür. Öğretim elemanlarının sınıf yönetim biçimleriyle ve öğretmen adaylarının motivasyonları arasında orta düzeye yakın bir ilişki tespit edilmiştir.

Destekleyen Kurum

yoktur

Proje Numarası

proje değildir

Teşekkür

Sayın Yetkili, bizlere yayın imkanı tanıdığınız için size ve tüm ekip arkadaşlarınıza teşekkür eder, iyi çalışmaları dilerim.

Kaynakça

  • Akçay, R., C. (2012). Dönüşümsel öğrenme kuramı ve yetişkin eğitiminde dönüşüm. Millî Eğitim (Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi), 196, 5 – 20. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/442214
  • Akın, G. (2014). Andragoji kavramı ve andragoji ile pedagoji arasındaki fark. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 47 (1), 279 – 300. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001327
  • Aldridge, J., M. ve Fraser, B., J. (2000). A cross – cultural study of classroom learning environments in Australia and Taiwan. Learning Environments Research, 3 (2), 101 – 134. https://link.springer.com/article/10.1023/A:1026599727439
  • Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve Türkçe öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143 – 154. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/32151
  • Aşçı, M. ve Topal, T. (2019). Prospective teachers’ self – efficacy perceptions of teaching as a profession. International Technology and Education Journal, 3 (2), 1 – 8. https://dergipark.org.tr/tr/pub/itej/issue/52719/695892
  • Ateş, Ö. T. ve İhtiyaroğlu, N. (2019). Yetişkin Motivasyon Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27 (2), 611 – 620. https://doi.org/10.24106/kefdergi.2612
  • Aydın, A. (2012). Sınıf Yönetimi (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ayhan, S. (1989). Androgoji: yetişkinlerde öğrenme konusunda yeni bir teknoloji. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22 (2), 529 – 546. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001405
  • Bayrak, C. (2008). Türk eğitim sisteminin yapısı ve işleyişi. Gültekin, M. (Ed.), Eğitim Bilimine Giriş (1. Baskı) içinde (155 – 177). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Belle, T., J. (1982). Formal, nonformal and informal education: a holistic perspective on lifelong learning. International Review of Education, 28 (2), 159 – 175. http://www.jstor.org/stable/3443930
  • Bilir, M. (2013). Yetişkin eğitiminde yöntem, teknik ve araçlar. Yıldız, A. ve Uysal, M. (Ed.), Yetişkin Eğitimi Kuramdan Uygulamaya (2. Baskı) içinde (229 – 253). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Colardyn, D. ve Bjornavold, J. (2004). Validation of formal, non – formal and informal learning: policy and practices in EU member states. European Journal of Education, 39 (1), 69 – 89. http://www.competences.info/ibak/root/img/pool/docs/open/bjornalvold_colardyn_example_en.pdf
  • Dib, C., Z. (1988). Formal, non – formal and informal education: concepts / applicability. Cooperative Networks in Physics Education – Conference Proceedings 173, 300 – 315. New York: American Institute of Physics. http://www.techne-dib.com.br/downloads/6.pdf
  • Doğanay, A. ve Sarı, M. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamı özelliklerinin düşünme dostu sınıf özelliklerini yordama düzeyi. Ç. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21 (1), 21 – 36. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/50730
  • Duman, A. (2003). Bazı eğitim bilimi kavramlarına ilişkin genel bir değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 16 – 28. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/217147
  • Duman, A. (2006). Yetişkinler Eğitimi (2. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Evertson, C. M. ve Neal, K. W. (2006). Looking into learning – centered classrooms: implications for classroom management. Working Paper. National Education Association Research Department. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED495820.pdf
  • Henson, R. K. ve Chambers, S. M. (2002). Personality type as a predictor of teaching efficacy and classroom control in emergency certification. Teachers. Education, 124 (2), 261 – 8. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED468156.pdf
  • Hoy, W., K. ve Miskel, C., G. (2012). Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma ve Uygulama (Çev. Ed. Turan, S.). Ankara: Nobel Yayınevi. (Özgün çalışma 2004, 7. Baskı).
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi (24. Baskı) içinde (79). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kılıç, Y. ve Yılmaz, E. (2019). İçsel, dışsal ve yönetsel faktörler bağlamında öğretmen motivasyon ölçeği’nin geliştirilmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 77 – 91. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/705689
  • Kurt, İ. (2008). Yetişkin Eğitimi (1. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Lindeman, E., C. (1926). The Meaning of Adult Education (World Public Library Ed.). New York: New Republic, Inc. http://worldpubliclibrary.org/
  • Martin, N. K. ve Yin, Z. (1997). Attitudes and beliefs regarding classroom management style: Differences between male & female teachers. Paper presented at the annual meeting of the Southwest Educational Research Association, Austin. (ERIC Document Reproduction Service No. ED 404 738). https://eric.ed.gov/?id=ED404738
  • MEB (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme Genel Müdürlüğü. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf
  • Mocker, D., W. ve Spear, G., E (1982). Lifelong learning: formal, nonformal, informal, and self – directed. Information Series No. 241. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED220723.pdf
  • Okçabol, R. (2006). Halk Eğitimi (Yetişkin Eğitimi) (3. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Özcan, G. ve Gülözer, K. (2017). Sınıf yönetimi ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (3), 1133 – 1146. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/313408
  • Şahin, B. (2012). Metodoloji. Tanrıöğen, A. (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri (3. Baskı) içinde (109 – 130). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şimşek, A. (2012). Araştırma modelleri. Şimşek, A. (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (1. Baskı) içinde (80 – 107). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Şişman, M., Güleş, H. ve Dönmez, A. (2010). Demokratik bir okul kültürü için yeterlilikler çerçevesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), 167 – 182. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/202420
  • Slotnick, H. B., Pelton, M. H., Fuller, M. L., & Tabor, L. (1993). Adult learners on campus. London: Psychology Press.
  • Sogunro, O. A. (2015). Motivating factors for adult learners in higher education. International Journal of Higher Education, 4(1), 22 – 37. http://dx.doi.org/10.5430/ijhe.v4n1p22
  • Ültanır, E. ve Ültanır, G. (2005). Estonya, İngiltere ve Türkiye’de yetişkinler eğitiminde profesyonel standartlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 1 – 23. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/161022
  • Ünlühisarcıklı, Ö. (2013). Yetişkin eğitimini gerektiren nedenler. Yıldız, A. ve Uysal, M. (Ed.), Yetişkin Eğitimi Kuramdan Uygulamaya (2. Baskı) içinde (85 – 104). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Yeaxlee, B., A. (1920). An Educated Nation (World Public Library Ed.). London: Oxford University Press. http://worldpubliclibrary.org/

Class Management Skills of Teaching Staff and Motivation of Pre-service Teachers

Yıl 2021, Cilt: 19 Sayı: 4, 35 - 51, 28.12.2021
https://doi.org/10.18026/cbayarsos.958442

Öz

In this study, it was aimed to evaluate the relationship between the motivation of pre-service teachers studying in education faculties and the classroom management skills of teaching staff, and it was tried to reveal whether there is a relationship between the classroom management styles of teaching staff and adult motivation. As the sample of the study 538 of the 1877 pre-service teachers studying at MCBU Faculty of Education in the 2020 – 2021 academic year were reached. The data were collected online by using the "Classroom Management" and "Adult Motivation" scales. In the analysis of the data with the SPSS 23 programme, descriptive statistics, the significant difference according to gender and department, and the relationship between the classroom management styles of teaching staff and the motivation of pre-service teachers were examined. According to the gender variable, it was seen that there was no significant difference in the classroom management styles of the teaching staff and in the adult motivation. A significant difference was observed between the science education department and other departments in terms of the classroom management skills of the teaching staff. Near to mid-level correlation was found between the classroom management styles of the teaching staff and the motivations of the pre-service teachers.

Proje Numarası

proje değildir

Kaynakça

  • Akçay, R., C. (2012). Dönüşümsel öğrenme kuramı ve yetişkin eğitiminde dönüşüm. Millî Eğitim (Eğitim ve Sosyal Bilimler Dergisi), 196, 5 – 20. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/442214
  • Akın, G. (2014). Andragoji kavramı ve andragoji ile pedagoji arasındaki fark. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 47 (1), 279 – 300. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001327
  • Aldridge, J., M. ve Fraser, B., J. (2000). A cross – cultural study of classroom learning environments in Australia and Taiwan. Learning Environments Research, 3 (2), 101 – 134. https://link.springer.com/article/10.1023/A:1026599727439
  • Arslan, A. (2009). Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı ve Türkçe öğretimi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 143 – 154. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/32151
  • Aşçı, M. ve Topal, T. (2019). Prospective teachers’ self – efficacy perceptions of teaching as a profession. International Technology and Education Journal, 3 (2), 1 – 8. https://dergipark.org.tr/tr/pub/itej/issue/52719/695892
  • Ateş, Ö. T. ve İhtiyaroğlu, N. (2019). Yetişkin Motivasyon Ölçeği: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması. Kastamonu Eğitim Dergisi, 27 (2), 611 – 620. https://doi.org/10.24106/kefdergi.2612
  • Aydın, A. (2012). Sınıf Yönetimi (12. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Ayhan, S. (1989). Androgoji: yetişkinlerde öğrenme konusunda yeni bir teknoloji. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 22 (2), 529 – 546. https://doi.org/10.1501/Egifak_0000001405
  • Bayrak, C. (2008). Türk eğitim sisteminin yapısı ve işleyişi. Gültekin, M. (Ed.), Eğitim Bilimine Giriş (1. Baskı) içinde (155 – 177). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Belle, T., J. (1982). Formal, nonformal and informal education: a holistic perspective on lifelong learning. International Review of Education, 28 (2), 159 – 175. http://www.jstor.org/stable/3443930
  • Bilir, M. (2013). Yetişkin eğitiminde yöntem, teknik ve araçlar. Yıldız, A. ve Uysal, M. (Ed.), Yetişkin Eğitimi Kuramdan Uygulamaya (2. Baskı) içinde (229 – 253). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Colardyn, D. ve Bjornavold, J. (2004). Validation of formal, non – formal and informal learning: policy and practices in EU member states. European Journal of Education, 39 (1), 69 – 89. http://www.competences.info/ibak/root/img/pool/docs/open/bjornalvold_colardyn_example_en.pdf
  • Dib, C., Z. (1988). Formal, non – formal and informal education: concepts / applicability. Cooperative Networks in Physics Education – Conference Proceedings 173, 300 – 315. New York: American Institute of Physics. http://www.techne-dib.com.br/downloads/6.pdf
  • Doğanay, A. ve Sarı, M. (2012). Yapılandırmacı öğrenme ortamı özelliklerinin düşünme dostu sınıf özelliklerini yordama düzeyi. Ç. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21 (1), 21 – 36. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/50730
  • Duman, A. (2003). Bazı eğitim bilimi kavramlarına ilişkin genel bir değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 16 – 28. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/217147
  • Duman, A. (2006). Yetişkinler Eğitimi (2. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Evertson, C. M. ve Neal, K. W. (2006). Looking into learning – centered classrooms: implications for classroom management. Working Paper. National Education Association Research Department. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED495820.pdf
  • Henson, R. K. ve Chambers, S. M. (2002). Personality type as a predictor of teaching efficacy and classroom control in emergency certification. Teachers. Education, 124 (2), 261 – 8. https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED468156.pdf
  • Hoy, W., K. ve Miskel, C., G. (2012). Eğitim Yönetimi: Teori, Araştırma ve Uygulama (Çev. Ed. Turan, S.). Ankara: Nobel Yayınevi. (Özgün çalışma 2004, 7. Baskı).
  • Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi (24. Baskı) içinde (79). Ankara: Nobel Yayınevi.
  • Kılıç, Y. ve Yılmaz, E. (2019). İçsel, dışsal ve yönetsel faktörler bağlamında öğretmen motivasyon ölçeği’nin geliştirilmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 77 – 91. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/705689
  • Kurt, İ. (2008). Yetişkin Eğitimi (1. Baskı). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Lindeman, E., C. (1926). The Meaning of Adult Education (World Public Library Ed.). New York: New Republic, Inc. http://worldpubliclibrary.org/
  • Martin, N. K. ve Yin, Z. (1997). Attitudes and beliefs regarding classroom management style: Differences between male & female teachers. Paper presented at the annual meeting of the Southwest Educational Research Association, Austin. (ERIC Document Reproduction Service No. ED 404 738). https://eric.ed.gov/?id=ED404738
  • MEB (2017). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlilikleri. Ankara: MEB Öğretmen Yetiştirme Genel Müdürlüğü. http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_GENEL_YETERLYKLERY.pdf
  • Mocker, D., W. ve Spear, G., E (1982). Lifelong learning: formal, nonformal, informal, and self – directed. Information Series No. 241. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED220723.pdf
  • Okçabol, R. (2006). Halk Eğitimi (Yetişkin Eğitimi) (3. Baskı). Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Özcan, G. ve Gülözer, K. (2017). Sınıf yönetimi ölçeğinin geliştirilmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25 (3), 1133 – 1146. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/313408
  • Şahin, B. (2012). Metodoloji. Tanrıöğen, A. (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri (3. Baskı) içinde (109 – 130). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Şimşek, A. (2012). Araştırma modelleri. Şimşek, A. (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (1. Baskı) içinde (80 – 107). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Şişman, M., Güleş, H. ve Dönmez, A. (2010). Demokratik bir okul kültürü için yeterlilikler çerçevesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), 167 – 182. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/202420
  • Slotnick, H. B., Pelton, M. H., Fuller, M. L., & Tabor, L. (1993). Adult learners on campus. London: Psychology Press.
  • Sogunro, O. A. (2015). Motivating factors for adult learners in higher education. International Journal of Higher Education, 4(1), 22 – 37. http://dx.doi.org/10.5430/ijhe.v4n1p22
  • Ültanır, E. ve Ültanır, G. (2005). Estonya, İngiltere ve Türkiye’de yetişkinler eğitiminde profesyonel standartlar. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (1), 1 – 23. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/161022
  • Ünlühisarcıklı, Ö. (2013). Yetişkin eğitimini gerektiren nedenler. Yıldız, A. ve Uysal, M. (Ed.), Yetişkin Eğitimi Kuramdan Uygulamaya (2. Baskı) içinde (85 – 104). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Yeaxlee, B., A. (1920). An Educated Nation (World Public Library Ed.). London: Oxford University Press. http://worldpubliclibrary.org/
Toplam 37 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Remzi Yıldırım 0000-0002-6918-5416

Proje Numarası proje değildir
Yayımlanma Tarihi 28 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 19 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Yıldırım, R. (2021). Öğretim Elemanlarının Sınıf Yönetimi Becerileri ve Öğretmen Adaylarının Motivasyonu. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19(4), 35-51. https://doi.org/10.18026/cbayarsos.958442