Mevcut çalışmanın amacı, kişilerarası duygu düzenleme stratejilerinden yatıştırılma alt boyutunun ve algılanan romantik ilişki kalitesinin psikolojik sıkıntı üzerindeki etkilerini incelemektir. Araştırmaya, uygun örnekleme yöntemiyle seçilen 18-65 yaş arası, romantik ilişki içinde olan 230 yetişkin katılmıştır. Araştırmada “Kişilerarası Duygu Düzenleme Ölçeği”, “Algılanan Romantik İlişki Kalitesi Ölçeği” ve “Depresyon, Anksiyete ve Stres Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışmanın sonuçlarına göre yatıştırılma stratejisinin kullanım düzeyi psikolojik sıkıntı düzeyini anlamlı ve pozitif yönde [F(1, 229) = 5.49, ß= .15, p<.05]; algılanan romantik ilişki kalitesi düzeyi psikolojik sıkıntı düzeyini anlamlı ve negatif yönde (F(1, 229) = 14.60, ß= -.25, p<.001) yordamaktadır; yatıştırılma düzeyi, algılanan romantik ilişki kalitesi düzeyini istatistiksel olarak anlamlı şekilde yordamamaktadır [F(1, 229) = 0.55, ß= .05, p = .461]. Aracılık analizi sonuçları, algılanan romantik ilişki kalitesinin yatıştırılma ile psikolojik sıkıntı arasındaki ilişkide anlamlı bir aracılık etkisi olmadığını göstermektedir (b= -.0124, SH=.0191, %95 GA[-.0536, .0228]). Çalışmanın bulgularının terapistlere bireylerin duygu düzenleme stratejilerini iyileştirme ve psikolojik sıkıntısını azaltma konusunda yol gösterebileceği düşünülmektedir.
Duygu düzenleme yatıştırılma ilişki kalitesi psikolojik sıkıntı klinik uygulamalar
The aim of the present study was to examine the effects of soothing sub-dimension of interpersonal emotion regulation strategies and perceived romantic relationship quality on psychological distress. A total of 230 adults between the ages of 18-65 who were in a romantic relationship and selected by convenience sampling method participated in the study. ‘Interpersonal Emotion Regulation Scale’, “Perceived Romantic Relationship Quality Scale” and “Depression, Anxiety and Stress Scale” were used in the study. According to the results of the study, the level of use of the soothing strategy predicted the level of psychological distress significantly and positively [F(1, 229) = 5.49, ß= .15, p<.05]; the level of perceived romantic relationship quality predicted the level of psychological distress significantly and negatively (F(1, 229) = 14. 60, ß= -.25, p<.001); the level of soothing did not predict the level of perceived romantic relationship quality in a statistically significant way [F(1, 229) = 0.55, ß= .05, p = .461]. Mediation analysis results showed that perceived romantic relationship quality did not have a significant mediating effect on the relationship between soothing and psychological distress (b= -.0124, SH=.0191, 95% CI[-.0536, .0228]). It is thought that the findings of the study may guide therapists in improving individuals' emotion regulation strategies and reducing their psychological distress.
Emotion regulation soothing strategy relationship quality psychological distress clinical applications
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyoloji (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 4 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 8 Şubat 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 23 Sayı: 1 |