History Students’ Awareness of “The Importance of Knowing How History is Written

Yıl 2022, Cilt: 51 Sayı: 1, 340 - 366, 27.04.2022

Ramazan Kaya , Hasan Günal

https://doi.org/10.14812/cuefd.1024209

Öz

The purpose of this study is to reveal history students’ regarding the importance of knowing how history is written. The study was carried out with a qualitative methodology in particular basic qualitative research design. The research was carried out with 80 senior students in the department of history and taking pedagogical formation training at two universities located in the east of Turkey in 2017-2018 academic year. The data were collected via both interview and open-ended questions. The results revealed that most of the students do not read any books about historical methodology outside the classroom and show interest in this field. Nearly all of the participants considered it necessary for the students studying in the history department to know how history is written, due to the many contributions they will provide, especially in to do the academic career. More than half of the participants stated that in order to learn history more accurately and to prevent believing in unfounded things, it is necessary for other segments of the society to know how history is written.

Anahtar Kelimeler

History teaching, Teacher candidate, Writing history, Methodology, Historian

Destekleyen Kurum

-

Proje Numarası

-

Teşekkür

-

Tarih Bölümü Öğrencilerinin “Tarihin Nasıl Yazıldığını Bilmenin Önemi”Ne Yönelik Farkındalıkları

Öz

Bu araştırmanın amacı; tarih bölümü öğrencilerinin, tarihin nasıl yazıldığını bilmenin önemine yönelik farkındalıklarını ortaya koymaktır. Araştırma nitel metodoloji kapsamında temel nitel araştırma deseniyle yürütülmüştür. Araştırma, 2017-2018 eğitim öğretim yılında, Türkiye’nin doğusunda bulunan iki üniversitenin tarih bölümü son sınıflarında okuyan ve aynı zamanda pedagojik formasyon eğitimi alan öğrencilerle gerçekleştirilmiştir. Veriler, hem görüşme hem de açık uçlu soru formuyla toplanmıştır. Elde edilen bulgular katılımcıların büyük çoğunluğunun ders dışında tarih metodolojisi alanına yönelik herhangi bir kitap okumadıklarını ve bu alana ilgisiz kaldıklarını ortaya koymaktadır. Katılımcıların neredeyse tamamı başta akademik kariyere yardımcı olmak üzere sağlayacağı birçok katkıdan dolayı tarih bölümünde okuyan öğrencilerin tarihin nasıl yazıldığını bilmelerini gerekli görmüştür. Katılımcıların yarısından fazlası da tarihi daha doğru bir şekilde öğrenebilmek ve asılsız şeylere inanmanın önüne geçmek gerekçeleriyle toplumun diğer kesimlerinin de tarihin nasıl yazıldığını bilmesini gerekli gördüklerini ifade etmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Tarih öğretimi, Öğretmen adayı, Tarih yazımı, Metodoloji, Tarihçi

Proje Numarası

-

Kaynakça

• Barton, K. C. & Levstik, L. S. (2004). Teaching history for common good. New Jersey, London: Mahwah.
• Bédarida, F. (2001). Tarihsel pratik ve sorumluluk.In A. Tartanoğlu & Suavi Aydın (Çev), Tarihçinin toplumsal sorumluluğu (pp. 9-15). Ankara: İmge Kitabevi.
• Blaszak, B. J. (2010). “Preventing ‘back-atcha’: Improving secondary school instruction by introducing prospective teachers to historiography. The History Teacher, 43 (3), 435-439.
• Bråten, I., Strømsø, H. I., & Britt, M. A. (2009). Trust matters: Examining the role of source evaluation in students’ construction of meaning within and across multiple texts. Reading Research Quarterly, 44, 6–28.
• Brown, S. D. & Hughes, R. L. (2018). “It’s not something we thought about”: Teachers’ perception of historiography and narratives. Social Studies Research and Practice, 13 (1), 16-30.
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (Üçüncü Basımdan Çeviri). (Çev. M. Bütün ve S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
• De Oliveira, L. C. (2006). Knowing and writing history: A study of students’ expository writing and teachers expectations. Unpublished doctorate dissertation, California University, California.
• Donnelly, M. & Norton, C. (2011). Doing history. London and NewYork: Routledge-Taylor & Francis Group.
• Erkan, S. (2009). Türk üniversitelerinde tarih öğrenimi.Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Erkan, S. (2011). Türk üniversitelerinde tarih öğrenimi. Mehmet Öz (Ed), Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Tarihçilik ve Tarih Yayıncılığı Sempozyumu Bildiriler (18-20 Mart 2010) içinde (s. 237-289).Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Fallace, T. D. (2007) Once more unto the breach: Trying to get preservice teachers to link historiographical knowledge to pedagogy. Theory & Research in Social Education 35, (3), 427-446.
• Fallace, T. D. (2009). Historiography and teacher education: Reflections on an experimental course. The History Teacher, 42 (2), 205-222.
• Fallace, T. D. & Neem, J. N. (2005). Historiographical thinking: Towards a new approach to preparing history teachers. Theory and Research in Social Education, 33, (3), 329-346.
• Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş. (Dördüncü Basımdan Çeviri). (Çev. A. Ersoy ve P. Yalıçınoğlu). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Gündüz, T. (2011). Tarih bölümlerinin programlarına dair. Mehmet Öz (Ed), Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Tarihçilik ve Tarih Yayıncılığı Sempozyumu Bildiriler (18-20 Mart 2010) içinde (s. 227-236).Ankara: Türk Tarih Kurumu.
• Harnett, P. (2009). Tarihin yerel, bölgesel, ulusal, Avrupa ve küresel boyutlarını dengeli bir şekilde ilişkilendirmek. S. Aktekin, P. Harnett, M. Öztürk ve D. Smart (Eds), Çok kültürlü bir Avrupa için tarih ve sosyal bilgiler öğretimi içinde (s.147-160). Ankara: Harf Yayıncılık.
• Kabapınar, Y. (2014). Kuramdan uygulamaya hayat bilgisi ve sosyal bilgiler öğretimi. (Genişletilmiş Dördüncü Basım). Ankara: Pegem Akademi.
• Kanat, C. (2017). Tarihin medya ile imtihanı (3. Baskı). İstanbul: Yeditepe Yayınevi.
• Kızıltepe, Z. (2015). İçerik analizi. Nitel araştırma: yöntem, teknik, analiz ve yaklaşımları. (Ed. F. N Seggie ve Y. Bayyurt), (253-266). Ankara: Anı.
• Kincheloe, J. L. (2001). The ubiquitous method: Inserting historiography into the history curriculum. Counterpoints, Vol. 100, Getting beyond the facts: Teaching social Studies/SocialSciences in the twenty-first century. (pp. 591-60). Peter Lang AG. Retrieved December 12, 2019 from https://www.jstor.org/stable/42976210.
• Kiriş Avaroğulları, A. & Görgen, İ. (2014). Historiographical capacity of pre-service history teachers in Turkey. US-China Education Review A, 4 (5), 312-324.
• Koç, Y. (2015). Tarih niçin yazılır? In A. Şimşek (Ed), Tarih için metodoloji (pp. 2-7). Ankara: Pegem Akademi.
• Loewen, J. W. (2015). Öğretmenimin söylediği yalanlar. (Çev. L. T. Basmacı). İstanbul: Alfa Basım Yayım.
• McDiarmid, G. W. (1994). Understanding history for teaching: A study of the historical understanding of prospective teachers. In M. Carretero and J. F. Voss (Eds). Cognitive and instructional processes in history and the social sciences. (pp.159-185). London and New York: Routledge-Taylor & Francis Group.
• McDiarmid, G.W. & Vinten-Johansen, P. (2000), A catwalk across the great divide: Redesigning the history teaching methods course. In Stearns, P., Seixas, P. and Wineburg, S. (Eds), Knowing, teaching & learning history: National and international perspectives (pp. 156-177). New York University, New York, NY.
• Merriam S. B. (2013). Nitel araştırma, desen ve uygulama için bir rehber. (3. baskıdan çeviri). (Çeviri Ed. S. Turan). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Miles M. B.& Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi: Genişletilmiş bir kaynak kitap. (2. baskıdan çeviri). (Çeviri Eds. S. Akbaba Altun ve A. Ersoy). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev. Ed), Ankara: Pegem.
• Stanford M. (2013). Tarihin incelenmesi için bir kılavuz. (Çev. Can Cemgil). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Stradling, R. (2003). 20. yüzyıl Avrupa tarihi nasıl öğretilmeli. Çev. (A. Ünal). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
• Şimşek, A. & Yalı, S. (2019). Gerçekte(n) öyle mi olmuş? Post-Truth zamanlarda tarihin temsili. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
• Tekeli, İ. (1998). Tarihyazımı üzerine düşünmek. Ankara: Dost Kitabevi.
• Tosh, J. (2011). Tarihin peşinde. (Dördüncü Basım). (Çev. Ö. Arıkan). İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları.
• Ulusoy, K. (2017). Tarih öğretmenlerinin Türkiye’deki tarihçilik ve tarih yazıcılığına ilişkin görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 18 (1),679-700.
• VanSledright, B. (2002). In search of America’s past: Learning to read history in elementary school. New York: Teachers College Press.
• Wineburg, S. S. (1991). On the reading of historical texts: Notes on the breach between school and academy. American Educational Research Journal 28 (3), 495-519.
• Wirth, L. (2003). Tarihi kötüye kullanma biçimleriyle yüzleşmek. N. Elhüseyni (Çev), Tarihin kötüye kullanımı içinde (s. 18-58). İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. Baskı).Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, K. (2007). Historical empathy and its implications for classroom practices in schools. The History Teacher, 40 (3), 331-337.
• Yılmaz, K. (2008). Social studies teachers' conceptions of history: Calling on historiography. The Journal of Educational Research,101 (3), 158-176.
• Yüksel, S. (2011). Fen- edebiyat fakültesi öğretim üyelerinin öğretmen yetiştirme sistemine ilişkin düşünceleri (Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi örneği). Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11 (1), 179-198.