Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 5 Sayı: 1, 1 - 20, 22.03.2021

Öz

Aile, bireyi hayata hazırlayan önemli bir toplumsal yapıdır. Ailelerin sağlıklı şekilde varlıklarını sürdürmeleri toplumların gelişmesi için önem taşır. Bu nedenle ailelerin sağlığını ve işlevlerini etkileyen unsurları araştırmak gerekmektedir. Aile dinamiklerinden biri olan maneviyatın ruh sağlığı üzerinde olumlu etkileri olduğu bilinmektedir. Maneviyatı bireysel olarak değerlendiren pek çok çalışma bulunmaktadır. Ancak psikoloji araştırmalarında ailelerdeki maneviyat da göz önüne alınmıştır. Maneviyat aile yaşamını evlilik ilişkisi, ebeveynlik ve ailedeki etkileşimler bakımından etkilemektedir. Aileyi farklı yönlerden etkileyen maneviyatı psikolojik danışma sürecine dahil etmek bu bakımdan önem taşımaktadır. Bu çalışmada maneviyatın aile yaşamındaki rolünün açıklanması ve ailelerle psikolojik danışma sürecinde maneviyatın incelenmesi amaçlanmıştır. Maneviyatın aile yaşamındaki yeri ve önemini değerlendirmek için öncelikle toplumsal bir yapı olan aile ve maneviyat kavramları açıklanmıştır. Maneviyatı aile yaşamına katkıları evlilik, ebeveynlik ve aile ilişkileri başlıklarında incelenmiş, ailelerle psikolojik danışma sürecinde maneviyatın ele alınışı açıklanmış ardından aile yaşamı ve maneviyat ilişkisini konu alan araştırmalar değerlendirilmiştir.

Kaynakça

  • Akça Koca, D. (2017). Spirituality-based analysis of Satir family therapy. Spiritual Psychology and Counseling, 2(2), 121-142.
  • Anderson, D.A. ve Worthen, D. (1997). Exploring a fourth dimension: Spirituality as aresource for the couple therapist. Journal of Marital and Family Therapy, 23(1), 3-12.
  • Bartkowski, J.P., Xu, X. ve Levin, M.L. (2008). Religion and child development: Evidence from the early childhood longitudinal study. Social Science Research, 37(1), 18-36.
  • Bayer, A. (2013). Değişen toplumsal yapıda aile. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 4(8), 101-129.
  • Becker, P.E. ve Hofmeister, H. (2001). Work, family, and religious involvement for men and women. Journal for the Scientific Study of Religion, 40(4), 707-722.
  • Benson, P.L., Roehlkepartain, E.C. ve Rude, S.P. (2003). Spiritual development in childhood and adolescence: Toward a field of inquiry. Applied Developmental Science, 7(3), 205-213.
  • Benson, P.L., Roehlkepartain, E.C. ve Scales, P.C. (2012). Spirituality and positive youth development. L.J. Miller (Ed.), The Oxford handbook of psychology and spirituality (s. 468-485). New York: Oxford University Press.
  • Benson, P.L. ve Roehlkepartain, E.C. (2008). Spiritual development: A missing priority in youth development. New Directions for Youth Development, 2008(118), 13-28.
  • Brelsford, G.M. (2013). Sanctification and spiritual disclosure in parent-child relationships: Implications for family relationship quality. Journal of Family Psychology, 27(4), 639- 649.
  • Bollinger, B. ve Palkovitz, R. (2003). The relationship between expressions of spiritual faith and parental involvement in three groups of fathers. The Journal of Men’s Studies, 11(2), 117-129.
  • Chamratrithirong, A., Miller, B.A., Byrnes, H.F., Rhucharoenpornpanich O., Cupp, P.K., Rosati, M.J., Fongkaewe, W., Atwood, K.A. ve Chookhare, W. (2010). Spirituality within the family and the prevention of health risk behavior among adolescents in Bangkok, Thailand. Social Science & Medicine, 71(10), 1855-1863.
  • Coffey, A.D. (2002). Spirituality. Journal of Family Psychotherapy, 13(1-2), 29-52.
  • Coyle, S.M. (2017). Integrating spirituality in marriage and family therapy training. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 38(1), 142-155.
  • Delgado, C. (2005). A discussion of the concept of spirituality. Nursing Science Quarterly, 18(2), 157-162.
  • Desai, P.P., Jodie, B. ve Bryant, S.G. (2002). Care of children and families in the CICU: A focus on their developmental, psychosocial, and spiritual needs. Critical Care Nursing Qarterly, 25(3), 88-97.
  • Doswell, W. M., Kouyate, M. ve Taylor, J. (2003). The role of spirituality in preventing early sexual behavior. American Journal of Health Studies, 18(4), 195-202.
  • Ekşi, H. ve Kahraman, Z. (2012). Bir evlilik ve aile hayatı eğitim programının evli kadınlarda evlilik uyumuna ve aile sistemine etkisi. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 36(36), 129-145.
  • Fincham, F.D., Ajayi, C. ve Beach, S.R.H. (2011). Spirituality and marital satisfaction African American couples. Psychology of Religion and Spirituality, 3(4), 259-268.
  • Frame, M.W. (2000). The spiritual genogram in family therapy. Journal of Marital and Family Therapy, 26(2), 211-216.
  • Gladding, S. T. (2015). Aile terapisi: Tarihi, kuram ve uygulamaları (Çev. Ed. Keklik, İ. ve Yıldırım, İ.). (5. bs.) Ankara: Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Derneği Yayınları. Good, M. ve Willoughby, T. (2008). Adolescence as a sensitive period for spiritual development. Child Development Perspectives, 2(1), 32-37.
  • Griffith, B.A. ve Rotter, J. C. (1999). Families and spirituality: Therapists as facilitators. The Family Journal: Counseling and Therapy for Couples and Families, 7(2), 161-164.
  • Hallaç, S. ve Öz, F. (2014). Aile kavramına kuramsal bir bakış. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 6(2), 142-153.
  • Hall, M. E. ve Hall, T. (1997). Integration in the therapy room: An overview of the literature. Journal of Psychology and Theology, 25, 86-101.
  • Hodge, D.R. (2000). Spiritual ecomaps: A new diagrammatic tool for assessing marital and family spirituality. Journal of Marital and Family Therapy, 6(2), 217-228.
  • Hoogestraat, T. ve Trammel, J. (2003). Spiritual and religious discussions in family therapy: Activities to promote dialogue, The American Journal of Family Therapy, 31(5), 413- 426.
  • Kasapoğlu, F. (2017). Psikolojik danışma süreci ve maneviyat: Bir bütünleştirme arayışı. Hikmet Yurdu, 1(19), 141-157.
  • Kasapoğlu, F. ve Yabanigül, A. (2017). Marital satisfaction and life satisfaction: The mediating effect of spirituality. Spiritual Psychology and Counseling, 3(2), 177-195.
  • Kaymak Özmen, S. (2004). Aile içinde öfke ve saldırganlığın yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(2), 27-39.
  • Kim, S.S., Kim-Godwin, Y.S. ve Koenig, H.G. (2016). Family spirituality and family health among Korean-American elderly couples. Journal of Religion and Health, 55(2), 729- 746.
  • Kusner, K.G., Mahoney, A., Pargament, K.I. ve DeMaris, A. (2014). Sanctification of marriage and spiritual intimacy predicting observed marital interactions across the transition to parenthood. Journal of Family Psychology, 28(5), 604-614.
  • Lambert, N.M. ve Dollahite, D.C. (2006). How religiosity helps couples prevent, resolve, and overcome marital conflict. Family Relations, 55(4), 439-449.
  • Lartey, E.Y. (1997). In living colour: An intercultural approach to pastoral care and counselling. (2. bs.) London: Cassell.
  • Mahoney, A., Pargament, K.I., Jewell, T., Swank, A.B., Scott, E., Emery, E. ve Rye, M. (1999). Marriage and the spiritual realm: The role of proximal and distal religious constructs in marital functioning. Journal of Family Psychology, 13(3), 321-338.
  • Mahoney, A. (2013). The Spirituality of us: Relational spirituality in the context of family relationships. K.I. Pargament, J.J. Exline, ve J.W. Jones (Ed.), APA handbooks in psychology. APA handbook of psychology, religion, and spirituality: Context, theory, and research (s. 365-389). Washington, DC, US: American Psychological Association.
  • Mahoney, A. (2010). Religion in families, 1999-2009: A relational spirituality framework. Journal of Marriage and Family, 72(4), 805-827.
  • Mahoney, A. ve Cano, A. (2014). Introduction to the special section on religion and spirituality in family life: Delving into relational spirituality for couples. Journal of Family Psychology, 28(5), 583-586.
  • Marcoen, A. (1994). Spirituality and personal well-being in old age. Ageing and Society, 14(4), 521-536.
  • Marterella, M.K. ve Brock, L.J. (2008) Religion and spirituality as a resource in marital and family therapy. Journal of Family Psychotherapy, 19(4), 330-344.
  • Martsolf, D.S. ve Mickley, J.R. (1998), The concept of spirituality in nursing theories: Differing world-views and extent of focus. Journal of Advanced Nursing, 27(2), 294-303.
  • Mohammadyari, G. (2012). Relationship between parent’s spiritual intelligence, level of education and children’s mental health. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 69(2012), 2114-2118.
  • Moncher, F.J. ve Josephson, A.M. (2004). Religious and spiritual aspects of family assessment. Child and adolescent psychiatric clinics of North America, 13(1), 49-70.
  • Nelson, J.A., Kirk, A.M., Ane, P. ve Serres, S.A. (2011). Religious and spiritual values and moral commitment in marriage: Untapped resources in couples counseling? Counseling and Values, 55(2), 228-246.
  • Patterson, J., Hayworth, M., Turner, C. ve Raskin, M. (2000). Spiritual issues in family therapy: A graduate-level course. Journal of Marital Family Therapy, 26(2), 199-210.
  • Perrone, K.M., Webb, L.K., Wright, S.L., Jackson, Z.V. ve Ksiazak, T. M. (2006). Relationship of spirituality to work and family roles and life satisfaction among gifted adults. Journal of Mental Health Counseling, 28(3), 253-268.
  • Prest, L.A. ve Keller, J.F. (1993). Spirituality and family therapy: Spiritual beliefs, myths, and metaphors. Journal of Marital and Family Therapy, 19(2), 137-148.
  • Poston, D.J. ve Turnbull, A.P. (2004). Role of spirituality and religion in family quality of life for families of children with disabilities. Education and Training in Developmental Disabilities, 39(2), 95-108.
  • Rauer, A. ve Volling, B. (2015). The role of relational spirituality in happily-married couples’ observed problem-solving. Psychology of Religion and Spirituality, 7(3), 239 249.
  • Richards, P.S. ve Bergin, A.E. (2000). Handbook of psychotherapy and religious diversity. Washington, DC: American Psychological Association.
  • Rowold, J. (2011). Effects of spiritual well-being on subsequent happiness, psychological well being, and stress. Journal of Religion and Health, 50(4), 950-963.
  • Rumbold, B.D. (2003). Caring for the spirit: Lessons from working with the dying. The Medical Journal of Australia, 179(6), 11-13.
  • Satir, V. (2016). İnsan yaratmak: Aile terapisinin başyapıtı (S. Yeniçeri, Çev.). İstanbul: Beyaz Yayınları.
  • Şahin, Y. (2017). Using spiritual genograms in family therapies. Spiritual Psychology and Counseling, 3(1), 47-60.
  • Shek, D.T.L. (2012). Spirituality as a positive youth development construct: A conceptual review. The Scientific World Journal, 2012, 1-8.
  • Summermatter, A. ve Kaya, Ç. (2017). An overview of spiritually oriented cognitive behavioral therapy. Spiritual Psychology and Counseling, 2(1), 31-53.
  • Tavil, Y.Z. ve Karasu, N. (2013). Aile eğitim çalışmaları: Bir gözden geçirme ve meta-analiz örneği. Eğitim ve Bilim, 38(168), 85-95.
  • Tezel Şahin, F. ve Özbey, S. (2007). Aile eğitim programlarına niçin gereksinim duyulmuştur? Aile eğitim programları neden önemlidir? Aile ve Toplum, 3(12), 7-12.
  • Thayne, T.R. (1997). Opening space for client’s religious and spiritual values in therapy: A social constructionist perspective. Journal of Family Social Work, 2(4), 13-23.
  • Türk Dil Kurumu (2019). Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
  • Walsh, F. (2012). The spititual dimension of family life. F. Walsh (Ed.), Normal family processes: Growing diversity and complexity (4. bs.). New York: Guilford Press.
  • Walker, D.F., Gorsuch, R.L. ve Tan, S.Y. (2004). Therapists’ integration of religion and spirituality in counseling: A meta-analysis. Counseling and Values, 49(1), 69-80.
  • Wiggins, M.I. (2012). Religion and spirituality in couples and families. J.D. Aten, K.A. O’Grady, ve E.L. Worthington (Ed.), The psychology of religion and spirituality for clinicians using research in your practice (s. 303-329). New York, NY: Routledge.
  • Yapıcı, A. (2018). Eşlerin dinsel algı ve yaşayışına göre evlilikte dindarlık ve maneviyat huzur mu, kusur mu? Turkish Studies, 13(2), 79-106.
Toplam 62 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Büşra Tunç 0000-0001-7245-0033

Tarık Totan 0000-0001-8859-3338

Yayımlanma Tarihi 22 Mart 2021
Gönderilme Tarihi 18 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Tunç, B., & Totan, T. (2021). Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(1), 1-20.
AMA Tunç B, Totan T. Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi. debder. Mart 2021;5(1):1-20.
Chicago Tunç, Büşra, ve Tarık Totan. “Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi”. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 5, sy. 1 (Mart 2021): 1-20.
EndNote Tunç B, Totan T (01 Mart 2021) Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 5 1 1–20.
IEEE B. Tunç ve T. Totan, “Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi”, debder, c. 5, sy. 1, ss. 1–20, 2021.
ISNAD Tunç, Büşra - Totan, Tarık. “Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi”. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi 5/1 (Mart 2021), 1-20.
JAMA Tunç B, Totan T. Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi. debder. 2021;5:1–20.
MLA Tunç, Büşra ve Tarık Totan. “Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi”. Dumlupınar Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, c. 5, sy. 1, 2021, ss. 1-20.
Vancouver Tunç B, Totan T. Aile Yaşamında Maneviyat: Aile Psikolojik Danışmasında Maneviyatın Değerlendirilmesi. debder. 2021;5(1):1-20.