Bu
çalışmada ebeveynlik uygulamalarının, çocukların mizacıyla çocukların
içselleşmiş ve dışsallaştırılmış davranış problemleri arasındaki ilişkiye
aracılık edip etmediği incelenmiştir. Araştırmaya 6-13 yaş arası çocukları olan
600 ebeveyn katılmıştır. Çocukların yaş ortalaması 8.98’dir (SS = 1.82). Örneklem grubunun % 44'ü
erkek, % 56'sı kadındır. Veriler,
Anababalık Uygulamaları Ölçeği, Çocuklar için Kısa Mizaç Ölçeği ve Çocuk ve
Gençler için Davranış Değerlendirme Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin
analizi için Yapısal Eşitlik Modellemesi kullanılmıştır. Analizler sonucunda,
çocukların mizaç eğilimleri ile çocukların hem içselleştirilmiş davranış
problemleri hem de dışsallaştırılmış davranış problemleri için ana babalık
uygulamalarının aracılık etkisine sahip olduğu ortaya çıkmıştır. Yapılan YEM
ile ulaşılan model çocuklarda içselleştirilmiş davranış problemlerinin
%42’sini, dışsallaştırılmış davranış problemlerinin %49’unu açıklamıştır.
Araştırma bulgularından yola çıkarak, çocukların sahip olduğu mizaç
eğilimlerinin ana babalık uygulamalarını etkilediği, ana babalık
uygulamalarının da çocukların davranış problemlerini arttırdığı ya da azalttığı
söylenebilir.
The main aim of this study is to examine whether
parenting practices mediated the relationship between children’s temperament
and children’s internalizing and externalizing problems. The research has been
conducted on 600 parents with school-age children between the ages of 6-13
years old. The mean age of children was 8.98 (SD=1.82). Of the subjects 44% were male, 56% were female.
Data was collected with Parenting Practices Scale and Short Temperament Scale
for Children. We also found the association between children’s temperament and
internalizing behavior was mediated by parenting practices and the association
between children’s temperament and externalizing behavior was also mediated by
parenting practices. The model accounted for 42% of the variance in
internalizing behavior and 49% of the variance in externalizing behavior. From
the findings of this research, it can be said that the temperament disposition
of children affected the parenting practices; parenting practices led to the
decrease or increase of the children's behavior problems. Results reveal
importance of assessment of children’s temperament in interventions.
Parenting practice temperament internalizing behavior problems externalizing behavior problems
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Eğitim Üzerine Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 48 |