Lise Öğrencilerinin Kimya Dersine Yönelik Motivasyon, Tutum ve Öz Yeterlik Seviyeleri ile Öz Düzenleyici Öğrenme Stratejilerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi: Sivas İli Örneği

Yıl 2020, Cilt: 1 Sayı: 1, 32 - 56, 30.10.2020

Hatice Güngör Seyhan

Öz

Çalışma kapsamında, Sivas ili merkez ilçesindeki liselerin 9., 10., 11. ve 12. sınıflarında öğrenim gören 590 öğrencinin kimya dersine yönelik tutumları, kimya dersine yönelik motivasyonları, kimya öz yeterlikleri ile öz düzenleyici öğrenme stratejilerinin; cinsiyet, sınıf seviyesi ve okul türü faktörlerine göre farklılık gösterip göstermediği incelenmiştir. Çalışma sonunda elde edilen sonuçlar incelendiğinde, öğrencilerin kimya dersine yönelik motivasyonlarının tutumlarının, öz düzenleyici öğrenme stratejilerinin ve kimya öz yeterliklerinin manidar yordayıcısı olduğu gözlenmiştir ve motivasyondaki bir birimlik artışın tutumlarında .701 birim azalmaya, öz düzenleyici öğrenme stratejilerinde .63 birim ve kimya öz yeterlik düzeylerinde ise .55 birim artışa neden olduğu belirlenmiştir. Çalışmada, kimya dersine yönelik tutumlarının ise kimya öz yeterliğin manidar yordayıcısı olduğu ve öğrencilerin tutumlarındaki bir birimlik değişimin kimya öz yeterlik düzeylerinde .18 birim azalmaya neden olduğu belirlenmiştir. Çalışmada öğrencilerin cinsiyet, sınıf seviyesi ve okul türü faktörüne göre, kimya dersine yönelik tutumları, kimya dersine yönelik motivasyonları, kimya öz yeterlikleri ve öz düzenleyici öğrenme strateji düzeyleri arasında birçok değişken için anlamlı bir farklılığın olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kimya dersine yönelik motivasyon, kimya dersine yönelik tutum, kimya öz yeterliği, öz düzenleyici öğrenme stratejileri

Destekleyen Kurum

SİVAS CUMHURİYET ÜNİVERSİTESİ BİLİMSEL ARAŞTIRMALAR BİRİMİ (CÜBAP)

Proje Numarası

EĞT-055

Teşekkür

Bu çalışma, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri (CÜBAP) tarafından “EĞT-055” proje numarası ile desteklenmiştir

Kaynakça

• 1. Acun, I. (2014). Web-supported effective human rights, democracy and citizenship education? Computers & Education, 70, 21–28.
• 2. Akbaş, A., ve Çelikkaleli, Ö. (2006). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretimi öz yeterlik inançlarının cinsiyet, öğrenim türü ve üniversitelerine göre incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 98-110.
• 3. Akpur, U. (2015). The relationship pattern between English prep school students’ academic achievement and their academic motivation, anxiety and attitudes. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi, Istanbul.
• 4. Aktağ, I. (2011). Öğretmenlik uygulaması dersinin öğretmen yeterliği üzerine etkisi. Spor Bilimleri Dergisi. 22(1), 13–24.
• 5. Aktan, S. (2012). Öğrencilerin akademik başarısı, öz düzenleme becerisi, motivasyonu ve öğretmenlerin öğretim stilleri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• 6. Alkıs, N. (2015). The influence of personality traits, motivation and persuasion principles on academic performance. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• 7. Altınok, H. (2005). Cinsiyet ve başarı durumlarına göre ilköğretim 5. Sınıf öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumları. Eurasian Journal of Educational Research, 17, 81-91.
• 8. Altıntaş E., Özdemir A. Ş. ve Kerpiç A. (2012). Öğretmen adaylarının matematik okuryazarlığı özyeterlik algılarının bölümlere göre karşılaştırılması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 26–34.
• 9. Altun, S. (2005). Öğrencilerin öz-düzenlemeye dayalı öğrenme stratejilerinin öz yeterlik algılarının öğrenme stilleri ve cinsiyete göre matematik başarısını yordama gücü. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• 10. Aluçdibi, F., ve Ekici, G. (2012). The effect of biology teachers’ classroom management profiles on the biology course motivation level of the high school students. Hacettepe University Journal of Education, 43, 25–36.
• 11. Arı, İ., (2007). İlköğretim din kültürü ve ahlak bilgisi dersinde öğrenci başarısını etkileyen faktörler (Ankara Örneği). Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• 12. Aslan, O., ve Uluçınar Sağır, Ş., (2008). Fen ve teknoloji öğretmen adaylarının bilimsel tutumlarının, öz yeterlik inanç düzeylerinin ve etki eden faktörlerin belirlenmesi, Proceedings of the 8th International Education Technology Conference, 868–873.
• 13. Aydemir, N., (2012). 5E öğrenme modelinin lise öğrencilerinin çözünürlük dengesi konusunu anlamasına etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
• 14. Aytunga, O., ve Topkaya, N., (2008). Ortaöğretim alan öğretmenliği öğrencilerinin öğretmen öz yeterlilik inançları ile öğretmenliğe ilişkin tutumları, Akademik Bakış, 14, 23-36.
• 15. Azizoğlu, N., ve Çetin, G., (2009 ). 6 ve 7. sınıf öğrencilerinin öğrenme stilleri, fen dersine yönelik tutumları ve motivasyonları arasındaki ilişki, Kastamonu Eğitim Dergisi 17(1) , 171-182.
• 16. Baker, L., ve Beall, L. C. (2008). Metacognitive processes in reading comprehension. In S. E. Israel & G. G. Duffy (Eds.), Handbook of research on reading comprehension (pp. 373–388). New York: Routledge.
• 17. Baker, R., ve Digiovanni L. (2005). Narratives on culturally relevant pedagogy: Personal responses to the standardized curriculum. Current Issues in Education, 8(22), 1–16. Retrieved from http://cie.asu.edu/volume8/number22/
• 18. Baltaş, A., (1998). Stresten uzak üstün başarı, Remzi Kitabevi, İstanbul.
• 19. Bandura, A., (1989). Human agency in social cognitive theory. American Psychologist, 44(9), 1175–1184.
• 20. Bandura, A., (2001b). Social cognitive theory: An agenetic perspective. Annual Review of Psychology, 52(1), 1–26.
• 21. Baykul, Y., (1990). İlkokul beşinci sınıftan lise ve dengi okulların son sınıflarına kadar matematik ve fen derslerine karşı tutumda görülen değişmeler ve öğrenci seçme sınavındaki başarı ile ilişkili olduğu düşünülen bazı faktörler. Ankara: ÖSYM Yayınları.
• 22. Berger, A., (2011). Self-regulation: Brain, cognition, and development. Washington, DC: APA.
• 23. Berkant, A., Eki̇ci̇, Y., (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde öğretmen öz yeterlik inanç düzeyleri ile zeka türleri arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 113-132 .
• 24. Boekaerts, M., (1997). Self-regulated learning: A new concept embraced by researchers, policy makers, educators, teachers, and students. Learning and Instruction, 7(2), 161–186.
• 25. Bouffard-Bouchard, T., Parent, S., ve Larivee, S., (1991). Influence of self-efficacy on self-regulation and performance among junior and senior high-school students. International Journal of Behavioral Development.14, 153–164.
• 26. Bozdoğan, A.E., ve Yalçın N., (2005). İlköğretim 6., 7. ve 8. sınıf öğrencilerinin Fen Bilgisi derslerindeki fizik konularına karşı tutumları. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1), 241-247.
• 27. Brook, C.A., ve Willoughby, T., (2015). The social ties that bind: Social anxiety and academic achievement across the university years. Journal of Youth and Adolescence, 44(5), 1139–1152.
• 28. Burton, K.D., Lydon, J. E., D’Alessandro, D.U., ve Koestner, R. (2006). The differential effects of intrinsic and identified motivation on well-being and performance: Prospective, experimental and implicit approaches to self-determination theory. Journal of Personality and Social Psychology, 91, 750–762. doi:10.1037/0022-3514.91.4.750.
• 29. Can, Ş. ve Dikmentepe, E. (2015). Ortaokul öğrencilerin fen ve teknoloji dersi ile fen deneylerine yönelik tutumlarının araştırılması (Muğla örneği). MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 44- 58.
• 30. Caprara, G.V., Vecchione, M., Alessandri, G., Gerbino, M., ve Barbaranelli, C. (2011). The contribution of personality traits and selfefcacy beliefs to academic achievement: A longitudinal study. British Journal of Educational Psychology, 81(1), 78–96.
• 31. Collins, F.S., (2003). Başarının hazzı, Çev. Murat Abuş, Mopa Kültür Yayınları, İstanbul.
• 32. Çelen, B. (2010). The effects of the use of confirmative feedback in cyber based drills atmosphere? (CBDA) on motivation, academic success and permanent learning, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi, Istanbul.
• 33. Çetin, A., ve Kırbulut, Z.D., (2006). Kimyaya yönelik bir motivasyon ölçeğinin geliştirilmesi ve lise öğrencilerinin kimyaya yönelik motivasyonlarının değerlendirilmesi. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Bildiriler Kitabı, Cilt-II, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• 34. Çikrıkci, Ö., (2010). The effect of self-efficacy on student achievement. Karadağ, E. (Editör). The factors effecting student achievement: Meta-analysis of empirical studies. (pp. 99-120), Cham, Switzerland, Springer International Publishing.
• 35. Çubukçu, Z., ve Gi̇rmen, P., (2007)., Öğretmen adaylarının sosyal öz-yeterlik algılarının belirlenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(1).
• 36. Dadlı, G.(2015). Ortaokul 8. Sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine yönelik öz düzenleme becerileri ve öz yeterlilikleri ile akademik başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
• 37. Dede, Y., ve Yaman, S., (2008). A questionnaire for motivation toward science learning: A validity and reliability study. Necatibey Faculty of Education Electronic Journal of Science and Mathematics Education, 2(1), 19–37.
• 38. Demirtaş, H. ve Çınar, İ., (2004). Yönetici, öğretmen, veli ve öğrencilerin başarı algısı ve eğitime ilişkin görüşleri (Malatya İli Örneği). XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
• 39. Deniz, S., (2000). İlköğretim dönemindeki çocukların yeni davranışlar kazanmalarında tutumların öğrenilmesi ve öğretmenin rolü, Muğla Üniversitesi Sb. Dergisi, 1(2), 2-5.
• 40. Derman, A., (2007). Kimya öğretmeni adaylarının öz yeterlik algıları ve öğretmenlik mesleğine yönelik tutumları, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• 41. Di Giunta, L., Alessandri, G., Gerbino, M., Luengo Kanacri, P., Zuffiano, A., ve Caprara, G.V., (2013). The determinants of scholastic achievement: The contribution of personality traits, self-esteem, and academic self-efficacy. Learning and Individual Differences, 27, 102–108.
• 42. Durmaz, H. ve Özyıldırım, H. (2005). Fen bilgisi ve sınıf öğretmenliği öğrencilerinin Kimya dersine karşı tutumları ve çoklu zeka alanları ile Kimya ve Türkçe derslerindeki başarıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1),67-76.
• 43. Ekici, G. (2006). Meslek lisesi öğretmenlerinin öğretmen öz-yeterlik inançları üzerine bir araştırma. Eğitim Araştırmaları, 6(24), 87–96.
• 44. Ergün, H., Özdemir, M., ve Çorlu, M.A., (2004). Dil ve sayısal yetenekler ile fizik başarısı arasındaki ilişki, Kastamonu Eğitim Dergisi, 12(2), 361-368.
• 45. Fettahlıoğlu, P., Güven, E., İnce Aka, E., Sert Çıbık, A. ve Aydoğdu, M., (2011). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inançlarının akademik başarı üzerine etkisi. Kırşehir Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 159-175.
• 46. Fishbein, M., ve Ajzen, I. (1977). Attitude-behavior relations: A theoretical analysis and review of empirical research. Psychological Bulletin, 84(5), 888. 47. Geban, Ö., Ertepınar, H., Yılmaz, G., Altın, A. ve Şahbaz, F. (1994). Bilgisayar destekli eğitimin öğrencilerin fen bilgisi başarılarına ve fen bilgisi ilgilerine etkisi. I. Ulusal Fen Bilimleri Eğitimi Sempozyumu’nda sunulmuş sözlü bildiri. 9 Eylül Üniversitesi, İzmir.
• 48. Genç, M., (2001). İlköğretim ikinci kademedeki öğrencilerin fen bilgisi dersine karşı tutumlarının değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Celal Bayar Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Manisa.
• 49. Gillet, N., Vallerand, R.J., ve Rosnet, E. (2009). Motivational clusters and performance in a real-life setting. Motivation and Emotion, 33, 49–62.
• 50. Glynn S.M., Brickman, P., Armstrong, N. ve Taasoobshirazi G., (2011). Science Motivation Questionnaire II:Validation with science majors and nonscience majors. Journal of Research in Science Teaching, 48(10), 1159–1176.
• 51. Gönen, S., ve Kavak, M.T., (2003). Öğretmen adaylarının fen derslerine yönelik motivasyon düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Ç.Ü. Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(25), 97-100.
• 52. Guay, F., Ratelle, C.F., Roy, A., ve Litalien, D. (2010). Academic self-concept, autonomous academic motivation, and academic achievement: Mediating and additive effects. Learning and Individual Differences, 20(6), 644–653.
• 53. Güden, C. ve Timur, B., (2016). Ortaokul öğrencilerinin fen bilimlerine yönelik tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi (Çanakkale örneği). International Journal of Active Learning, 1(1), 49-72.
• 54. Güleç, S. ve Alkış S., (2003). İlköğretim birinci kademe öğrencilerinin derslerdeki başarı düzeylerinin birbiriyle ilişkisi, İlköğretim Online E-Dergi, 2(2), 19-27.
• 55. Gürkan, T. ve Gökçe, E. (2000). İlköğretim öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumları, IV. Fen Bilimleri Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı. 6-8 Eylül 2000, (s. 188-192), Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• 56. Güven, B. ve Ersoy, E. (2007). Sınıf öğretmeni adaylarının hayat bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretim I dersine ilişkin öz-yeterlik algıları ve bilişsel tutumlarının belirlenmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21.
• 57. Güvercin, Ö., Tekkaya, C., ve Sungur, S., (2010). Öğrencilerin fen öğrenimine yönelik motivasyonlarının incelenmesi: Karşılaştırmalı bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 233-243.
• 58. Güvercin, Ö., Tekkaya, C., ve Sungur, S., (2010). Öğrencilerin fen öğrenimineyönelik motivasyonlarının incelenmesi: karşılaştırmalı bir çalışma. Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 233-243.
• 59. Hacıömeroğlu, G. ve Şahin-Taşkın, Ç., (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimi yeterlik inançları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2) , 539-555.
• 60. Harurluoğlu, Y. ve Kaya, E., (2009). Biyoloji öğretmen adaylarının biyoloji öğretimine yönelik öz-yeterlik inançları. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(2), 481-496.
• 61. Hayenga, A.O., ve Corpus, J.H., (2010). Profiles of intrinsic and extrinsic motivations: A person-centered approach to motivation and achievement in middle school. Motivation and Emotion, 34(4), 371–383.
• 62. Huyugüzel Çavaş, P., (2011). Factors affecting the motivation of Turkish primary students for science learning. Science Education International, 22(1), 31- 42. 63. Hwang, M.H., Choi, H.C., Lee, A., Culver, J.D., ve Hutchison, B. (2016). The relationship between self-efficacy and academic achievement: A 5-year panel analysis. The Asia-Pacific Education Researcher, 25(1), 89–98.
• 64. Ilgaz, G., (2011). İlköğretim öğrencilerinin fen ve teknoloji dersi öz-düzenlemeli öğrenme stratejileri, öz yeterlilik ve özerklik algılarının incelenmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
• 65. Iverach, M.R. ve Fisher, D.L. (2008). An interdisciplinary investigation of high schools’ approaches to learning sciences: The relations amongst achievement goals, constructivist pedagogical dimensions, motivational beliefs and self-regulated learning. Proceedings of the Fifth International Conference on Science, Mathematics and Technology Education, 233-255.
• 66. İnaltun, H., (2013). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kavramlar arası ilişki kurma düzeyleri ile fene yönelik motivasyonel inançları ve öz düzenlemeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• 67. İsrael, E. (2007). Öz düzenleme eğitimi, fen başarısı ve öz yeterlilik. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir. 68. Kadıoğlu, C., Uzuntiryaki, E. ve Aydın, Y.Ç., (2011). Öz düzenleyici öğrenme stratejileri ölçeğinin (ÖÖSÖ) geliştirilmesi. Eğitim ve Bilim, 36(160), 11-23.
• 69. Kan, A., ve Akbaş, A., (2006). Kimya başarısını etkileyen tutum-öz yeterlik faktörleri ve bu faktörlerin kimya başarısını belirlemedeki gücü-1, Türk Fen Eğitimi Dergisi, 5(2), 76-85.
• 70. Kansız, F. ve Yıldırım, H.İ., (2017). Ortaokul öğrencilerinin fen dersine yönelik tutum düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Electronic Turkish Studies, 12(25), 779-806.
• 71. Karaaslan, G., (2010). Orta öğretim kurumlarında öğrenci başarısını etkileyen faktörlerin istatistiksel analizi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul Teknik Enstitüsü.
• 72. Karaduman, B. ve Emrahoğlu, N., (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının bazı değişkenler açısından fen öğretimi öz-yeterlik inanç düzeylerinin ve sonuç beklentilerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 8(3), 69-79.
• 73. Karagüven, M.H.Ü., (2012). Akademik motivasyon ölçeginin Türkçe’ye adaptasyonu. Kuram ve Uygulamada Egitim Bilimleri, 12(4), 2599–2620. 74. Karasar, N., (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• 75. Karoly, P., (1993). Mechanisms of self-regulation: A systems view. Annual Review of Psychology, 44(1), 23–52.
• 76. Kaya, H. ve Böyük, U., (2011). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin fen ve teknoloji dersine ve fen deneylerine karşı tutumları. TÜBAV Bilim Dergisi, 4(2), 120-130.
• 77. Kaya, M.F. (2013). Coğrafya öğrenmeye yönelik motivasyon ölçeği geliştirme çalışması. Doğu Coğrafya Dergisi, 30, 155–173.
• 78. Kıngır, S., Yazıcı, N., ve Geban, Ö., (2006). Lise öğrencilerinin kimyaya yönelik tutumlarının değerlendirilmesi ve cinsiyetin tutuma etkisinin incelenmesi, VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Gazi Üniversitesi, 459.
• 79. Kızıltepe, Z., (2003). Yabancı dil öğrencilerinin tutum ve güdülerine cinsiyet farkı. Eğitim ve Bilim, 28(130), 75-82.
• 80. Kian, T., Yusoff, W., ve Rajah, S. (2014). Motivation for generations’ cohorts: An organizational justice perspective. International Journal of Management Sciences, 11(2), 536–542.
• 81. Kitsantas, A., (2002). Test preparation and test performance: A self-regulatory analysis. The Journal of Experimental Education, 70, 101–113.
• 82. Kitsantas, A., ve Zimmerman, B.J., (2002). Comparing self-regulatory processes among novice, non-expert, and expert volleyball players: A microanalytic study. Journal of Applied Sport Psychology, 14(2), 91–105.
• 83. Komarraju, M., Karau, S. J., Schmeck, R.R., ve Avdic, A., (2011). The big five personality traits, learning styles, and academic achievement. Personality and Individual Differences, 51(4), 472–477.
• 84. Kozcu Çakır, N., Şenler, B. ve Göçmen Taşkın, B. (2007). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin fen bilgisi dersine yönelik tutumlarının belirlenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(4), 637- 655.
• 85. Küçük, M., Altun, E. ve Paliç, G., (2013). Sınıf öğretmenlerinin fen öğretimi öz-yeterlik inançlarının incelenmesi: Rize ili örneklemi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 45-70.
• 86. Küçükahmet, L., (2000). Sınıf yönetimi, Nobel Yayınları, Ankara.
• 87. Lepper, M. R., Corpus, J. H., ve Iyengar, S.S., (2005). Intrinsic and extrinsic motivational orientations in the classroom: Age differences and academic correlates. Journal of Educational Psychology, 97(2), 184–196.
• 88. Lin, L.C., (2012). Measuring adult learners’ foreign language anxiety, motivational factors, and achievement expectations: A comparative study between Chinese as a second-language students and English as a second language students. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Cleveland State University.
• 89. Maden, S. (2010).Türkçe öğretmenlerinin drama yöntemini kullanmaya yönelik öz yeterlilikleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7(14), 259– 274.
• 90. Mandacı Şahin, S., (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının matematik öğretimi derslerindeki akademik başarıları ile öz düzenleme becerileri arasındaki ilişki. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumunda sunulan bildiri (20 -22 Mayıs,, Elazığ, ss. 256-260).
• 91. Meece, J. L., Anderman, E.M., ve Anderman, L.H., (2006). Classroom goal structure, student motivation, and academic achievement. Annual Review of Psychology, 57, 487–503.
• 92. Morgil, İ., Seçken, N., ve Yücel, A.S., (2004). Kimya öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. BAÜ Fen Bil. Enst. Dergisi, 6(1), 62-72.
• 93. Mutodi, P., ve Ngirande, H., (2014). The influence on students’ perceptions on mathematics performance. A case of a selected high school in South Africa. Mediterranean Journal of Social Sciences, 5(3), 431–445.
• 94. Nota, L., Soresi, S., ve Zimmerman, B.J., (2004). Self-regulation and academic achievement and resilience: A longitudinal study. International Journal of Educational Research, 41(3), 198–215.
• 95. Nounopoulos, A., Ashby, J.S., ve Gilman, R., (2006). Coping resources, perfectionism, and academic performance among adolescents. Psychology in the Schools, 43(5), 613–622.
• 96. Okur, N. ve Kapucu, S., (2010). Sınıf öğretmeni adaylarının fen ve teknoloji laboratuarına karşı tutumları ile akademik başarıları arasındaki ilişki (Bildiri). 20-22 Mayıs, 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Elazığ.
• 97. Orhan Özen, S., (2017). The effect of motivation on student achievement. Karadağ, E. (Editör). The factors effecting student achievement: Meta-analysis of empirical studies. (pp. 40-61), Cham, Switzerland, Springer International Publishing.
• 98. Örücü, F.N., (2019). Fen bilgisi eğitimi öğretmen adaylarının fen bilgisine yönelik motivasyonlarının, öz düzenlemelerinin, tutumlarının ve teknolojiye yönelik tutumlarının bazı demografik değişkenler açısından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Konya.
• 99. Pamuk, E., ve Elmas, R., (2015). Bilişüstü öz-düzenlemenin, öz-yeterlik ve hedef yönelimi ile açıklanması: Afyon ili örneği. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 175-189.
• 100. Pehlivan, H. ve Köseoğlu, P., (2010). Ankara fen lisesi öğrencilerinin biyoloji dersine yönelik tutumları ile akademik benlik tasarımları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 225-235.
• 101. Pintrich, P. R., ve De Groot, E.V., (1990). Motivational and self-regulated learning components of classroom academic performance. Journal of Educational Psychology, 82, 33-40.
• 102. Pintrich, P., ve Zusho, A., (2002). The development of academic self-regulation: The role of cognitive and motivational factors. In A. Wig_eld & J. Eccles (Eds.), Development of achievement motivation (pp. 249–284). San Diego, CA: Academic Press.
• 103. Pintrich, P.R., (2003). A motivational science perspective on the role of student motivation in learning and teaching contexts. Journal of Educational Psychology, 95(4), 667–686.
• 104. Pintrich, P.R., Roeser, R.W., ve De Groot, E.A.M., (1993). Classroom and individual differences in early adolescents’ motivation and self-regulated learning. Journal of Early Adolescence, 14, 139-161.
• 105. Pintrich, P.R., ve Schunk, D.H., (2002). Motivation in education: Theory, research, and applications (2nd Ed.). Columbus, Ohio: Merrill Prentice Hall.
• 106. Reeve, J. (2014). Understanding motivation and emotion. New York, United States of America: Wiley.
• 107. Saracaloğlu, A. S., Yenice, N. ve Özden, B., (2013). Fen bilgisi, Sosyal bilgiler ve Sınıf öğretmeni adaylarının öğretmen özyeterlik algılarının ve akademik kontrol odaklarının incelenmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34, 227-250.
• 108. Sarı, A. ve Akınoğlu, O., (2009). Öz-düzenlemeli öğrenme: Modeller ve uygulamalar. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 139-154.
• 109. Schunk, D. H., ve Meece, J.L., (2006). Self-efficacy development in adolescence. In F. Pajares, & T. Urdan (Eds.), Self-efficacy beliefs of adolescents (pp. 71-96). Greenwich, CT: Information Age Publishing.
• 110. Schunk, D. L., ve Zimmerman, B.J., (1994). Self-regulation of learning and performance: Issues and educational applications. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
• 111. Simpson, R.D., Koballa, T.R., Jr., Oliver, J.S., ve Crawley, F.E., (1994). Research on the affective dimensions of science learning. In D. Gabel (Ed.), Handbook of research on science teaching and learning (pp. 211–234). New York: Macmillan.
• 112. Sölpük, N., (2017). The effect of attitude on student achievement. Karadağ, E. (Editör). The factors effecting student achievement: Meta-analysis of empirical studies. (pp. 62-78), Cham, Switzerland, Springer International Publishing.
• 113. Sperling, R.A., Howard, B.C., Staley, R., ve DuBois, N., (2004). Metacognition and self-regulated learning constructs. Educational Research and Evaluation, 10(2), 117-139.
• 114. Şen, M., (2006). Effects of English lessons, based on multiple intelligence theory, on students’ motivation, self-efficacy, self-esteem and multiple intelligences. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi, Ankara.
• 115. Şenler, B., (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz- yeterlik inançları ile bilimsel sorgulamaya ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 2(3), 50-59.
• 116. Şensoy, Ö. ve Aydoğdu, M. (2008). Araştırma soruşturma tabanlı öğrenme yaklaşımının fen bilgisi öğretmen adaylarının fen öğretimine yönelik öz-yeterlik inanç düzeylerinin gelişimine etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(2), 69-93.
• 117. Tahiroglu, M., ve Aktepe, V., (2015). Validity and reliability study on the motivation scale form designed for 4th and 5th grade social studies course. International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(3), 907–932.
• 118. Tezer, M., ve Karasel, N. (2010). Attitudes of primary school 2nd and 3rd grade students towards mathematics course. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 5808–5812.
• 119. Topkaya, Y., (2016a). The effect of teaching practice lessons on social studies teachers’ self-efficacy perceptions. Anthropologıst, 23(1–2), 236–244.
• 120. Tosun, C. (2013). Kimya Motivasyon Ölçeği-II’nin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 173-202.
• 121. Trautwein, U., Lüdtke, O., Köller, O., ve Baumert, J. (2006). Self-esteem, academic self-concept, and achievement: how the learning environment moderates the dynamics of self-concept. Journal of Personality and Social Psychology, 90(2), 334.
• 122. Turalı, H.B., (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının öz-yeterlik inançlarının çoklu değişkenlerle incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
• 123. Turan, Z., (2015). The evaluation of flipped classroom method and examination of its effects on academic achievement, cognitive load and motivation. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
• 124. Ursache, A., Blair, C., ve Raver, C.C., (2012). The promotion of self-regulation as a means of enhancing school readiness and early achievement in children at risk for school failure. Child Development Perspectives, 6, 122–128.
• 125. Uysal, İ., (2013). Akademisyenlerin genel öz-yeterlik inançları: AİBÜ Eğitim Fakültesi örneği. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2).
• 126. Uzun, N., ve Keleş, Ö., (2010). Fen öğrenmeye yönelik motivasyonun bazı demografik özelliklere göre değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(2), 561-584.
• 127. Uzuntiryaki, E., ve Çapa Aydın, Y., (2009). Development and validation of Chemistry Self-efficacy Scale for college students. Research in Science Education, 39(4), 539–551.
• 128. Ünal, G. ve Ergin, Ö., (2006). Buluş yoluyla fen öğretiminin öğrencilerin akademik başarılarına, öğrenme yaklaşımlarına ve tutumlarına etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 36-52.
• 129. Üstün, A. (2012). Cinsiyete göre öğrencilerin kullandıkları bilişsel ve bilişüstü öz düzenleme stratejilerinin akademik başarıları üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• 130. van Grinsven, L., ve Tillema, H., (2006). Learning opportunities to support student self-regulation: Comparing different instructional formats. Educational Research, 48(1), 77-91.
• 131. Vrugt, A., ve Oort, F.J., (2008). Metacognition, achievement goals, study strategies and academic achievement: Pathways to achievement. Metacognition and Learning, 3(2), 123–146.
• 132. Wolters, C.A., (1998). Self-regulated learning and college students' regulation of motivation. Journal of Educational Psychology, 90, 224–235.
• 133. Wolters, C.A., ve Rosenthal, H., (2000). The relation between students’ motivational beliefs and their use of motivational regulation strategies. International Journal of Educational Research, 33(7), 801–820.
• 134. Wong, K., ve Chen, Q. (2012). Nature of an attitude toward learning mathematics questionnaire. In J. Dindyal, L.P., Cheng, ve S.F., Ng (Eds.), Mathematics education: Expanding horizons (pp. 793–800). (Proceedings of the 35th annual conference of the Mathematics Education Research Group of Australasia). Singapore: MERGA.
• 135. Yalvaç, B., ve Sungur, S., (2000). Fen bilgisi öğretmen adaylarının laboratuar derslerine karşı tutumlarının incelenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 44-56.
• 136. Yamaç, A., (2011). İlköğretim beşinci sınıf öğrencilerinin öz-düzenleyici öğrenme stratejileri ile matematiğe yönelik tutum ve başarıları arasındaki ilişkilerin incelenmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyonkarahisar.
• 137. Yaman, S., ve Karamustafaoğlu, S., (2006). Öğretmen adaylarının mantıksal düşünme becerileri ve kimya dersine yönelik tutumlarının incelenmesi, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 91-106.
• 138. Yenice, N., Saydam, G., ve Telli, S., (2012). İlköğretim öğrencilerinin fen öğrenmeye yönelik motivasyonlarını etkileyen faktörlerin belirlenmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2),231-247.
• 139. Yeşilyurt, M., Kurt, T., ve Temur, A., (2005). İlköğretim fen laboratuvarı için tutum anketi geliştirilmesi ve uygulanması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(17), 21-31.
• 140. Yıldırım, İ., (2006). Akademik başarının yordayıcısı olarak gündelik sıkıntılar ve sosyal destek, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 258-267.
• 141. Yıldız, N., (1999). Çocukların okul başarısında aile ve çevresel faktörlerin rolü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• 142. Yılmaz, H., (2016)., Okul öncesi öğretmenlerinin öz-düzenleme düzeyleri ile kullandıkları öğretim uygulamaları düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• 143. Yiğitoğlu, İ., Çıngıl Barış, Ç. ve Çakıroğlu, Ö. (2006). Fen bilgisi öğretmenlerinin öğrenci üzerindeki olumlu motivasyonunun öğrenci açısından değerlendirilmesi. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi: Bildiriler Kitabı, Cilt-II, Ankara: Gazi Üniversitesi.
• 144. Yüksel, İ., (2013). Öğretimsel stil tercihlerinin öz-düzenleme beceri düzeylerini yordama gücü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 212-229 .
• 145. Zeyer, A., ve Wolf, S., (2009). Motivation to learn science and cognitive style. European Science Education Research Association Conference, 13 August- 4 September: Bildiri Özetleri Kitabı, İstanbul.
• 146. Zimmerman, B.J., (1990). Self-regulated learning and academic achievement: An overview. Educational Psychologist, 25(1), 3–17.
• 147. Zimmerman, B.J., (1995). Self-efficacy and educational development. In A. Bandura (Ed.), Self-efficacy in changing societies (pp. 202–231). New York: Cambridge University Press.