Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği Öğretmen Formunun Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Analizleri

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 8, 37 - 46, 18.09.2014

Öz

Bu çalışmada Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği’nin (OSBED) öğretmen formunun geliştirilmesi amaçlanmıştır. Ölçeğin faktör yapısının incelenmesine ve güvenirlik değerlerinin hesaplanmasına ilişkin analizler için öğretmenlere 450 çocuk için form ulaştırılmış, 409 çocuğun verisi kullanılmıştır. OSBED öğretmen formu 4 faktör ve 49 madde ile tanımlanmıştır. Ölçeğe uygulanan doğrulayıcı factor analizi sonucunda, uyum indekslerinin yüksek olduğu görülmüştür. OSBED öğretmen formuna ilişkin yapı geçerliği göstergeleri yeterli düzeyde çıkmıştır. Ölçeğin alt boyutlarına ilişkin Alpha güvenirlik katsayıları .88 - .92 aralığında bulunmuştur. Bulgular ölçeğin okulöncesi çocuklarının sosyal becerilerini ölçmek için geliştirilmiş geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğunu destekler niteliktedir

Kaynakça

  • Akfırat-Önalan, F. (2006). Sosyal yeterlilik, sosyal beceri ve yaratıcı drama. Yaratıcı Drama Der- gisi, 1(1): 39-58.
  • Akkök, F. (2006). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi (Anne-baba el kitabı). Özgür Ya- yınları:128, İstanbul.
  • Anderson, J.C. & Gerbing D.W. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness-of-fit indices for maximum likelihood comfirmatory factor analysis. Psy- chometrika, 49, 155-173.
  • Beaty, J.J. (2006). Observing development of the young child. United States of America: Pearson Merrill Prentice Hall.
  • Buhs, E., Ludd, G. W. ve Herald, S.L. (2006) Peer Exclusion and Victimization: Processes That Mediate the Relation Between Peer Group Rejection and Children’s Classroom Engagement and Ac- hievement? Journal of Educational Psychology, 98 (1), 1–13.
  • Cole, D.A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
  • Conroy, M. A. ve Brown, W. H. (2004). Early identification, prevention, and early intervention with young children at risk for emotional or behavioral disorders: Issues, trends, and a call for action. Behavioral Disorders, 29, 224-236.
  • Çubukçu, Z. ve Gültekin M. (2000). İlköğretimde sosyal becerilerin gerçekleşme düzeyi. IX. Eğitim Bilimleri Kongresi, (27-30 Eylül) Bildiriler, 1: 277-289.
  • DeRosier, M.E. ve Lloyd, S.W. (2011). The impact of children’s social adjustment on academic outcomes. Reading & Writing Quarterly: Overcoming Learning Difficulties, 27(1–2), 25–47.Kansu ve Beceren, 2004
  • Gresham, F.M. ve Eliot, S. (1990). Social skills rating system. MN: Circle Pines, American Gui- dence Service.
  • Kamaraj, I. (2004). Sosyal becerileri derecelendirme ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve beş yaş çocuklarının atılganlık sosyal becerisini kazanmalarında eğitici drama programının etkisi. Yayın- lanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kamaraj, I. (2008). Erken çocukluk döneminde sosyal becerilerin gelişiminde öğretmenlerin rolü. Çoluk Çocuk Dergisi. (78): 6-8.
  • Loeber, R. (1990). Development and risk factors of juvenile antisocial behavior and delinquency. Clinical Psychology Review, 10,1-41.
  • Marsh, H.W., Balla, J.R., & McDonald, R.P.(1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103, 391-410.
  • O’Brennan, L.M., Bradshaw, C.P. ve Sawyer, A.L. (2009). Examining developmental differences in the social-emotional problems among frequent bullies, victims, and bullyvictims. Psychology in the Schools, 46(2), 100–115.
  • Sarı, E. (2007). Anasınıfına devam eden 5-6 yaş grubu ocukların, annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarının çocuğun sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6) 49-74.
  • Swindells, D. ve Stagnitti, K. (2006). Pretend play and parents’view of social competence: the construct validity of the child-ınitiated pretend play assessment. Australian Occupational Therapy Journal (53): 314–324.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İşbirlikli öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: II. işbirlikli öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması, Erzincan Eğitim Fa- kültesi Dergisi, (10) 1.

Preschool Teacher Form Development of Social Skills Rating Scale: Reliability and Validity Analysis

Yıl 2014, Cilt: 3 Sayı: 8, 37 - 46, 18.09.2014

Öz

In this study, it is aimed to develop the teacher form of Preschool Social Skills Assessment Scale (PSSAS). Teachers were sent forms for 450 children for the analysis aiming to examine factor structure and calculate reliability values of the scale and data from 409 children were used. PSSAS teacher form is described as 4 factors and 49 items. Fit indexes are seen to be high as a result of the confirmatory factor analysis. Structure validity indicators related to PSSAS teacher form were found to be at an adequate level. Alpha reliability coefficient for sub-dimensions were found to be between .88 - .92. Findings support that the scale is a valid and reliable assessment tool in assessing preschool children’s social skills

Kaynakça

  • Akfırat-Önalan, F. (2006). Sosyal yeterlilik, sosyal beceri ve yaratıcı drama. Yaratıcı Drama Der- gisi, 1(1): 39-58.
  • Akkök, F. (2006). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi (Anne-baba el kitabı). Özgür Ya- yınları:128, İstanbul.
  • Anderson, J.C. & Gerbing D.W. (1984). The effect of sampling error on convergence, improper solutions, and goodness-of-fit indices for maximum likelihood comfirmatory factor analysis. Psy- chometrika, 49, 155-173.
  • Beaty, J.J. (2006). Observing development of the young child. United States of America: Pearson Merrill Prentice Hall.
  • Buhs, E., Ludd, G. W. ve Herald, S.L. (2006) Peer Exclusion and Victimization: Processes That Mediate the Relation Between Peer Group Rejection and Children’s Classroom Engagement and Ac- hievement? Journal of Educational Psychology, 98 (1), 1–13.
  • Cole, D.A. (1987). Utility of confirmatory factor analysis in test validation research. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 55, 1019-1031.
  • Conroy, M. A. ve Brown, W. H. (2004). Early identification, prevention, and early intervention with young children at risk for emotional or behavioral disorders: Issues, trends, and a call for action. Behavioral Disorders, 29, 224-236.
  • Çubukçu, Z. ve Gültekin M. (2000). İlköğretimde sosyal becerilerin gerçekleşme düzeyi. IX. Eğitim Bilimleri Kongresi, (27-30 Eylül) Bildiriler, 1: 277-289.
  • DeRosier, M.E. ve Lloyd, S.W. (2011). The impact of children’s social adjustment on academic outcomes. Reading & Writing Quarterly: Overcoming Learning Difficulties, 27(1–2), 25–47.Kansu ve Beceren, 2004
  • Gresham, F.M. ve Eliot, S. (1990). Social skills rating system. MN: Circle Pines, American Gui- dence Service.
  • Kamaraj, I. (2004). Sosyal becerileri derecelendirme ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması ve beş yaş çocuklarının atılganlık sosyal becerisini kazanmalarında eğitici drama programının etkisi. Yayın- lanmamış Doktora Tezi. Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Kamaraj, I. (2008). Erken çocukluk döneminde sosyal becerilerin gelişiminde öğretmenlerin rolü. Çoluk Çocuk Dergisi. (78): 6-8.
  • Loeber, R. (1990). Development and risk factors of juvenile antisocial behavior and delinquency. Clinical Psychology Review, 10,1-41.
  • Marsh, H.W., Balla, J.R., & McDonald, R.P.(1988). Goodness-of-fit indexes in confirmatory factor analysis: The effect of sample size. Psychological Bulletin, 103, 391-410.
  • O’Brennan, L.M., Bradshaw, C.P. ve Sawyer, A.L. (2009). Examining developmental differences in the social-emotional problems among frequent bullies, victims, and bullyvictims. Psychology in the Schools, 46(2), 100–115.
  • Sarı, E. (2007). Anasınıfına devam eden 5-6 yaş grubu ocukların, annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarının çocuğun sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal eşitlik modelleri: temel kavramlar ve örnek uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6) 49-74.
  • Swindells, D. ve Stagnitti, K. (2006). Pretend play and parents’view of social competence: the construct validity of the child-ınitiated pretend play assessment. Australian Occupational Therapy Journal (53): 314–324.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İşbirlikli öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: II. işbirlikli öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması, Erzincan Eğitim Fa- kültesi Dergisi, (10) 1.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Eğitim ve Toplum Sayı 8
Yazarlar

Esra Ömeroğlu Bu kişi benim

Şener Büyüköztürk

Yasemin Aydoğan

Mehtap Çakan

Ebru Kılıç Çakmak

Arzu Özyürek

Gülümser Gültekin Akduman

Yunus Günündi

Ömer Kutlu

Aysel Çoban Bu kişi benim

Özlem Yurt

Hakan Koğar

Seda Karayol Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 18 Eylül 2014
Gönderilme Tarihi 9 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 3 Sayı: 8

Kaynak Göster

APA Ömeroğlu, E., Büyüköztürk, Ş., Aydoğan, Y., Çakan, M., vd. (2014). Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği Öğretmen Formunun Geliştirilmesi: Geçerlik Ve Güvenirlik Analizleri. 21. Yüzyılda Eğitim Ve Toplum, 3(8), 37-46.

Eğitim Bilimleri ve Sosyal Bilimler alanında Türkçe makale yayınlamaktadır. Dergi basılı olarak Türkiye ve yurt dışındaki kütüphanelere ulaşmakta, elektronik nüshası ise pek çok index tarafından taranmaktadır.