Evaluation of Teachers’ Opinions on Aiming to Upskill the Primary School Students with the Life Skills in Science Curriculum

Yıl 2018, Cilt: 6 Sayı: 3, 10 - 33, 30.11.2018

Elif Özata Yücel , Büşra Melis Kanyılmaz

Öz

In science curriculum life skills have been defined as the basic skills for accessing scientific knowledge and using scientific knowledge. These skills are defined as analytical thinking, decision making, creative thinking, entrepreneurship, communication and teamwork. The aim of this study is to examine the opinions of the classroom teachers regarding the upskilling life skills involved in the science program to the primary school students. Phenomenological research design was used in this study. Interviews were held with nine classroom teachers determined by the criteria sampling method. The data were subjected to content analysis. Most of the teachers who participated in the research indicated that, the science course contributed to the development of life skills. Teachers said that in order to be able to develop these skills, they mostly used student cantered method-techniques. Teachers ventilated that, they observed the progress of these skills through observations, written exams, and behaviours during the course and project work. Teachers have said that the families and school administration are influential on the development of these skills. In order to increase the contribution of the science course to the development of life skills, various teaching materials and activities suitable for the age group might be prepared and in-service trainings might be organised.

Anahtar Kelimeler

Science education, classroom teachers, life skills, primary school

Fen Bilimleri Dersi Öğretim Programında Yer Alan Yaşam Becerilerinin İlkokul Öğrencilerine Kazandırılmasına Yönelik Öğretmen Görüşlerinin Değerlendirilmesi

Öz

Fen bilimleri dersi öğretim programında yaşam becerileri, bilimsel bilgiye ulaşılması ve bilimsel bilginin kullanılmasına ilişkin temel beceriler olarak tanımlanmıştır. Bu beceriler analitik düşünme, karar verme, yaratıcı düşünme, girişimcilik, iletişim ve takım çalışması olarak belirlenmiştir. Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin fen bilimleri dersi öğretim programında yer alan yaşam becerilerinin, ilkokul öğrencilerine kazandırılmasına yönelik görüşlerini araştırmaktır. Çalışmada fenomenoloji deseni kullanılmıştır. Ölçüt örnekleme yöntemiyle belirlenen dokuz sınıf öğretmeninden, birebir görüşmeler aracılığıyla toplanan veriler, içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırmaya katılan öğretmenlerin çoğu, fen dersinin, yaşam becerilerinin gelişimine katkı sağladığını belirtmişlerdir. Bu becerilerin geliştirilebilmesi için çoğunlukla öğrenci merkezli yöntem ve tekniklerden yararlandıklarını söylemişlerdir. Öğretmenler, gözlemler, yazılı sınavlar, ders içindeki davranışlar ve proje çalışmaları aracılığıyla bu becerilerdeki gelişimi izlediklerini ifade etmişlerdir. Ayrıca ailelerin ve okul idaresinin bu becerilerin geliştirilmesi üzerinde etkili olduğunu düşünmektedirler. Fen bilimleri dersinin yaşam becerilerinin gelişimine katkısını artırmak için, yaş grubuna uygun çeşitli öğretim materyalleri ve etkinliklerinin hazırlanması ve hizmetiçi eğitimlerin faydalı olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Fen bilimleri, sınıf öğretmenleri, yaşam becerileri, ilkokul

Kaynakça

• Akkuş Çakır, N. ve Senemoğlu, N. (2016). Yükseköğretimde analitik düşünme becerileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1487-1502.
• Anagün, Ş. S. ve Atalay, N. (2017). Sınıf öğretmeni adaylarının girişimcilik becerisine ilişkin yeterlik algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(41), 298-313.
• Anagün, Ş.S., Kılıç, Z., Atalay, N. ve Yaşar, S. (2015). Sınıf öğretmeni adayları fen bilimleri öğretim programını uygulamaya hazır mı? International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(11), 127-148.
• Ananiadou, K., & M. Claro (2009). 21st Century Skills and Competences for New Millennium Learners in OECD Countries. OECD Education Working Papers, No. 41, OECD Publishing.
• Aktamış, H. ve Ergin, Ö. (2006). Fen eğitimi ve yaratıcılık. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 77-83.
• Akyürek, Ç. ve Şahin, Ç. (2013). İlkokul öğretmenlerinin girişimcilik becerisine ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Erzincan Kültür Eğitim Vakfı Akademi Dergisi, 57, 51-68.
• Altındağ, C., Göksel, Ç., Koray, Ö. ve Koray, A. (2012, Haziran). Eleştirel ve yaratıcı düşünme temelli fen ve teknoloji laboratuarı uygulamalarının problem çözme ve yaratıcılık üzerine etkisi. 10. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresinde sunulmuş bildiri. http://kongre.nigde.edu.tr/xufbmek/dosyalar/tam_metin/tam_metin.htm
• Bacanak, A. (2013). Fen ve teknoloji dersinin öğrencilerde girişimcilik becerisinin gelişimine etkisi üzerine öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13(1), 609-629.
• Baysal Z. N., Çarıkçı, S. ve Yaşar, E. B. (2016). Sınıf öğretmenlerinin düşünme becerileri öğretimine yönelik farkındalıkları. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 5(1), 7-28.
• Baysal, Z. N. (2009). Demokrasi eğitimi için karar verme modelinin kullanılması: İlköğretim üçüncü sınıf hayat bilgisi dersi örneklemesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 53-84.
• Bakırcı, H., Artun, H. ve Şenel, S. (2016). Ortak bilgi yapılandırma modeline dayalı fen öğretiminin ortaokul yedinci sınıf öğrencilerinin kavramsal anlamalarına etkisi (gök cisimlerini tanıyalım). Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(1), 514-543.
• Curth, A. (2011). Mapping of teachers’ preparation for entrepreneurship education. Final Report, Framework Contract No EAC 19/06, Dg Education and Culture, J 3025 8322.
• Cüceloğlu, D. (1991). Yeniden insan insana. (26. Basım). İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Chonkaew, P., Sukhummek, B., & Faikhamta, C. (2016). Development of analytical thinking ability and attitudes towards science learning of grade-11 students through science technology engineering and mathematics (STEM education) in the study of stoichiometry. Chemistry Education Research and Practice, 17, 842-861.
• Çavuş, R., Kulak, B., Berk, H. ve Öztuna Kaplan, A. (2011). Fen ve teknoloji öğretiminde oyun etkinlikleri ve günlük hayattaki oyunların derse uyarlanması. İGEDER Fen ve Teknoloji Öğretmenleri Zirvesi’nde sunulmuş bildiri, İstanbul, Türkiye.
• Çelik, H., Gürpınar, C., Başer, N. ve Erdoğan, S. (2015a). Öğrencilerin yaratıcı düşünme ve girişimcilik becerilerine yönelik fen bilgisi öğretmenlerinin görüşleri. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4, 277-307.
• Çelik, H., Gürpınar, C., Başer, N. ve Erdoğan, S. (2015b). Öğrencilerin analitik düşünme becerisinin gelişimi üzerine fen bilgisi öğretmenlerinin görüşleri. Akademik Platform, 396-408. http://www.iscat.info/PastConferences/ISCAT2015/ISCAT2015/papers/C4-ISCAT2015ID61.pdf
• Çepni, S. ve Şenel Çoruhlu, T. (2014). “Güneş sistemi ve ötesi: uzay bilmecesi” ünitesinde zenginleştirilmiş 5E öğretim modeline uygun hazırlanan öğrenme ortamlarının öğrenci başarısı üzerine etkisinin incelenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 343-369.
• Deniş Çeliker, H. ve Balım, A.G. (2012). “Güneş sistemi ve ötesi: uzay bilmecesi” ünitesinde proje tabanlı öğrenme uygulamalarının öğrenci başarılarına etkisi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 5(3), 254-277.
• Deniz, İ. (2003). İletişim becerileri eğitiminin ilköğretim 8.sınıf öğrencilerinin iletişim becerisi düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi. Gazi üniversitesi/Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Demirel, G. ve Yağmur, K. (2017). Uluslararası PIRLS uygulamaları ölçütlerine göre Türk öğrencilerin üst düzey düşünme becerilerinin değerlendirilmesi. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 3(2), 95-106.
• Deveci, İ. ve Çepni, S. (2017). Girişimcilik eğitim modüllerinin fen bilimleri öğretmen adayları üzerindeki yansımaları. Ege Eğitim Dergisi, 18(2), 813-856.
• Deveci, İ., Zengin, M. N. ve Çepni, S. (2015). Fen tabanlı girişimcilik eğitimi modüllerinin geliştirilmesi ve değerlendirilmesi. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 14(27), 59-80.
• Dökmen, Ü. (1994). İletişim çatışmaları ve empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
• Ekinci, Ö. (2009). Öğretmen adaylarının empatik ve eleştirel düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Eraslan, L. (2011). İlköğretim programlarında girişimcilik öğretimi(hayat bilgisi dersi örneği). Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 27, 82-94.
• Ersever, H. Ö. (1996). Karar verme becerileri kazandırma programının ve etkileşim grubu deneyiminin üniversite öğrencilerinin karar verme stilleri üzerinde etkileri. (Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ersoy, A. F. (2016). Fenomenoloji. Eğitimde nitel araştırma desenleri içinde (ss. 51-109 ). A. Saban ve A. Ersoy (Edt.). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Güneş, F. (2012). Öğrencilerin düşünme becerilerini geliştirme. Türklük Bilimi Araştırmaları, 33, 127-146.
• Koray, Ö. (2004). Fen eğitiminde yaratıcı düşünmeye dayalı öğrenmenin öğretmen adaylarının yaratıcılık düzeylerine etkisi. Fen Eğitiminde Yaratıcılık Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 40, 580-599.
• Kurbanoğlu, S. ve Akkoyunlu, B. (2001).Öğrencilere bilgi okuryazarlığı becerilerinin kazandırılması üzerine bir çalışma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 21, 81-88.
• Marin, S., & Recipient, G. (2011). Changing skills and educational strategies in the knowledge society. Review of Artistic Education, 1(2),123-127.
• Martin, M. O., Mullis, I. V. S., Foy, P., & Hooper, M. (2016). TIMSS 2015 International results in science. TIMMS & PIRLS International Study Center, Boston College.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. S. Turan (Ed.). Ankara: Nobel.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook, (Second edition). Thousand Oaks: Sage.
• MEB. (2013). İlköğretim kurumları fen bilimleri dersi öğretim programı. Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı.
• MEB. (2018). Fen bilimleri dersi öğretim programı (ilkokul ve ortaokul 3, 4, 5, 6, 7 ve 8). Ankara: T.C. Milli Eğitim Bakanlığı.
• Nuangchalerm, P. (2009). Cognitive development, analytical thinking and learning satisfaction of second grade students learned through inquiry-based learning. Asian Social Science, 5(10), 82-87.
• OECD (2016). PISA 2015 Results in Focus. https://www.oecd.org/pisa/pisa-2015-results-in-focus.pdf Erişim tarihi: 16.01.2018
• Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. M. Bütün ve S. B. Demir (Çev. Edt.). Ankara: Pegem Akademi.
• Shahali, E. H. M., Halim, L., Rasul, S., Osman, K., Ikhsan, Z., & Rahim, F., (2015), Bitara STEM training of trainers’ programme: Impact on trainers’ knowledge, beliefs, attitudes and efficacy towards integrated STEM teaching. Journal of Baltic Science Education, 14(1), 85–95.
• Sternberg, R. J., & Grigorenko, E. L. (2004). Successful intelligence in the classroom. Theory Into Practice, 43(4), 274-280.
• Sternberg, R. J. (2002). Raising the achievement of all students: Teaching for successful intelligence. Educational Psycology Review, 14(4), 383-393.
• Sternberg, R. J. (2006). The rainbow project: enhancing the sat through assessments of analytical, practical and creative skills. Intelligence 34, 321-350.
• Thaneerananon, T., Triampo, W., & Nokkaew, A. (2016). Development of a test to evaluate students’analytical thinking based on fact versus opinion differentiation. International Journal of Instruction, 9(2), 123-138.
• Üstündağ, T. (2002). Yaratıcılığa yolculuk. (6. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Genişletilmiş 7. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, E. ve Laçin Şimşek, C. (2017). “Güneş Sistemi ve Ötesi: Uzay Bilmecesi” öğretmenler bu üniteyi nasıl işliyor? Sakarya University Journal of Education, 7(2), 252-267.