Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Determination Pre-service Teachers’ of Perceptions Related Teaching Behaviors with Micro Teaching Techniques

Yıl 2014, Cilt: 16 Sayı: 1, 181 - 203, 30.06.2014
https://doi.org/10.17556/jef.36672

Öz

The purpose of this study was to determine the perspectives of pre-service teachers for microteaching, and was to investigate the contribution of microteaching on pre-service teachers. 70 pre-service Elementary Mathematics Teachers and  Instructional Technology and Computer Education were included in this study. This study has been conducted in the spring semester of 2011-2012 at Kahramanmaras Sutcu Imam University Faculty of Education from pre-service mathematics teacher and pre-service instructional technology and computer education teacher participation of the third year students. Among the 70 subjects who received micro-teaching, 70 participants’ presentations were recorded. The implementation lasted for 13 weeks. These subjects watched the video and received feedback. Finding showed that pre-service teachers enjoyed the microteaching experiences, learned about their teaching abilities. Also their self-confidence and teaching skills increased. exactly the same format.

Kaynakça

  • Aksan, Y. ve Çakır, Ö. (1992) Pre-service teacher education: a case study, The Second International Conference: Elt And Teacher Traning in The 1990’s: Perspectives And Prospects, 23-25 Septembe,2005. Ankara.
  • Azar, A. (1998). Fizik öğretmenlerinin mesleki gelişim sürecinde özel konular, Doktora Tezi, KTÜ. Trabzon.
  • Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetim terimleri sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç Basım Yayım, Dağıtım.
  • Bandura, A. (1982). Self-efficiacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
  • Bayraktar, E. (1982) Mikro öğretim yöntemi ve uygulaması, Asistanlık tezi Ankara: KTÖD.
  • Bisset, Rossie T. (1999). The knowledge bases of the expert teacher. British Educational Research Journal. 25 (1), 39-55.
  • Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
  • Çakır, Ö., Aksan, Y. (1992) Yabanci dil öğretmeni yetiştirmede mikro öğretimin rolü: bir model, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 313-320.
  • Çapa, Y., Cakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). Development and validation of turkish version of teachers’ sense of efficacy scale, Education and Science, 30(137), 74-81.
  • Ceyhun, İ. ve Karagölge, Z. (2002) Kimya eğitiminde tezsiz yüksek lisans öğrencileri ile mikro öğretim, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül 2002, ODTÜ, Ankara.
  • Demirel, Ö. (2000), Alandan uygulamaya öğretmen sanatı, Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Gencer, A. S., & Cakiroglu, J. (2007). Turkish pre-service science teachers’ efficacy beliefs regarding science teaching and their beliefs about classroom management. Teaching and Teaching Education, 23, 664-675.
  • Görgen, İ. (2003) Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
  • Güney, K. & Ersoy, M. (2010). Mikro öğretim yönteminin ilköğretim bölümü öğretmen adaylarının “öğretim ilke ve yöntemleri” dersinde gösterdikleri ders içi performansa etkisi. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Fırat Üniversitesi. 20- 22 Mayıs 2010. Elazığ.
  • Gürol, M., (2002). Aktif öğrenmeyi temel alan oluşturmacı öğrenme tasarımının uygulanması ve başarıya etkisi. NTIE Bildiriler Kitabı, Sf: 82-95, İzmir
  • Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M., Doğar, Ç. (2005) Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
  • Harvard University (2006). http://bookcenter.harvard.edu-2002-06, Derek, Book Center for Teaching and Learning.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. (13. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kazu, H. (1997). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönetiminin etkililiği (F.Ü. Teknik Eğitim Fakültesi Örneği) IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 10-12 Eylül 1997, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkinliği (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Örneği), Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
  • Küçükahmet, L. (2004). Öğretimde planlama ve değerlendirme, İstanbul: Alkım Yayınları.
  • Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim. 18 (92), 36-44.
  • Peker, M. (2009). Genişletilmiş mikro öğretim yaşantıları hakkında matematik öğretmeni adaylarının görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 353-376.
  • Pringle, R.M., Dawson, K. and Adams, T., (2003). Technology, science and preservice teachers: creating a culture of technology-savvy elementary teachers. Action in Teacher Education, 24 (4), 46-52.
  • Rıza, E. T. (1990). Eğitimde Yöntemler Teknolojisi. Karınca Matbaacılık. İzmir.
  • Sarı, Y., Sakal, M., Deniz, S. (2005) Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği, Akademik Bilişim Konfrenası 2-4 Şubat 2005, Gaziantep.
  • Schmitz, G.S. & Schwarzer, R. (2000) Selbstwirksamkeitserwartung von lehrern: langsschnitt befunde mit einem neuen instrument, Zeitschrift für Pädagogische Psychologie, 14 (1),12-25.
  • Subramaniam, K. (2006). Creating a microteaching evaluation form: the needed evaluation criteria. Education, 126 (4), 666-677.
  • Şişman, M. (2001). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegema Yayınları.
  • Tan, Ş ve Erdoğan, A. (2002). Öğretimi planlama ve değerlendirme. Ankara: AnıYayıncılık.
  • Tschannen-Moran, M., Woolfolk-Hoy, A., (2001). Teacher efficacy: capturing an elusive concept. Teaching and Teacher Education. 17, 783-805.
  • Üredi,I. ve Üredi L. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının cinsiyetlerine, bulundukları sınıflara ve başarı düzeylerine göre fen öğretimine ilişkin öz yeterlilik inançlarının karşılaştırılması. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2).
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2003), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, M. Köseoğlu, P. Gerçek, C. Soran, H. (2004). Öğretmen öz yeterlik inancı, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 50-54.
  • YÖK (1998). Fakülte-okul işbirliği. YÖK / Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Kılavuzu, Ankara: YÖK.

Mikro Öğretim Tekniği İle Öğretmen Adaylarının Öğretim Davranışlarına İlişkin Algılarının Belirlenmesi

Yıl 2014, Cilt: 16 Sayı: 1, 181 - 203, 30.06.2014
https://doi.org/10.17556/jef.36672

Öz

Bu çalışmanın amacı, mikro öğretim tekniğinin öğretmen adaylarının öğretim davranışlarına ilişkin algısına etkisini belirlemektir. Bu amaçla çalışma; 2011-2012 öğretim yılı bahar dönemi başında Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, İlköğretim Bölümü, İlköğretim Matematik Öğretmenliği Anabilim Dalı ve Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Eğitimi bölmünde 3. sınıf öğrencilerinden (2 şube) Özel Öğretim Yöntemi II dersini alan 70 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Öğretmen adaylarının Özel Öğretim Yöntemleri II dersinde mikro öğretim tekniğini kullanarak ders sunumlarını yapmışlardır. Bu uygulama 13 hafta süresince yapılmıştır. Sunumlar kayıt altına alınmış, çekimler sınıfta izlenerek öğretmen adayları eleştirilmiş ve daha iyi bir anlatımın nasıl olabileceği tartışılmıştır. Elde edilen bulgular, öğretmen adaylarının genişletilmiş mikro öğretim uygulamalarından hoşlandıklarını, bu uygulama ile öğretme becerileri hakkında bilgi edindiklerini göstermiştir.Aynı zamanda öğretmen adaylarının öz güvenlerinin ve öğretme becerilerinin arttığı görülmüştür.

Kaynakça

  • Aksan, Y. ve Çakır, Ö. (1992) Pre-service teacher education: a case study, The Second International Conference: Elt And Teacher Traning in The 1990’s: Perspectives And Prospects, 23-25 Septembe,2005. Ankara.
  • Azar, A. (1998). Fizik öğretmenlerinin mesleki gelişim sürecinde özel konular, Doktora Tezi, KTÜ. Trabzon.
  • Balcı, A. (2005). Açıklamalı eğitim yönetim terimleri sözlüğü. Ankara: Tek Ağaç Basım Yayım, Dağıtım.
  • Bandura, A. (1982). Self-efficiacy mechanism in human agency. American Psychologist, 37(2), 122-147.
  • Bayraktar, E. (1982) Mikro öğretim yöntemi ve uygulaması, Asistanlık tezi Ankara: KTÖD.
  • Bisset, Rossie T. (1999). The knowledge bases of the expert teacher. British Educational Research Journal. 25 (1), 39-55.
  • Çakır, Ö. S. (2000). Öğretmen yetiştirmede teoriyi pratiğe bağlayan mikro-öğretimin türkiye’deki üç üniversitede durumu, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 62-68.
  • Çakır, Ö., Aksan, Y. (1992) Yabanci dil öğretmeni yetiştirmede mikro öğretimin rolü: bir model, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, 313-320.
  • Çapa, Y., Cakıroğlu, J. ve Sarıkaya, H. (2005). Development and validation of turkish version of teachers’ sense of efficacy scale, Education and Science, 30(137), 74-81.
  • Ceyhun, İ. ve Karagölge, Z. (2002) Kimya eğitiminde tezsiz yüksek lisans öğrencileri ile mikro öğretim, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül 2002, ODTÜ, Ankara.
  • Demirel, Ö. (2000), Alandan uygulamaya öğretmen sanatı, Ankara: Pegem A. Yayıncılık.
  • Gencer, A. S., & Cakiroglu, J. (2007). Turkish pre-service science teachers’ efficacy beliefs regarding science teaching and their beliefs about classroom management. Teaching and Teaching Education, 23, 664-675.
  • Görgen, İ. (2003) Mikroöğretim uygulamasının öğretmen adaylarının sınıfta ders anlatımına ilişkin görüşleri üzerine etkisi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 56-63.
  • Güney, K. & Ersoy, M. (2010). Mikro öğretim yönteminin ilköğretim bölümü öğretmen adaylarının “öğretim ilke ve yöntemleri” dersinde gösterdikleri ders içi performansa etkisi. 9. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu. Fırat Üniversitesi. 20- 22 Mayıs 2010. Elazığ.
  • Gürol, M., (2002). Aktif öğrenmeyi temel alan oluşturmacı öğrenme tasarımının uygulanması ve başarıya etkisi. NTIE Bildiriler Kitabı, Sf: 82-95, İzmir
  • Gürses, A., Bayrak, R., Yalçın, M., Açıkyıldız, M., Doğar, Ç. (2005) Öğretmenlik uygulamalarında mikro öğretim yönteminin etkililiğinin incelenmesi, Kastamonu Eğitim Dergisi, 13(1), 1-10.
  • Harvard University (2006). http://bookcenter.harvard.edu-2002-06, Derek, Book Center for Teaching and Learning.
  • Karasar, N. (2004). Bilimsel araştırma yöntemi. (13. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Kazu, H. (1997). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönetiminin etkililiği (F.Ü. Teknik Eğitim Fakültesi Örneği) IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 10-12 Eylül 1997, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Kazu, H. (1996). Öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkinliği (Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Örneği), Doktora Tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
  • Küçükahmet, L. (2004). Öğretimde planlama ve değerlendirme, İstanbul: Alkım Yayınları.
  • Külahçı, Ş. G. (1994). Mikro öğretimde Fırat Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi deneyimi II. değerlendirme. Eğitim ve Bilim. 18 (92), 36-44.
  • Peker, M. (2009). Genişletilmiş mikro öğretim yaşantıları hakkında matematik öğretmeni adaylarının görüşleri. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 7(2), 353-376.
  • Pringle, R.M., Dawson, K. and Adams, T., (2003). Technology, science and preservice teachers: creating a culture of technology-savvy elementary teachers. Action in Teacher Education, 24 (4), 46-52.
  • Rıza, E. T. (1990). Eğitimde Yöntemler Teknolojisi. Karınca Matbaacılık. İzmir.
  • Sarı, Y., Sakal, M., Deniz, S. (2005) Okul öncesi öğretmen yetiştirmede mikro öğretim yönteminin etkililiği, Akademik Bilişim Konfrenası 2-4 Şubat 2005, Gaziantep.
  • Schmitz, G.S. & Schwarzer, R. (2000) Selbstwirksamkeitserwartung von lehrern: langsschnitt befunde mit einem neuen instrument, Zeitschrift für Pädagogische Psychologie, 14 (1),12-25.
  • Subramaniam, K. (2006). Creating a microteaching evaluation form: the needed evaluation criteria. Education, 126 (4), 666-677.
  • Şişman, M. (2001). Öğretmenliğe giriş. Ankara: Pegema Yayınları.
  • Tan, Ş ve Erdoğan, A. (2002). Öğretimi planlama ve değerlendirme. Ankara: AnıYayıncılık.
  • Tschannen-Moran, M., Woolfolk-Hoy, A., (2001). Teacher efficacy: capturing an elusive concept. Teaching and Teacher Education. 17, 783-805.
  • Üredi,I. ve Üredi L. (2005). Sınıf öğretmeni adaylarının cinsiyetlerine, bulundukları sınıflara ve başarı düzeylerine göre fen öğretimine ilişkin öz yeterlilik inançlarının karşılaştırılması. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (2).
  • Yıldırım A. ve Şimşek H. (2003), Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, M. Köseoğlu, P. Gerçek, C. Soran, H. (2004). Öğretmen öz yeterlik inancı, Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 58, 50-54.
  • YÖK (1998). Fakülte-okul işbirliği. YÖK / Dünya Bankası Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi Kılavuzu, Ankara: YÖK.
Toplam 35 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Alan Eğitimleri
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kadir Bilen

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 16 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Bilen, K. (2014). Mikro Öğretim Tekniği İle Öğretmen Adaylarının Öğretim Davranışlarına İlişkin Algılarının Belirlenmesi. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1), 181-203. https://doi.org/10.17556/jef.36672