Bu çalışmada Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersi öğretmenlerinin sınıf dışı öğrenme ortamlarına yönelik görüşlerini ortaya koymak hedeflenmektedir. Bu amaca uygun düşecek şekilde, çalışmamızda karma yöntem araştırma desenlerinden biri olan yakınsayan paralel desen kullanılmıştır. Bu doğrultuda DKAB öğretmenlerinden anket yoluyla toplanan kapalı uçlu sorularla ilgili veriler SPSS istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Açık uçlu sorularla elde edilen veriler ise betimsel analiz yoluyla analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına göre, DKAB öğretiminde öğretmenlerin çoğunluğunun sınıf dışı öğrenme ortamlarını kullandıkları tespit edilmiştir. DKAB öğretmenlerinin en çok yaptıkları sınıf dışı etkinlikleri, okul mescidi ziyareti, kandil gecesi etkinlikleri ve okul dışı cami ziyaretidir.
Öğretmenler öğrencilerin sınıfta öğrendiklerini gerçek hayatta görmelerini sağlamak, öğrencilerde merak uyandırmak, araştırmaya yöneltmek ve öğrencilerin sosyal ve ahlaki gelişimlerine katkı sağlamak amacıyla sınıf dışı ortamları tercih ettiklerini belirtmişlerdir. Verilen cevaplar, DKAB dersi öğretmenlerinin sınıf dışı ortamları öğretim programındaki amaçlara uygun olarak tercih ettiklerini göstermektedir. Bununla beraber, DKAB öğretmenlerinin sınıf dışı öğretimi planlama, uygulama ve değerlendirmede bazı eksikliklerinin olduğu tespit edilmiştir. Öğretmen ifadelerinden, sınıf dışı öğrenme ortamlarında genellikle öğretmen merkezli öğretim yöntemlerinin uygulandığı anlaşılmaktadır. Sınıf dışı öğrenme ortamlarının kullanımı sırasında meydana gelebilecek bir olumsuzluk durumunda, yöneticilerin öğretmenlerin arkasında durmayacağı endişesi onların sınıf dışı öğrenme ortamlarına öğrenci götürme konusuna olumsuz bakmalarındaki en önemli etken olarak ortaya çıkmaktadır.
Din Eğitimi Sınıf Dışı Öğrenme Ortamları Non-formal öğrenme Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmeni Öğretim Süreçleri.
It is aimed at this work to reveal the views of Religious Culture and Moral Knowledge (RCMK) course teachers about learning environments outside the classroom. Following this purpose, convergent parallel design, which is one of the mixed method research designs, was used in our analysis. In this direction, we used the SPSS statistical program to analyse the data obtained with closed-ended questions collected from RCMK teachers through questionnaires. However, we examined the data obtained with open-ended questions through descriptive analysis. According to the research findings, it has been determined that most teachers use out-of-class learning environments in RCMK teaching. The most out-of-class activities of RCMK teachers are visiting the school mosque, Islamic sacred night (qandîl) activities and visiting mosques outside of school.
Teachers stated that they preferred out-of-class environments to arouse curiosity in students, to help them see the real-life equivalent of what they learned in the classroom, to direct students to research, and to contribute to their social and moral development. The answers show that RCMK course teachers prefer out-of-class environments in accordance with the objectives of the curriculum. However, it has been determined that RCMK teachers have some deficiencies in planning, implementing, and evaluating out-of-class teaching. From the statements of the teachers, it is seen that teacher-centred teaching methods are generally practised in out-of-class learning environments. In a probable negative situation that may occur during the practising of out-of-class learning environments, the concern that the administrators will not stand behind the teachers emerges as the most crucial factor in their negative attitude towards taking students to out-of-class learning environments.
Religious Education Out-of-class learning environments Non-formal learning Education Processes Religious Culture and Moral Knowledge Teacher
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Araştırmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 5 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 2 |
Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.