The Menu That Fingers Read: A Model Proposal with Braille

Yıl 2014, Sayı: 2, 20 - 32, 01.06.2014

Osman Güldemir , Gencay Saatcı

Öz

The most important issues in the life is mostly about eat and drink. The main purpose of preparing and presenting menu in terms of food and beverage companies; selection of raw materials from the purchasing stage to presentation stage and, to respond to different customer needs and expectations. Besides the presence of different consumer desires and needs, the presence of independent and disparate consumer life conditions are can’t be ignored. People with disabilities who having a harder and challenging living conditions compared to healthy individuals have problems to obtain the information and, access the resources in their daily lives. Braille alphabet resources diversity and numbers are less and, accessing to them are difficult. Hence people with disabilities, to sustain their lives on an equal basis with other members of the community; the menu of the Oda Restaurant that operates in Eskişehir, reorganized by Braille with the help of Six Dots Foundation and, the application was performed. The perception of the menu that prepared for the visually impaired people is positive, and visually impaired people represented that they would like to receive equal quality service as well as normal people

Anahtar Kelimeler

Braille Alphabet, Business for Disabled People, Eskişehir, Visually Impaired, Menu

PARMAKLARIN OKUDUĞU MENÜ: BRAILLE ALFABESİ İLE BİR MODEL ÖNERİSİ

Öz

Bireylerin yaşamlarında gereksinim duydukları en önemli konuların başında yeme–içme faaliyetleri gelmektedir. Günlük yaşam içerisinde bireylerin evlerinin dışında ortaya çıkan yeme–içme ihtiyacını karşılayan yiyecek içecek işletmeleri açısından menü hazırlayıp sunmanın temel amacı; satın alma aşamasından sunum aşamasına kadar geçen süre zarfında hammadde seçimi ve farklı tüketicilerin ihtiyaç ve beklentilerine cevap verebilmektir. Birbirinden farklı tüketici istek ve ihtiyaçlarının bulunmasının yanında, birbirinden bağımsız tüketiciler ve birbirinden farklı yaşam koşullarının varlığı da göz ardı edilemeyecek bir gerçektir. Sağlıklı bireylere göre daha sert ve zorlu yaşam şartlarına sahip olan, doğuştan veya sonradan bazı yetilerini kaybetmiş engelli bireyler günlük yaşamlarında bilgiye erişim ve kaynak elde edebilme problemleri yaşamaktadırlar. Braille alfabesiyle hazırlanan kaynakların, sayıları ve çeşitliliği az olup erişilebilmesi de zordur. Buradan hareketle engelli bireylerin, toplumun diğer üyeleriyle eşit bir şekilde yaşam sürdürebilmeleri için; Eskişehir’de faaliyet gösteren Oda Restoran’ın menüsü, Altı Nokta Körler Vakfı yardımıyla Braille alfabesi ile yeniden düzenlenmiş ve çalışmanın uygulaması gerçekleştirilmiştir. Bu bağlamda görme engelli bireyler için hazırlanan ve pilot uygulaması gerçekleştirilen menünün, engelli bireyler tarafından algılanması; olumlu yönde olup, her bireyin aldığı hizmetten eşit şekilde faydalanma hakkı olduğunu ve her müşteri gibi kaliteli hizmet almak istediklerini ifade etmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Braille Alfabesi, Engelsiz İşletmeler, Eskişehir, Görme Engelliler, Menü

Kaynakça

• Açlan, Levent. İstanbul. Görüşme Tarihi: 04.08.2014.
• Akın, A. ve Akın, A. (2013). Yiyecek içecek işletmelerinde uygulanan maliyet kontrol sistemlerinin tespitine yönelik bir araştırma: Gaziantep Örneği. Akademik Bakış Dergisi, 36 (2013), 1 – 16.
• Altınel, H. (2011). Menü yönetimi ve menü planlama. Ankara: Detay Yayıncılık.
• ANKV (Altı Nokta Körler Vakfı). (2013). Hakkımızda. http://www.6nokta.org.tr/tr/hakkimizda.html, (Erişim Tarihi: 22.05.2014).
• Artar, Y. ve Karabacakoğlu, Ç. (2003). Türkiye’de özürlüler turizminin geliştirilmesine yönelik olarak konaklama tesislerindeki alt yapı olanaklarının araştırılması. Ankara: Milli Prodüktivite Merkezi.
• Atikson, H. ve Jones, P. (1994). Menu engineering: managing the food service micro- marketing mix. Journal of Restaurant & Food Service Marketing, 1(1), 37 – 55.
• Biçici, F. ve Köroğlu, Ç. (2013). Restoran işletmelerinde ürün demetleme uygulaması olarak set menülerin yabancı turist algılamalarına etkisi. Journal of Tourism and Gastronomy Studies,1/2 (2013), 52–58.
• Bölükoğlu, İ. ve Taşpınar, O. (2009). Menü mühendisliği ve Kalamış Divan Brasserie incelemesi. 10. Ulusal Turizm Kongresi, Mersin Üniversitesi, Mersin, 1429 – 1434.
• Bölükoğlu, İ. ve Türksoy, A. (2001). Menü analiz sürecinde kullanılan yöntemlerden menü mühendisliğindeki son gelişmeler: iş gücünü dikkate alan bir model. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (2), 22 – 36.
• Bulduk, S. (2013). Beslenme ilkeleri ve mönü planlama. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Coşkun, Y. ve Akkaş, G. (2009). Engelli çocuğu olan annelerin sürekli kaygı düzeyleri ile sosyal destek algıları arasındaki ilişki. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 10 (1), 213 – 227.
• Çağlar, S. (2012). Engellilerin erişebilirlik hakkı ve Türkiye’de erişebilirlikleri. AÜHFD, 61 (2) 2012: 541–598.
• Çam, M. (2009). Konaklama işletmelerinde yiyecek – içecek maliyet kontrolünün önemi ve Akdeniz bölgesindeki konaklama işletmelerinde bir anket çalışması. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6 (11), 503 – 524.
• Çentik, G., Uçar, Ö. ve Uçar, E. (2013). Görme engellilere kabartma yazı alfabesini öğretmek amacıyla bilgisayar destekli bir eğitim setinin tasarımı ve uygulaması. XV. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, Akdeniz Üniversitesi, Antalya, 32 – 38.
• Çiftçi, Y. ve Köroğlu, Ç. (2008). Otel işletmelerinde yiyecek-içecek maliyet kontrol yöntemlerinin incelenmesi (Marmaris ilçesi örneği). Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (2008), 33 – 43.
• Demirbilek, M. (2013). Zihinsel engelli bireylerin ve ailelerinin gereksinimleri. Turkish Journal Of Family Medicine And Primary Care (Tjfmpc), www.tjfmpc.com, 7 (3), 58 – 65.
• Doğan, S., Şanlıer, N. ve Tuncer, M. (2010). Yiyecek – içecek işletmelerinin satış çabalarında etik: Kastamonu ili örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18 (1), 241 – 256.
• Dönmez, A., Arıcı, A. ve Kutluk, F. A. (2011). Antalya’daki beş yıldızlı konaklama işletmelerinde yiyecek-içecek maliyet kontrolü ve fiyatlama uygulamaları üzerine bir araştırma. Uluslararası Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 3/1 (2011), 201–222.
• http://engelsizerisim.com/eeeh/yazi/13/turizmde_erisilebilirlik, (Erişim Tarihi: 13.06.2014).Turizmde erişilebilirlik.
• Ekinci, Muhammet. İstanbul. Görüşme Tarihi: 03.08.2014.
• Giritlioğlu, İ. (2008). Otel işletmelerinde mutfak yönetimi ve yiyecek döngüsündeki kayıpların belirlenmesine yönelik bir araştırma. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Balıkesir Üniversitesi, Balıkesir.
• Gökbay, İ. Z., Ergen, A. ve Özdemir, N. (2011). Engelli bireylerin istihdamına yönelik bir vaka çalışması: “engelsiz eğitim”. Öneri, 9 (36), 1 – 8.
• Koşan, L. (2013). Menü analizinde geleneksel ve çağdaş yöntemlerin karşılaştırılması. Niğde Üniversitesi İİBF Dergisi,6 (1),203–219.
• Koşan, L. ve Geçgin, E. (2013). Hedef maliyetleme sisteminin menü analizinde kullanılması: bir yiyecek içecek işletmesinde yapılan uygulama ve sonuçları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22 (2), 391 – 410.
• Kula, M. N. (2005). Engelli birey ve ailesinin sosyal uyumunda “yaratılanı hoş gör yaradandan ötürü” anlayışının rolü. Tasavvuf: İlmî ve Akademik Araştırma Dergisi, 6 (15),153– 176.
• Müftüoğlu, U. (2006). Tekerlekli sandalye kullanan bedensel engellilerin kentsel mekânları kullanım olanaklarının Trabzon kent merkezi örneği üzerinde incelenmesi.(Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon.
• Ninemeier, D. J. (2001). Planing and control for food and beverage operation. Michigan: American Hotel and Lodging Association.
• OR (Oda Restoran). (2014). Hakkımızda. http://www.odarestoran.com.tr/, (Erişim Tarihi: 22.05.2014).
• Öztürk, M. (2011). Türkiye’de engelli gerçeği. İstanbul: Ajans Vista Matbaacılık.
• Rızaoğlu, B. ve Hançer, M. (2013). Menü ve yönetim. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Sarıışık, M., Akova, O. ve Güven, E. (2008). Mönü yönetiminde yeni bir yaklaşim: 3p analiz yöntemi. III. Balıkesir Ulusal Turizm Kongresi, Balıkesir, 277 – 280.
• Subaşıoğlu, F. (2000). Engellilerin internet’e erişimi üzerine. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih- Coğrafya Fakültesi Dergisi, 40(3-4), 203 – 216.
• Ulutaşdemir, N. (2007). Engelli çocukların eğitimi. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 2 (5), 119 – 131.
• Yılmaz, E. ve Vural, A. (2014). Turizmde erişebilirlik. http://engelsizerisim.com/eeeh/yazi/13/turizmde_erisilebilirlik, (Erişim Tarihi: 15.08.2014).
• Yılmaz, Y. (2006). Konaklama & ağırlama işletmelerinde servis tekniği ve yönetimi. Ankara: Detay Yayıncılık.