E-Learning Attitude Scale: The University Students Form Validity and Reliability Study

Yıl 2022, Cilt: 42 Sayı: 1, 273 - 302, 28.04.2022

Yunus Emre Yarayan , Ahmet Emre Fakazlı , Levent İlhan

https://doi.org/10.17152/gefad.913541

Cited By: 5

Öz

The purpose of this research is to develop a scale to determine university students' attitudes towards e-learning. For this purpose, the research was carried out in two stages. The students voluntarily participated in the first procedure (N = 225) and the second procedure (N = 489). Personal Information Form and E-Learning Attitude Scale, whose validity and reliability study was conducted, were used as data collection tools in the study. In the analysis of the data obtained within the scope of the research, exploratory factor analysis was used for the construct validity of the scale, and as a result of this analysis confirmatory factor analysis was used to verify the structure obtained. Based on these analyzes, in addition to the average variance (AVE) values explained in order to provide evidence for the convergent validity of the scale, the
construct reliability (CR) values were also calculated. Internal consistency coefficients were calculated for the reliability assessment of the scale, and item total test correlations were also examined to provide evidence for item discrimination. As a result of the exploratory factor analysis, it was determined that the measurement tool consists of one dimension and 14 items. Goodness of fit index values obtained as a result of confirmatory factor analysis were determined as x2 / df (x2 = 269.141, sd = 77) = 3.49, RMSEA = 0.072, SRMR = 0.046, CFI = 0.94 GFI = 0.92. The Cronbach's Alpha value of the scale was 0,92 and the item-total test correlations ranged between 43 and 77. Therefore, it can be said that the E-Learning Attitude Scale is a valid
and reliable measurement tool.

Anahtar Kelimeler

e-Learning, Attitute, Validity, Reliability

E-Öğrenme Tutum Ölçeği: Üniversite Öğrencileri Formu Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin e-öğrenmeye ilişkin tutumlarını belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirmektir. Bu amaç doğrultusunda araştırma iki aşamalı olarak yürütülmüştür. Birinci aşamaya N=225, ikinci aşamaya ise N=489 öğrenci gönüllü olarak katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Kişisel Bilgi Formu ve geçerlik güvenirlik çalışması yapılan E-Öğrenme Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma kapsamında elde edilen verilerin analizinde ölçeğin yapı geçerliliği için açımlayıcı faktör analizi, bu analiz neticesinde elde edilen yapının doğrulanması için ise, doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Bu analizler sonucunda ölçeğin yakınsak geçerliğine kanıt sağlamak amacıyla açıklanan ortalama varyans (AVE) değerlerinin yanı sıra, yapı güvenirliği (CR) değerleri de hesaplanmıştır. Ölçeğin güvenirlik değerlendirmesi için iç tutarlılık katsayısı hesaplanmış, madde ayırt ediciliğine kanıt sağlamak amacıyla madde toplam test korelasyonları da incelenmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen bulgular sonucunda, açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçme aracının tek boyut ve 14 maddeden oluştuğu tespit edilmiştir. Doğrulayıcı faktör analiz sonucunda elde edilen uyum iyiliği indeks değerleri, x2/sd (x2=269,141, sd=77) =3,49, RMSEA=0,072, SRMR=0,046, CFI=0,94 GFI=0,92 olarak belirlenmiştir. Ölçeğin Cronbach Alpha değerinin ise, 0,92 olduğu madde-toplam test korelasyonlarının ise ,43 ile ,77 arasında değiştiği tespit edilmiştir. Sonuç olarak, E-Öğrenme Tutum Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

E-Öğrenme, Tutum, Geçerlik, Güvenirlik

Kaynakça

• Adıyaman, Z. (2002). Uzaktan eğitim yoluyla yabancı dil öğretimi. The Turkish Online Journal of Educational Technology. 1(1), 92-97.
• Akdemir, O. (2008). Teaching in online courses: experiences of ınstructional technology faculty members. Turkish Online Journal of Distance Education, 9(2), 97-108.
• Al-Arimi, A. M. A. (2014). Distance learning. Social and Behavioral Sciences, 152, 82-88. doi: 10.1016/j.sbspro.2014.09.159
• Al-Fraihat, D., Joy, M., ve Sinclair, J. (2020). Evaluating E-learning systems success: An empirical study. Computers in Human Behavior, 102, 67-86.
• Altıparmak, M., Kurt, G. D. ve Kapıdere, M. (2011). E-Öğrenme ve uzaktan eğitimde açık kaynak kodlu öğrenme yönetim sistemleri. Akademik Bilişim‟ 11 - XIII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri. Malatya: İnönü Üniversitesi.
• AL-Musawi, N. M. (2014). Development and Validation of a scale to measure student attitudes towards e-learning. Journal of Teaching and Teacher Education, 2(1), 1-12
• Aoki, K. (2010). The use of ıct and e-learning in highereducation in Japan. World Academy of Science, Engineering &Technology, 66, 868-872.
• Bertea, P. (2009). Measurıng students’ attıtude towards e-learnıng. a case study. İnternational Scientific Conference eLearnin and Software for Education. Bucharest
• Bozkurt, A. (2017). Türkiye’de uzaktan eğitimin dünü, bugünü ve yarını. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi. 3(2), 85-124.
• Biçer, H., ve Korucu, A. T. (2020). E-öğrenmeye yönelik tutum ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 10(1), 237-256.
• Byrne, B. M. (2010). Testing for the factorial validity of a theoretical construct. Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications, and programming, 74-82.
• Cereijo, M. V. P. (2006). Attitude as predictor of success in online training. International Journal on E-Learning, 5(4), 623-639.
• Chou, T. R. (2014). A scale of university students’ attitudes toward e-learning on the moodle system. International Journal of Online Pedagogy and Course Design, 4(3), 49-65.
• Çakır, R. ve Yükseltürk, E. (2010). Bilgi toplumu olma yolunda öğrenen organizasyonlar, bilgi yönetimi ve e-öğrenme üzerine teorik bir çözümleme. Kastamonu Eğitim Dergisi, 18(2), 201-512.
• Çetin, İ. (2012). Tutum nedir? Tutumların özellikleri. Erişim adresi, https://www.tavsiyeediyorum.com/makale_9597.htm
• Ekici, G., Gökmen, A., ve Hakan, K. (2014). Öğretmen adaylarının “bilgisayar” kavramı konusundaki bilişsel yapılarının belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(3).
• Erdoğan, Y., Bayram, S., ve Deniz, L. (2007). Web tabanlı öğretim tutum ölçeği: Açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 4(2), 1-14.
• Ergin, İ., Kanlı, U. ve Ünsal, Y. (2008). An example for the effect of 5e model on the academic success and attitude levels of students’: “ınclined projectile motion”. Journal of TURKISH SCIENCE EDUCATION, 5(3), 47-59.
• Esentürk, O. K., Yılmaz, A., İlhan, E. L., ve Kan, A. (2019). Beden eğitimi öğretmeni kişilerarası öz-yeterlik ölçeği’nin psikometrik özelliklerinin incelenmesi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 24(2), 63-88.
• Etlioğlu, M. ve Tekin, M. (2019). Elektronik öğrenmede öğrenci tutum ve akademik başarı arasındaki ilişkide ilgi ve heyecanın aracılık rolü. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(38), 163-183.
• Eygü, H. ve Karaman, S. (2013). Uzaktan eğitim öğrencilerinin memnuniyet algıları üzerine bir araştırma. Sosyal Bilim, 3(1), 36-59.
• Fabrigar, L. R., Wegener, D. T., MacCallum, R. C. ve Strahan, E. J. (1999). Evaluating the use of exploratory factor analysis in psychological research. Psychological Methods, 4(3), 272-299.
• Fornell, C., ve Larcker, D. F. (1981). Evaluating structural equation models with unobservable variables and measurement error. Journal of Marketing Research, 39-50.
• Gravetter, F. J., & Forzano, L. A. B. (2012). Research methods for the behavioral sciences: Cengage Learning.
• Gravetter, F., & Wallnau, L. (2014). Essentials of statistics for the behavioral sciences (8th ed.). Belmont, CA: Wadsworth
• Guilar, J. ve Loring, A. (2008). Dialogue and community in online learning: lessons from. Journal of Dıstance Educatıon, 22(3), 19-40.
• Gülbahar, Y. (2019). E-öğrenme (5.Baskı). Ankara: Pegem Akademi
• Hair, J. F., Anderson, R. E., Tatham, R. L. ve Black, W. C. (1998). Multivariate data analysis. (5.th Ed). Prentice Hall, New Jersey.
• Haznedar, Ö. ve Baran, B. (2012). Eğitim fakültesi öğrencileri için e-öğrenmeye yönelik genel bir tutum ölçeği geliştirme çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 2(2), 42-59.
• Henderson, A. J. (2003). The e-learning question and answer book: a survival guide for trainers and business managers. New York: Amacom Press.
• İlhan, E, L. (2011). Examination on the healthy life style behaviors of the student-athletes in university teams in Turkey. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(3), 1511-1522.
• İşman, A. (2011). Uzaktan eğitim (4.Baskı). Ankara: Pegem Akademi
• Karataş, S. (2008). Interactıon ın the ınternet-based dıstance learnıng researches: results of a trend analysıs. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 7(2), 1003-6521.
• Karataş, S., Yılmaz, A. B., ve Dikmen, C. H. (2017). Interactıon ın dıstance educatıon envıronments. Quarterly Review of Distance Education, 18 (1), 18(1), 63-82.
• Kristanto, A., Mustaji ve Mariono, A. (2017). The development of ınstructional materials e-learning based on blended learning. International Education Studies, 10(7), 10-17.
• Khan, B. H. (2001). A framework for web-based learning. Engelwood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications
• Kline, RB. (2015). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. Guilford Press, New York.
• Korkmaz, Ö., Çakır, R. ve Tan, S.S. (2015). Öğrencilerin e-öğrenmeye hazır bulunuşluk ve memnuniyet düzeylerinin akademik başarıya etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 16(3), 219-241.
• Kumar Basak, S., Wotto, M., ve Belanger, P. (2018). E-learning, M-learning and D-learning: Conceptual definition and comparative analysis. E-Learning and Digital Media, 15(4), 191-216.
• Liaw, S. S., Huang, H. M., ve Chen, G. D. (2007). Surveying instructor and learner attitudes toward e-learning. Computers & Education, 49(4), 1066-1080.
• Mehra, V. ve Omidian, F. (2012). Development an ınstrument to measure university students’ attitude towards e-learning. Turkish Online Journal of Distance Education-TOJDE, 13(1), 34-51.
• Nunnally, J.C. ve Bernstein, I. (1994). Psychometric Theory. McGraw-Hill, New York.
• Özbay, Ö. (2015). Dünyada ve Türkiye’de uzaktan eğitimin güncel durumu. The Journal of International Education Science. 2(5), 376-394.
• Özbek, E.A. (2014). Açık ve uzaktan öğrenmenin günümüzdeki durumu. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(3), 154-165.
• Palmer, S. ve Holt, D. (2009). Students' perceptions of the value of the elements of an online learning environment: Looking back in moving forward. Interactive Learning Environments. https://doi.org/10.1080/09539960802364592
• Selim, H.M. (2007). Critical success factors for e-learning acceptance: ConWrmatory factor models. Computers & Education, 49, 396-413.
• Sezgin, F., Koşar, D., Koşar, S. ve Er, E. (2017). Öğretmenlerin öğrenciye yönelik metaforlarının belirlenmesine ilişkin nitel bir araştırma. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32(2), 600-611. doi: 10.16986/HUJE.2016018864
• Steiger, J.H. (2000). Point estimation, hypothesis testing, and interval estimation using the RMSEA: some comments and a reply to Hayduk and Glaser. Structural Equation Modeling 7(2):149-62.
• Şata, M., Çorbacı, E.C., ve Koyuncu, M.S. (2019). Mobil öğrenmeye hazırbulunuşluk ölçeği’ nin uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 1513-1533.
• Şentürk, C. (2016). Öğretmenlerin e-öğrenmeye yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1501-1511.
• Tabachnick, B.G. ve Fidell, J. B. (2013) Using Multivariate Statistics (sixth ed.) Pearson, Boston
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel.
• Tezbaşaran, A. (1996). Likert Tipi Ölçek Hazırlama Kılavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Thompson, B. (2004). Exploratory and confirmatory factor analysis: Understanding concepts and applications. American Psychological Association, Washington, DC.
• Toker-Gökçe, A. (2008). Küreselleşme sürecinde uzaktan eğitim. D.Ü. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 1-12.
• Usta, İ. (2018). Öğretmen yetiştirme lisans programlarındaki değişim ve açık ve uzaktan öğrenme dersine yönelik öneriler. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 4(4), 58-68.
• Usta, İ., Uysal, Ö. ve Okur, M.R. (2016). Çevrimiçi öğrenme tutum ölçeği: geliştirilmesi, geçerliği ve güvenirliği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43).
• Yıldırım, S., Yıldırım, G., Çelik, E. ve Karaman, S. (2014). Uzaktan eğitim öğrencilerinin uzaktan eğitime yönelik görüşleri: bir ölçek geliştirme çalışması. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(3), 365-370.
• Zhang, D. ve Nunamaker, J.F. (2003). Powering e-learning ın the new millennium: an overview of e-learning and enabling technology. Information Systems Frontiers, 5(2), 201-212.
• Zhang, L. C. ve Worthington, A.C. (2016). Scale and scope economies of distance education in Australian universities. Studies in Higher Education. http://dx.doi.org/10.1080/03075079.2015.1126817