Looking at Different Cultures with Film Analysis Method: Divorce and Children

Yıl 2024, Cilt: 44 Sayı: 1, 737 - 769, 30.04.2024

Asya Çetin , Şenay Şirin

https://doi.org/10.17152/gefad.1360821

Öz

In this study, divorce processes in different cultures and how the child's exposure to these processes is reflected through the film industry. The study material of the research consists of countries with various cultural, social and legal differences such as America (n=6), France (n=1), Russia (n=3), Greece (n=1), Turkey (n=3), Iran (n=4) and 20 divorce-themed films made in India (n=2). In the study, in which document analysis, one of the qualitative research methods, was used, the film observation form developed by the researchers was used as a data collection tool. From the study, it was determined that the marriage status of the main characters in the examined films was mostly fond; the reasons for the divorce of the couples were workload/financial problems, communication problems, cheating, cultural differences and violence; mothers faced with the image of unsuccessful mother during the divorce process, they experienced adaptation problems and emotional difficulties with the child; fathers experienced emotional difficulties in this process, custody process, getting used to living alone and social pressure; children, on the other hand, experienced emotional uncertainties in the divorce process of their parents and decreased academic performance; decision of divorce creates surprise and shock, sadness and sadness, anger and anger, surprise and shock, guilt, anxiety and separation anxiety on children. Reflecting cultural richness and different perspectives, these films highlight the universal dimension of the debate on divorce and children, while at the same time showing how complex and deep individual experiences and emotional bonds are.

Anahtar Kelimeler

Culture, Family, Children, Divorce

Film Analizi Yöntemi ile Farklı Kültürlere Bakış: Boşanma ve Çocuk

Öz

Bu çalışmada farklı kültürlerdeki boşanma süreçleri ve çocuğun bu süreçlerden etkilenme durumunun film endüstrisi aracılığıyla nasıl yansıtıldığını incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma materyalini çeşitli kültürel, sosyal ve yasal farklılıklar taşıyan ülkeler olan Amerika (n=6), Fransa (n=1), Rusya (n=3), Yunanistan (n=1), Türkiye (n=3), İran (n=4) ve Hindistan’ da (n=2) yapılmış boşanma temalı 20 film oluşturmaktadır. Nitel araştırma yöntemlerinden doküman incelemesinin kullanıldığı çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacılar tarafından geliştirilen film gözlem formu kullanılmıştır. Çalışmadan, incelenen filmlerdeki ana karakterlerin evlenme durumlarının çoğunlukla severek olduğu; çiftlerin boşanma sebeplerinin iş yoğunluğu/finansal problemler, iletişim sorunları, aldatma, kültürel farklılıklar ve şiddet olduğu; annelerin boşanma sürecinde başarısız anne imajı ile karşı karşıya kaldıkları, çocukla beraber yeni hayata uyum sorunları ve duygusal zorluklar yaşadıkları; babaların bu süreçte duygusal zorluklar yaşadıkları, velayet süreci, yalnız yaşamaya alışma süreci ve toplumsal baskı yaşadıkları; çocukların ise anne ve babalarının boşanma sürecinde duygusal belirsizlikler yaşadıkları ve akademik performanslarında düşme olduğu; boşanma kararının çocuklar üzerinde şaşkınlık ve şok, üzüntü ve hüzün, öfke ve kızgınlık, şaşkınlık ve şok, suçluluk, endişe ve ayrılma kaygısı yarattığı sonuçları elde edilmiştir. Kültürel zenginlikleri ve farklı perspektifleri yansıtan bu filmler, boşanma ve çocuk konusundaki tartışmaların evrensel boyutunu vurgularken, aynı zamanda bireysel deneyimlerin ve duygusal bağların da ne kadar karmaşık ve derin olduğunu göstermektedirler.

Anahtar Kelimeler

Kültür, Aile, Çocuk, Boşanma

Kaynakça

• Amato, P. R. (2001). Children of divorce in the 1990s: An update of the Amato and Keith (1991) meta-analysis. Journal of Family Psychology, 15, 355–370.
• Amoateng, A. Y., Heaton, T. B., & Kalule-Sabiti, I. (2007). Fathers’ involvement in childcare and perceptions of parenting involvement among African American and African immigrant fathers. Sex Roles, 56(5-6), 331-341.
• Babuçcu, R. (2018). Asghar Farhadi sinemasında toplumsal cinsiyet: Çarşamba Ateşi, Elly Hakkında ve Bir Ayrılık filmleri üzerine bir inceleme.
• BASGM, Aile Yapısı Araştırması (2006). Ed. Mustafa Turgut, (Ankara: Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Yayınları, 2010).
• Başkaya, Z., & Ünal, A. (2017). Türkiye'de evlenme ve boşanma oranlarının iller düzeyinde zamansal değişimi (2001-2015). Journal of International Social Research, 10(53).
• Bayer, A. (2013). Değişen toplumsal yapıda aile: eşler arası şiddet ve din ilişkisi üzerine bir araştırma (Konya örneği). (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
• Bigner, J. J. (1989). The parenting processes. In Parent – Child Relations: An Introduction to Parenting (3rd ed.) (s. 114). New York: Macmillan.
• Bilici, A. B. (2014). Boşanma sürecinin çocuklar üzerindeki psiko-sosyal etkileri. Cumhuriyet Üniversitesi. İlahiyat Fakültesi Dergisi, 18(2), 79-110.
• Çağan, K. (2011). Ailenin işlevleri. Aile sosyolojisi, 2, 83-93.
• Cherlin, A. J. (2010). Demographic trends in the United States: A review of research in the 2000s. Journal of Marriage and Family, 72(3), 403-419.
• Cohen, O., & Finzi-Dottan, R. (2012). Reasons for divorce and mental health following the breakup. Journal of Divorce & Remarriage, 53(8), 581-601.
• Coşan, B. (2018). Dünyada ve Türkiye’de Sosyo-Ekonomik Bir Problem Olarak Tek Ebeveynli Aile Olgusunun Çok Boyutlu Değerlendirilmesi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 18(41), 259-294.
• Davis, A., & Johnson, L. (2021). The Impact of Divorce on Children's Social Adjustment: A Comparative Study. Child Development Journal, 25(3), 321-335.
• Desai, S., & Andrist, L. C. (2010). Gender scripts and age at marriage in India. Demography, 47(3), 667-687.
• D'Onofrio, B., & Emery, R. (2019). Parental divorce or separation and children's mental health. World Psychiatry, 18(1), 100.
• Dedeoğlu, S. (2000). Toplumsal cinsiyet rolleri açısından Türkiye’de aile ve kadın emeği. Toplum ve Bilim, 86(3), 139-170.
• Deniz, Ş. N. (2021). Hinduizm'de evlilik ritüeli = Marriage ritual in Hinduism (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Günay, G., & Bener, Ö. (2011). Kadınların toplumsal cinsiyet rolleri çerçevesinde aile içi yaşamı algılama biçimleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 153(153).
• Hofstede, G. (2001). Culture’s consequences: Comparing values, behaviors, institutions and organizations across nations (2. baskı). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Johnson, E., & Smith, T. (2022). The Impact of Divorce on Children's Emotional Adjustment: A Longitudinal Study. Journal of Child Psychology and Psychiatry, 30(2), 205-218).
• Kalmijn, M., & Uunk, W. (2007). Regional value differences in Europe and the social consequences of divorce: A test of the stigmatization hypothesis. Social Science Research, 36, 447-468.
• Kalkavan, İ., & Büken, E. (2017). Boşanma davalarında çocuğun velayet hakkı için uygun ebeveynin belirlenmesi. Adli Tıp Bülteni, 22(1), 54-63.
• Kelly, J. B. (1988). Longer-term adjustment of children of divorce: Converging findings and implications for practice. Journal of Family Psychology, 2, 119-140.
• Kim, H. S. (2011). Consequences of parental divorce for child development. American Sociological Review, 76(3), 487-511.
• Kıral, E. (2018). Avrupa Birliği ülkelerinin boşanma oranı analizi. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 4(1), 19-38.
• Kneip, T., & Bauer, G. (2009). Did unilateral divorce laws raise divorce rates in Western Europe. Journal of Marriage and Family, 71(3), 592-607.
• Lauer, R. H. (1995). Social Problems and the Quality of Life. Dubuque, IA: Wm. C. Brown Communications, Inc.
• Lamb, M. E. (2000). The history of research on father involvement: An overview. Marriage & Family Review, 29(2-3), 23-42.
• Levinger, G. (1999). Duty to whom? Reconsidering attractions and barriers as determinants of commitment in relationship. In J. M. Adams & W. H. Jones (Eds.), Handbook of interpersonal commitment and relationship stability (s. 37–52). New York, NY: Kluwer Academic/Plenum.
• Raymo, J. M. (2003). Intergenerational family relations in Japan: Family structure, coresidence, and contact. Journal of Marriage and Family, 65(4), 1064-1075.
• Okasha, T., Elkholy, H., & El-Ghamry, R. (2012). Overview of the family structure in Egypt and its relation to psychiatry. International Review of Psychiatry, 24(2), 162-165.
• Öngider, N. (2013). Boşanmanın çocuk üzerindeki etkileri. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 5(2), 140-161.
• Özcan, C. (2017). Fransız Hukukunda Aile Arabuluculuğu. Uyuşmazlık Mahkemesi Dergisi, 9 (383-396).
• Sezen, L. (2005). Türkiye'de evlenme biçimleri. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 11(27), 185-195.
• Sunal, A. B., Ok, A. B., & Keskin, S. (2016). İş-Aile Çatışması Boyutları ile Mükemmelliyetçilik Arasındaki İlişkide Evlilik Doyumunun Düzenleyici Rolü. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 56(1), 144-162.
• Sonbol, A. E. A. (Ed.). (2020). Women, the family, and divorce laws in Islamic history. Syracuse University Press.
• Shaw, D. S. (1991). The effects of divorce on children's adjustment: Review and implications. Behavior Modification, 15 (456-485).
• Smith, S. (1995). Family theory and multicultural family studies. In B. Ingoldsby & S. Smith (Eds.), Families in multicultural perspective (s. 5–35). New York: Guilford Press.
• Türkarslan, N. (2007). Boşanmanın çocuklar üzerine olumsuz etkileri ve bunlarla başetme yolları. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 11(11), 99-108.
• Toth, K., & Kemmelmeier, M. (2009). Divorce attitudes around the world: Distinguishing the impact of culture on evaluations and attitude structure. Cross-Cultural Research, 43 (280–297). doi:10.1177/1069397109336648
• Yalçın, B. M., & Karahan, T. F. (2007). Effects of a couple communication program on marital adjustment. The Journal of the American Board of Family Medicine, 20(1), 36-44.
• Yıldırım, N. (2004). Türkiye’de boşanma ve sebepleri. Bilig, 28 (59-81).
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (10. baskı). Ankara: Seçkin.
• Zaslow, M. J. (1988). Sex differences in children’s response to parental divorce: 1. Research methodology and post-divorce family forms. Journal of Orthopsychiatry, 58 (355-378).