Bu çalışma, sürdürülebilir turizm olgusuna yönelik eleştirileri ortaya
koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda öncelikle, literatür taraması
gerçekleştirilmiş ve sürdürülebilir turizme yönelik eleştirileri içeren
çalışmalar derlenmiştir. Ardından, bu çalışmalarda ortaya konan temel eleştiri
noktaları sistematik literatür incelemesi yöntemiyle incelenmiş ve bu eleştiri
noktalarından hareketle sürdürülebilir turizmin temel eleştirel boyutları
ortaya konmuştur. Bu çerçevede, sürdürülebilir turizme yönelik eleştirilerin
beş ana boyut altında ele alınabileceği anlaşılmıştır. Bu boyutlar;
ikiyüzlülük, belirsizlik, yanılgı, teori-pratik uyumsuzluğu ve literatür
yetersizliğidir. Bu kapsamda, mevcut uygulamalardaki riyakârlıklar, kavramsal
ve anlamsal belirsizlikler, insanların odak noktasını farklı yönlere çeviren
yanılgılar, teorilerin pratiğe uyarlanamamasıyla oluşan uyumsuzluklar ve
literatürün eksik yönleri değerlendirilmiştir. Sürdürülebilirliğin sadece bir
pazarlama aracı olarak kullanılması, sürdürülecek şeyin ne olduğunun
muğlaklığı, endüstrinin sürdürülebilir söylemlerle hedef saptırması, teorilerin
bir türlü pratiğe geçmemesi ve araştırmaların sayısının hızla artmasına rağmen
incelenen konuların hep aynı kısır döngüye çıkması temel eleştiriler olmuştur.
This study was carried out in order to reveal a
criticism about the phenomenon of sustainable tourism. In this context, by
reviewing the existing literature, the studies conducted on sustainable tourism
criticisms were collected. Then, the criticism points revealed in these studies
were determined with the method of systematical literature review, and based on
these criticism points the main criticism dimensions of sustainable tourism
were identified. In this context, it has been understood that there are five
dimensions regarding to sustainable tourism criticisms. These dimensions are
hypocrisy, vagueness/ambiguity, delusions, theory-practice inconsistency and
inadequacy of literature. In this context, the hypocrisies in current practice,
conceptual and semantic ambiguities, the delusions that shift people's focus in
different directions, the inconsistencies that arise from the inability of the
theories to adapt to practice and the missing aspects of the literature have
been evaluated. Using sustainability only as a marketing tool, ambiguity of
what is to be sustained, industry's misdirecting with sustainable discourses,
theories that do not turn into practice, and vicious circles in examined themes
despite the growth in number of studies were identified as main criticisms
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 27 Ekim 2019 |
Gönderilme Tarihi | 2 Eylül 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 2019 Ek Sayı |