THE EFFECT OF TRADE UNIONS ON WORK-LIFE BALANCE: A RESEARCH ON OECD COUNTRIES

Yıl 2020, Cilt: 7 Sayı: 2, 361 - 371, 19.10.2020

Oğuz Başol , Hüseyin Sevgi

https://doi.org/10.18394/iid.728363

Öz

The concept of work-life balance, which means having control over private and working life, is one of the most important issues that individuals care about in working life. In this context, the work-life balance of the individual shows itself when the individual shares an equal amount of time, takes an equal level of psychological participation and gets equal satisfaction on work and family roles. Although following such an important balance seems like an individual concept, trade unions are also considered to affect achieving this balance. In this context, the current research was carried out to determine the impact of trade unions on work-life balance in the OECD countries in 2017. Trade unions were measured by collective bargaining (t: 58,005) and trade union density (t: 10,356); the work-life balance was measured by average annual work hours (t: 25,766), % of employees working 50 and over hours (t: 7,025), and time devoted to work (t: 9,824). The findings show that trade unions in OECD countries in the year of 2017 has a positive effect on the work-life balance (t: 12,335).

Anahtar Kelimeler

Trade Union, Work-Life Balance, SmartPLS

SENDİKALARIN İŞ YAŞAM DENGESİNE ETKİSİ: OECD ÜLKELERİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Öz

Hem çalışma hayatı hem de çalışma hayatı dışında kontrol sahibi olmayı ifade eden iş-yaşam dengesi kavramı, çalışma yaşamında bulunan bireylerin en çok önemsediği durumlardan biridir. Bu bağlamda iş-yaşam dengesi bireyin; iş ve aile rollerine; eşit miktarda zaman ayırdığı, eşit seviyede psikolojik katılımda bulunduğu ve eşit düzeyde tatmin elde ettiği durumda kendini göstermektedir. Böylesine önemli bir dengenin takibi bireye ait bir kavram gibi gözükse de sendikaların da bu dengenin sağlanması üzerinde etkisinin olduğu düşünülmektedir. Bu bağlamda mevcut araştırma 2017 yılında OECD ülkelerinde sendikaların iş-yaşam dengesi üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Sendikalar; toplu sözleşme kapsamına giren çalışan oranı (t: 58,005) ve sendikal yaygınlık (t: 10,356) değişkenleri ile; iş-yaşam dengesi ise yıllık toplam çalışma saati (t: 25,766), 50 saat ve üzerinde çalışanların oranı (t: 7,025) ve işe bağlı harcanan zaman (t: 9,824) değişkenleri ile ölçülmüştür. Elde edilen bulgu, 2017 yılında OECD ülkelerinde sendikaların iş-yaşam dengesini iyileştiren bir etkisi olduğunu göstermiştir (t: 12,335).

Anahtar Kelimeler

Sendika, İş-Yaşam Dengesi, SmartPLS

Kaynakça

• Apaydın, Ç. (2011) “Öğretim Üyelerinin İşe Bağımlılık Düzeyi ile İş Yaşam Dengesi ve İş Aile Yaşam Dengesi Arasındaki İlişki”, Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Barnett, R. C. (1999) “A New Work-Life Model for the Twenty-First Century”, The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 562(1): 143–158.
• Bayramoğlu, G. (2018) “İş/Aile Sınırı Teorisi Bağlamında Kadın Akademisyenlerin İş/Yaşam Dengesinin Sağlanmasına Yönelik Bir Araştırma”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(68): 1722-1744.
• Clark, S.C. (2000) “Work / Family Border Theory: A New Theory of Work / Family Balance. Human Relations 53(6): 747-770.
• Çarıkçı, İ.H. ve Özlem Ç. (2009) “İş-Aile Çatışmasının Örgütsel Bağlılık ve İşten Ayrılma Niyetine Etkisi”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9: 153-170.
• Demirer, S. (2011) “İş Yaşam Dengesi: Antalya'daki A Grubu Seyahat Acentelerinde Bir Araştırma” Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
• Doğan, D. (2019) “SmartPLS ile Veri Analizi”, Ankara: ZET Yayınları.
• Dolan, S.L. ve Gosselin, E. (2000) “Job Satisfaction and Life Satisfaction: Analysis of a Reciprocal Model with Social Demographic Moderators”, Economics Working Papers, 484.
• Edwards, R.J. ve Rothbard, P.N. (2000) “Mechanisms Linking Work and Family: Clarifying the Relationship between Work and Family Constructs”, The Academy of Management Review, 25(1): 178-199.
• Efeoğlu, İ.E. ve Özgen, H. (2007) “İş-Aile Yaşam Çatışmasının İş Stresi, İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkileri: İlaç Sektöründe Bir Araştırma”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(2): 237-254.
• ETUC. (2019) “Rebalance Trade Unions’ Strategies and Good Practices to Promote Work-Life Balance”, https://www.etuc.org/sites/default/files/publication/file/2019-10/743-Rebalance-long-EN-web.pdf, (24.04.2020)
• Evans, P. ve Bartolomé, F. (1984) “The Changing Pictures of the Relationship Between Career and Family”, Journal of Organizational Behavior, 5(1): 9-21.
• Gambles, R., Lewis, S. ve Rapoport, R. (2006) “The Myth of Work-Life Balance the Challenge of Our Time for Men, Women and Societies”, Sussex: John Wiley & Sons.
• Gerçek, M. ve Elmas-Atay, S. (2015) “Çalışanların İş-Yaşam Dengesi ile Kariyer Tatmininin, İşten Ayrılma Niyetine Etkisi”, KAÜ İİBF Dergisi, 6(11): 67-86.
• Gregory, A ve Milner, S. (2009) “Trade Unions and Work­Life Balance: Changing Times in France and the UK?”, British Journal of Industrial Relations, 47(1): 122-146.
• Guest, D. E. (2002) “Perspectives on the Study of Work-life Balance”, Social Science Information, 41(2): 255-279.
• ITUC. (2007) “Costs and Benefits of Work-Life Balancing in Europe: What are the Challenges for the Social Partners”, https://www.ituc-csi.org/IMG/pdf/transnational-manual.pdf, (27.03.2020)
• Keser, A. (2011) “Çalışma Psikolojisi”, Bursa: Ekin Yayınları.
• Keser, A., ve Güler, B. (2016) “Çalışma Psikolojisi”, Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
• Kıcır, B. (2015) “Evden Çalışmanın İş-Yaşam Dengesine Etkisi: Çevirmenler Üzerinde Bir Araştırma”, Doktora Tezi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Kul-Parlak, N. (2016) “İş-Yaşam Dengesi Açısından Esnek Çalışmanın Analizi”, Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(2): 109-137.
• Lockwood, N. (2003) “Work/Life Balance: Challenges and Solutions”, Society for Human Resource Management, Research Quarterly Report, 1-10.
• Naithani, P. (2010) “Overview of Work-Life Balance Discourse and its Relevance in Current Economic Scenario”, Asian Social Science, 6(6): 147-155.
• ILO (2007) “Decent Working Time Balancing Workers’ Needs with Business Requirements”, https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---ed_protect/---protrav/---travail/documents/publication/wcms_145391.pdf, (24.04.2020)
• OECD (2020a) “Average Annual Hours Actually Worked per Worker”, https://stats.oecd.org (23.04.2020)
• OECD (2020b) “OECD Statistics”, https://stats.oecd.org (23.04.2020)
• Oechslin, J. J. (1982) “Employers Organizations”, Comparative Labour Law and Industrial Relations, Netherlands: Springer.
• Rigby, M. ve Smith F. (2010) “Trade Union Interventions in Work-Life Balance”, Work Employment & Society, 24(2): 203-220.
• Syed, J. (2015) “Work-life Balance”, Syed & Özbilgin (eds.) Managing Diversity and Inclusion an International Perspective, London: Sage Publication.
• TUC. (2011) “Work/Life Balance and Trade Unions”, https://www.tuc.org.uk/sites/default/files/4%20WERS%20WLB%20new%20format%20main%20plus%20appendix.pdf, (29.03.2020)
• UCL. (2017) “Unionised Employees Have a Better Work-life Balance”, https://www.ucl.ac.uk/ioe/news/2017/oct/unionised-employees-have-better-work-life-balance, (31.03.2020)
• Yavuz, N ve Doğan, A. (2018) “İş Stresinin İş-Yaşam Dengesi Üzerindeki Etkisinin Esnek Çalışma Bağlamında Test Edilmesi”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35: 41-62.
• Yıldırım, B. (2017) “Okul Müdürlerinin Liderlik Uygulamaları ile Öğretmenlerin İş-Yaşam Dengesi Arasındaki İlişki”, International Online Journal of Educational Sciences, 9(3): 755-767.
• Yoshikane, Akito (2010) “Labor Unions a Key to Happiness, New Report Says”, http://inthesetimes.com/working/entry/6512/study_says_labor_unions_improves_quality_of_life/, (25.03.2020)