A Qualitative Study on the Causes of Organizational Silence

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 1, 27 - 37, 18.01.2015

Dilek Işılay Üçok , Ayşe Torun

https://doi.org/10.18394/iid.95591

Cited By: 14

Öz

Organizational silence is conceptualized in the extant literature as the intentional withholding of work-related information based on a variety of different underlying motives. In this article, qualitative research methodology was preferred and in-depth interviews were performed with the participants to identify individual/organizational causes of employee silence which can lead employees to remain silent in organizations. The interviews elicited acquiescent, quiescent, prosocial, and opportunistic forms of silence.  Results of the interviews  indicated that employees often do not speak up due to beliefs that their opinion is neither wanted nor valued by their supervisors (Acquiescent Silence); withhold some  information in order to protect oneself, based on the fear that the consequences of speaking up could be personally unpleasant (Quiescent Silence); preserve ideas with the goal of benefiting other people or the organization based on cooperative motives (Prosocial Silence), and disguise work-related ideas or opinions strategically with the purpose of achieving an advantage for oneself despite causing harm for others (Opportunistic Silence).

Anahtar Kelimeler

Organizational Silence, Motives of Silence, Opportunistic Silence.

Örgütsel Sessizliğin Nedenleri Üzerine Nitel Bir Araştırma

Öz

Bu güne kadar yapılan çalışmalarda sessizlik; kişilerin çalıştıkları kurumlar ve sorumlu oldukları işle ilgili düşünce, fikir, kaygı ve önerilerini çok çeşitli nedenlerle dile getirmekten kaçınmaları olarak kavramsallaştırılmıştır. Bu çalışmada; kurumlarda çalışanların sessiz kalmalarına neden olabilecek örgütsel/bireysel nedenleri tespit etmek amacıyla nitel araştırma yöntemi tercih edilerek, katılımcılarla derinlemesine mülakatlar gerçekleştirilmiştir. Yapılan görüşmeler sonucunda kabullenici, korunmacı, korumacı ve faydacı sessizlik olarak adlandırılan sessizlik türleri ortaya çıkmıştır. Katılımcılar; sıklıkla, fikirlerinin yöneticiler tarafından önemli/değerli bulunmayacağına yönelik düşünceleri doğrultusunda rıza temelli sessiz kalmakta (Kabullenici Sessizlik); açıkça konuşmanın olası bireysel sonuçlarından korkmalarından dolayı kasıtlı olarak sessiz kalmaya yönelmekte (Korunmacı Sessizlik); diğer kişilerin/kurumun yararını gözetmek amacıyla işbirliği temelinde sessiz kalmayı seçmekte (Korumacı Sessizlik) ve kurumdaki gelişmeler karşısında sessiz kalmanın kendilerine ilerleyen zamanlarda yararının dokunabileceği inancıyla başkalarına zarar vermesine rağmen stratejik olarak sessiz kalmayı tercih etmektedirler (Faydacı Sessizlik).

Anahtar Kelimeler

Örgütsel Sessizlik; Nedenlere Dayalı Sessizlik Türleri;Faydacı Sessizlik

Kaynakça

• ACCI, BCA. (2002). Employability Skills for the Future. http://www.dest.gov.au/sectors/training_skills/ publications_ resources/ other_publications. Erişim Tarihi: 25.09.2014.
• Aktaş, H. & Şimşek, E. (2012). Sükût İkrardan Gelir mi? İşgörenlerin Örgütsel Sessizlik Davranışlarına İlişkin Tutumları ile İş Tatmin Düzeyleri ve Duygusal Tükenmişlik Düzeyleri Arasındaki Etkileşim. 20. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 24-26 Mayıs, İzmir.
• Aktaş, H. & Şimşek, E. (2013). Örgütsel Sessizlik ve Bireysel Performans İlişkisinde Örgüt Kültürünün Rolü: Sussan Olmuyor, Susmasan Olmaz. 21. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, 30 Mayıs-1 Haziran, Kütahya.
• Arlı, D. (2013). İlkokul Müdürlerinin Örgütsel Sessizlik İle İlgili Görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3 (2), 69-84.
• Barçın, N. (2012). İşletmelerde Örgütsel Sessizliğin Örgütsel Bağlılık ve İş Tatminine Etkisi Üzerine Bir Araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
• Bluhm, D. J., Harman, W., Lee, T. W., & Mitchell, T. R. (2011). Qualitative Research in Management: A Decade of Progress. Journal of Management Studies, 48 (8), 1866-1891.
• Brinsfield, C. T. (2009). Employee Silence: Investigation of Dimensionality, Development of Measures, and Examination of Related Factors (Unpublished Doctoral Dissertation). The Ohio State University, USA.
• Brinsfield, C. T., Edwards, M. E., & Greenberg, J. (2009). Voice and Silence in Organizations: Historical Review and Current Conceptualizations. UK: Emerald Group Publishing Limited.
• Conlee, M. C. & Tesser, A. (1973). The Effects of Recipient Desire to Hear on News Transmission. Sociometry, 36 (4), 588-599.
• Çakıcı, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri. Çanakkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16 (1), 145-162.
• Çakıcı, A. (2010). Örgütlerde İşgören Sessizliği: Neden Sessiz Kalmayı Tercih Ediyoruz?. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Donaghey, J., Cullinane, N., Dundon, T., & Wilkinson, A. (2011). Re-conceptualizing Employee Silence: Problems and Prognosis. Work, Employment, and Society, 25 (1), 51-67.
• Dutton, J. E., Ashford, S. J., O’Neil, R. M., Hayes, E., & Wierba, E. E. (1997). Reading the Wind: How Middle Managers Assess the Context for Selling Issues to Top Managers. Strategic Management Journal, 18 (5), 407-425.
• Erenler, E. (2010). Çalışanlarda Sessizlik Davranışının Bazı Kişisel ve Örgütsel Özelliklerle İlişkisi: Turizm Sektöründe Bir Alan Araştırması (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Huang, X., Van de Vliert, E., & Van Der Vegt, G. (2005). Breaking the Silence Culture: Stimulation of Participation and Employee Opinion Withholding Cross-nationally. Management and Organization Review, 1 (3), 459-482.
• Knoll, M. & Dick, R.V. (2013). Do I Hear the Whistle…? A First Attempt to Measure Four Forms of Employee Silence and Their Correlates. Journal of Business Ethics, 113 (2), 349-362.
• Metz, I. & Simon, A. (2008). A focus on gender similarities in work experiences in senior management: A study of an Australian bank builds the case. Equal Opportunities International, 27( 5), 433-454.
• Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. USA: Sage Publications.
• Milliken, F. J. & Morrison, E. W. (2003). Shades of Silence: Emerging Themes and Future Directions for Research on Silence in Organizations. Journal of Management Studies, 40 (6), 1563-1568.
• Milliken, F. J., Morrison, E. W., & Hewlin, P.F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence: Issues that Employees Don’t Communicate upward and Why?. Journal of Management Studies, 40 (6), 1453-1476.
• Morrison, E. W. & Milliken, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier to Change and Development in a Pluralistic World. Academy of Management Review, 25 (4), 706-725.
• Morrison, W. & Milliken, F. J. (2009). Sounds of Silence. http://www.business.unr.edu/faculty/simmonsb/ badm720/orgsilence.pdf. Erişim Tarihi: 20.08.2013.
• Nikolaou, I., Vakola, M., & Bouradas, D. (2008). Who Speaks up at Work? Dispositional Influences on Employees’ Voice Behaviour. Personnel Review, 37 (6), 666-679.
• Nikolaou, I., Vakola, M., & Bouradas, D. (2011). The Role of Silence on Employees’ Attitudes “The Day After” a Merger. Personnel Review, 40 (6), 723-741.
• Özdemir, L. & Uğur, S. S. (2013). Çalışanların “Örgütsel Ses ve Sessizlik” Algılamalarının Demografik Nitelikler Açısından Değerlendirilmesi: Kamu Ve Özel Sektörde Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 27 (1), 257-281.
• Öztürk, Y. (2014). The Relationship of Authentic Leadership and Participative Climate with Employee Voice: The Moderating Role of Personality and Organizational Identification (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Pinder, C. C. & Harlos, K. P. (2001). Employee Silence: Quiescence and Acquiescence as Responses to Perceived Injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
• Podsakoff, P. M., MacKenzie, S. B., Paine, J. B., & Bachrach, D. G. (2000). Organizational Citizenship Behaviors: A Critical Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future Research. Journal of Management, 26 (3), 513-563.
• Premeaux, S. F. (2001). Breaking the Silence: Toward an Understanding of Speaking up in the Workplace (Unpublished Doctoral Dissertation). Louisiana State University, USA.
• Premeaux, S. F. & Bedeian, A. G. (2003). Breaking the Silence: The Moderating Effects of Self-Monitoring in Predicting Speaking up in the Workplace. Journal of Management Studies, 40 (6), 1537-1562.
• Roberts, K. H. & O'Reilly, C. A. (1974). Measuring Organizational Communication. Journal of Applied Psychology, 59 (3), 321-326.
• Rosen, S. & Tesser, A. (1970). On Reluctance to Communicate Undesirable Information: The MUM Effect. Sociometry, 33 (3), 253-263.
• Ryan, K. D. & Oestreich, D. K. (1991). Driving Fear out of the Workplace: How to Overcome the Invisible Barriers to Quality, Productivity, and Innovation. San Francisco: Jossey-Bass Publishers.
• Seligman, M. E. P. & Maier, S. F. (1967). Failure to Escape Traumatic Shock. Journal of Experimental Psychology, 74 (1), 1-9.
• Şimşek, E. & Aktaş, H. (2014). Örgütsel Sessizlik ile Kişilik ve Yaşam Doyumu Etkileşimi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14 (2), 121-136.
• Tangirala, S. & Ramanujam, R. (2008). Employee Silence on Critical Work Issues: The Cross-level Effects of Procedural Justice Climate. Personnel Psychology, 61 (1), 37-68.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitimbilim Araştırmalarında Etkin Olarak Kullanılabilecek Nitel Araştırma Tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 24, 543-559.
• Ünver, G., Bümen, N. T. & Başbay, M. (2010). Ortaöğretim Alan Öğretmenliği Tezsiz Yüksek Lisans Derslerine Öğretim Elemanı Bakışı: Ege Üniversitesi Örneği. Eğitim ve Bilim Dergisi, 155 (35), 63-77.
• Vakola, M. & Bouradas, D. (2005). Antecedents and Consequences of Organizational Silence: An Empirical Investigation. Employee Relations, 27 (5), 441-458.
• Van Dyne, L., Ang, S., & Botero, I. C. (2003). Conceptualizing Employee Silence and Employee Voice as Multidimensional Constructs. Journal of Management Studies, 40 (6), 1359-1392.
• VitalSmarts (2013). Eliminating Cultures of Silence. Position Paper. http://cms.vitalsmarts.com. Erişim Tarihi: 28.9.2014.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
• Yurdakul, B. (2008). Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Sosyal-Bilişsel Bağlamda Bilgiyi Oluşturmaya Katkısı. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 39-67.