Usage of Benchmarking as Organizational Development Technique in Educational Organizations

Yıl 2020, , 16 - 33, 31.12.2020

Damla Ayduğ , Beyza Himmetoğlu , Esmahan Agaoglu

https://doi.org/10.17985/ijare.814287

Cited By: 1

Öz

In this study, benchmarking technique, which is one of the organizational development techniques, and its use in education were reviewed. Firstly, history of benchmarking, benchmarking types, stages of the benchmarking process, advantages and disadvantages of benchmarking technique have been examined. Then, it was investigated on which subjects benchmarking technique can be used in educational organizations. As a result of literature review, it has been determined that benchmarking technique can be used in many different areas such as evaluating the organization, determining the vision, improving administrative processes, developing teaching methods, improving financial management, and using technology more effectively and efficiently in educational organizations. Therefore, it has been concluded that benchmarking is a very useful tool that can provide both practical and theoretical benefits to educational organizations.

Anahtar Kelimeler

Benchmarking, educational organizations, organizational development

Kaynakça

• Ağaç, S. (2001). Örnek edinme (benchmarking) hazır giyim sektöründe bir uygulama örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Akat, İ., Budak, G., Budak, G. (1999). İşletme yönetimi (3. Basım). İzmir: Barış Yayınları Fakülteler Kitabevi.
• Alstete, J. W. (1995). Benchmarking in higher education: Adapting best practices to improve qualitv. ASCHE-ERIC Higher Education Report, No. 5. http://www.ericdigests.org/1997-3/bench.html.
• Bedük, A. (2002). Benchmarking. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Bolat, T., Seymen, O.A., Bolat, O.İ., Erdem, B. (2008). Yönetim ve organizasyon. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Camp, R.C. (1992). Learning from the best leads to superior performance. Journal of Business Strategy, 13(3), 3-6.
• Camp, R.C. (1993). A bible for benchmarking by Xerox. Financial Executive, 49(4), 23-27.
• Çatı, K., Kıngır, S., Mesci, M. (2007). Kıyaslamaya ilişkin teorik bir çalışma. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 6(21), 147-171.
• Demirdöğen, O., Küçük, O. (2003). Kıyaslama (benchmarking) süreci ve ürün odaklı kıyaslamanın imalatçı işletmelerde uygulanmasının verimliliğe etkisi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 17(3-4), 303-320.
• Düren, Z. (2002). 2000’li yıllarda yönetim (2. Baskı). İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
• Efil, İ. (2010). İşletmelerde yönetim ve organizasyon (Gen. 11. Basım). Bursa: Dora Yayın Basım.
• Elmuti, D., Kathawala, Y. (1997). An overview of benchmarking process: a tool for continuous improvement and competitive advantage. Benchmarking for Quality Management & Technology, 4(4), 229-243.
• Epper, R. M. (1999). Applying benchmarking to higher education. Change, 31(6) 24-31.
• Ertürk, M. (2009). İşletmelerde yönetim ve organizasyon (Gen. ve Göz. Geç. 4. Baskı). İstanbul: Beta Yayıncılık.
• Eryılmaz, B. (2009). Kıyaslama (benchmarking) yöntemi ve otel işletmelerinde kullanımına ilişkin teorik bir çalışma. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 2(1), 41-79.
• Fisher, J. G. (1998). Kıyaslama (benchmarking) yoluyla performans nasıl artırılır? Ahmet Ünver (Çev.). İstanbul: Rota Yayınları.
• Fitz-enz, J. (1992). Benchmarking best practices. Canadian Business Review, 19(4), 28-31.
• Fong, S.W., Cheng, E.W.L., Ho, D.C.K. (1998). Benchmarking: A general reading for management practitioners. Management Decision, 36(6), 407-418.
• Freytag, P.V., Hollensen, S. (2001). The process of benchmarking, benchlearning and benchaction. The TQM Magazine, 13(1), 25-34.
• Genç, N. (2004). Yönetim ve organizasyon: Çağdaş sistemler ve yaklaşımlar. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Görmüş, A. Ş. (1999). Kalite ve verimliliğin eşzamanlı sağlanmasında benchmarking. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 21-38.
• Grayson, C. J. (1992). Taking on the world. The TQM Magazine, 4(3), 139-143.
• Holloway, J., Francis, G., Hinton, M., Mayle, D. (1998). Best practice benchmarking: Delivering the goods?. Total Quality Management, 9(4-5), 121-125.
• KALDER Benchmarking Uzmanlık Grubu. (1997). Kıyaslama (benchmarking): Başkalarından öğrenmek. İstanbul: KalDer Yayınları, No 15.
• Karalar, R., Sınmaz, S. (1998). Toplam kalite yönetimi açısından örnek edinme (benchmarking) yaklaşımı. Eskişehir A. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1-2), 53-90.
• Keskin, U. (2017). Eğitim sektöründe kıyaslama uygulamaları: ilköğretim kurumlarında kıyaslama yönteminin kullanılmasına ilişkin nitel bir çözümleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (26), 736-768.
• Kocabaş, İ. (2004). Eğitim yönetiminde kıyaslama (benchmarking) yöntemi. Eğitim ve Bilim, 29 (132), 3-9.
• Koçel, T. (2001). İşletme yöneticiliği (8. Baskı). Ankara: Beta Yayıncılık.
• Küçük, O. (2012). Kalite iyileştirmede adım adım kıyaslama (benchmarking). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Levy, G. D., & Ronco, S. L. (2012). How benchmarking and higher education came together. New Directions for Institutional Research, 156, 5-13.
• Longbottom, D. (2000). Benchmarking in the UK: An empirical study of practitioners and academics, benchmarking. An International Journal, 7(2), 98-117.
• McCathern, E.J.P. (1999). Benchmarking: A case study of the process in mid-sized community colleges in Texas. Texas Tech University, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Texas, ABD.
• Özalp, İ. (2001). İşletme yönetimi. Eskişehir: Birlik Ofset.
• Özer, P. S. (1999). Benchmarking. İzmir: Vizyon Yayınları.
• Özgür, H. K. (2011). Konaklama işletmelerinde stratejik bir yönetim aracı olarak benchmarking (kıyaslama) tekniğinin kullanılmasına yönelik bir alan araştırması. İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Pekdemir, I. (2000). Benchmarking kıyaslayarak öğrenmek. İstanbul: ARC Yayınları.
• Saraç, O. (2005). Benchmarking ve stratejik yönetim. Sayıştay Dergisi, 56, 53-77.
• Shetty, Y. K. (1993). Aiming high: Competitive benchmarking for superior performance. Long Range Planning, 26(1), 39-44.
• Smith, G. A., Ritter, D., Tuggle III, W.P. (1994). Benchmarking: The fundamental questions. Marketing Manegement, 2(3), 43-48.
• Stapenhurst, T. (2009). The benchmarking book: A how-to-guide to best practice for managers and practitioners. Oxford: Elsevier.
• Şimşek, M. (2004). Toplam kalite yönetimi (4. Basım). İstanbul: Alfa Basım Yayın Dağıtım.
• Thornton, T.L. (1998). The use of benchmarking to measure indicators to measure indicators of high technology performance in a K-12 international school. Yayınlanmamış Doktora Tezi, University of Minnesota, Minnesota, ABD.
• Turhan, M. (2002). Eğitim örgütlerinde kıyaslama (benchmarking). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Elazığ.
• Uzun, Ö., Yelkikalan,, N. (1997). İşletmelerde benchmarking’in önemi ve benchmarking uygulaması yapan işletmelerden örnekler. A. Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(1-2), 311-328.
• Yasin, M. M., Zimmerer, T.W. (1995). The role of benchmarking in achieving continuous service quality. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 7(4), 27-32.
• Yatkın, A. (2003). Toplam kalite yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.